คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Part6 : Canos
Part 6:Canos
อย่าทำร้ายตัวเองแล้วยอมให้คำว่ารักบังตา เก็บชีวิตที่เหลือของเทอให้คนที่ดีเข้ามา ไม่มีทางที่ชีวิตชั้นคู่ควรให้เทอไว้ใจ ก้รู้ว่ารักนั้นยิ่งใหญ่แต่คงไม่มีความหมาย เมื่อชีวิตที่เหลือของชั้นมันเปนแค่ภาพลวงตา ผิดแล้วที่เทอต้องการเข้ามาเพื่อฝากหัวใจ อย่ายินยอมให้คำว่ารักคำเดียวมาปิดหัวใจ ชีวิตจะต้องเริ่มต้นใหม่อย่าทนกับคนอย่างชั้นอีกเลย
“พวกคุณ...เปนใคร?”ผมถามออกไปด้วยความเซงโลกนิดๆ อะไรกันวะไอ้พวกนี้เดินตามมาอยู่ได้ตั้งนานสองนาน คิดจะทำมิดีมิร้ายกับผมรึป่าวก้ไม่รุ
“ขออภัยคุณแคนอส คุณจำเปนต้องไปกับพวกเรา”หนึ่งในพวกนั้นพูดขึ้นมาทำเอาผมยิ่งงง
“ไปไหน ไปทำไม ผมไม่ไป”ผมเองก้ยื่นคำขาดออกไปทันที แน่สิใครจะไปให้โง่(วะ)
“หากคุณขัดขืนทางเราจำเปนต้องใช้กำลัง”
“อะไรกันวะ?”
“เดี๋ยว”สิ้นเสียงนั้นเปนดั่งคำประกาศิตให้ทุกคนเงียบไปชั่วขณะพลันปรากฏร่างบางแสนสง่าของหญิงสาวคนหนึ่ง เทอดูโอดองค์มากทีเดียวล่ะ
“คุณเปนใคร?”
“ขอโทษทีเมื่อกี๊คนของชั้นเสียมารยาท ชั้นวิคตอเรีย คอเลคซ์ บอส Silent scream familyรุ่นที่11”เทอแนะนำตัวให้ผมด้วยกริยาที่ดูก้รู้ว่าถูกอบรมมาดีจนผมเริ่มจะเกร็งแล้วแฮะ
“เอ่อ ผมแคนอส เบอคาโน่ ไอส์เบรน ครับ ขออภัยเช่นกันที่เกือบทำอะไรร้ายแรงต่อลูกน้องของคุณไปแต่...แค่ผมไม่ชอบน่ะ”ผมพยายามอธิบายเทออย่างเปนกันเอง
“ค่ะ คือความจริงแล้วชั้นแค่มาตามหาตัวผู้ที่ถูกเลือกให้เป็นผู้พิทักษ์เมฆาของแฟมมิลี่เราอยู่ และคุณคือคนๆนั้น”
“ฮึ มาถึงก้เข้าเรื่องเลย??คุณนี่ก้ช่างเปนบอสหญิงที่ไม่เลว”ผมแปลกใจนิดอยู่เหมือนกันท่าทีแข็งโลกของผู้หญิงคนนั้น เทอทำเหมือนบังคับผมไง
“ค่ะ เราต้องการคุณจริงหากขาดผู้พิทักษ์ซักคนไปแฟมมิลี่เราก้เปรียบได้กับคนพิการจริงๆ เรารู้ว่ามันยากที่จะเข้าใจ แต่...ได้โปรดทำใจยอมรับถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้ด้วยค่ะ”
“โอเค ผมเข้าใจคุณนะ คุณบอส แต่ถ้าไม่เปนผมล่ะ?”
“จำเปนต้องเปนคุณเท่านั้น อันที่จริงคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธ การเปนผู้ถูกเลือกนั้นไม่สามารถทำการเปลี่ยนแปลงหรือโยกย้ายได้อันที่จริง ชั้นคิดว่าคุณน่าจะเข้าใจ เพราะคุณเองก้อยู่ในตระกูลของแก๊งมาเฟียใหญ่เหมือนกัน เรื่องแค่นี้ไม่น่าจะต้องให้อธิบายกันยืดยาว”
“อืม เรื่องนั้นผมรู้ดีแต่ถึงผมจะอยู่ในครอบครัวแบบนั้นก้ใช่ว่าผมจะอยากเปนมาเฟียกับเค้าซะเมื่อไหร่ และผมขอบอกตรงๆว่าผมเกลียดการต่อสู้ มากๆ”
“หึน่าแปลกใจที่ทายาทในตระกูลมาเฟียชื่อดังหลายคนเปนเช่นคุณ แต่การเปนผู้ถูกเลือกย่อมไม่เคยเกิดการผิดพลาด ผู้พิทักษ์ทุกคนในแฟมมิลี่ต่างรักและเคารพบอสของตนและคำบัญชาเหล่านั้นจากใจจริง”
“หมายความว่าผมต้องเปนแบบนั้นด้วยงั้นเหรอ?”
“ไม่มีใครบังคับจิตใจคุณได้หรอก นั่นคือสิ่งที่คุณควรคิดได้ด้วยตัวเอง”
“อืม มันเปนเรื่องยากที่จะทำใจได้ในเวลาแปปเดียวอ่ะนะว่าอยู่ดีๆผมก้ต้องไปยอมสิโรราบให้กับผู้หญิงแปลกหน้า...อย่างคุณ แต่ขอบอกอะไรอย่าง ผมยอมรับในตัวคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่เหนด้วยความที่ผมเกิดและเติบโตขึ้นมาในตระกูลมาเฟียเรื่องแบบนี้ผมย่อมไม่มองพลาดไปหรอก ว่าคุณ คือผู้หญิงที่สามารถปกครองคนในแฟมมิลี่นับพันคนได้ด้วยอำนาจในมือ”
“หึ...ขอบคุณ”
“ได้ข่าวว่าsilent scream familyไม่เคยมีบอสที่เปนผู้หญิงมาก่อนจนกระทั่งคุณรุ่นที่11คุณคือผู้หญิงคนแรกที่ได้รับตำแหน่งบอสในแฟมมลี่นี้ แค่นี้ก้ชี้ชัดถึงความสามรถของคุณได้แล้ว”
“ขอบคุณที่คุณแสดงความยอมรับชั้น ในฐานะบอส”
“แต่มันยังมีอีกเรื่องที่ผมข้องใจ...คือ ผมมีคนรักอยู่คนนึงและเทออยู่ในตระกูลที่เปนศัตรูกับss คุณคิดว่าด้วยอำนาจบอสของคุณ คุณสั่งให้ผมทำยังไง?”
“ขอโทษนะคะคุณแคนอส แต่คุณจำเปนต้องละทิ้งเทอไว้แต่เพียงเท่านี้เพื่อตัวคุณทั้งสองเอง”
“อืมผมคิดอยู่เสมอว่าซักวันวันนี้จะต้องมาถึง วันที่ผมต้องเจ็บปวดที่สุดด้วยการทิ้งเทอ...เพื่อเทอ...แต่ ผมไม่แน่ใจว่าจะอยู่โดยไม่มีเทอได้”
“เรื่องนั้น ชั้นคงต้องบังคับคุณในฐานะของบอส...จงละทิ้งเทอซะ”
“??”
“แคนอส...คุณลองคิดดูว่าเทอจะอยู่กับคุณได้หรอหากคุณจำเปนต้องมาอยู่ในสถานะแบบนั้น”
“ผมรู้ แต่ผมอยากให้เทอตัดใจจากผมให้เร็วที่สุด โดยที่มีแต่ผมที่จะต้องเจ็บปวดน่ะ”
“เรื่องนั้น...คุณเองก้รู้ดีในฐานะคนรักกัน”
“อืม ผมเข้าใจละ ผมจำเปนจริงๆสินะ...บอส” ผมทำเพราะจำเปนจริงๆน่ะแหละอันที่จริงผมเปนคนหัวอ่อนน่ะ ใครสั่งอะไรแค่พูดว่ามันจำเปนผมก้เชทื่อฟังและทำตามไปซะหมด แต่นั่นมันก้ต้องผ่านดุลยพินิจของผมก่อนอยู่แล้วว่ามันสมควรไม๊?? แล้วคราวนี้อย่างที่บอกมันจำเปน และตัวผมเองก้คิดอยู่เสมอในเรื่องนี้ ผมเชื่อว่าเทอเองก้คิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เพราะเทอเองก้รู้ว่าวันนี้ต้องมาถึง ทั้งเทอและผมต่างมาจากตระกูลมาเฟียที่เปนอริกัน ผมไม่ต้องการอะไรเลย เพียงแค่เมื่อถึงวินาทีที่เดินจากเทอออกมาผมจะไม่ต้องเหนเทอเจ็บปวด ไม่ได้ยินเสียงเทอร้องไห้ ให้ผมได้เปนฝ่ายเจ็บปวดเองเพียงคนเดียว ที่ทำเหมือนเปนการทิ้งเทอ
ที่ผมพอจะรู้ได้อีกอย่างก้คือ บอสคนนี้น่ะสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่ตนต้องการ ผมเลยชักหวั่นๆเกรงอยู่ว่าเทอจะมาทำอะไรไอซึของผม ผมเปนห่วงเทอน่ะ ทำไมผู้หญิงสมัยชอบทำเปนว่าเข้มแข็งกันนักนะทั้งที่จริงๆแล้วข้างในนั้นช่างเปราะบาง เปนดั่งเส้นใยบางๆที่ถูกห่อหุ้มอยู่ด้วยเปลือกคริสตรัลจริงๆ ที่พูดมาเนี่ยรวมอยู่ในบอสผมคนเดียวเลยนะนั่นน่ะ ผมเองยังไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมกันนะเพียงแค่เจอกันแค่แวบแรกเทอก้ทำให้ผมสัมผัสได้ถึงความน่าเกรงขามที่มีอยู่ในตัวหญิงสาวคนหนึ่งจนยอมศิโรราบ และจะทำทุกอย่างตามที่เทอสั่งแม้จะแลกด้วยชีวิต...
และความเจ็บปวด
ผมเองเคยให้สัญญากับไอซึหญิงผู้เปนที่รักของผมเองว่า ผมจะรักและดูแลเทอตลอดไปจะอยู่เคียงข้างเทอเสมอไม่ให้ห่างไปไหน หากแต่ตอนนี้ผมกำลังผิดสัญญาต่อเทอ ซึ่งนั่นอาจเปนผลดีต่อเทอก้ได้ ...เท่าที่ผมคิดออกในตอนนี้อ่ะนะ
แล้วผมจะให้คำตอบกับตัวเองได้ไม๊ล่ะ??
ความคิดเห็น