ไม่ต้องเป็น"เงา"ก็มีเราได้

เนื้อเรื่อง

ต่อให้รักกันมากแค่ไหน
แต่คู่ไหนบ้างที่สามารถจับมือกันเดินตลอดเวลา
แม้ว่า "ช่วงแรกของการคบ" จะเต็มไปด้วย
 "เวลาว่างเพื่อเธอ" แต่เท่าที่รู้จักความรักมา
มีความรักของใครบ้างที่มีชีวิตตามติดกันเหมือนดั่งเงา พอช่วงแรกของการคบผ่านพ้นไป ความจริงที่ว่า "เราต่างมีความรู้สึกที่อยากใช้เวลาเป็นส่วนตัว" ก็จะปรากฏขึ้น

นี่ไม่ใช่เรื่องเศร้า แต่เป็นเรื่องธรรมดา
ความจริงของความรัก
อย่าไปวาดหวังว่ามันจะหวานไปซะทุกวัน
เพราะบางทีรักก็จืด และบางทีรักก็ขม
ก็เหมือนกัยท้องฟ้า วันนี้อาจใสไร้เมฆ
แต่อีกวันเมฆอาจปกคลุม
หากท้องฟ้าก็ยังเป็นท้องฟ้า
ถ้าเราเข้าใจ...ความรักก็ยังเป็นความรัก
ความรักยังสามารถอยู่กับเรา
แม้จะไม่ได้เป็น "เงา" ตามติดกัน

อยู่...อย่างไม่ต้องโทรเช็กทุกห้านาทีเมื่อห่าง
เว้นที่ว่างเอาไว้ ให้ความเชื่อทำหน้าที่ของมันซะบ้าง
อยู่...อย่างไม่ต้องคอยถามว่ารักฉันมากแค่ไหน
หากการกระทำที่เกิดจากการเอาใจใส่ยังมีให้เห็นชัดเจน

ไม่มีผู้ชายคนไหนชอบให้ผู้หญิงวิ่งตามหรอก
จริงไหม ?และถ้าเราเป็นผู้หญิงที่วิ่งไล่ตามใครมากๆ  เราก็จะไม่ชอบตัวเองด้วย สิ่งสำคัญ คือการรู้จักคุณค่าที่ตัวเรามี
เมื่อใครสักคนรักเรา
จงทำให้เขารักที่สมองและจิตใจ
การรักกันที่หน้าตานั้น เป็นความรักแสนฉาบฉวย
เพราะหมายความว่า ถ้าไปเจอใครอีกคนที่หน้าตาดีกว่า ใจก็พร้อมจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างง่ายดาย

ต่อให้รักกันมากแค่ไหน
ก็ไม่มีใครที่จะจับมือกันตลอดเวลาได้
หากขณะที่เงาของเราไม่ได้อยู่คู่กันตลอดเวลานี้
ก็ยังสามารถรักกันได้ตลอดเวลา
เพียงเราจริงใจต่อกัน และเชื่อในหัวใจที่จะไม่นอกใจกัน อย่างไม่เว้นเวลา