รักลวงแค้น

ตอนที่ 1

สนามบินเชียงใหม่ เสียงดังและวุ่นวายไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาที่มารอรับคนที่รักจากเครื่องบินที่ล้อเพิ่งแตะพื้นของสนามบิน แสงแดดแรกของที่นี่ส่องมาที่หน้าฉัน ฉันปาลมณีมาที่นี่เพื่อมาบอกกับคนที่รอคอยฉันมาตลอด นานเท่าไหร่แล้วที่จากเมืองนี้ไป นานจนเกือบลืมสิ่งเก่า ๆ แต่ความทรงจำดีของฉันเกิดที่นี่และตายไปจากที่นี่เช่นเดียวกัน ขณะที่ฉันคิดอะไรเพลินๆ ก็สิ่งที่อยู่ตรงหน้า ฉันก็ได้ยินเสียงของชายแปลกหน้าที่หน้าตาลูกครึ่ง

ชายแปลกหน้า

สวัสดีครับ โรงแรมเชียงใหม่ไปทางไหนครับ

ปาลมณี

ฉันก็ไม่ทราบค่ะ แต่เดี๋ยวฉันถามคนแถวนี้ให้น่ะค่ะ

ชายแปลก

งั้นไม่เป็นรัยครับ ขอบคุณมากครับ

นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันเจอชายแปลกหน้าที่ฉันมีความรู้สึกดี ๆ ให้และนั่นอาจเป็นรักครั้งแรกของฉันก็ได้ ปาลมณีมานั่งรถมาถึงหน้าสุสานที่เป็นพ่อของเขาเอง

ปาลมณี

พ่อรอคอย หนูนานไหมค่ะ หนูกลับมาแล้วน่ะ ต่อไปนี้พ่อไม่ต้องคอยหนูแล้วน่ะค่ะ หนูเรียนจบแล้วค่ะเอาปริญญามาฝากด้วยน่ะ  หนูรักพ่อมากน่ะค่ะ

น้ำตาของปาลมณีไหลผ่านแก้ม มันเป็นน้ำตาของความดีใจและเสียใจจากการสูญเสียคนที่รักไปอย่างเรียกกลับคืนมาไม่ได้