คลังเก็บนิยายตามใจฉัน

ลำดับตอนที่ #22 : เลโอล่า 2

รุ่งเช้าวันต่อมา   การเรียนพื้นฐานของฮอกวอตส์สาหัสกว่าที่เลโอล่าคิดไว้เสียอีกโดยเฉพาะวิชาประวัติศาสตร์ซึ่งมีผีที่ชื่อ ศาสตราจารย์บินส์ เป็นผู้สอน   เลโอล่าคือหนึ่งในชาวกริฟฟินดอร์หลายคนที่ได้ขึ้นไปเฝ้าพระอินทร์หลังจากที่อาจารย์สับสนเรื่องอูริคจอมเพี้ยนมาผสมปนเปกันมั่วซั่ว   วิชาคาถาศาสตราจารย์ฟลิตวิกเกือบหงายหลังตกจากแท่นหนังสือของเขาเมื่อขานถึงชื่อของแฮร์รี่   เมื่อปีนกลับขึ้นมาได้ก็ขยิบตาให้กับเลโอล่าหนหนึ่ง

ส่วนชั่วโมงวิชาแปลงร่างของศาสตราจารย์มักกอนนากัลในคาบแรกของวัน   แฮร์รี่กับรอนมาเรียนสายเพราะหลงทาง   และได้ดูการแสดงเปลี่ยนร่างของศาสตราจารย์เป็นของแถมเล็กๆน้อยๆ

และแล้วก็ถึงชั่วโมงลุ้นระทึกของวัน   นั่นก็คือชั่วโมงวิชาปรุงยาของศาสตราจารย์สเนปผู้เกลียดขี้หน้าบ้านอื่นยกเว้นบ้านตัวเองโดยเฉพาะกริฟฟินดอร์นั่นเอง

เขาขานชื่อนักเรียนทีละคนพร้อมกับมองดูหน้าตา   เมื่อมาถึงชื่อของเลโอล่าและแฮร์รี่   รอยยิ้มที่มุมปากของเขาก็เพิ่มขึ้น

“อา…พอตเตอร์ผู้มีชื่อเสียงกับทายาทตระกูลเก่าแก่   มาดูซิว่าคนเก่งของเราจะตอบคำถามนี้ได้มั้ย”

ซีเธริน…หนึ่งในตระกูลเก่าแก่ของโลกเวทมนตร์   เป็นตระกูลที่มีความเป็นมาลึกลับที่สุด   ไม่มีใครรู้ว่าตระกูลนี้ผงาดขึ้นมาได้อย่างไร   ลำดับญาติของคนในตระกูลเองก็เช่นกัน   คนที่จะมีสายเลือดซีเธรินแท้นั้นนับวันก็ยิ่งน้อยลงเพราะว่าคนในตระกูลส่วนใหญ่มักจะเป็นผู้หญิงและแต่งงานออกจากบ้านกันหมด   หาได้ยากที่จะมีคนใช้นามสกุล ซีเธริน จริงๆ

“ถ้าฉันเอาผงจากรากของต้นอัสโฟเดลผสมเข้ากับกระสายที่ได้จากต้นเวิร์มวู้ด   ฉันจะได้อะไร”

เฮอร์ไมโอนี่พยายามชูมือขึ้นขอตอบอย่างสุดความสามารถ   เลโอล่าหันไปทึ้งหัวตัวเองเล็กน้อยก่อนที่จะถอนหายใจยาว

“ยานอนหลับที่มีฤทธิ์ร้ายแรง   หรือที่เรียกกันว่ายาตายทั้งเป็น” เสียงนุ่มที่ฟังดูเยือกเย็นอย่างน่าประหลาดดังออกมาจากปากของเด็กสาวผมดำ   ทุกคนในห้องพากันอ้าปากค้างแล้วจ้องไปที่เธออย่างไม่เชื่อสายตา

“เห็นทีว่าเธอยังรักษาเกียรติของตระกูลเอาไว้ได้   บวกกริฟฟินดอร์สิบคะแนน”

รอดเฉย…เลโอล่าฉันรักเธอ   ชาวกริฟฟินดอร์พากันแอบยิ้มหน้าบาน

ไม่ให้พวกเขายิ้มได้ไงล่ะ   สเนปชอบหักคะแนนบ้านกริฟฟินดอร์จะตายไป   ทีนี้พวกเขาก็รอดไปเจ็ดปีแล้ว!!!

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันกินหญ้าเหงือกปลาเข้าไป”

“อาจารย์จะสามารถอยู่ในน้ำได้หนึ่งชั่วโมงถ้าไม่ถูกปลาหมึกยักษ์ในทะเลสาบจับไปกินเสียก่อน” คำตอบของเด็กหญิงเริ่มออกแนวกวนประสาทมากขึ้นเรื่อยๆ

เลโอล่า!!! อย่าทำให้พวกเราซวยจะได้ม้ายยยย!!!!!! กริฟฟินดอร์ที่มีแววจะโดนหักคะแนนอีกรอบแทบร้องไห้

“ถูกต้อง   กริฟฟินดอร์อีกสิบคะแนน”

“คุณซีเธริน…จะเกิดอะไรขึ้นถ้านำปรอทไปวางไว้ในอุณหภูมิต่ำกว่าศูนย์องศาเซลเซียส”

นั่นมันเตลิดไปวิชาวิทยาศาสตร์ของพวกมักเกิ้ลแล้วไม่ใช่เร้อ!!! นักเรียนเกือบทุกคนแทบตกเก้าอี้

“ปรอทจะแข็งตัวและหดตัว   ความสามารถในการนำไฟฟ้าจะเพิ่มมากขึ้นตามอุณหภูมิที่ติดลบ”

คำถามนอกเรื่องไปมั้ง!!! ทุกคนคิดในใจพร้อมเพรียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย

“อาจารย์ครับ” มัลฟอยชูมือขึ้น “ผมว่าคำถามนี้มันนอกเรื่องเกินไปรึเปล่าครับ”

เลโอล่ากับพรรคพวกก็คิดอย่างนั้นเช่นกัน   เพียงแต่ไม่มีใครกล้าหาญพอจะถามขึ้นเท่านั้นเอง   และต่อจากนั้นก็คือการที่สลิธิรินถูกสเนปหักคะแนนเสียรุ่งริ่งเพราะการมีตัวตนของมัลฟอย   จากเหตุการณ์หักคะแนนสลิธิรินกระจาย   เลโอล่าคิดว่าข่าวลือที่ว่าสเนปเกลียดเด็กบ้านกริฟฟินดอร์นั้นตรงกันข้ามอย่างเห็นได้ชัด  

          น่าสงสัยสุดๆเชียวล่ะ...

“จริงๆนะ” สองคู่แฝดยืนยันหน้าตาจริงจัง “ปีก่อนเขาน่ะหักคะแนนบ้านเราเสียรุ่งริ่งจนมักกอนนากัลแทบร้องไห้คาที่แน่ะตอนที่ประกาศผลปลายปี   โดยเฉพาะชั่วโมงที่เขาเข้าสอน”

           ต่อจากนั้นก็ไม่มีอะไรมาก   แฮร์รี่ได้สร้างวีรกรรมในชั่วโมงขี่ไม้กวาดของมาดามฮู้ดส์จนศาสตราจารย์มักกอนนากัลเลือกให้เป็นซีกเกอร์ประจำบ้าน   ส่วนเลโอล่ากับผองเพื่อนทั้งสองก็มานั่งดูเด็กชายซ้อมสำหรับแข่งขันที่จะมาถึงเกือบทุกเย็น

---------------------------------------------------------------------------------------------------