ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : {1} การซ้อมกีฬามีวันแรกและจุดเริ่มต้นของความวุ่นวาย
1.
สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวก่อนเลยน้าา~~ ฉันชื่อมิกกี้ค่ะ อายุอานามปีนี้ก็ปาเข้าไป15แล้วหล่ะ >___<
ฉันเรียนโรงเรียนเอกชนใกล้บ้านในใจกลางเมืองแห่งนี้มาตั้งแต่ชั้นอนุบาล ศึกษา ด้วยเหตุผลของบุคคลปนะเสริฐที่มียศว่าพ่อและแม่ว่าเป็นโรงเรียนเอกชนที่ คล้ายๆหญิงล้วนที่สามารถปลูกฝังเรื่องมารยาทและชาติตระกูลได้เยี่ยมยอด
ความจริงแล้วโรงเรียนของฉันน่ะ จะว่าไปแล้วเป็นหญิงล้วนก็ไม่ใช่ สหศึกษาก็ไม่เชิง เพราะว่าโรงเรียนได้จัดแบ่งเป็น2โซน
สำหรับเด็กผู้ชายและผู้หญิง มีแค่ไม่กี่กิจกรรมที่พวกเราทำร่วมกันระหว่างชายและหญิง ได้แค่ เข้าแถวเคารพธงชาติร่วมกัน งานกีฬาสีจัดรวมกัน เทศกาลคริสมาสและปีใหม่ฉลองด้วยกัน ก็รู้สึกจะมีแค่นั้นนะ = =" ขนาดพักยังพักไม่พร้อมกันเลย
เลิกเรียนก็ไม่พร้อมกัน สงสัยผอ. เจ้าของโรงเรียนเค้าจะกลัวเด็กใจแตกล่ะมั้ง แต่นี่ก็คงเกินไปหน่อยหล่ะค่ะ
สำหรับคนที่อยู่โรงเรียนหญิงล้วนอยู่แล้วคงรู้กันดีว่ามีปัญหาอะไรยังไง คือแบบว่าตอนนี้ฉันเครียดกับปัญหาบ้าบอคอแตกนี่มากเลยหล่ะค่ะ ปัญหาสมาคมทอมดี้ี้ ไงคะ!! ใช่แล้วค่ะ ปัญหานี้ช่างน่าเบื่อหน่ายสำหรับฉันซะเหลือเกิน เพราะชอบมีผู้หญิงมาจีบฉัน (ไม่ว่ารุ่นพี่หรือรุ่นน้อง)ด้วยเหตุผลที่ว่าฉันเหมือนทอม - -" นึกว่าฉันเป็นทอม (ตรงไหนก็ไม่ทราบ) พอฉันถามว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น เค้าก็บอกมาว่าเพราะฉันเป็นนักกีฬาบาสของโรงเรียนที่สุดแสนจะเท่ (อ้วก) หล่อ (หยี) สมาร์ท (ใช้อะไรดู) ฉันน่ะปวดหัวเหลือเกินเลยจริงๆ แต่ไม่ใช่แค่นี้นะ เรื่องมันยาวกว่านั้น >..<~~~ เขยิบมาไกล้ๆ แล้วฉันจะเล่าให้ฟัง
ณ วันซ้อมกีฬาสีวันแรก(ซ้อมกันหนึ่งอาทิตย์ค่ะ) ที่สนามกีฬามีชื่อใกล้ๆโรงเรียน
ฉันมาที่สนามนี้พร้อมกับเพื่อนๆในเวลา 7.44 น.(ไม่ได้มาเฝ้าสนามนะค๊า >..<") แต่พวกเรา (ฉัน แจม ฟาง ชมพู นิ้ง และเฟอร์รี่)ต้องมาหาที่ทางทำกินสำหรับชาวลิงเผือก = =" หรือพูดง่ายๆก็คือมาหาที่ซ้อมงานกีฬาสำหรับชาวสีม่วงค่ะ พึ่งจะรู้นะว่าการเป็นสตาฟฟ็นี่ก็ลำบากมากเลย ถึงจะเคยคิดว่าเท่ก็เถอะ - -"
ขณะเดินสำรวจหาที่ทางทำกิน
"เฮ้!! มิกกี้ ฉันว่ากลุ่มพวกเราไม่ได้มาถึงกลุ่มแรกแล้วล่ะ" แจม เพื่อนสนิทซี้ปึ้ก(เรียกง่ายๆว่าบัดดี้) เจ้าของผมสีดำสนิทซอยยาวประบ่าที่มัดจุกไว้เพื่อความคล่องตัวรับกับผิวขาวอม ชมพูระเรื่องเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงคล้ายๆตะโกน
'แล้วใครให้มาแรกสุดหล่ะวะคะ ก็คุณเธอหน่ะขุดฉันมาแต่เช้า ตื่นเต้นซะเว่อร์ =_=" ' เงียบสนิทศิษย์ไม่ส่ายหน้า ฉันแค่คิดในใจเฉยๆ เพราะตอนนี้ง่วงมากจนไม่อยากจะลืมตาเดิน แต่ความจริงก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครจะมาก่อนไก่โห่แบบกลุ่มฉันอีก - -" นอกจากจะเป็นพี่ๆเชียร์ลีดเดอร์ที่ต้องมาวัดตัว เลือกชุดกันแต่เช้าทุกวัน
"แล้วใึครเหรอที่บังอาจมาก่อนกลุ่มพวกเราน่ะ??" ชมพู สาวหวานเข้ากับชื่อถามอย่างสงสัย
"พี่ๆเชียร์มั้งแก ช่างเค้าเหอะ"ฉันตอบตัดความรำคาน ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยแล้วมองไปทางกลุ่มพี่ลีดเดอร์คนนั้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"เฮ้ย!! คนนั้นน่ารักว่ะ" ยัยฟางสาวน้อยตาดีที่เป็นนักบาสเหมือนฉันเอ่นขึ้นพลางชี้ไปยังรุ่นพี่ผู้ หญิงกลุ่มหนึ่ง ทุกคนจึงมองตาม(รวมถึงฉันด้วย)
"ช่างเหอะน่า จะสนทำไม งานพวกเรามีตั้งเยอะ = =" ฉันพูดรำคาญๆแต่ยังไม่ละสายตาจากรุ่นพี่เชียร์ลีดเดอร์สาวสวยที่กำลังยื่น มือไปรับชุดเชียร์สีขาว-ชมพูด้วยสีหน้างุนงงแสนน่ารักจากรุ่นพี่สตาฟฟ็ เชียร์ท่าทางทอมๆอีกคน อ้าว!! แล้วตอนนี้ฉันเป็นอะไรเนี่ย ทั้งๆที่ฉันเป็นคนสั่งให้เพื่อนๆไปหาทำเลขายถั่วเหมาะๆ เอ๊ย!!หาที่ซ้อมเหมาะๆ แต่ฉันดันมามองสาวอย่างงี้ เสียชื่อฉันแย่เลยอ้ะ >..< แต่ก็นะ ช่วยไม่ได้นี่ เธอนั้นช่างเพอร์เฟกต์ เหมือนมีอะไรบางอย่างสั่งให้ฉันมองเชียร์คนนั้นนิ่งๆ ...
"เฮ้ยย! ไอ้มิกกี้ มิกกี้โว้ยย ย ยย ย"เฟอร์รี่ซึ่งเงียบมานานเรียกฉันเสียงดังเพื่อปลุกฉันจากพวัง แต่ฉันยังเงียบกริบ ตาไม่กระพริบ มองพี่สาวคนสวยคนนั้น
"เรียกไปมันก็ไม่ได้ยินหรอกว่ะแก แกสามคนไปก่อนละกัน เดี๋ยวฉันจะอยู่กับไอ้มิกกี้ตรงนี้ เอาเป็นว่าถ้าเจอทำเลดีๆโทรมาบอกละกันนะ"แจมกล่าวขึ้นกับฟาง ชมพู นิ้ง และเฟอร์รี่
"เธอไม่คิดจะไปช่วยพวกเราหน่อยเลยเหรอ" นิ้ง หญิงสาวจอมโหด ซาดิส หยิ่ง จอมประชด ซึ่งไม่เป็นที่รักของเพื่อนๆกล่าวขึ้นด้วยท่าทางเชิดๆ เอาแต่ใจเหมือนกับเด็กไม่ยอมโต
"แล้วเธอจะปล่อยมิกกี้ตาลอยอยู่อย่างนี้น่ะเหรอ"แจมพูดสวนด้วยอารมณ๋เดือดปุด
"พวกเราไปนะ แล้วเดี๋ยวจะโทรตาม"ฟางผู้รู้สถานการณ๋ย่ำแย่กล่าวขึ้นเพื่อลากยังนิ้งออก จากบริเวณนี้ นิ้งได้ยินที่ฟางพูดแล้วนิ้งก็แสดงอาการไม่พอใจออกไป ส่วนยัยแจมน่ะเหรอ ไม่ต้องถามหรอก หัวเราะท้องแข็งแล้ว
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
+ นี่เพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายนะคะ
+ ช่วยกันเอาใจช่วยนางเอกของเราด้วยน้า
+ ช่วยกันติดตามซีรี่ส์เรื่องแรกของเราด้วยนะคะ คอมเม้นติชมตามสบายจ้ะ
+ จะเอาคอมเม้นไปปรับปรุงนะ ^^
+ เจอกันในตอนต่อไป เร็วๆนี้แน่นอนค่ะ
+ อากาษเริ่มเปลี่ยนแปลง ยังงัยก็อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ
ฉันเรียนโรงเรียนเอกชนใกล้บ้านในใจกลางเมืองแห่งนี้มาตั้งแต่ชั้นอนุบาล ศึกษา ด้วยเหตุผลของบุคคลปนะเสริฐที่มียศว่าพ่อและแม่ว่าเป็นโรงเรียนเอกชนที่ คล้ายๆหญิงล้วนที่สามารถปลูกฝังเรื่องมารยาทและชาติตระกูลได้เยี่ยมยอด
ความจริงแล้วโรงเรียนของฉันน่ะ จะว่าไปแล้วเป็นหญิงล้วนก็ไม่ใช่ สหศึกษาก็ไม่เชิง เพราะว่าโรงเรียนได้จัดแบ่งเป็น2โซน
สำหรับเด็กผู้ชายและผู้หญิง มีแค่ไม่กี่กิจกรรมที่พวกเราทำร่วมกันระหว่างชายและหญิง ได้แค่ เข้าแถวเคารพธงชาติร่วมกัน งานกีฬาสีจัดรวมกัน เทศกาลคริสมาสและปีใหม่ฉลองด้วยกัน ก็รู้สึกจะมีแค่นั้นนะ = =" ขนาดพักยังพักไม่พร้อมกันเลย
เลิกเรียนก็ไม่พร้อมกัน สงสัยผอ. เจ้าของโรงเรียนเค้าจะกลัวเด็กใจแตกล่ะมั้ง แต่นี่ก็คงเกินไปหน่อยหล่ะค่ะ
สำหรับคนที่อยู่โรงเรียนหญิงล้วนอยู่แล้วคงรู้กันดีว่ามีปัญหาอะไรยังไง คือแบบว่าตอนนี้ฉันเครียดกับปัญหาบ้าบอคอแตกนี่มากเลยหล่ะค่ะ ปัญหาสมาคมทอมดี้ี้ ไงคะ!! ใช่แล้วค่ะ ปัญหานี้ช่างน่าเบื่อหน่ายสำหรับฉันซะเหลือเกิน เพราะชอบมีผู้หญิงมาจีบฉัน (ไม่ว่ารุ่นพี่หรือรุ่นน้อง)ด้วยเหตุผลที่ว่าฉันเหมือนทอม - -" นึกว่าฉันเป็นทอม (ตรงไหนก็ไม่ทราบ) พอฉันถามว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น เค้าก็บอกมาว่าเพราะฉันเป็นนักกีฬาบาสของโรงเรียนที่สุดแสนจะเท่ (อ้วก) หล่อ (หยี) สมาร์ท (ใช้อะไรดู) ฉันน่ะปวดหัวเหลือเกินเลยจริงๆ แต่ไม่ใช่แค่นี้นะ เรื่องมันยาวกว่านั้น >..<~~~ เขยิบมาไกล้ๆ แล้วฉันจะเล่าให้ฟัง
ณ วันซ้อมกีฬาสีวันแรก(ซ้อมกันหนึ่งอาทิตย์ค่ะ) ที่สนามกีฬามีชื่อใกล้ๆโรงเรียน
ฉันมาที่สนามนี้พร้อมกับเพื่อนๆในเวลา 7.44 น.(ไม่ได้มาเฝ้าสนามนะค๊า >..<") แต่พวกเรา (ฉัน แจม ฟาง ชมพู นิ้ง และเฟอร์รี่)ต้องมาหาที่ทางทำกินสำหรับชาวลิงเผือก = =" หรือพูดง่ายๆก็คือมาหาที่ซ้อมงานกีฬาสำหรับชาวสีม่วงค่ะ พึ่งจะรู้นะว่าการเป็นสตาฟฟ็นี่ก็ลำบากมากเลย ถึงจะเคยคิดว่าเท่ก็เถอะ - -"
ขณะเดินสำรวจหาที่ทางทำกิน
"เฮ้!! มิกกี้ ฉันว่ากลุ่มพวกเราไม่ได้มาถึงกลุ่มแรกแล้วล่ะ" แจม เพื่อนสนิทซี้ปึ้ก(เรียกง่ายๆว่าบัดดี้) เจ้าของผมสีดำสนิทซอยยาวประบ่าที่มัดจุกไว้เพื่อความคล่องตัวรับกับผิวขาวอม ชมพูระเรื่องเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงคล้ายๆตะโกน
'แล้วใครให้มาแรกสุดหล่ะวะคะ ก็คุณเธอหน่ะขุดฉันมาแต่เช้า ตื่นเต้นซะเว่อร์ =_=" ' เงียบสนิทศิษย์ไม่ส่ายหน้า ฉันแค่คิดในใจเฉยๆ เพราะตอนนี้ง่วงมากจนไม่อยากจะลืมตาเดิน แต่ความจริงก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครจะมาก่อนไก่โห่แบบกลุ่มฉันอีก - -" นอกจากจะเป็นพี่ๆเชียร์ลีดเดอร์ที่ต้องมาวัดตัว เลือกชุดกันแต่เช้าทุกวัน
"แล้วใึครเหรอที่บังอาจมาก่อนกลุ่มพวกเราน่ะ??" ชมพู สาวหวานเข้ากับชื่อถามอย่างสงสัย
"พี่ๆเชียร์มั้งแก ช่างเค้าเหอะ"ฉันตอบตัดความรำคาน ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยแล้วมองไปทางกลุ่มพี่ลีดเดอร์คนนั้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"เฮ้ย!! คนนั้นน่ารักว่ะ" ยัยฟางสาวน้อยตาดีที่เป็นนักบาสเหมือนฉันเอ่นขึ้นพลางชี้ไปยังรุ่นพี่ผู้ หญิงกลุ่มหนึ่ง ทุกคนจึงมองตาม(รวมถึงฉันด้วย)
"ช่างเหอะน่า จะสนทำไม งานพวกเรามีตั้งเยอะ = =" ฉันพูดรำคาญๆแต่ยังไม่ละสายตาจากรุ่นพี่เชียร์ลีดเดอร์สาวสวยที่กำลังยื่น มือไปรับชุดเชียร์สีขาว-ชมพูด้วยสีหน้างุนงงแสนน่ารักจากรุ่นพี่สตาฟฟ็ เชียร์ท่าทางทอมๆอีกคน อ้าว!! แล้วตอนนี้ฉันเป็นอะไรเนี่ย ทั้งๆที่ฉันเป็นคนสั่งให้เพื่อนๆไปหาทำเลขายถั่วเหมาะๆ เอ๊ย!!หาที่ซ้อมเหมาะๆ แต่ฉันดันมามองสาวอย่างงี้ เสียชื่อฉันแย่เลยอ้ะ >..< แต่ก็นะ ช่วยไม่ได้นี่ เธอนั้นช่างเพอร์เฟกต์ เหมือนมีอะไรบางอย่างสั่งให้ฉันมองเชียร์คนนั้นนิ่งๆ ...
"เฮ้ยย! ไอ้มิกกี้ มิกกี้โว้ยย ย ยย ย"เฟอร์รี่ซึ่งเงียบมานานเรียกฉันเสียงดังเพื่อปลุกฉันจากพวัง แต่ฉันยังเงียบกริบ ตาไม่กระพริบ มองพี่สาวคนสวยคนนั้น
"เรียกไปมันก็ไม่ได้ยินหรอกว่ะแก แกสามคนไปก่อนละกัน เดี๋ยวฉันจะอยู่กับไอ้มิกกี้ตรงนี้ เอาเป็นว่าถ้าเจอทำเลดีๆโทรมาบอกละกันนะ"แจมกล่าวขึ้นกับฟาง ชมพู นิ้ง และเฟอร์รี่
"เธอไม่คิดจะไปช่วยพวกเราหน่อยเลยเหรอ" นิ้ง หญิงสาวจอมโหด ซาดิส หยิ่ง จอมประชด ซึ่งไม่เป็นที่รักของเพื่อนๆกล่าวขึ้นด้วยท่าทางเชิดๆ เอาแต่ใจเหมือนกับเด็กไม่ยอมโต
"แล้วเธอจะปล่อยมิกกี้ตาลอยอยู่อย่างนี้น่ะเหรอ"แจมพูดสวนด้วยอารมณ๋เดือดปุด
"พวกเราไปนะ แล้วเดี๋ยวจะโทรตาม"ฟางผู้รู้สถานการณ๋ย่ำแย่กล่าวขึ้นเพื่อลากยังนิ้งออก จากบริเวณนี้ นิ้งได้ยินที่ฟางพูดแล้วนิ้งก็แสดงอาการไม่พอใจออกไป ส่วนยัยแจมน่ะเหรอ ไม่ต้องถามหรอก หัวเราะท้องแข็งแล้ว
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
+ นี่เพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายนะคะ
+ ช่วยกันเอาใจช่วยนางเอกของเราด้วยน้า
+ ช่วยกันติดตามซีรี่ส์เรื่องแรกของเราด้วยนะคะ คอมเม้นติชมตามสบายจ้ะ
+ จะเอาคอมเม้นไปปรับปรุงนะ ^^
+ เจอกันในตอนต่อไป เร็วๆนี้แน่นอนค่ะ
+ อากาษเริ่มเปลี่ยนแปลง ยังงัยก็อย่าลืมดูแลสุขภาพนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น