เจ้าหญิงแห่งสายรุ้ง

ลำดับตอนที่ #3 : ศึกครั้งแรกของเบสร่า กับ เมเรส

"สวัสดีเบสร่า ฉัน...ราชินีแห่งโลกมนตร์ดำ เมเรส" เบสร่าถามว่า "แล้วเธอรู้ชื่อฉันได้ยังไง" "เรื่องแค่นั้นน่ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก ฮึๆ" เบสร่าก็ถามอีกว่า "แล้วเธอต้องการอะไร" เมเรสตอบว่า "ก็ ต้องการ โลกเวทมนตร์ โลกมนุษย์ แล้วก็ต่อสู้กับเธอยังไงเล่า" เบสร่าตอบว่า "ได้ ฉันจะสู้กับเธอเอง" ว่าแล้วเบสร่าก็หยิบลูกแก้ววิเศษออกมา ลูกแก้ววิเศษส่องแสงสว่างจ้าขึ้นมา แล้วเบสร่าก็แปลงร่าง "คาทาเจ้าเอ๋ย จงออกมา" เบสร่าอุทานกับตัวเองว่า "เอ๊ะ นี่ฉันทำได้ยังไงเนี่ย แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ยังไงก็ต้องสู้ก่อน" เมเรสร่ายมนตร์ว่า "เคริเนิล ดาร์ค" "โอ๊ย" "ฮ่าๆๆ เห็นไหมล่ะ พลังเวทมนตร์ของฉัน" เบสร่าลุกขึ้นยืน แล้วบอกว่า "คราวนี้ตาฉันบ้างล่ะ" "เรด แองเจิล" เมเรสกระเด็นไปไกลเพราะเวทมนตร์ของเบสร่า "หน็อย" เมเรสก็เรียกภูตของตนเองให้ออกมา "โลอิส ดาร์ค" วิ้งงงงงงง แล้วเมเรสก็บอกกับโลอิสว่า "โลอิส เจ้าจงจัดการกับเบสร่าเดี๋ยวนี้" ลูอิสแปลงร่างเป็นนางฟ้าสาว แล้วเล่นละครกับเมเรสตบตาเบสร่า "ฉันเป็นนางฟ้าจากสวรรค์ ที่ปลอมตัวมาเป็นภูตของเมเรสเพื่อที่จะตามมาปกป้องเธอ เบสร่า" เมเรสพูดว่า "บังอาจนักนะ" เบสร่าบอกว่า "ฮึ พวกเธอเลิกเล่นละครตบตาฉันได้แล้ว มันไร้ประโยชน์ เพราะว่าคนอย่างฉันน่ะ ไม่เชื่อพวกมารหรอก" โลอิสบอกว่า "นะ...นะ...นี่เธอไม่เชื่อใจฉันจริงๆงั้นเหรอ โธ่! น่าเสียดายซะจริง" เบสร่าพลางนึกวิธีแล้วบอกว่า "นั้น ฉันจะให้เธอพิสูจน์ตัวของเธอ แม่นางฟ้าจำแลง" โลอิสถามเบสร่าว่า "อะไรเหรอ" เบสร่าจึงตอบว่า "แม่นางฟ้าจำแลง จะต้องใช้เวทย์มนตร์ฆ่าเมเรสซะ" ทั้ง2อุทานว่า "เอ๊ะ" เบสร่าทำหน้าเจ้าเล่ห์ แล้วบอกว่า "ฮึ ทำไม่ได้ล่ะสิท่า" โลอิสบอกว่า "มันผิดศีลธรรมน่ะจ้ะ ทำไม่ได้หรอก" เบสร่าทำหน้าประชดแล้วบอกว่า "นั้นหล่อนใช้เวทย์มนตร์อะไรดูแลปกป้องฉันล่ะยะ" โลอิสทำหน้าครุ่นคิดแล้วบอกว่า "กะ...กะ...ก็ได้" เมเรสตะโกนว่า "นี่เธอ" ก่อนที่โลอิสจะใช้เวทย์มนตร์นั้น โลอิสได้ส่งกระแสจิตไปบอกเมเรสว่า "เดี๋ยวจะส่งเวทมนตร์เพิ่มพลังไปให้แทนนะ" โลอิสใช้คาทาร่ายมนตร์แล้วชี้ไปทางเมเรส วิ้งงงงงง เมเรสพูดว่า "ฮึๆ ขอบใจนะแม่นางฟ้า มันเป็นเวทมนตร์ที่ตรงกับเวทมนตร์ของฉัน ทำให้ฉันมีพลังเพิ่มขึ้น" เบสร่าพูดว่า "นั้น ฉันจะเปิดเผยตัวจริงของเธอเอง แม่นางฟ้าจำแลง" เบสร่าตวัดคาทาแล้วพูดว่า "จงแสดงตัวตนที่แท้จริงของเจ้าเดี๋ยวนี้" วิ้งงงงงง โลอิสกลับเข้าสู่ร่างเดิมแล้วก็หายไป "ฮึ่ย ร้ายนักนะ นังเบสร่า นั้นก็ต้องใช้กำลังกันล่ะ" เมเรสพูด เบสร่าตอบว่า "ได้เล้ย" เมเรสก็เริ่มท่องคาถา แล้วโบกคาทาไปมา "ดับเบิ้ล เคริเนิล ดาร์ค" วิ้งงงงง แสงอันมืดมนแผ่ซ่านออกไป"อ๊าาาาา" เบสร่ากระเด็นไปไกล "ฮ่าๆๆ นี่ยังแค่พื้นๆเองนะยอมแพ้แล้วเหรอ โฮะๆๆ" เบสร่าลุกขึ้นยืนอีกครั้งแล้วบอกว่า "ยังหรอกน่า เธอกับฉันน่ะยังไม่จบกันแค่นี้หรอก" เบสร่าก็เริ่มโบกคาทา แล้วท่องคาถา "พิ้งค์ แองเจิล" วิ้งงงงงง แสงสีชมพูอ่อนโยนมุ่งตรงไปที่เมเรส "อ๊าาาาาา" เบสร่ายืนกอดอกแล้วบอกว่า "แหม...เธอก็ไม่มีความอดทนเอาซะเลยนะ เมเรส" เมเรสตอบว่า "แล้วเธอคิดว่าฉันจะยอมแพ้เธอแค่นี้เหรอ" การต่อสู้ของทั้ง2เป็นไปอย่างเข้มข้น ทั้งเบสร่าและเมเรสก็ไม่มีใครยอมใคร และแล้วในที่สุด ก็มีแสงอันอ่อนโยนออกมาพร้อมกับนางฟ่้าแห่งความยุติธรรม ผู้เกลียดสงคราม บอกกับทั้ง2ว่า "ท่านทั้ง2ได้โปรดรับฟังเราก่อน เราขอให้พวกท่านแยกย้ายกันโดยดีด้วย" ทั้ง2ตะโกนพร้อมกันว่า "ทำไมล่ะ" "เพราะว่า เราอยากอยู่อย่างสงบสักพักหนึ่ง ได้หรือไม่" เบสร่าตอบว่า "เชอะ ก็ได้" แล้วนางฟ้าก็เสกให้ทั้ง2กลับที่อยู่แต่โดยดี