โปรแกรมหรรษา

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 ผู้ช่วยคนใหม่

"อะ ๆ  ก้อได้ อีกเครื่องน้องจะเอาแบบไหนล่ะ "

พ่อค้าบอก แถมแอบดีใจ เล็ก ๆ พึมพำในใจว่า " อีกเครื่องจะเอาให้หนักเลย ฮึ่ม! ตัดราคาดีนัก"

"อือ พี่มีเครื่องสเปคแบบไหนบ้างล่ะ  เอาแบบเจ๋ง ๆนะ"

"อือ เอาเครื่องนี้ไหมน้อง สเปคใช่ได้เลยล่ะ ลองดูเอาล่ะกาน"

พ่อค้าบอกแต่พูดในใจขึ้นว่า หวานล่ะตูคราวนี้

"ไม่อ่ะ ยังไม่ถูกใจ เอางี้พี่มีสเปคนี้ไหม...."

ส้มบอกสเปคคอมพิวเตอร์ที่ตนต้องการ

"ได้เดี๋ยวพี่จัดให้แต่ว่าตอนนี้ของยังไม่มีนะ ไว้พี่ส่งให้ที่บ้านล่ะกัน เพิ่มค่าส่งก้อ100 บาท" พ่อค้าพูดพลางแต่ในใจกลับคิดว่า เฮ้ย!!! นี้มันสเปคเครื่องพอ ๆ กับที่นายบอกเลยนิหว่า หรือว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่นายสั่งให้มาดูว่ะ"

"ได้ค่ะ ไม่ทราบว่าจะได้เครื่องวันไหนคะ"

ส้มถามด้วยความอยากได้มาใช้งานเต็มที

"ก้อประมาณ 2 วันล่ะน้อง"

พ่อค้าพูดด้วยอาการพยายามเก็บความสงสัยในใจ

"ได้ค่ะ สรุปว่าทั้งหมดเท่าไรคะ"

"ก้อราคาทั้งหมด 25,180 แต่น้องจ่ายครึ่งนึงก่อน ไว้รับเครื่องแล้วค่อยจ่ายส่วนที่เหลือ"

"งั้น เครื่องนี้ก้อจ่าย 12,500 กับอีกเครื่องราคาเท่าไรนะพี่"

"อีกเครื่องราคา 10,000 เดียวน้อง"

"งั้นรวมทั้งหมดก้อ 22,500 ใช่ไหมพี่"

"ครับ แล้วจะให้ไปส่งที่ไหนล่ะน้อง"

พ่อค้ารับคำ พร้อมส่งกระดาษให้ส้มเขียนชื่อและที่อยู่พร้อมเบอร์โทรศัพท์

"ส่งตามนี้เลยค่ะพี่"
"เรียบร้อยครับ"

พ่อค้าตอบอย่างมีมารยาทขึ้นเมื่อนึกถึงคำสั่งของนายจ้างที่ว่า หากมีคนที่สั่งสเปคเครื่องๆ นี้ล่ะก้อให้บอกว่าเดี๋ยวจัดส่งให้ แล้วต้องนอบน้อมด้วยเพราะนั้นอาจเป็นนายหญิงของพวกคุณ

"เออพี่คะ ไหน ๆ แล้ว ก้อช่วยส่งเครื่องนี้พร้อมกับอีกเครื่องได้ไหมคะ"

"ได้แต่ต้องจ่ายเงินค่าส่งอีก 100 ด้วยนะน้อง"

"ได้คะ"

ส้มตอบพร้อมทั้งส่งเงินจำนวน 25,000 แก่พ่อค้า

จากนั้น ทั้งส้มและเหมยก้อเดินเล่นต่อในคลองถม

ณ.บ้านพักในอีก 2-3 วันถัดมา

กริ๊ก!!!

"สวัสดีคะ ส้มจีนพูดคะ ไม่ทราบว่าใครคะ"

ส้มรับโทรศัพท์ พร้อมทำหน้าสงสัยเพราะไม่คุ้นกับเบอร์ที่โทรเข้ามา

"ครับ ผมมาส่งคอมพิวเตอร์ที่คุณสั่งไว้ครับ ตอนนี้ผมอยู่ที่หน้าบ้านคุณแล้วครับกรุณาเปิดประตูด้วยครับ"

พนักงานส่งของพูด

"อ้อ ได้คะรอสักครู่"

คลิ๊ค  แอ๊ด

ส้มเปิดมาเห็นชาย 3-4 คนใส่ชุดฟอร์มบริษัท เขียนว่าบริษัท tourworldPC.com กับรถบริษัทที่เขียนชื่อบริษัทเหมือนกันที่ด้านข้าง มี 2คนที่ถือกล่องใส่คอมพิวเตอร์อยู่ด้านหน้า อีกคนนึงที่ถือสมุดไว้  และคนสุดท้ายถือกล่องอุปกรณ์ช่าง

"เชิญคะ"

หลังจากที่ส้มสำรวจด้วยสายตาชั่วกระพิบตา 2 – 3 ครั้งก้อเชิญพนักงานเข้าบ้าน

"พี่ส้มครายยยยมาหรอ"

เหมยร้องพร้อมอาการงัวเงียเพิ่งตื่นนอน

"อ้อ คอมพิวเตอร์มาแล้ว"

"แย่ เหมยจาได้เล่นคอมแล้ว ดีใจจัง พี่ส้มรีบ ๆ ให้เค้าติดตั้งให้เหมยก่อนนะ เหมยอยากเล่นอ่ะ"

"จ้า ได้จ๊ะ "

ส้มพูดพร้อมกับหันไปทางพนักงานที่ถือสมุดแล้วถามว่า

"พี่ค่ะ เครื่องไหนสเปคต่ำกว่า คะ"

"อ้อ เครื่องนี้ครับ"

พนักงานพูดพลาง ผายมือไปพลาง พนักงานคนนี้ท่าทางวัยรุ่นอายุมากกว่า ส้มจีนเพียงไม่กี่ปีเท่านั้น หน้าตาคมคาย หล่อเหลาทีเดียว

ส้มเหลือบเห็นหน้าตาของพนักงานคนนี้อย่างชัดเจน ถึงกับหน้าแดงซ่านด้วยอาการหลงชอบพนักงานคนนี้

แต่ก้อพยายามเก็บอาการด้วยการพูดว่า

"งั้นเชิญไปห้องนี้คะ ส่วนอีกเครื่องนึงติดตั้งห้องนี้นะคะ"

ส้มพูดพลางชี้ห้องให้พนักงานดู

พนักงานที่ถือสมุดพอฟังเสร็จก้อเลยหันไปสั่งงานลูกน้องว่า

"งั้นพวกคุณ 2 คน ติดตั้งเครื่องห้องโน้น ส่วนคุณมากับผม"

หลังจากติดตั้งเสร็จสิ้นพนักงานหัวหน้าก้อมาบอกกับส้มว่า

"เรียบร้อยครับ ทั้งหมดก้อ12,280 ครับ"

"อ้าวแล้วค่าติดตั้งล่ะคะไม่คิดหรอ"

ส้มถามด้วยความสงสัย เพราะปกติต้องคิดเพิ่มเป็นเรื่องปกติ

"อ้อ นายสั่งมาว่าไม่ต้องครับ"

"งั้นขอบคุณค่ะ นี่ค่ะ"

ส้มตอบพร้อมส่งเงินให้พนักงานที่เป็นหัวหน้า

"ขอบคุณครับ ขอให้สนุกกับเครื่องคอมพิวเตอร์ของเราแล้วคุณจะตะลึง"

พนักงานหัวหน้าพูดพลางส่งใบกำกับสินค้าให้ส้มพลาง

"อ้อ ชื่อของนายผมอยู่ตรงนี้นะครับ"

พนักงานหัวหน้าพูดอย่างมีเลศนัย ก่อนเดินจากไป

ส้มได้ฟังก้อทำหน้างง ว่าทำให้ต้องรู้ชื่อหัวหน้าหรือเครื่องจะมีปัญหา แล้วทำไมไม่เอาชื่อตัวพนักงานเองล่ะ แต่ช่างเถอะ มีตัวแทนเจ้าโทนี่แล้ว ให้มานพักบ้างดีกว่า  พูดพลางเดินไปพลางจนถึงประตูห้องของตน

หลังจากทำการย้ายข้อมูลจากเครื่องเก่าเข้าสู่เครื่องใหม่แล้ว ส้มก้อทำการสำรวจตัวเครื่องแต่ก้อต้องประหลาดใจว่ามีโปรแกรมที่เขียนว่า tour world ด้วยความสงสัยจึงไปยังห้องของเหมยเพื่อตรวจสอบ

"พี่ส้มอย่าเพิ่งยุ่งเหมยกำลังเล่นเกมอยู่อ่า"

เหมยพูดด้วยอาการหงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะการเล่นเกม pinball ของตน

"แปบด้วยน่า พี่แค่สงสัยอะไรนิดหน่อย"

ส้มพูดพลางมือก้อลากเมาส์เข้าไปดูยังรายชื่อโปรแกรมแต่ก้อไม่พบชื่อโปรแกรม tour world

"โอเค เสร็จแล้ว"

ส้มพูดพลาง ลุกออกจากหน้าคอมพิวเตอร์แล้วเดินกลับห้องด้วยอาการหัวคิ้วชนกัน

ด้วยความสงสัยจึงเปิดโปรแกรมนี้ขึ้นมา

วิ๊ง !!!!

"ยินดีต้อนรับครับนายหญิง"