คลังเก็บนิยายตามใจฉัน

ลำดับตอนที่ #27 : Jarrez Perrtho

           ผมชื่อ จาร์เรซ เพร์โธ   หรือในอดีตคือจาร์มาเรสแห่งคาเมล็อต   ผมเป็นหลานชายของพ่อมดเมอร์ลินผู้ซึ่งตอนนั้นเป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์อาเธอร์   และมีพี่สาวคือลาวิน่า เพร์โธหรือลาเวนเนล   แม่ของพวกเราสองพี่น้องหายสาบสูญไปตั้งแต่ตอนที่พวกเรายังเด็กมาก   ท่านตาเมอร์ลินจึงเป็นคนเลี้ยงดูพวกเรามาตั้งแต่นั้น
 

ท่านพี่ลาเวนเนลเกิดมาเพื่อเป็นนักรบอย่างแท้จริง   ในขณะที่ผมได้รับสืบทอดเวทมนตร์อันแก่กล้ามาจากท่านตา   ถึงจะใช้เวลาอยู่กับดาบและอาวุธมากกว่าการเรียนเวทมนตร์ ท่านพี่ก็ยังสามารถใช้เวทมนตร์ได้อย่างยอดเยี่ยมไม่แพ้ผมจนเหมือนพรสวรรค์   จนกระทั่งท่านตาถูกแม่มดวิเวียนซึ่งเป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของท่านผนึกเอาไว้ในต้นไม้   พวกเราจึงได้ขึ้นไปทำหน้าที่ที่ปรึกษาขององค์กษัตริย์แห่งคาเมล็อตนับแต่นั้นมา
 

อายุของพวกเราถูกหยุดลงที่ยี่สิบปีและร่างกายก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงมาตั้งแต่วันที่พวกเราอายุครบกำหนด   แม้ว่ากาลเวลาจะผ่านมาเป็นร้อยปีพวกเราก็ยังคงไม่แก่ชราหรือมีความเปลี่ยนแปลงเลย
 

เราสองพี่น้องเฝ้ามองตั้งแต่ตอนที่คาเมล็อตถูกก่อตั้งขึ้น เติบโตและล่มสลาย   ท่านพี่ลาเวนเนลเองก็ใจสลายตอนที่เห็นเมืองอันรุ่งเรืองและปราสาทอันงดงามตกอยู่ภายในกองเพลิง   เพราะท่านพี่นั้นรักอาณาจักรแห่งนี้ยิ่งกว่าใคร
 

หัวใจของท่านพี่มีรอยร้าวที่บาดลึกลงยิ่งกว่าเดิม...
 

ท่านพี่ลาเวนเนลเคยหลงรักอัศวินโต๊ะกลมคนหนึ่งนามแลนเซล็อต   แต่ก็ต้องชอกช้ำใจเมื่ออัศวินคนนั้นหลงรักชายาของกษัตริย์อาเธอร์ทำให้ท่านพี่ต้องเป็นคนประหารเขาด้วยมือของเธอเอง
 

ความเจ็บปวดจากรักที่ไม่อาจสมหวังและความตายของชายคนรักทำให้ท่านพี่ค่อยๆเปลี่ยนไป   เธอเย็นชาขึ้นและไม่เคยมอบหัวใจรักใครอีกเลยนับแต่นั้น...
 

พวกเราสองพี่น้องผู้อยู่เหนือกาลเวลาถูกเรียกขานว่าเป็นผู้พิทักษ์แห่งบริเทน   ทำหน้าที่คอยให้คำปรึกษาแก่กษัตริย์หรือแม้กระทั่งเป็นผู้แทนพระองค์นำทัพออกรบ   นั่นทำให้ผมสังเกตได้อย่างชัดเจนว่าพี่สาวของผมเปลี่ยนไป
 

พี่เย็นชาขึ้น ไร้เมตตาและเฉียบขาด...
 

ต่างกับพี่สาวคนเดิมที่อ่อนโยนและมักจะยิ้มอยู่เสมออย่างสิ้นเชิง...
 

นั่นทำให้ผมตระหนักได้ว่าคนที่อันตรายที่สุดสำหรับอาณาจักรไม่ใช่ศัตรูอย่างฝรั่งเศสหรืออาณาจักรใดๆ...แต่เป็นตัวท่านพี่เอง
 

สงครามสุดท้ายระหว่างอังกฤษกับฝรั่งเศส   เราพ่ายแพ้ด้วยการนำทัพของสตรีศักดิ์สิทธิ์นามโจนออฟอาร์ค...หญิงสาวชาวฝรั่งเศสซึ่งผมเองก็หลงรักเธอตั้งแต่แรกพบตอนที่ผมไปสอดแนมทางฝั่งศัตรู
 

ท่านพี่ลาเวนเนลโกรธมากที่เราแพ้และครั้งนั้นท่านพี่ก็ออกนำทัพด้วยตัวเอง   ผลสรุปเป็นอย่างที่ผมเคยกลัวเอาไว้ไม่มีผิด...ฝรั่งเศสแพ้ราบคาบ   โจนถูกจับ
 

บนลานประหารซึ่งรายล้อมไปด้วยประชาชนมากมาย   หญิงสาวผมสีทองสั้นในชุดกระโปรงสีขาวมอมแมมผู้ซึ่งร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลและรอยฟกช้ำมากมายถูกจับมัดกับเสาไม้รูปกางเขน   เบื้องล่างคือกองฟางและน้ำมันสำหรับจุดไฟ
 

เธอกำลังถูกจับเผาทั้งเป็นในฐานะแม่มด...
 

ผมในเครื่องแบบเต็มยศกำลังยืนอยู่บนยกพื้นข้างๆกับพี่สาว   หัวใจของผมถูกบาดลึกยามเมื่อมองเห็นคนที่ผมรักกำลังจะตาย   ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงผู้คนก่นด่าและสาปแช่งเธอทำให้หัวใจถูกบีบรัดจนแทบแตกสลาย
 

ผมเข้าใจความรู้สึกของท่านพี่แล้ว...
 

ความรู้สึกของผมตอนนี้ก็คงไม่ต่างกับตอนที่ท่านพี่ต้องลงดาบประหารชายคนรักด้วยมือของตัวเองเลย...
 

‘ขอโทษนะที่ข้าไม่ได้ตอบรับความรู้สึกของเจ้า...ลาเวนเนล’ ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีทองและดวงตาสีฟ้าเข้มกล่าวขึ้นขณะที่เขาคุกเข่าลงบนยกพื้นภายในลานประหาร   จากด้านล่าง...ผมมองเห็นแววตาและสีหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน
 

แลนเซล็อตหลงรักท่านพี่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย...
 

ดวงตาสีเข้มของเขาสะท้อนเพียงภาพของท่านพี่ลาเวนเนล...จนกระทั่งดาบเล่มคมฟันลงเหนือบ่า...

 

และผมก็กำลังจะพบสิ่งเดียวกับท่านพี่...
 

เสียงหวานเย็นชาเอ่ย ‘ประหาร’ ในเวลาเดียวกับที่ทหารนำคบเพลิงมาจุดยังกองฟางชุ่มน้ำมันด้านล่างของสตรีศักดิ์สิทธิ์   เธอเบือนหน้ามามองผมซึ่งยืนนิ่งอยู่บนยกพื้นข้างๆกับหญิงสาวผมสีเงินซึ่งเพิ่งตัดสินให้ดับลมหายใจของตน...และระบายรอยยิ้มที่อ่อนหวานที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นให้
 

‘ข้ารักท่าน...จาร์มาเรส...ลาก่อน...’
 

ผมจมอยู่ในความโศกเศร้านานนับเดือนหลังจากที่นางจากไป   จนกระทั่ง...ท่านแม่ซึ่งผมคิดว่านางเสียชีวิตไปแล้วก็ได้มาปรากฏตัวต่อหน้าผม
 

ท่านแม่บอกว่าตอนนี้ท่านพี่กำลังจะถูกความมืดและความรู้สึกด้านลบเข้าครอบงำ   ถ้าหากไม่ผนึกนางเอาไว้ตั้งแต่ตอนนี้ท่านพี่จะกลายเป็นจอมมาร
 

นั่นทำให้ผมตั้งใจลงมืออย่างเด็ดขาดกับท่านพี่เป็นครั้งแรก...
 

           ผมผนึกความทรงจำในอดีตทั้งหมดและสะกดให้ท่านพี่เข้าสู่การหลับใหลไปถึงหนึ่งพันปี   และท่านพี่ตื่นขึ้นมาในฐานะลาวิน่า เพร์โธ อีกครั้ง...

---------------------------------------------------------------------------------------------------
จบไซด์สตอรี่ของจาร์เรซค่ะ