ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
สนามบินสุวรรภูมิ
เสียรี๊อแฟนลับัระหึ่ม เมื่อว SEASON เินออมา แฟนลับมามายที่มายืนรอ่า็ส่เสียเรียื่ออแ่ละน และร้อเพลอพวเาัสนั่นลั่นสนามบิน นัร้อัทั้สี่่าส่ยิ้มและโบมือให้แฟนลับอย่าอบอุ่น แ่ในใอ ฟุิวาระ โทยะ หรือที่แฟนลับเรียเาว่า winter ลับเย็นเียบเหมือนหิมะที่ับเป็น้อนน้ำแ็ไม่มีวันละลาย
WINTER SAY;
ผมนั่มอออไป้านอรถ เมือที่อัแน่นไป้วยรถมามายแห่นี้ือเมือที่ทำให้ผมิถึใรนหนึ่ ผมับเพื่อนๆมาที่นี่เพื่อมาแสอนเสิร์รั้ให่ ผมิเสมอๆว่าถ้าผมไม่มีเพื่อนๆ ไม่ไ้ร้อเพล ผม็ไม่รู้ว่าะอยู่ไปเพื่ออะไร เพราะหัวใอผมเหมือนโนแ่แ็ไปแล้ว น้ำาที่เยไหลอย่าเมื่อ่อนลับับ้อนแ็อยู่ภายในหัวใ ทั้หมเป็นวามผิอผมที่ทำให้เธอ้อาไป ผมสมเพัวเอริๆ เมื่ออนเธอาไปผมถึไ้รู้ ไ้รู้ว่าผม...รัเธอมานาไหน และ้อารเธอมานาไหน
ผมมอู้าทาเรื่อยๆ รถเลื่อนัวไ้ทีและน้อยทำให้ผมไ้สัเเห็นใรบาน ใรนนั้นทำให้หัวใที่เย็นเหยียบอผมระุอย่ารุนแร และเ้นแรอย่าไม่เยมา่อน เธอนนั้น เป็นไปไม่ไ้ ทำไมผู้หินนั้นถึเหมือนับ “ฮาริ” นานี้ ใน่วที่รถหยุเลื่อนัว ผมไม่ิอะไรทั้นั้น ผมเปิประูรถแล้ววิ่ริ่ไปหาเธอนนั้นทันที
เธอำลัเินเหมือนหนีใรอยู่ เธอเหมือน “ฮาริั”อผมเหลือเิน ไม่สิ ผมไม่มีสิทธิ์เป็นเ้าอเธอ
เธอนนั้นเินรมาทาผม ทำให้ผมมอเห็นเธอไ้ถนั เธอเหมือน “ฮาริั”มา ถ้าเพียเธอผมยาว ผู้หินนี้ไว้ผมหน้าม้าผมสั้น แ่ยัไหน้าา็ยัเป็น “ฮาริั”เหมือนเิม ผมัสินใเินเ้าไปหาเธอ เธอเยหน้าพร้อมเอียอมวิ้วใส่ผม ท่าทาแบบนี้ ผมำไ้ไม่ผิแน่นอน ผมรวบัวเธอเ้ามอ น้ำาที่ับ้อนแ็อผมละลายออมา้าๆ
“ฮาริ”
ผมเรียื่อเธอแล้วอเธอไว้แน่น ผมลัวว่านี่ะเป็นแ่วามฝัน แล้วฮาริ็เป็นแ่ภาพลวา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น