ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    #รักเท่าฟ้าหรือมหาสมุทร marknior

    ลำดับตอนที่ #7 : #รักเท่าฟ้าหรือมหาสมุทร X6

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 58


    .รักเท่าฟ้าหรือมหาสมุทร
     
     
                  X6 สายสืบ
     
    Junior part
     
     
    "พี่เนียร์~~~~ คุณบี๋ให้พี่เอาอาหารไปได้แล้วฮะ"
     
     
     
     "อ่าเครจ้า" ผมรับคำยูคก่อนจะยกโจ๊กออกไปให้ คุณแจบอม และคุณนายใหญ่
     
     
     
     
            หมดช่วงเช้าหลังจากไร้ผู้คนในบ้านผมก็เริ่มทำหน้าที่สายสืบ ผมตรงดิ่งเข้าห้องของแจบอมห้องแรก
     
     
     
    แอด~~
     
     
     
     ผมจัดแจงเปิดไฟแล้วมุ่งไปที่หัวเตียงทันที
     
    ผมหยิบไดอารี่เล่มเล็กบนหัวเตียงใส่กระเป๋าเเล้วไปสำรวจส่วนอื่นๆ 
     
     
     
      พรึบ~
     
     
     
      ....ไฟ....ดับ....
     
     
     
      "หี แอบเข้าห้องคนอื่นเรอะจินยอง..."
     
    เสียงผู้ชายดังขึ้นพร้อมกับมือที่รวบเอวไว้จากด้านหลัง
     
     
     
      "จะ...จะ...แจบอมคือผม....ไม่ได้....มาขโมยอารายเรยยนะคราบบบ"
     
     
     
     
     "หึ"
     
     
     
     มือเริ่มคลายออกผมจัดแจงวิ่งออกจากห้องมุ่งไปที่ห้องตัวเอง
     
     
     
     
       "พี่เนียร์!? หนีอะไรมาอ่ะ" เสียงยูคยอม
     
     
     
     
     
    "..จะจะแจบอม"
     
     
     
         "...โถ่ อย่าบอกว่าพี่ทำอะไรโง่ๆ?"
     
     
    "ถ้าไอ้โง่ๆที่ว่าคือ แอบเข้าห้องแจบอม ก็คงจะใช่😭😭😭"
     
     
     
         " โง่จริงแหะ แล้วได้อะไรมาบ้าง??"
     
     
     
     
    " ได้ไดอารี่มา แล้วนี่นายจะอยากรู้ทำไมเนี่ย"
     
     
            "ก็ผมนับพี่เป็นเหมือนพี่แท้ๆของผม ผมจะรู้อะไรก็ได้ไม่ใช่เรอะะ"
     
     
     
    "ย่ะๆ "
     
     
     
     "ว่าแต่ในไดอารี่มีอะไรอ่ะพี่"
     
     
    "ฉันจะรู้มั้ย มาอ่านพร้อมกันสิยะ"
     
     
     
     
        "ก็มาสิฮับบบ"
     
     
     
    ผมตัดสินใจกระโดดไปนอนข้างๆ ก่อนจะหยิบไดอารี่มาเปิดหน้าแรก
     
     
     
     
      5/2/14
     
     
     ...รักแรกกกก..........ผมเจอรักเเรกของผมเเล้วว ว่าแต่......ถ้ารักแรกของผม...เป็นผู้ชาย...จะผิดมั้ย?
     
     
     
    6/2/14
     
     
     
        วันนี้เราเดินผ่านกันด้วยยย ผมว่าเธอดูหมองๆนะ....
     
     
     
     
    7/2/14
     
     
     
         วันนี้เขามองมาที่ผมด้วยแหล่ะะ
     
     
     
    8/2/14
     
     
     
         ได้กลิ่นตัวเขาด้วยเหมือนผมเป็นโรคจิตเลย
     
     
    .
    .
    .
    .
    .
     
    20/2/14
     
     
          ผมก็มองเขาอยู่ทุกๆวันนะ..แต่ผมเพิ่งรู้สึกว่าศัตรูผมคือผู้ชายผมแดง
     
     
     
    .
    .
    .
    .
    .
    .
     
     
    1/3/14
     
      
     
           นี่ก็เดือนใหม่...ทำไมผมถึงรักผู้ชายคนนั้นมากขึ้นๆ ในขณะที่เจ็บก็มากขึ้นเหมือนกัน....
     
     
     
     
       .
    .
       .
    .
     
     
    10/3/14
     
     
      วันที่10ของเดือน2แห่งการติดตาม...ทำไมผมถึงไม่ชอบผู้ชายผมแดงคนนั้นเลย:(
     
     
     
    11/3/14
     
      ผมจะกำจัดศัตรูยังไงดีครับ?
     
     
     
    .
    .
    .
    14/3/14
     
     
       วันนี้พวกเราคุยกันแรกครับ โอ้ยยดีใจมากๆครับบบบบ
     
     
     
     
     
     
    .
    .
    .
    .
     
     
    22/3/14
     
     
     
     
         พวกเราคุยด้วยกันมาตลอด โอ้ยมีความสุขมากๆๆๆ
     
     
     
     
     
    .
    .
    .
    .
     
     
     
    3/4/14
     
     
     
         ทำยังไงดี...ศตรูผมอยู่บ้านเดียวกัน...
     
    ผมควรทำไงดี!!!!!!????!!!
     
     
     
    .
    .
    .
    .
     
     
    10/4/14
     
     
     
        เห้อ..บ้านก็รวย ทุกอย่างก็ดี แต่ชีวิตรักช่างน่าสมเพช... ทำไมผมถึงไม่ฉลาดตั้งแต่แรก....
     
       ทำไม...  ทำไมผมถึงไม่รู้ว่าเขาเป็นแฟน... ผมต่างหากที่เป็นศัตรูของชายผมแดง....
     
     
     
    .
    .
     .
     
     ผมปิดหนังสือลง
     
     
          "น่าสงสารทีเดียวเชียว..." ยูคหันมาพูดกับผม
     
     
     
        "อืม นั่นสิ อยากรู้จริงๆใครกัน"
     
     
    "อ่านต่อสินะฮะๆ"
     
     
     
     
       สิ้นเสียงยูคผมก็เปิดต่อ
     
     
     
     
    15/4/14
     
     
     
          วันนี้ผมได้คุยกับชายผมแดงด้วย...ผมจะทำไงดีให้เขาออกจากคนที่ผมรัก...
     
     
    .
    .
    .
     
     
     
     
     
     
    19/4/14
     
     
     
            ผมบอกเรื่องนี้กับพ่อ พ่อให้ผมทำอะไรประหลาดๆอย่าง...การหลอกลวง
     
     
     
     
     
    .
    .
    .
    .
     
     
    3/5/14
     
     
     
           วันนี้ผมพาคนผมแดงมาที่บ้าน...ผมทำในสิ่งที่ไม่ควรไปแล้ว...ผมขู่เขา....ให้เขาเลิกยุ่งกับคนที่ผมเฝ้ารอ....ผมสั่งให้เขาหนีไปให้ไกล...ผมหลอกเขา...ถ้าเขาไม่ไป...คนของผมจะเจ็บตัว...เพราะเขามันดวงซวย...
     
     
     
    .
    .
    .
     
     
    14/5/14
     
     
     
        ผู้ชายผมแดงเขาไปจริงๆ...แต่เหมือนว่า....คนของผมก็หายไป....ผมให้คนของผมตรวจสอบดู....'มาร์ค'ไม่ได้หลอกผมเขาไปจริงๆ...เขาคงรัก...'จินยอง'มากจริงๆ....
     
     
     
     
     
     
    ผมปิดหนังสือเสียงดัง
     
      มัค....จินยอง.....อย่าบอกนะว่า....เพราะแจบอม....
     
     
     
     หยดน้ำค่อยๆคลอขึ้นบริเวณขอบตาของผม...
     
     
        ให้ตาย....ทำไมมาร์คไม่บอกผม.....ทำไม....ถึงวันนั้นมัคจะทำผมเจ็บ แต่ผมก็พร้อมให้อภัยเสมอ...แต่ที่มัคเป็นเเบบนี้เพราะห่วงผม.....ฮึก....
     
     
     
    ปัง!!!
     
     
     
     
        "เนียร์!!! " แจบอมวิ่งหน้าตื่นมาก่อนสายตาจะสบกับไดอารี่ของเขา...
     
     
     
    Story part
     
    "จะ จะ จะ แจบอม..ฮึก......นาย....ทำอย่างนี้หรอ......ฮือ.........นายทำ...ให้ฉัน...เข้าใจคนที่ฉันรักผิด...งั้นหรอ!????"
     
     
      ร่างบางวิ่งไปกระชากคอเสื้อแจบอมคิ้วขมวดหากัน....
     
     
     
     
        "....."
     
     
     
     
    "ตอบมาสิโว้ยยย!!!"
     
     
     
     
     
          "..ฮึก...อะ..อืม..." น้ำตาของแจบอมค่อยๆไหลออกมา
     
     
     
     "...ฮึก.....นายเเม่ง!!!"
     
     
     
      "..."
     
     
     
    "1ปีที่ผ่านมาฉันโครตเสียใจ..มองมาร์คผิดๆมาตลอด...เพียงเพราะนาย!!! ทำไมนายมันถึงใจร้าย!!!"
     
     
     
     
        "...."
     
     
     
    "1ปีที่ฉันต้องทุกข์!  1ปีที่ฉันไม่รู้ว่าคนที่มองฉันอยู่รู้สึกยังไง..." 
     
     
     
     
    ตุบ!!
     
     
     
     
      "หมัดนี้สำหรับมาร์ค!!"
     
     
     
     
    ตุบ!!
     
     
     
    "หมัดนี้จากฉัน!!"
     
     
     
     ตุบ!!!
     
     
     
    "หมัดนี้ให้กับน้ำตา!!!"
     
     
     
    ตุบ!!!
     
     
     
    "หมัดนี้ให้กับคนที่ ตะ..."
     
     
     
     
    "พี่เนียร์.." เสียงหวานดังขึ้น
     
     
     
     
      "เนียร์อ่า..." เสียงหวานปนเซ็กซี่ก็ดังขึ้นเช่นกัน
     
     
     ก่อนภาพชาย2คนจะเดินเข้ามายืนตรงหน้าร่างบางของจูเนียร์
     
     
     
    "จะ...เจ็คสัน...แบม...แบม.. ฮือออ ฮือออออออออ ฮึก ฮือออออ" ร่างบางทรุดนั่งไปกับพื้นก่อนจะร้องไห้ออกมา...
     
     
     
     
     
     
       "ลุกขึ้นมาสิฮะ พี่เนียร์..."
     
     
     
     
    "พะ..พวกนาย..ยังไม่ตายหรอ..."
     
     
     
     
     
        "ก็พี่...วาดรูปพวกเรา....ทั้งๆที่พวกเราแค่ออกจากร่างไปยังไปไม่ถึงเบื้องล่าง....รูปวาดอันแสนมีค่าของพี่...ชุบชีวิตพวกเราไงฮะ:)
     
     
     
       
     
     
    #Care.Tk
    #พักไว้น้า..ลงน้อยหน่อย
    #ต่อไปจะลงอาทิตย์ละตอนน้าา
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×