โปรแกรมหรรษา

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 5 ต่างพบหน้า แนะนำตัว

เวลา 10.00น.

"เฮ้อ เสร็จซักที ไปดูเหมยดีกว่า "

ส้มพูดเสร็จ ก้อบิดขี้เกียจแล้วจึงเดินไปหาน้องสาวที่อยู่ด้านข้าง

"เหมย  หิวข้าวยัง ไปกินข้าวกันมั้ย"

ส้มถามพร้อมมองน้องสาวอย่างเอ็นดูที่กำลังเล่นเกมคอมพิวเตอร์อย่างเมามัน

"เหมย"

ส้มตะโกนเรียกน้องสาวที่กำลังเล่นเกมอย่างเมามันโดยไม่สนใจเธอเลย

"อะไรนะ  พี่ส้ม"

น้องสาวตะโกนตอบรับมาโดยที่ตายังเขม็งอยู่กับเกมที่พี่สาวเพิ่งสร้างให้เล่น

"หิวข้าวมั้ย  ไปกินข้าวกันมั้ย "

"ม่ายอาววว  ยังไม่หิว  เหมยจาเล่น"

"โอเคๆ งั้นพี่ไปกินข้าวก่อนนะ"

ส้มพูดเสร็จก็ไปหาอะไรกินนอกบ้าน

เวลา  12.00 น. ณ ห้องนอนของส้มจีน

ส้มจีนกำลังตรวจดูคอมพิวเตอร์ว่ามีอะไรบ้างอยู่ในเครื่องอีกครั้งหลังจากเคยตรวจสอบเมื่อตอนที่ได้รับคอมพิวเตอร์ใหม่ๆ   จากนั้นเธอก็สนใจกับโปรแกรมที่ชื่อว่า  tour world จึงได้ถามนาช่าว่า

"นาช่าอยู่ไหม"

"อยู่ครับ  นายหญิง"

"ช่วยแนะนำโปรแกรม tour world  อีกครั้งหน่อยสิ ว่าทำอะไรได้บ้าง"

"ก้ออย่างที่ผมเคยแนะนำไปแล้วว่า โปรแกรม tour world คือโปรแกรมที่จะดึง

นายหญิงเข้าสู่โลกตามหมวดที่นายหญิงเลือกครับ โดยมีตัวเลือกคือ หมวด ยุทธจักร 

เวทมนตร์  เทพนิยาย พบชายในฝัน   ซึ่งหมวดชายในฝัน นายหญิงต้องผ่านด่านที่  3 ก่อน

จึงสามารถเข้าสู่หมวดนี้ได้ครับและเวลาจะต่างกันคือถ้าในเกมเวลา 1 วันจะเท่ากับ 1 ชั่วโมงที่นี้น่ะครับนายหญิง  ไม่ทราบว่านายหญิงสนใจจะเล่นเลยหรือเปล่าครับ"

"โอเค  ลองเล่นเลยก็ได้"

"แล้วนายหญิงต้องการเล่นหมวดไหนครับ"

"เอาหมวดแรกเลยล่ะกัน"

"ได้ครับนายหญิง"

วิ๊ง ๆๆๆๆๆ

ณ.เมืองหยินหยาง

"ฮ่า ๆ  ๆ  ๆ  เป็นไงข้าชนะเจ้าอีกเกมแล้วนะ ถึงเจ้าจะเก่งวางแผนแต่ถ้าเป็นเกมยังไงข้าก้อเก่งกว่าเจ้า"

ชายวัย20 ต้น ๆ หน้าตาหล่อเหลา คมคาย สีหน้าบ่งบอกว่าขี้เล่น แต่ลักษณะภายนอกดูเป็นหนุ่มสำอาง กำลังเล่นเกมหมากล้อมกับเด็กหนุ่มวัย 10 กว่าปีคนนึงที่ท่าทางขี้เล่นไม่แพ้กันซึ่งดูจากภายนอกแล้วเป็นเด็กที่แก่นแก้ว ซน รักสนุกตามประสาเด็กผู้ชาย

"โธ่ ท่านพี่ ก้อท่านฉลาดออกอย่างนี้ข้ามีรึจะสู้ท่านได้น่ะ"

คนน้องบ่นโอดครวญ

"ฮ่ะ ๆๆ ๆๆ  มะ เล่นกันอีกตา ตานี้ข้าจะต่อให้เจ้า 12…."

ยังไม่ทันที่คนพี่จะพูดจบ ก้อเกิดเสียง  ตุ๊บ ๆๆๆ!!!!

"โอย เจ้านาช่าน่ะน่า  น่าจะส่งฉันเบากว่านี้หน่อยก้อไม่ได้รึไงนะ  โอย เจ็บ ๆ"

ส้มร้องโอดครวญ

"ขอโทษครับ นายหญิง"

ส้มทันตามเสียงทันที ส้มเห็นชายวัยเดียวกันอยู่ด้านข้างซึ่งมีลักษณะหน้าตาคล้ายกับนาช่าในคอมพิวเตอร์ของตน จึงแน่นอนอยู่หลายส่วนว่าชายผู้นี้คือนาช่า

"อ้าวนี่เจ้ามีตัวตนด้วยหรอ โอย เจ็บ ๆ"

"ในเกมผมสามารถมีตัวตนได้ครับเพื่อช่วยเหลือ...."

"นี่พวกเจ้าเป็นใครกัน ถึงมาบุกรุกบ้านของพวกข้า"

คนพี่พูดตัดบทสนทนา แถมทำหน้าตาสงสัยอย่างยิ่งกับการปรากฏตัวของทั้งสอง

นาช่ากระชับพัดในมือ จากนั้นจึงหันไปหาชายคนพี่ และกล่าวว่า

"ขออภัยนายท่าน เผอิญพวกข้าพลัดลงตกลงมาจากเวหา ขณะลองเครื่องร่อนขอรับนายท่านทั้งสอง ไม่ทราบว่าพวกข้าจะสามารถขอพักอาศัยอยู่กับพวกนายท่านสัก คืน สองคืนได้ไหมขอรับนายท่าน"

"เออ ได้ ว่าแต่พวกเจ้ามีนามว่าอันใด"

คนน้องพูดตอบแทนพี่ชายที่ทำหน้าตาสงสัยระคนกับตะลึงในความสวยออกแนวซน ๆ ของหญิงสาวที่นิยมเล่นเครื่องร่อนอย่างชาย

"นาช่า นี่เอาจริงหรอ จะพักกับพวกเค้าหรอ"

ส้มร้องถามอย่างสงสัยแต่ก้อตะลึงกับหน้าตาอันหล่อเหลาของชายหนุ่มที่จับจ้องมองตนไม่วางตา

"ขอรับนายหญิง เพราะพวกเราไม่มีที่พักและไม่รู้ว่าจะไปยังที่ไหนดี เพราะพวกเราพลัดถิ่นพร้อมกับเครื่องร่อนนะขอรับ นายหญิง "

นาช่าหันไปตอบนายหญิงของตนแล้วจึงหันไปทางชายหนุ่มทั้งสองแล้วบอกว่า

"ขออภัย ข้ามีนามว่า กู่หนางชาง หรือนาช่า และแม่นางผู้นี้มีนามว่า กู่ยีเฟย หรือ ส้มจีน เรียกสั้น ๆ ว่าส้ม ขอรับ ข้าเป็นผู้รับใช้ของนายหญิง ยีเฟย หรือ นายหญิงส้ม ขอรับ ไม่ทราบว่า นายท่านทั้งสองมีทราบว่าอันใดหรือขอรับ"

ชายผู้พี่ตอบว่า

"ข้ามีนามว่าหวี่ยู่  และน้องชายข้ามีนามว่าหวี่หยา  อีกทั้งที่นี้คือสำนักสำนึกกระบี่ ยู้ไช่ซือกวน"

"ฮ่ะ ๆๆๆๆๆ  แนะนำกันเสร็จแล้วอย่าลืมข้าล่ะ หวี่ยู่ กระบี่วายุ"

ส้มหันตามเสียงไปยังเจ้าของเสียงทันควัน