(รูปจากท่าน Seishun ค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ)
ดูเพจเขาคลิกที่รูปราพันเซลเลยค่ะ
=====================================================================
ยามนั้น..เจ้าเอ่ยเอื้อนว่าจะปกป้องดูแลข้าด้วยชีวิต ยังคงตราตรึง
ยามที่เจ้าใช้ฝ่ามือสัมผัสไปตามใบหน้าของข้า สัมผัสนั้นมิอาจลืมเลือน
ยามที่เจ้าสาบานว่าจะอยู่กับข้าไปชั่วชีวิต..เจ้ายังจำได้ไหม?
แล้วเหตุใดเล่า..เจ้าจึงไม่รักษาสัญญา
ภาพวันนั้นยังคงตราตรึงในจิตใจข้า..จนไม่สามารถลบมันออกไปได้
สงคราม ไฟ เลือดเนื้อ ผู้คนล้มตาย
เจ็บปวดเจียนตายยามเมื่อเห็นผองเพื่อนล้มลง
รวมทั้ง..ตัวเจ้า
ล้มลงต่อหน้าข้า วาระสุดท้ายแห่งชีวิต แต่กระนั้นทำไม
ริมฝีปากและดวงตาของเจ้า...ถึงได้ยิ้มแย้มเช่นนั้นกัน?
------------------------------------------------------------
+คำเตือน!+
ขอโทษนักอ่านทุกๆท่านที่ติดตามเรื่องนี้ด้วยนะคะ ห่างจากไปนาน..ต้องไปเรียบเรียงภาษาเขียนใหม่หมดเลยเพราะผ่านมาเกือบ 1 ปี
อาจจะอัพช้าหรืออะไรยังไงต้องขอโทษจริงๆนะคะ ติดอ่านหนังสือสอบนิดหน่อยเพราะปีนี้จะเข้ามหาลัยแล้ว
คิดว่าเพจอาจจะไม่ได้ใช้ แนะนำเฟซส่วนตัวเลยดีกว่าค่ะ
Rapunzle Guarderia
ขอคุณสำหรับทุกความเห็น ทุกคอมเม้น ทุกๆอย่างนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น