ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ซ่าส์นัก ... รักยัยนักบาส

    ลำดับตอนที่ #1 : {1} การซ้อมกีฬามีวันแรกและจุดเริ่มต้นของความวุ่นวาย

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 50



    1.

        สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวก่อนเลยน้าา~~ ฉันชื่อมิกกี้ค่ะ อายุอานามปีนี้ก็ปาเข้าไป15แล้วหล่ะ >___<
    ฉันเรียนโรงเรียนเอกชนใกล้บ้านในใจกลางเมืองแห่งนี้มาตั้งแต่ชั้นอนุบาล ศึกษา ด้วยเหตุผลของบุคคลปนะเสริฐที่มียศว่าพ่อและแม่ว่าเป็นโรงเรียนเอกชนที่ คล้ายๆหญิงล้วนที่สามารถปลูกฝังเรื่องมารยาทและชาติตระกูลได้เยี่ยมยอด
    ความจริงแล้วโรงเรียนของฉันน่ะ จะว่าไปแล้วเป็นหญิงล้วนก็ไม่ใช่ สหศึกษาก็ไม่เชิง เพราะว่าโรงเรียนได้จัดแบ่งเป็น2โซน
    สำหรับเด็กผู้ชายและผู้หญิง มีแค่ไม่กี่กิจกรรมที่พวกเราทำร่วมกันระหว่างชายและหญิง ได้แค่ เข้าแถวเคารพธงชาติร่วมกัน งานกีฬาสีจัดรวมกัน เทศกาลคริสมาสและปีใหม่ฉลองด้วยกัน ก็รู้สึกจะมีแค่นั้นนะ = =" ขนาดพักยังพักไม่พร้อมกันเลย
    เลิกเรียนก็ไม่พร้อมกัน สงสัยผอ. เจ้าของโรงเรียนเค้าจะกลัวเด็กใจแตกล่ะมั้ง แต่นี่ก็คงเกินไปหน่อยหล่ะค่ะ
        สำหรับคนที่อยู่โรงเรียนหญิงล้วนอยู่แล้วคงรู้กันดีว่ามีปัญหาอะไรยังไง คือแบบว่าตอนนี้ฉันเครียดกับปัญหาบ้าบอคอแตกนี่มากเลยหล่ะค่ะ ปัญหาสมาคมทอมดี้ี้ ไงคะ!! ใช่แล้วค่ะ ปัญหานี้ช่างน่าเบื่อหน่ายสำหรับฉันซะเหลือเกิน เพราะชอบมีผู้หญิงมาจีบฉัน (ไม่ว่ารุ่นพี่หรือรุ่นน้อง)ด้วยเหตุผลที่ว่าฉันเหมือนทอม - -" นึกว่าฉันเป็นทอม (ตรงไหนก็ไม่ทราบ) พอฉันถามว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น เค้าก็บอกมาว่าเพราะฉันเป็นนักกีฬาบาสของโรงเรียนที่สุดแสนจะเท่ (อ้วก) หล่อ (หยี) สมาร์ท (ใช้อะไรดู) ฉันน่ะปวดหัวเหลือเกินเลยจริงๆ แต่ไม่ใช่แค่นี้นะ เรื่องมันยาวกว่านั้น >..<~~~ เขยิบมาไกล้ๆ แล้วฉันจะเล่าให้ฟัง
       



        ณ วันซ้อมกีฬาสีวันแรก(ซ้อมกันหนึ่งอาทิตย์ค่ะ) ที่สนามกีฬามีชื่อใกล้ๆโรงเรียน
    ฉันมาที่สนามนี้พร้อมกับเพื่อนๆในเวลา 7.44 น.(ไม่ได้มาเฝ้าสนามนะค๊า >..<") แต่พวกเรา (ฉัน แจม ฟาง ชมพู นิ้ง และเฟอร์รี่)ต้องมาหาที่ทางทำกินสำหรับชาวลิงเผือก = =" หรือพูดง่ายๆก็คือมาหาที่ซ้อมงานกีฬาสำหรับชาวสีม่วงค่ะ พึ่งจะรู้นะว่าการเป็นสตาฟฟ็นี่ก็ลำบากมากเลย ถึงจะเคยคิดว่าเท่ก็เถอะ - -"
        ขณะเดินสำรวจหาที่ทางทำกิน
    "เฮ้!! มิกกี้ ฉันว่ากลุ่มพวกเราไม่ได้มาถึงกลุ่มแรกแล้วล่ะ" แจม เพื่อนสนิทซี้ปึ้ก(เรียกง่ายๆว่าบัดดี้) เจ้าของผมสีดำสนิทซอยยาวประบ่าที่มัดจุกไว้เพื่อความคล่องตัวรับกับผิวขาวอม ชมพูระเรื่องเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงคล้ายๆตะโกน
    'แล้วใครให้มาแรกสุดหล่ะวะคะ ก็คุณเธอหน่ะขุดฉันมาแต่เช้า ตื่นเต้นซะเว่อร์ =_=" ' เงียบสนิทศิษย์ไม่ส่ายหน้า ฉันแค่คิดในใจเฉยๆ เพราะตอนนี้ง่วงมากจนไม่อยากจะลืมตาเดิน แต่ความจริงก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครจะมาก่อนไก่โห่แบบกลุ่มฉันอีก - -" นอกจากจะเป็นพี่ๆเชียร์ลีดเดอร์ที่ต้องมาวัดตัว เลือกชุดกันแต่เช้าทุกวัน
    "แล้วใึครเหรอที่บังอาจมาก่อนกลุ่มพวกเราน่ะ??" ชมพู สาวหวานเข้ากับชื่อถามอย่างสงสัย
    "พี่ๆเชียร์มั้งแก ช่างเค้าเหอะ"ฉันตอบตัดความรำคาน ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยแล้วมองไปทางกลุ่มพี่ลีดเดอร์คนนั้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
    "เฮ้ย!! คนนั้นน่ารักว่ะ" ยัยฟางสาวน้อยตาดีที่เป็นนักบาสเหมือนฉันเอ่นขึ้นพลางชี้ไปยังรุ่นพี่ผู้ หญิงกลุ่มหนึ่ง ทุกคนจึงมองตาม(รวมถึงฉันด้วย)
    "ช่างเหอะน่า จะสนทำไม งานพวกเรามีตั้งเยอะ = =" ฉันพูดรำคาญๆแต่ยังไม่ละสายตาจากรุ่นพี่เชียร์ลีดเดอร์สาวสวยที่กำลังยื่น มือไปรับชุดเชียร์สีขาว-ชมพูด้วยสีหน้างุนงงแสนน่ารักจากรุ่นพี่สตาฟฟ็ เชียร์ท่าทางทอมๆอีกคน  อ้าว!! แล้วตอนนี้ฉันเป็นอะไรเนี่ย ทั้งๆที่ฉันเป็นคนสั่งให้เพื่อนๆไปหาทำเลขายถั่วเหมาะๆ เอ๊ย!!หาที่ซ้อมเหมาะๆ แต่ฉันดันมามองสาวอย่างงี้ เสียชื่อฉันแย่เลยอ้ะ >..< แต่ก็นะ ช่วยไม่ได้นี่ เธอนั้นช่างเพอร์เฟกต์   เหมือนมีอะไรบางอย่างสั่งให้ฉันมองเชียร์คนนั้นนิ่งๆ ...
    "เฮ้ยย! ไอ้มิกกี้ มิกกี้โว้ยย ย ยย ย"เฟอร์รี่ซึ่งเงียบมานานเรียกฉันเสียงดังเพื่อปลุกฉันจากพวัง แต่ฉันยังเงียบกริบ ตาไม่กระพริบ มองพี่สาวคนสวยคนนั้น
    "เรียกไปมันก็ไม่ได้ยินหรอกว่ะแก แกสามคนไปก่อนละกัน เดี๋ยวฉันจะอยู่กับไอ้มิกกี้ตรงนี้ เอาเป็นว่าถ้าเจอทำเลดีๆโทรมาบอกละกันนะ"แจมกล่าวขึ้นกับฟาง ชมพู นิ้ง และเฟอร์รี่
    "เธอไม่คิดจะไปช่วยพวกเราหน่อยเลยเหรอ" นิ้ง หญิงสาวจอมโหด ซาดิส หยิ่ง จอมประชด ซึ่งไม่เป็นที่รักของเพื่อนๆกล่าวขึ้นด้วยท่าทางเชิดๆ เอาแต่ใจเหมือนกับเด็กไม่ยอมโต
    "แล้วเธอจะปล่อยมิกกี้ตาลอยอยู่อย่างนี้น่ะเหรอ"แจมพูดสวนด้วยอารมณ๋เดือดปุด
    "พวกเราไปนะ แล้วเดี๋ยวจะโทรตาม"ฟางผู้รู้สถานการณ๋ย่ำแย่กล่าวขึ้นเพื่อลากยังนิ้งออก จากบริเวณนี้ นิ้งได้ยินที่ฟางพูดแล้วนิ้งก็แสดงอาการไม่พอใจออกไป ส่วนยัยแจมน่ะเหรอ ไม่ต้องถามหรอก หัวเราะท้องแข็งแล้ว







    ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

    + นี่เพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายนะคะ

    + ช่วยกันเอาใจช่วยนางเอกของเราด้วยน้า



    + ช่วยกันติดตามซีรี่ส์เรื่องแรกของเราด้วยนะคะ คอมเม้นติชมตามสบายจ้ะ

    + จะเอาคอมเม้นไปปรับปรุงนะ ^^

    + เจอกันในตอนต่อไป เร็วๆนี้แน่นอนค่ะ




    + อากาษเริ่มเปลี่ยนแปลง ยังงัยก็อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×