SuJu// your luv is mine yaoi

ลำดับตอนที่ #1 : Where is Kyu?

Part one: Where is Kyu?

 

“คยู นายอยู่หนายยย” เสียงของเจ้าแม่ ฮีซอล ของวงดังขึ้นทำให้สมาชิกที่เหลือในวงพากันสะดุ้งโหยงไปหมด

“ฮีซอล นายจะตะโกนไปทำไมน่ะ” ทึกกี้ อีถึก หัวหน้าวงเอ่ยขึ้น คงมีแต่คนๆนี้คนเดียวแหละที่พอจะหยุดฮีนิมได้

“ก็เจ้าบื้อ คยู น่ะสิ บอกว่าจะมาจัดการห้องให้ หายหน้าไปไหนแล้วก็ไม่รู้” ฮีนิมบ่นกระปอดกระแปด

            ทุกคนครับ คิดเหมือนผมใหมครับ เจ้าของห้องก็ต้อจัดห้องของตัวเองซิเฟ้ยยยย!!!

            “ พี่ฮีซอลผมเห็นเจ้าคยูมันเดินๆอยู่แถวนี้แล้วก็หายแว้บไปข้างบนเลย” ปลาน้อย ดงแฮ ผู้น่ารักพูดขึ้น ท่ามกลางความโกรธของฮีนิม ให้ตายเถอะครับ น่ากลัวชะมัด

เสียงฟึดฟัดของฮีซอลยิ่งดังครับ กระทืบเท้าขึ้นไปข้างบนแล้วล่ะ น่ากลัวจริงๆ แต่ดงแฮเป็นคนดีจริงๆนะครับ ทำให้ผมหลุดพ้นฮีนิมไปได้ ผมรักดงแฮแล้วล่ะครับ แต่คงไม่ได้ เพราะเจ้าแก้มป่องจองตัว และหัวใจไว้เรียบร้อย แต่เอ๊ะเหมือนผมได้ยินอะไรบ้างอย่างก่อนฮีนิมจะขึ้นไปนะครับ

            “นายตายแน่คยู” ซวยแล้วสิครับ ถ้าพี่ฮีซอลเจอผม เขาต้องแยกผมเป็นชิ้นเล้กชิ้นน้อยแน่ๆ แหมฟังขนาดนี้คงรุ้แล้วนะครับ ผม คยูฮยอน รายงานตัวครับ ผมเป็นน้องเล็กที่น่ารักของวงครับ แต่ให้ตายเหอะ แค่ผมเผลอรับปากเจ๊แกเขาเล่นๆ คิดจริงจังไปแล้วครับ ไม่เหลือซากแน่ครับผม

            ตอนนี้ นะครับท่านผู้อ่าน ผมกำลังแอบอยู่ให้เจ้าเครื่องสี่เหลี่ยมครับ ก็ไอตู้ซักผ้าไงล่ะครับ แหมบ้านพวกคุณก็มี ผมรู้ เริ่มสงสัยแล้วใช่ไหมครับ อีเครื่องซักผ้า มันมาอยู่รวมกับ idol suju ของพวกคุณ ได้อย่างไร อย่าสงสัยไปเลยนะครับ ของทุกอย่างในซูจู ก็มันจะหมกๆไว้แหละครับ คงมีแต่ผมที่ช่วยเก็บกวาด เฮ้อ รันทดครับ

            แต่ว่าเมื่อไหร่ผมจะได้ออกครับเนี่ย...

เจ้าคยูบ้า ไปอยู่ไหนว่ะเนี่ย บอกว่าจะมาจัดห้องให้ ชิชะ อย่าให้เจอนะ เละแน่ๆๆๆๆๆ

“ฮีซอล” น้ำเสียงอันราบเรียบดังขึ้นข้างหลังผม จว้ากใครวะ

“ อ้าว ฮันหรอกเหรอ ตกใจหมด” ผมพูดพลางถอนหายใจ นี่คือฮันคยองครับ เป็นชาวจีน และเป็นคนใจเย็นมากกกๆๆๆ และก็อีกอย่าง เป็นคนที่มีความสำคัญกับผมมากๆครับ เพราะฮันเป้นคนเดียวที่ยังพอทนผมได้

“ฮีซอล ตามหาคยูอยู่เหรอ?” น้ำเสียงเขาแปร่งๆครับ ถึงเขาจะอยู่เกาหลีนาน แต่ก็พูดไม่เก่งหรอกครับ แต่ขอบอก น้ำเสียงของฮันอบอุ่นมาก นี่ไม่ได้ชมตัวเองนะครับ แต่ฮันจะมีน้ำเสียงอย่างนี้ไว้ใช้กับผมคนเดียวแหละ ฮิๆ อิจฉากันล่ะซี่

“อืม ก็อีเจ้าคยูน่ะสิ บอกจะมาจัดห้องให้ ไม่มาซะงั้น” ผมบ่นกระปอดกระแปด ฮึ่ม บอกกันไว้แท้ๆ

“อืม งั้นไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเราจัดห้องให้ก็ได้” ผมเพิ่งรู้ครับว่าโลกนี้ มีเทวดาเป็นตัวเป็นตน ฮัน ช่างเป็นคนดีจริงๆ แตกต่างจากผมจังเลย

“งั้น ฮันจัดให้เราก่อนนะ เราขอตัวแป๊ป จะมาช่วย” ผมบอกเจ้าคนจีน แล้วก็เดินลิ่วๆไปยังเป้าหมาย อะไรนะเหรอครับ ห้องเจ้าจอมบื้อ คยูกี้ไง เสร็จชั้นแน่ ฉันจะทำให้นายลุกไม่ขึ้นเลยคอยดู