ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เคเจเนสซ์ : พันธกิจสีเทา
เคเจเนสซ์ : พันธกิจสีเทา
จำนวนตอน : 3ตอน
เนื่องจากท่านได้ทำการลบเนื้อหาทิ้ง ราวน์จึงขอวิจารณ์แค่3ตอนแรก(ถึงบทที่2 "พบกันครั้งแรก...?")เท่านั้นนะคะ
บทวิจารณ์ที่ราวน์จะนำเสนอต่อไปนี้เป็นแค่เพียงความเห็นส่วนตัวของนักอ่านคนหนึ่งเท่านั้น หากทำให้ไม่พอใจก็ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้านะคะ
เนื้อเรื่อง
เรื่องราวเกี่ยวกับเทคโนโลยี เวทมนต์และปิศาจนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ได้เเปลกใหม่หรือแหวกแนวอะไรมากมายนักอีกทั้งเนื้อหาให้ราวน์อ่านก็มีแค่สามตอน เพราะที่เหลือมันสาปสูญไปแล้วดังนั้นราวน์จึงบอกได้แค่ว่านิยายเรื่องนี้ไม่ได้แปลกใหม่อะไรแต่ก็เกริ่นนำได้น่าสนใจดีเท่านั้นนะคะ (ตอนน้อยมันสับยาก)
การบรรยาย
นิยายเรื่องนี้การบรรยายอยู่ในระดับที่ค่อนข้างดีนะคะ แต่ก็ยังมีการใช้คำซ้ำอยู่บ่อยครั้ง อาทิ ตอนที่1 "และน้าสาวต้องการให้เขาเข้าเรียนที่นี่เพื่ออนาคตและเมืองเรคฟอร์ด..." เห็นได้ชัดว่าประโยคนี้ก็ปาคำว่าและไปแล้วสองครั้งแล้วนะคะ น่าจะลองปรับเปลี่ยนเป็นคำอื่น เช่น "และน้าสาวต้องการให้เขาเข้าเรียนในโรงเรียนนี้เพื่ออนาคตที่ดี เพราะเมืองเรคฟอร์ด..." เป็นต้น
บทบรรยายในหลายๆส่วนก็ยังอ่านไม่ไหลลื่นเท่าที่ควร เพียงเพราะตกหล่นคำเชื่อมหรือคำขยายความไปซึ่งจุดนี้เป็นจุดที่น่าเสียดาย เพราะเท่าที่ราวน์อ่าน นิยายเรื่องนี้คงจะเป็นนิยายที่ดีและน่าติดตามได้มากกว่านี้เยอะ ถ้าท่านปรับปรุงการบรรยายให้อ่านเเล้วลื่นไหลได้มากกว่านี้ และในบทนำ ท่านสามารถเขียนให้คนอ่านรู้สึกอลังการ สัมผัสถึงความยิ่งใหญ่ในโลกที่เปี่ยมล้นไปด้วยเทคโนโลยีอันก้าวไกล มนตราที่เรืองรองหรือแม้แต่ความโหดร้ายของเหล่าปิศาจได้มากกว่านี้ ทุกอย่างติดขัดอยู่ที่บทบรรยายเท่านั้นเอง
หากท่านปรับปรุงตรงจุดนี้ได้ก็คงจะยอดเยี่ยมไม่น้อย
ตัวละคร
ท่านได้ใช้ตัวละครที่เรียบเฉยมาเป็นตัวดำเนินเรื่อง ซึ่งเป็นตัวละครที่เขียนได้ยากเพราะการจะคงคาแร็คเตอร์ให้เป็นแบบนี้ได้และค่อยๆพัฒนาไปนั้นเป็นอะไรที่ยากในสายตาราวน์ ส่วนตัวละครอื่นๆก็ไม่สามารคถคอมเม้นต์อะไรได้มากนัก มันมีแค่สามตอนเองนี่นา...
ความรู้สึกที่ได้อ่าน
ในตอนที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ก็คงบอกได้แค่ว่ารู้สึก "อ่านได้เรื่อยๆ"เท่านั้นนะคะ กล่าวคือให้อ่านก็อ่านได้ ไม่ให้อ่านก็ไม่อ่าน ถ้าถามว่าจะกลับมาอ่านอีกไหมก็คงตอบได้แค่แล้วแต่บุญกรรม ถ้าหานิยายอ่านแล้วท่านอัพพอดีก็อาจจะอ่าน เพราะอย่างที่บอกว่าภาษาท่านเป็นตัวฉุดนิยายท่านให้คนอ่านรู้สึกเฉื่อย การรีไรท์อีกครั้งหลังจากเขียนมาตั้ง50ตอนน่าจะช่วยได้มากไม่ก็น้อย แค่ปรับปรุงตรงจุดนี้เท่านั้นเอง
ทำให้บทเริ่มต้นมันอลังการ มีมนขลังเท่านี้ก็หลอกล่อคนอ่านได้ไม่น้อยแล้วล่ะค่ะ
คะแนะ 6.5/10
เนื่องจากพล็อตเรื่องไม่แปลกใหม่อะไร ภาษายังมีจุดที่ต้องแก้ไข แต่การดำเนินเรื่องก็ใช้ได้ ถ้าหากท่านทำการรีไรท์แล้วสามารถส่งมาให้ราวน์อีกครั้งได้นะคะ เผื่อจะได้ปรับบทวิจารณ์และคะแนนให้ดียิ่งขึ้น(และราวน์เองก็ยังรอคอยความรู้สึกอลังชวนขนลุกนิดๆของนิยายเรื่องนี้อยู่)
ถ้ามีตรงไหนทำให้ท่านไม่พอใจก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ//โค้ง
ขอบคุณค่ะ
เซ็นรับ
ชื่อนิยาย :
ความคิดเห็น
จำนวนตอน : 3ตอน
เนื่องจากท่านได้ทำการลบเนื้อหาทิ้ง ราวน์จึงขอวิจารณ์แค่3ตอนแรก(ถึงบทที่2 "พบกันครั้งแรก...?")เท่านั้นนะคะ
บทวิจารณ์ที่ราวน์จะนำเสนอต่อไปนี้เป็นแค่เพียงความเห็นส่วนตัวของนักอ่านคนหนึ่งเท่านั้น หากทำให้ไม่พอใจก็ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้านะคะ
เนื้อเรื่อง
เรื่องราวเกี่ยวกับเทคโนโลยี เวทมนต์และปิศาจนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ได้เเปลกใหม่หรือแหวกแนวอะไรมากมายนักอีกทั้งเนื้อหาให้ราวน์อ่านก็มีแค่สามตอน เพราะที่เหลือมันสาปสูญไปแล้วดังนั้นราวน์จึงบอกได้แค่ว่านิยายเรื่องนี้ไม่ได้แปลกใหม่อะไรแต่ก็เกริ่นนำได้น่าสนใจดีเท่านั้นนะคะ (ตอนน้อยมันสับยาก)
การบรรยาย
นิยายเรื่องนี้การบรรยายอยู่ในระดับที่ค่อนข้างดีนะคะ แต่ก็ยังมีการใช้คำซ้ำอยู่บ่อยครั้ง อาทิ ตอนที่1 "และน้าสาวต้องการให้เขาเข้าเรียนที่นี่เพื่ออนาคตและเมืองเรคฟอร์ด..." เห็นได้ชัดว่าประโยคนี้ก็ปาคำว่าและไปแล้วสองครั้งแล้วนะคะ น่าจะลองปรับเปลี่ยนเป็นคำอื่น เช่น "และน้าสาวต้องการให้เขาเข้าเรียนในโรงเรียนนี้เพื่ออนาคตที่ดี เพราะเมืองเรคฟอร์ด..." เป็นต้น
บทบรรยายในหลายๆส่วนก็ยังอ่านไม่ไหลลื่นเท่าที่ควร เพียงเพราะตกหล่นคำเชื่อมหรือคำขยายความไปซึ่งจุดนี้เป็นจุดที่น่าเสียดาย เพราะเท่าที่ราวน์อ่าน นิยายเรื่องนี้คงจะเป็นนิยายที่ดีและน่าติดตามได้มากกว่านี้เยอะ ถ้าท่านปรับปรุงการบรรยายให้อ่านเเล้วลื่นไหลได้มากกว่านี้ และในบทนำ ท่านสามารถเขียนให้คนอ่านรู้สึกอลังการ สัมผัสถึงความยิ่งใหญ่ในโลกที่เปี่ยมล้นไปด้วยเทคโนโลยีอันก้าวไกล มนตราที่เรืองรองหรือแม้แต่ความโหดร้ายของเหล่าปิศาจได้มากกว่านี้ ทุกอย่างติดขัดอยู่ที่บทบรรยายเท่านั้นเอง
หากท่านปรับปรุงตรงจุดนี้ได้ก็คงจะยอดเยี่ยมไม่น้อย
ตัวละคร
ท่านได้ใช้ตัวละครที่เรียบเฉยมาเป็นตัวดำเนินเรื่อง ซึ่งเป็นตัวละครที่เขียนได้ยากเพราะการจะคงคาแร็คเตอร์ให้เป็นแบบนี้ได้และค่อยๆพัฒนาไปนั้นเป็นอะไรที่ยากในสายตาราวน์ ส่วนตัวละครอื่นๆก็ไม่สามารคถคอมเม้นต์อะไรได้มากนัก มันมีแค่สามตอนเองนี่นา...
ความรู้สึกที่ได้อ่าน
ในตอนที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้ก็คงบอกได้แค่ว่ารู้สึก "อ่านได้เรื่อยๆ"เท่านั้นนะคะ กล่าวคือให้อ่านก็อ่านได้ ไม่ให้อ่านก็ไม่อ่าน ถ้าถามว่าจะกลับมาอ่านอีกไหมก็คงตอบได้แค่แล้วแต่บุญกรรม ถ้าหานิยายอ่านแล้วท่านอัพพอดีก็อาจจะอ่าน เพราะอย่างที่บอกว่าภาษาท่านเป็นตัวฉุดนิยายท่านให้คนอ่านรู้สึกเฉื่อย การรีไรท์อีกครั้งหลังจากเขียนมาตั้ง50ตอนน่าจะช่วยได้มากไม่ก็น้อย แค่ปรับปรุงตรงจุดนี้เท่านั้นเอง
ทำให้บทเริ่มต้นมันอลังการ มีมนขลังเท่านี้ก็หลอกล่อคนอ่านได้ไม่น้อยแล้วล่ะค่ะ
คะแนะ 6.5/10
เนื่องจากพล็อตเรื่องไม่แปลกใหม่อะไร ภาษายังมีจุดที่ต้องแก้ไข แต่การดำเนินเรื่องก็ใช้ได้ ถ้าหากท่านทำการรีไรท์แล้วสามารถส่งมาให้ราวน์อีกครั้งได้นะคะ เผื่อจะได้ปรับบทวิจารณ์และคะแนนให้ดียิ่งขึ้น(และราวน์เองก็ยังรอคอยความรู้สึกอลังชวนขนลุกนิดๆของนิยายเรื่องนี้อยู่)
ถ้ามีตรงไหนทำให้ท่านไม่พอใจก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ//โค้ง
ขอบคุณค่ะ
เซ็นรับ
ชื่อนิยาย :
ความคิดเห็น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น