คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : moonlight :: ที่นี้ที่ไหน ?? >>> 100%
"เอ๊ะ ! ที่นี้ที่ไหน.....แล้วข้าคือใคร "
" พี่สาวฮะ " เด็กน้อยหน้าตาหมดจดคนหนึ่งกำลังนั่งจ้องใบหน้า ของหญิงสาวตรงหน้า " พี่สาวมาจากไหนฮะ O-O "
" เอ๊ะ.....ที่นี้ที่ไหน กันเนี้ยะ แล้วฉันเป็นใคร "
" ทำไมพี่แต่งตัวแปลกจังเลย ผมชื่อ ลาเฟล นะฮะ ยินดีที่ได้รู้จักพี่สาว แล้วพี่สาวชื่ออะไรหรอฮะ "
" หนูน้อยจ่ะ ^ ^ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ชื่ออะไรแล้วพี่อยู่ที่ไหน พี่จำอะไรไม่ได้เลยจ่ะ "
" พี่นี้แปลกดีนะฮะ ที่นี้คือ ML Land ฮะ เมืองที่มีเพียงแสงจากดวงจัทร์ส่องสว่าง "
" ดวงจันทร์ ? ( ทำไมเราถึงได้คุณเคยกับที่นี้จัง )"
"พี่ไปเที่ยวบ้านผมไม๊ฮะ ^ ^ "
"หืม......" ยังไม่ทันหญิงสาวจะได้ตอบหนุ่มน้อยตัวเล็กก็คว้าขอมือหญิงสาวปริศนามุ่งตรงไปยัง บ้านของเขา
( บ้านพักลาเฟล )
" พี่ลูฟ ~! ผมพาคนมาให้รู้จักหน่ะฮะ ^___^ "
ชายหนุ่มผมสีชา รูปร่างองอาจ ดวงตาที่เป็นสีดำสนิทตกใจมากเมื่อเห็นหญิงสาวปริศนา
"(กระซิบ) นี้ๆ....ลาเฟลเจ้าไปเจอนางที่ไหนเนี้ยะ "
"(กระซิบ) ผมไปเจอมาที่หุบเขาดรีมเดรน แหะๆ พี่คงไม่ว่านะที่ผมแอบหนีไปเล่นที่นั้นอีกแล้ว"
"อะ....แฮ่ม~! จะกระซิบกันอีกนานไม๊ค่ะ ช่วยบอกหน่อยว่าฉันเป็นใคร แล้วทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี้ "
"หน้าตาก็น่ารักดีนะ แต่ทำไม ถึงความจำเสื่อมซะหล่ะ สงสัยว่าจะต้องพาท่านไปหาท่าน เออร์เดียลซะแล้ว "
"เออร์เดียล...คือใคร ? "
" ผู้ที่รู้ทุกอย่างยังไงล่ะ เอ๊แต่ว่าท่านชื่ออะไรหรอ ? "
" ข้าก็ไม่รู้.........."
" งั้นคือนี้ท่านพักที่นี้ก่อนแล้วพรุ่งนี้ข้าจะพาท่านไปหา เออร์เดียล"
"ขอบคุณ...."
(ตกดึกที่ลำธาร......)
หญิงสาวปริศนาค่อยๆ เปลื้องอาพรออกหารู้ไม่ว่า กำลังมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังแอบมองเธอ เขาตกตะลึงในความงดงามของหล่อน
ผมสีดำสนิทที่ถูกปล่อยลงมาถูกสายลมพัดไปมา.... ดูอ่อนไหว งดงามเหลือคณา ผิวพรรณที่ผุดผ่องดั่งทองคำที่เปล่งประกาย มันชวนหลงใหลยิ่งนัก สรีระที่ได้สัดส่วน ชั่งเหมาะเจาะกับใบหน้าที่หมดจดเหลือเกิน...... ก่อนที่เขาจะมองเธอไปมากกว่านี้ ลูฟก็ได้เดินออกมาเจอพอดี
"อ้าว ! พี่เลฟา มาทำอะไรตรงนี้ "
"เอ๊ะ...! (หันขวับ) O-O เอ่อ.....นะ..นายสองคนมากทำอะไรตรงนี้ " หญิงสาวรีบนำผ้าผืนใหญ่ห่มร่างกายไว้อย่างมิดชิด
" - - ก็ไม่มีอะไรพอดีข้าเห็นคนอยุ่ตรงนี้ค่ำๆมืดๆ มันอันตราย....ก็เลยมาดูหน่อย ไม่คิดว่าจะเจอ...."
" งั้นผมขอแนะนำเลย....นี้หญิงสาวปริศนาที่น้องชายตัวดีเราไปเจอเข้า ส่วนนี้คือพี่ชายข้า..."
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...."
" - - อืม "
" ( อีตานี้จะยิ้มไม่เป็นเลยรึไงนะ ) "
"ผมขอไปเตรียมกับข้าวก่อนนะพี่เลฟา"
" เธอจะอยู่ที่นี้อีกนานเท่าไหร่ .... - -"
"เอ๋ ! ..... คือ ฉันก็ไม่รู้ "
" รีบๆไปซะ ฉันไม่ชอบให้คนแปลกหน้ามาอยู่ในบ้าน "
"นะ...นี้นาย ไม่รู้จักคำว่าน้ำใจรึไง "
" หึ....น้ำใจหรอ สำหรับคนอย่างเธอคงหามันไม่เจอในตัวฉันหรอก "
" ( อะไรกันเนี้ยะทำไม่ต้องแสดงอาการรังเกียจกันขนาดนั้นด้วย ) "
--------------------------------------------------------- 60% ------------------------------------------------
[ ต่อๆ อีก40% ที่เหลือ ]
ยามราตรี ณ ที่แห่งนี้ชั่งดูเงียบเหงาเหลือเกิน
" ฉันได้แต่นั่งมองดวงจันทร์ทำไมนะ ฉันถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกับมันขนาดนี้ "
" พี่คนสวยฮะ พรุ่งนี้ก็วันโลกใบใหม่ของผมแล้วนะฮะ "
" วันโลกใบใหม่คืออะไรหรอจ่ะ อธิบายให้พี่เข้าใจหน่อยสิ ^^ "
" พรุ่งนี้เป็นวันครบรอบวันกำเนิดของผม ร่างกายของผมจะแปลสภาพฮะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะเข้าใจทุกอย่างเอง "
" จ่ะๆ ท่าทางน่าสนุกดีนะ ^ ^ แล้วลาเฟลน้อยของพี่มาหาพี่มีอะไรหรือเปล่าเอ่ย "
" พอดีผมคิดชื่อให้พี่ด้วยนะฮะ ผมเรียกพี่ว่าหญิงปริศนาแล้วมันดูห่างเหิน มากเลย "
" เอ๋...แล้วลาเฟลน้อยตั้งชื่อพี่ว่าอะไรหล่ะ "
" ไซล์เนส ^ ^ ฮะ "
" เอ๊ะ.....!ทำไมถึงได้ตั้งชื่อนี้หล่ะจ่ะ มีเหตุผลรึเปล่า "
" ผมเคยมีพี่สาวแต่เธอหายสาบสูญไปนานแล้ว ( เริ่มซึมเล็กน้อย ) เธอชื่อไซล์เนส ฮะ"
" อ้อจ่ะ.....^ ^ อย่าทำหน้าแบบนี้สิจ่ะ ดูสิไม่น่ารักแล้วนะ " ไซล์เนสยีหัวลาเฟลด้วยความเอ็นดู
"หึ.....ไซล์เนสหรอ คนอย่างเธอไม่เหมาะกับชื่อนี้ แม้แต่นิดเดียว "
"(หันขวับ ~! ) นี้นาย...~!! "
" พี่เลฟา !! " ลาเฟลพูดด้วยน้ำเสียงดุดันจนทำให้ไห้ซล์เนสถึงกับตกใจ
" ชั่งเถอะจ่ะ เธอไปนอนได้แล้วลาเฟล พี่ง่วงแล้วจ่ะ "
" ฮะพี่ไซล์เนส >//< "ลาเฟลน้อยกระโดดหอมแก้มไซล์เนส 1 ที ก่อนรีบแจ้นกลับเข้าไปยังห้องนอนของตนด้วยความเขินอาย
ไซล์เนสกำลังล้มตัวนอนบน เตียงไม้แข็งหน้าห้องนอนของลาเฟล แต่จู่ก็มีเสียงนึงดังขึ้น
" นี้เจ้า..! "
" เอ๊ะ....เลฟาท่านมีอะไรกับข้าอีก " (อีตานี้จ้องจะหาเรื่องฉันอยู่เรื่อยเลย)
" ที่นอนเจ้าอยู่ข้างนอกไม่ใช้ข้างใน ตามข้ามา... แล้วอีกอย่างห้ามนำของที่อยู่ข้างในออกไปแม่แต่ชิ้นเดียว "
" ...... "
เลฟาพาไซล์เนสมายังคอกม้าหลังบ้าน ที่ทรุดโทรมจนแทบจะไม่สามารถบังแดดบังฝนได้เลย แทบยังอับชื้นมากด้วย
" ที่นี้แหละที่นอนของเจ้า "
" O-O ห๊า....~! นี้ท่านพูดจริงหรอ "
-------------------------------------------------------------- ติดตามต่อจ่ะ ----------------------------------------------
ฉันเป็นใครก็ไม่รู้ อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
ยังต้องมาเจอกับสามพี่น้องที่มีนิสัยแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ทำไมนะ ~! อีตาคนพี่ถึงได้โหดกับฉันนัก อยากรู้จริงๆ
ที่นี้มีแต่สิ่งแปลกๆ เราจะอยู่รอดจนถึงเช้าไม๊เนี้ยะ.....ไซล์เนส ~!
ความคิดเห็น