ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : กลุ่มโจร (บัต x นาครอท)
หลัาที่ทุๆนลับบ้านันหมแล้ว
บั : แล้วนะเอันนะิว
ิว : อ่า แล้วเอัน
บัับิวแยทาันเพื่อลับบ้าน
บั : วันนี้้อไปทำานพิเศษที่ร้านายอาวุธถึ สี่ทุ่ม สินะ
บัไ้เินไปที่ร้านายอาวุธที่อยู่ไม่ไลาที่โรเรียน
บั : ป้าะหนูมาแล้ว่ะ
ป้า : โอ้ว มาเลยๆ รบวนฝาร้านหน่อยนะ้ะหนูบั
บั : ไ้่ะ ป้า //ยิ้ม
ป้าที่ายอนั้นออไปทำธุระถึ ห้าทุ่ม เลยฝาบัให้่วยายอและูแลร้านให้
บั : วันนี้ลู้า็น้อยเหมือนเิมสินะ...
วูอเินเ้ามาในร้าน
วูอ : อ้าวบัมาทำานที่นี่เหรอ?
บั : อ้าววูอเอเหรอ มาไ้ไเนี่ย
วูมอ : มาูระบอน่ะ อเ่ามันหัไปแล้วน่ะสิ พอะมีระบออันใหม่ปะ
บั : มีๆ เะันไปหยิบมาให้
บัเินไปที่่ออาวุธระบอและหยิบระบอออมา
บั : อะ แบบนี้โอเไหม
วูอ : โอเเลย อบในะบั
บั : เอาอะไรอีมะ
วูอ : เอานายไ้ปะ?
บั : เะปัยันหน้าเลย
วูอ : 5555 ล้อเล่นๆ
บั : เอ่อ แล้วนารอทล่ะ
วูอ : ไม่รู้ิ ปิมันเลิเรียนเสร็ะิ่ลับบ้านเลยแ่วันนี้มันไม่อยู่บ้านน่ะสิ
บั : หือ
วูอ : อบใสำหรับระบอนะ อะนี่ ั
บั : แ้ิ้วๆ
วูอ : ไปนะบายยย ระวัโร้วยล่ะแถวนีุ้มเลยนะ
บั : ไม่โนหรอหน่าถึโนันนี่แหละะระทืบพวมันแทน
และแล้วเวลา๋ผ่านไปนถึ สี่ทุ่ม
บั : เอาล่ะไ้เวลาเ็บร้านละ
เ้าะๆ
บั : (ป้าลับมาแล้วแน่เลย) รอสัรู่นะะ
แ่สิ่บัเปิออมาือลุ่มผู้ายประมา 5 - 6 น
บั : ้อารอะไรเหรอะ (นพวนี้ไม่น่าไว้ใ)
โร a : เห้ย เ็สาวว่ะ ำลัเอาะๆเลย้วย 555
โร b : เอาเลยลูพี่!
โร a : โอเ!
โรนแรนั้นระาแนบัมาแ่บัลับสะบัออไ้อย่าสบายๆ
บั : พวแะทำอะไร!
โร b : อนแรพวรูะมาปล้นร้านนี้แหละแ่เห็นแแล้ว มันน่าัหว่ะ
โร a : พวมริ ัารเลย!
ลุ่มโรนั้นพุ่มาที่บัหมายับัวแ่บันั้นหยิบอาวุธ้าๆัวออมาแล้วฟาลุ่มโรระเ็นหม
โร c : อะไรเนี่ย! แรเยอะะมั
โร a : ยัยนี่! มาาโรเรียน rov นี่นา
ในระหว่าที่บัำลัะปิาป้าเ้าอร้าน็ลับมาพอี
ป้า : เิอะไรึ้นเหรอ?
บั : ป้าะระวั!!!
โร a ระโนไปล็ออป้าเ้าอร้านไว้
โร a : เห้ย อย่ายับไม่ั้นยัยป้านี่ าย!
บั : เลวที่สุ!
โร b : สุยอเลยลูพี่
บั : ปล่อยป้านะ!
โร a : แ็ยอม่อนสิ หึๆ
บั : แ!
โร a : ะยอมรึไม่ยอมถ้าไม่ยอม ยัยแ่นี่ายนะ...
บั : ็ไ้! ันยอม...
โร a : เยี่ยมมา พวมริไปล็อัวยัยนั้นไว้แล้วอย่าลืมให้ยานั้น้วยล่ะ ฮ่าๆ
ลุ่มโร : ไ้รับลูพี่
ลุ่มโรไ้ล็อัวบัไว้แล้วยัยาแปลให้บัิน
บั : นี่พวแะทำอะไรัน!
โร b : ไม่้อห่วเธอะ้ออบมันแน่ 555
บั : (ร่าายมันร้อนไปหม อะไรันไม่มีแรเลย)
โร a : ออผลแล้วสินะ อ้าวะไปที่ไหน็ไปยัยแ่ ถ้าแแ้ำรวแายแน่
ป้า : อย่าทำอะไรหนูบันะะเอาอะไรัน็ยอม
โร a : เะะเว้ย
โร a พลัป้าเ้าอไปนับำแพ
บั : (ไม่นะ แรไม่มีเลยร่าายร้อนไปหมาิเริ่มเลื่อนราแล้ว...ใร็ไ้่วยัน้วย...)
ลุ่มโรไ้ัเสื้อผ้าอบัออ
ลุ่มโร : ินละนะ้าบบบ
บั : (่วย้วยยย!)
??? : เห้ย พวมิอะ! ทำอะไรอพวมริวะ!
ลุ่มโรหันไปมอ็พบลับผู้ายนหนึ่ผมสีาวยาวถือาบู่เินมา
โร a : แเป็นใรวะห่ะ ฮีโร่หรอ 555
ผู้ายนนั้นพุ่มา้วยวามรวเร็วแล้วฟันที่อทำให้เลือระูออมา
โร a : อ้า
โร a ายทันทีหลัาโนฟัน
ลุ่มโระลึับสิ่ที่เห็นแล้วระัระายันวิ่หนีอย่าไม่ิีวิ
แ่ายนนั้นามไปสัหารพวเาทีละนทีละนนหม
??? : เห้ บั! ไม่เป็นอะไรใ่ไหม
บั : (นารอทั้นเหรอ...)
บัสิหลุเพราะยาปลุนั้นทำให้บัพยายามถอเสื้อนารอท
นารอท : เห้ยๆๆ ไม่ใ่ละี้ เี๋ยวๆๆ บัใเย็นๆ
บั : ทำไมัวนายหอมั...
นารอท : เห้ยๆๆ หยุเลยๆ อย่าถอสิเห้ยๆ
นารอท : (ไม่มีทาเลือละ)
ปึ! นารอททุบไปที่้านหลัหัวอบัทำให้บัสลบไป
นารอท : ป้าไม่เป็นอะไรใ่ไหมรับ
ป้า : อบุมาๆเลยนะพ่อหนุ่มที่มา่วยบัไว้
นารอท : ป้าไปโรพยาบาล่อนเถอะรับผมแ้รถพยาบาลไว้แล้วอีเี๋ยวมา
ป้า : อบุนะพ่อหนุ่ม
นารอท : ไม่เป็นไรรับป้า ผมอิ่่อนนะศพเลื่อนนานี้เะโนเ้ออา โรเรียนแน่เลยถ้าโนับ
นารอท : แล้วะเอายัยนี่ไปไว้ไหนีละเนี้ย ้อบ้านันแล้วล่ะ
นารอทอุ้มบัแล้วรลับบ้านนารอททันทีเมื่อถึนารอท็วาบัไว้ที่เีย
นารอท : เห้อ...เธอื่นมาเ้าใผิันยให่แน่เล้ย....เอาเถ้อะเะ่อยิละัน
4 ม. ่อมา
บัื่นึ้นแล้วพบว่าัวเออยู่บนเียและนารอท็นอนอยู่้าๆ
บั : (โอยปวหัวไปหม...นารอท่วยันไว้เหรอ)
บั : อบในะ....
บั : (ถึะไม่ไุ้ยันที่โรเรียนเลยแ่เวลาหลับานี้น่ารัีแฮะ 55)
บัลูึ้นมาแล้วนำผ้าห่มมาให้นารอท
บั : สสัยัน้อนอน้าที่นี้แล้วล่ะนะ
แล้วบั็หลับไป
เ้าวัน่อมา
บั : ื่นไ้แล้วพ่อหนุ่มี้เศรา
นารอท : ออี 5 นาที...
บั : ื่นไ้แล้วย่ะ าบ้า!
นารอทสะุ้เฮือึ้นมา
นารอท : อะไรอเธอเนี้ยยัยบ้าะะโนให้หูันทำไม
บั : ็นายไม่ยอมื่นอะ
นารอท : เห้อ เอาเถอะ...เธอน่ะนอนพัไปยัเ็บอยู่ไม่ใ่เหรอเะันไปทำับ้าวมาให้
บั : อือ (หมอนี่ทำับ้าวเป็น้วย?)
ิ้อๆ (เสียริ่หน้าบ้าน)
นารอท : ้าบๆ (ถ้าำรวมารูวยแน่แท้!)
นารอทเินไปเปิประู
นารอท : อ้าว วุอ ริแน มาทำไมเนี้ย
วูอ : ็มาวนนายไปเที่ยวไวันหยุทั้ที 555 ไปนี่ันมะ----
วูอเห็นบัที่เสื้อาบนเียอนารอท...
วูอับริแนมอหน้าัน
นารอท : เอ้า ไปไหนล่ะ?
วูอ : ันว่านะ ันมาััหวะพวนายสินะ อะแฮ่มๆ
ริแน : นั้นสินะ ไปวูอไปันสอน็ไ้ ไปละนะนารอทโทที่รบวน แฮะๆ
แล้ววูอับริแน็เผ่นหนีไป
นารอท : เอ้า เป็นอะไรอพวมันวะ
บั : วูอับริแนเหรอ
นารอท : ใ่ อะ----
นารอทพึ่รู้ัวว่าบันอนอยู่ที่เีย้วยสภาพเสื้อผ้าา...
นารอท : บั..เะันมานะ...
บั : อือ
นารอทพุ่ออประูและามพวนั้นไป
นารอท : พวมริลับมา่อนนนนน มันไม่ใ่อย่าที่พวมิิ
ไรท์ : ู่นี้็ไม่เลวนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น