คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : -- บุคคลผู้มาใหม่ -- -- เหตุการณ์กลับเป็นปกติ
-- บุคคลผู้มาใหม่ -- -- เหตุการณ์กลับเป็นปกติ –
“คิม!!!!”เสียงหนึ่งดังขึ้นเรียกความสนใจไปที่บุคคลมาใหม่ทันที
เจ้เฟชร!!!!!
เจ้เฟชรยืนตระหง่านอยู่ตรงหน้าของพวกเรา ก่อนที่พวกเราจะได้เอ่ยคำทักทายเจ้สุดสวยก็โยนคำทักทายเข้ามาให้ตู้ม!!! เบ้อเร่อ แถมมาเป็นลูกด้วยค่ะ มันมาตั้ง3ลูกแน่ะ!!
ตู้ม!!!!!!!
ตู้ม!!!!!!!!!!!!
และลูกสุดท้ายและท้ายสุด
ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
บอกแล้วไงว่ามันมาตั้ง3ลูกแน่ แถมมันไม่ใช่ลูกเล็กๆด้วย ระเบิดลูกแรกเป็นระเบิดควัน ลูกที่สองเป็นระเบิดแก๊สยาสลบ ส่วนลูกที่สามนี่ของจริงครับพี่น้อง ระเบิดพลาสติกทั้งดุ้นเลย ควันโขมงใหญ่ลอยขึ้นไปบนฟ้าแล้วค่อยๆจางหายไปทีละน้อยๆ ประกายไฟสีส้มดูงดงามมากๆเลยเพียงแต่ว่าถ้าไม่ใช่ในสถานการณ์นี้ล่ะก็นะ ระหว่างที่ฉันกำลังนั่งบื้อเป็นไก่ถูกแช่แข็งอยู่นั้นก็มีมือๆนึงฉุดกระชากลากถูฉัน
“ไอ้เนริ แกจะนั่งบื้ออยู่อีกนานมั้ย เจ้มาช่วยแล้ว หรือจะรอให้ไอ้คิมมันเดินมาแบะหัวห๊ะ!!”เสียงเต่าตะคอกดังมาให้เคืองหูเล่น แรงกระชากก็ไม่ใช่น้อยๆทำให้เดาได้ไม่ยากเลยว่านี่มันเป็นมือของเต๋าอย่างแน่นอน (ก็แน่นอนล่ะ พี่สาวชั้นเค้าไม่แรงควายขนาดนี้นี่ อาจจะมีบ้างที่จะกลายร่างเป็นนางพญาบ้าง แต่นั่นก็แค่บางเวลาเท่านั้นแหละ^-^)
เต๋าลากชั้นเข้าไปยืนในวงเวทย์เทเลพอตอันใหญ่ที่เจ้เฟชรวาดขึ้นมาใหม่ทับกับวงเวทย์อันเล็กจ้อยของฉัน ยิปโซดูเหมือนจะดีใจมากๆที่เห็นฉัน เธอรีบวิ่งเข้ามาพยุงฉันเอาไว้
“เอล!! เป็นยังไงบ้างคะ”ยิปโซถาม ส่วนเต๋าน่ะหรอ ก้มหน้าก้มตาหลบใหญ่เลย ก็แหงล่ะในนี้มีมันคนเดียวที่เป็นผู้ชายนี่ แถมผู้หญิงกว่าครึ่งกำลังเปลือยกายอยู่ด้วย
“เอาล่ะนะ เกาะกันแน่นๆ เดี๋ยวจะร่ายเวทย์แล้ว”ประกาศิตเดียวของเจ้เฟชรสุดสวย พวกผู้หญิงก็เบียดกันเข้ามาในวงเวทย์แล้วเกาะแขนกันแน่น แต่ฉันว่าเรายังลืมอะไรไปอย่างนะ
อ๊ะ
“เดี๋ยว!”ฉันร้อง
“อะไรอีกล่ะ”เจ้พูดเสียงขุ่นพลางเลิกคิ้มเรียวสวยขึ้น
“ไอ้คิมอ่าเจ้”ฉันถาม เพราะฉันยังไม่เห็นมีใครลากไอ้คิมมันมาเลย
“ปล่อยมัน เจ้จะทิ้งมันไว้เนี่ยแหละ ไว้มันหายบ้าแล้ว มันก็กลับบ้านเองแหละ”เจ้พูดอย่างเลือดเย็นก่อนจะเริ่มต้นร่ายเวทย์ต่อ
ดูเจ้เค้าทำสิ คำที่ตอบมาทำเอาฉันบื้อไปเลย เออเนอะ ไว้มันหายบ้าแล้วค่อยให้มันกลับมาเอง ซะที่ไหนเล่า!!!! เจ้จะปล่อยมันไว้เรอะ แล้วถ้าตำรวจมาพบเข้าจะทำยังไง แต่ไม่ทันที่ฉันจะได้ประท้วงอะไรวงแหวนก็เริ่มเรืองแสงสีฟ้าขึ้นมา
วาป
พริบตาเดียวพวกเราก็มาโผล่ที่ดาดฟ้าตึกโซเนอร์ที่มีพวกลูกน้อง(ที่ส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย)ยืนต้อนรับอยู่ แน่นอนว่ามันต้องเกิดการจลาจลเล็กน้อยเมื่อฝ่ายหญิงเริ่มเคอะเขินเมื่อประสบพบพานกับผู้ชายตัวเป็นๆ(แถมเป็นโขยงด้วย) แน่นอนว่าสารพัดผ้าหรืออะไรก็ตามที่คลุมร่างกายได้และอยู่ในตึกถูกนำขึ้นมาใช้โดยอัตโนมัติ ส่วนยิปโซน่ะหรือ คุณเธอเค้ามีเสื้อคลุมของไอ้เต๋าอยู่แล้ว และดูท่าว่าเธอจะชอบมันมากด้วย และสุดท้าย เต๋าอาจจะได้สั่งทำเสื้อคลุมตัวใหม่เร็วๆนี้ก็ได้
“ซานครับ เป็นยังไงบ้าง”ยูกิรีบวิ่งเข้ามาประคองฉันแม้ตัวเขาเองจะสะบักสะบอมอยู่ไม่น้อยเลย ยิปโซก็ยอมถอยแต่โดยดี ฉันมองยิปโซสลับกับยูกิอย่างกระอักกระอ่วนก่อนจะหันไปตอบยูกิ
“ก็โอเคแล้วล่ะ”
“เนี่ยนะครับโอเค ถ้าโดนมากกว่านี้จะพูดว่ายังไง แค่มดกัดหรอครับ”ยูกิพูด เอาอีกแล้ว ยูกิเริ่มต้นบ่นอีกแล้ว งานนี้ต้องรีบเบรก ไม่งั้นได้ฟังยาวแน่นอน
“โอเค ก็ได้ เจ็บมากๆเลยค่ะ พอใจรึยัง”ฉันรีบเบรก ยูกิพยักหน้าเชิงเข้าใจก่อนจะพยุงฉันไปนั่งเก้าอี้ที่พวกลูกน้องนำมาเตรียมเอาไว้ให้
“ค่ะ? หมายความว่ายังไงคะ”ยิปโซถาม ตายห่า!! ฉันลืมไปเลยว่ายิปโซอยู่ด้วย
“คือ เอ่อ.. คะ คือ แบบว่า”ฉันเกิดอาการพูดติดๆขัดๆขึ้นมากะทันหัน ยูกิกอดอกแล้วจ้องหน้าฉันประมาณว่า แก้ตัวให้ดีด้วย ไม่งั้นได้มีเคลียร์กันยาวแน่
“คืออะไรคะ”ยิปโซคาดคั้น อึ่ก กลืนน้ำลายเลยฉัน คราวนี้จะพูดยังไงดีล่ะเนี่ย
“ก็บอกเธอไปเลยสิว่าแกเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย ไม่เห็นมีอะไรน่าเป็นห่วงนี่”เต๋าที่เดินมาทีหลังพูด ยิปโซเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนเด็กโดนจับผิดเลย ทั้งสายตาของยูกิแล้วไหนจะยิปโซอีก
“จริงๆหรอคะเอล”ยิปโซพูดน้ำใสๆคลอเบ้าตา ฉันอึกอักทำอะไรไม่ถูก
“ไอ้เต๋า!”ฉันกัดฟันเรียกชื่อไอ้ตัวป่วนที่อยู่ข้างตัว ดูเหมือนเต๋าจะพอรู้ถึงสถานการณ์อันไม่ปลอดภัยกับร่างกายของตัวเองแล้วก็รีบจรลีหลีกหนีไปโดยเร็ว
“เอ่อ ยิปโซ ฟังพี่นะ ใช่ พี่เป็นผู้หญิง แล้วก็ไม่ได้ชื่อเอลด้วย เอลนั่นเป็นชื่อเล่นที่เรียกกันสามคนกับเพื่อนๆ แต่ชื่อจริงๆของพี่คือ คิมเนริ หรือที่ลูกน้องในองค์กรพี่เรียกอีกชื่อว่า ซาตาน ขอโทษที่หลอกลวง ขอโทษที่ไม่ได้บอกความจริงจากปากของตัวพี่เองให้ยิปโซรับรู้”ฉันถอนหายใจก่อนจะร่ายถ้อยคำแบบรวดเดียวจบ ยิปโซใช้เวลาพอสมควรในการเรียบเรียงความหมายที่ฉันพยายามจะสื่อ ฉันยืนหลับตาแน่นรอการลงทัณฑ์จากเธอที่โกหกเธอในหลายๆเรื่อง
หมับ
แต่แล้วฉันก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่ถาโถมเข้าใส่อย่างรวดเร็ว เธอก็กระโดดกอดฉันทั้งน้ำตา ฉันเบิกตาโพลงอย่างตกตะลึงกับสิ่งที่ไม่คาดว่าจะได้รับ
“ทำไม ฮึก ทำไมพี่ไม่บอกยิปโซ ทั้งๆที่ ฮือ ยิปโซอยากได้พี่สาวมานานแล้วแท้ๆ ฮึก”เธอกล่าวถ้อยคำด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น ยูกิมองหน้าฉันเหมือนจะสื่อว่า อย่างนี้แหละดีแล้ว ก่อนจะเดินหลบแกไปทิ้งฉันกับยิปโซที่กอดฉันแน่นเหมือนกับว่าถ้าเธอปล่อยมือแล้วฉันจะหายตัวไปกับอากาศยังงั้นแหละ
“โอ๋ โอ๋ ขอโทษนะครับ พี่ขอโทษ นิ่งซะนะเด็กดี”ฉันเอายกมือขึ้นแล้วลูบหัวเธอเบาๆ
“ทีกับน้องแท้ๆของตัวเองไม่ยักกะเป็นห่วงนะ”ฟาริที่เพิ่งเดินเข้ามาเหน็บ ยิปโซคลายอ้อมแขนออก
“อ้อ นี่ไงยิปโซ นี่น้องสาวพี่ที่เคยเล่าให้ฟังไง น่ารักใช่มั้ยล่ะ สองคนนี่น่ารักเหมือนกันเลยนะว่ามั้ย”ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนคุณหนูตัวน้อยๆน่ารักจะแปลงร่างเป็นคุณหนูหวงของ ยิปโซอึกอักเล็กน้อยก่อนจะเปล่งเสียงทักทาย
“เอ่อ สวัสดีค่ะ เราชื่อยิปโซนะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“มายินดงยินดีอะไรกันเล่า น้องพี่เนริเหมือนกันไม่ใช่หรอไง พี่น้องกันทั้งนั้น ไม่ต้องมามีพิธีอะไรมากหรอก ว่าแต่เจ้เนริเหอะ จำไว้เลยนะ ถ้าวันหลังแอบไปไข่ไว้ไหนอีกล่ะก็ฟาริกับยิปโซจะจับเจี๋ยนซะเลย”ดูน้องสาวฉันพูดเข้า พูดเหมือนกับว่าฉันเป็นสามีที่แอบไปมีเมียน้อยงั้นแหละ เฮ้อ เอาเหอะ ยอมหน่อย นานๆที อย่างน้อยมันก็ทำให้บรรยากาศมันดีขึ้นล่ะนะ
“โห น้องสาวสุดที่รักทั้งสองคนจะกล้าทำอย่างนั้นจริงๆหรอ ไม่ห่วงพี่สาวคนนี้แล้วรึยังไง แต่ถ้าเป็นฟาริพี่ว่ากล้าแน่นอนเลย จริงมั้ยยิปโซ”ฉันเอาแขนโอบไหล่ของทั้งสองคนเอาไว้แล้วพูดโดยประโยคสุดท้ายพูดกับยิปโซส่งผลให้เจ้าตัวคนถูกนินทาระยะเผาขนส่งค้อนมาให้1ทีและอภินันทนาการฝ่ามือพิฆาตแถมมาให้อีก1ชุด
“งอนแล้ว ง้อด้วย”ฟาริพูดพลางสะบัดหน้าหนีอย่างงอนๆ
“คิก”ยิปโซหลุดหัวเราะออกมาทำเอาคนขี้งอนหันมาค้อนขวับให้1ที ฉันมองตากับยิปโซอย่างวางแผน
“เอางี้ วันพรุ่งนี้พี่จะพาไปเที่ยวละกัน ถือว่าเป็นการพักผ่อนไปในตัวด้วยละกันนะ ว่าไง”ฉันว่าอย่างอารมณ์ดี
“แล้วพรุ่งนี้เอล เอ้ย พี่เนริไม่ไปเรียนหรอคะ”ยิปโวถาม มีใครเคยบอกเธอมั้ยนะว่าเวลาเธอทำหน้าตาแบบนี้แล้วมันน่ารักมากๆเลยล่ะ
“ไม่อาวววว จาโดดเรียน”ฉันพูด
“เด็กไม่ดี คิกๆๆๆ”ฟาริว่าแล้วหัวเราะ
“สาวๆ ทำอะไรกันอยู่ครับเนี่ย”ฮิคารุที่เดินผ่านมาถาม ฉันมองหน้าฟาริสลับกับยิปโซก่อนจะตอบพร้อมๆกัน
“ความลับของผู้หญิงจ้ะ!!! 555+”พูดเสร็จก็หันมาหัวเราะกัน3คนทำเอาหนุ่มน้อยหน้าหวานงงเต็กไปเลย
“เนริคร้าบบบบบ ไปทำแผลด้วยคร้าบบ”อาคิวิ่งเข้ามาพูดเสร็จแล้วก็ออกแรงฉุดกระชากลากถูคนเจ็บอย่างฉันไปนั่งทำแผล
“แล้วพี่คิมล่ะฮะ”ไฮยาโตะถามเมื่อมองไม่เห็นคนที่น่าจะกลับมาด้วย เต๋าที่นั่งอยู่ใกล้ๆหัวเราะพรืดออกมาก่อนจะต้องกุมท้องด้วยความเจ็บจากรอยช้ำรูปพระบาทหรือเรียกง่ายๆก็เท้าของคิม
“เอ้า เด็กๆมากินข้าวกันได้แล้วจ้า”เจ้เฟรชเดินเข้ามาในชุดกันเปื้อนที่ต้องบอกเลยว่าไม่ได้เข้ากับบุคลิกเจ้เขาเลย ก็หงล่ะอยู่ในชุดออกจะเท่แต่ใส่ผ้ากันเปื้อนลายเป็ดน้อยซะอย่างนั้นน่ะ
“คร้าบบบ”
“ค่า”
“ฮะ”เสียงดังระงมจากพวกลูกน้องทั้งหลายที่รีบวิ่งกุลีกุจอเข้าไปช่วยเจ้ทันทีโดยแทบจะทิ้งคนเจ็บที่อยู่ในมือแบบไม่เห็นหัวเลย
“อะ อุ๊บ”จู่ๆยิปโซก็ทำท่าคลื่นไส้จะอาเจียนแล้วก็รีบลุกวิ่งไปที่ต้นไม้ใหญ่ที่ปลูกไว้ทันทีทำเอาพวกฉันวิ่งตามไม่ทัน
“ยิปโซ เป็นยังไงบ้าง”ฉันถามเมื่อเห็นยิปโซสำรอกออกมาขนานใหญ่
“นี่ มากินกันได้แล้วทั้ง2คน”เจ้เฟชรเดินมาตามพร้อมในมือถือจานไข่ชะอมและน้ำพริกปลาทูหอมน่ากินมาด้วย
“อุ๊บ โอ้ก”พอยิปโซได้กลิ่นก็รีบหันหนีเป็นการใหญ่ อาการนี้มันคุ้นๆนะ มันเหมือนคนท้องยังไงไม่รู้แฮะ
“เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ ดูท่าเหมือนคนท้องเลยนะเนี่ย”นั่นไงเจ้ถามได้ตรงใจฉันจริงๆเลย ยิปโซหน้าซีด หวังว่าเธอคงจะ ไม่นะ
“คือ เอ่อ....”ยิปโซอึกอักก่อนจะเบะปากแล้วเริ่มร้องไห้ทำเอาเจ้เฟชรตาลีตาเหลือกทำอะไรไม่ถูกเป็นการใหญ่
“เดี๋ยวสิ เจ้ยังไม่ได้ว่าอะไรเราเลยซักคำนะ เฮ้”เจ้เฟรชพูดลนลาน
“พอก่อนเจ้ เดี๋ยวเนริจัดการเอง”ฉันเอามือแตะไหล่เจ้เป็นสัญญาณว่าให้ทำจิตใจให้สงบก่อน เจ้เฟชรมองหน้าฉันนิดนึงก่อนจะเดินหลบไปอีกทาง
“เอ้า! พวกเราลงไปกินอาหารข้างล่างกันดีกว่า”เจ้เฟชรตะโกนเรียกพวกเด็กๆในองค์กร ทำเอาพวกลูกน้องร้อยโหยกันใหญ่
“จะไปไม่ไป นี่คือคำสั่ง”แต่พอเจอเจ้ทำเสียงแข็งหน่อยก็รีบกุลีกุจอวิ่งแข่งกันลงบันไดซะอย่างนั้น อ้อ ไม่ลืมที่จะหยิบจานข้าวตัวเองไปด้วย ส่งพวกผู้หญิงที่พามาด้วยถึงจะนั่งงงเต็กแบบไม่รู้อะไรก็โดนลากลงไปด้วยเช่นกัน ทำให้บนดาดฟ้าเหลือคนอยู่7คน นั่นก็คือ ฟาริ เต๋า ยิปโซ ยูกิ อาคิ ฮิคารุ แล้วก็ฉันที่ยังเหลืออยู่
“เป็นยังไงบ้างล่ะ”เต๋าถามเมื่อเห็นฉันเดินพยุงยิปโซมาที่โต๊ะ
“คงจะท้องล่ะมั้ง”ฉันตอบตามความคิด
“หา!”6เสียงประสานกันดังลั่น ดูหน้าตาแต่ละคนสิ ตาโตยังกับไข่ห่านแน่ะ! =_=”
“ไม่แน่นะ อีกอย่างอาจจะแค่คลื่นไส้ แพ้อาหารก็ได้”ฉันว่า พลางพยายามเรียบเรียงสิ่งต่างๆที่อ.สั่งสอนพูดกรอกหูซะปากเปียกปากแฉะ แต่นึกออกแต่ละอย่างมันก็ล้วนแต่ไม่ค่อยจะเข้าเค้ากันเลยซักอย่างนึง
“แต่ถ้ายิปโซท้องจริงๆล่ะคะ”ยิปโซเอ่ยถามขึ้นมาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“ก็ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็มาช่วยกันเลี้ยงไง ดีมั้ย”ฟาริเสนอ
“แล้วพ่อ...”ก่อนที่ยิปโซจะพูดจบเต๋าก็โพล่งขึ้นมาซะก่อน
“ถ้ากังวลเรื่องนั้นฉันจะเป็นพ่อให้เด็กคนนี้เอง ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”ยิปโซเบิกตากว้าง ไม่ใช่แค่ยิปโซนะยูกิ อาคิ ฮิคารุ ฟาริ หรือแม้แต่ฉันเองก็ด้วย ว้าว เจ๋ง ฉันว่าอีกไม่นานคงได้มีงานวิวาห์ของคู่นี้มาให้พวกเราได้ชื่นใจกันแน่ๆเลย
“แต่...”ยิปโซทำท่าจะแย้ง แต่เรื่องอะไรฉันจะยอมล่ะ ตั้งแต่เล็กจนโตเนี่ยฉันไม่เคยเห็นเต๋ามันยอมทำเพื่อใครขนาดนี้เลย สงสัย มันจะแอบปิ๊งยิปโซเข้าแล้วสิ
“เอาน่า ยิปโซ ในเมื่อเจ้าตัวเขาอยากจะเป็น ก็ให้เขาเป็นไปสิ”ฉันว่า
“ห้ามค้านนะ ไม่งั้นฟาริจะไม่ยอมให้เป็นน้องของเจ้เนริแน่นอนเลย ลองดูสิ”ฟาริขู่ฟ่อ ทำให้ยิปโซต้องพยักหน้ารับอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนคนอื่นๆก็ไม่ได้ว่าอะไร ออกจะดีใจด้วยซ้ำไปโดยเฉพาะยูกิกับอาคิ
“ว้าว ดีจังงั้นผมก็จะได้หลานแล้วสิเนี่ย”อาคิพูดพลางกระโดดไปมารอบๆวงสนทนา
“เดี๋ยวเหอะ ไอ้นี่ เลิกกระโดดได้แล้วเดี๋ยวยิปโซจะเวียนหัวเอา”ฮิคารุเอ็ด
“นี่ เนริครับ เห็นทีเราจะต้องพยายามบ้างแล้วมั้งเนี่ย ดูสิยิปโซเค้าล้ำหน้าไปแล้วนะเห็นมั้ย”ยูกิเดินมากระซิบข้างๆหูฉัน
พลั่ก
“โอ๊ย!”ยูกิร้องเมื่อเจอฉันศอกเข้าที่ท้องให้เต็มรัก
“หึหึหึ”เต๋าหัวเราะ
“555+”และนี่ก็คือเสียงหัวเราะเยาะเย้ยของอาคิ
“เงียบไปเลยนะ!! โธ่ เนริครับ แค่นี้ก็ไม่ได้T3T”ยูกิทำหน้ายู่
“คิก คิก”
“นั่นไง ยอมหัวเราะแล้ว”เต๋าทักเมื่อเห็นยิปโซยอมเปิดปากหัวเราะ
“ดีแล้วล่ะ เอาเหอะ พรุ่งนี้เราจะพายิปโซไปตรวจครรภ์ก่อน แล้วเดี๋ยวเราไปเที่ยวห้างช๊อร์ปแหลกกันนะ”ฉันเสนอ
“เย้!”ฟาริร้อง
“ไม่คิดจะพาพวกผมไปด้วยเลยหรอ”อาคิท้วงฮิคารุก็พยักหน้าเห็นด้วยเหมือนกัน
“อ่า..”
“ยิปโซท้องอยู่ยังจะเอาเค้าไปกระเตงกระเตงอีกหรอ”เต๋าว่า
“ถ้ากลัวลูกสะเทือนก็ไปคอยคุมเลยสิ ไอ้คุณพ่อคนใหม่”ฉันหยอก
“เอาสิ ฉันว่างพอดี”อึ้งค่ะ อึ้ง ฉันแค่แกล้งหยอกมันเล่น แต่มันเอาจริงๆค่ะ สงสัยเพื่อนฉันจะเป็นหนัก
“หา!!”คราวนนี้ไม่ใช่ฟาริแต่เป็นเสียงของคุณแม่มือใหม่ซะเอง
“ทำไม ฉันเป็นพ่อนะ จะไปตามดูแลก็คงไม่แปลก”เต๋าชี้แจงทำเอาคุณแม่ตัวจริงก้มหน้างุดเลย แต่พูดตมตรงนะฉันนึกไม่ออกเลยว่าไอ้2คนนี้มันไปปิ๊งปั๊งกันตอนไหน?
“ช่างเหอะๆ เอาเป็นว่า เราไปกันหมดนี่แหละ ที่เหลือใครจะไปก็ไป”ฉันสรุป
“ตามนั้นละกันครับ”ฮิคารุเห็นด้วย
“เอาเป็นว่าพายิปโซไปพักเถอะแล้วเดี๋ยวเรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที”เต๋าพูด หลังจากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน ส่วนยิปโซก็ต้องไปนอนห้องพักที่ติดกับห้องเต๋าโดยที่เจ้าตัวไม่มีสิทธ์เถียงเพราะเต๋าอ้างเหตุผลว่าถ้าไปนอนกับฉันก็คงไม่ดีเพราะมีพวกเด็กๆอยู่เยอะแล้ว ส่วนเจ้าตัวเป็นผู้ชายถ้าเกิดอะไรจะได้ช่วยทัน พูดซะอย่างกับว่าตึกเรามันเป็นที่พักสำหรับคนทั่วไปงั้นแหละ พวกเดียวกันทั้งนั้น ไม่สิ ทั้งตึกเลยมากกว่า=_=**
และแล้วก็ถึงวันที่พวกฉันจะไปเที่ยวกันแล้วล่ะ ลัลล้า~ มันช่างดีอะไรอย่างนี้ฉันเดินลัลล้าออกจากห้อง และแน่นอนวันนี้พวกเด็กก็จะไปด้วย เนื่องจากฉันใจอ่อนยอมเด็กๆซะอย่างนั้น พวกเด็กเลยแต่งหล่อกันใหญ่ จริงๆไม่หล่อหรอก ดูว่าน่ารักซะมากกว่า เพราะพวกเด็กต่างก็ใส่เสื้อแขนยาวมีฮู๊ดที่ฉันจัดการเย็บหัวสัตว์สารพัดชนิดมาติดไว้ ทำให้ดูน่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากๆเลยล่ะ^-^ วันนี้ฉันมาในชุดเสื้อแขนยาวคอวีสีขาวบริสุทธิ์กับกางเกงยีนส์สีซีดสุดเซอร์โดยมีผ้าพันคอสีฟ้าอ่อนๆเป็นเครื่องประดับอยู่บนลำคอ ฉันเดินลงมาสมทบกับพวกฟาริ วันนี้ฟาริแต่งตัวสวยเป็นพิเศษไม่รู้ว่าเพราะอยากแต่งเองหรือเป็นเพราะว่าฮิคารุจะไปด้วยก็ไม่รู้ ส่วนยิปโซสาวน้อยคนสุดท้ายในก๊วนที่จะไปเที่ยวด้วยกันในวันนี้ก็มาในชุดเดรสสีชมพูที่ฟาริค้นในตู้เสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยสารพันชุดมากมายจนได้มันออกมา ก็แหมใครเค้าใช้ให้คุณเธอมีแฟนเป็นดีไซเนอร์ล่ะ ฮิคารุก็พอกันบ้างานมากๆถึงเจ้าตัวจะพูดว่าเป็นการระบายความเครียดก็เถอะ อ้อ วันนี้ฮิคารุใส่เสื้อแขนกุดสีขาว-ดำกับกางเกงยีนส์สีเข้มและที่ขาดไม่ได้คือโซ่อีดหลายเส้นที่เจ้าตัวเอามาห้อยประดับบารมี ส่วนเต๋าก็มาในชุดเสื้อเชิ๊ตสีขาวตัดกับผิวสีแทนของตัวเองกับกางเกงขายาวสีดำดูแล้วบอกได้คำเดียวว่าเนี๊ยบ อ้อ วันนี้ดูท่าว่าเจ้าตัวจะหวงยิปโซเป็นพิเศษ ส่วนยูกิกับอาคิทั้งเนื้อทั้งตัวเนี่ยมีอยู่สองสี เสื้อแขนยาวปิดคอและข้างหลังมีกระดุมสำหรับใส่ผ้าส่วนที่เป็นฮู๊ดติดกับตัวเสื้อ กับกางเกงกระเป๋าเยอะทรงสามส่วนสุดเท่ห์ และมีเสื้อกั๊กสวมทับเพิ่งความหล่อให้กับผู้สวมใส่ ทั้งสองคนใส่เสื้อผ้าเหมือนกันทุกประการยกเว้นสีที่ทั้งสองคนใส่เท่านั้น คือถ้าเสื้อแขนยาวของยูกิเป็นสีขาวของอาคิใส่จะเป็นสีดำเท่านั้นแต่นั่นก็ไม่พอที่จะทำให้แยกทั้งสองคนออกว่าใครเป็นใครได้อยู่ดี วันนี้พวกเราตกลงกันว่าจะออกเดินทางแต่เช้าค่ะเพราะว่าจะพายิปโซไปหาหมอด้วย อ๊ะ นั่นไงเจอแล้วฉันเดินมาสมทบกับพวกฮิจจังค่ะ
“ช้าจังนะครับ”ฮิคารุทักเมื่อเห็นฉันเดินมา
“ก็ดูเด็กๆสิ วิ่งกันทั่วเลยไล่จับไม่ทันน่ะ”ฉันว่า
“เปล่านะครับ คุณแม่มัวแต่นั่งเหม่อก็เลยลงมาช้าน่ะครับ”อลันในชุดกวางน้อยแย้ง
“เอาเหอะน่า อาว่าเรารีบไปกันดีกว่ามั้งครับ”เต๋าพูดก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถแล้วเดินนำเข้าลิฟท์ไปคนแรกโดยมีเด็กทั้ง6วิ่งตามเข้าไปอย่างเริงร่า
“ไปกันเถอะยิปโซ”ฟาริว่าพลางจูงมือยิปโซเข้าไปด้วย เอากับมันสิ ลืมพี่สาวมันเลย
“วันนี้แต่งตัวสวยจังนะครับ”ยูกิกระซิบ
“หึหึ สวยทุกวันอยู่แล้วล่ะ”ฉันบอกก่อนเดินตามฟาริเข้าไปในลิฟท์แล้วกดปิดทันที ทำเอาพวกหนุ่มๆที่ยังไม่ได้เดินเข้ามาทำตาโตเมื่อเห็นประตูลิฟท์ค่อยๆปิดลงช้าๆ
“รีบๆตามมาหน่อยนะจ๊ะ ไม่งั้นไม่รอนะบอกไว้ก่อน”ฉันหยอดคำส่งท้ายก่อนประตูลิฟท์จะปิดลง
“เฮ้ เดี๋ยวสิ”
“พี่เนริรอก่อนสิ”
“เฮ้ย!”นี่คือเสียโอดครวญของหนุ่มๆที่ดังมาให้ได้ยินกัน เนื่องจากตึกโซเนอร์มีลิฟท์อยู่ตัวเดียวถ้าจะตามพวกเราให้ทันถ้าไม่วิ่งลงบันไดด้วยความเร็วจนหอบกินล่ะก็ไม่มีทางลงไปทันพวกเราแน่นอน
“เล่นอะไรติ๊งต๊อง”เสียงเต๋าเปรยขึ้นมาทำเอาฉันหันไปแจกค้อนให้วงใหญ่
“เอาเถอะค่ะ แค่ขำขำ”ฟาริแย้งแทนฉัน ดีมากไอ้น้องรัก น่ารักจริงๆเลยน้องใครหว่า^-^!!!
“แต่ก็ไม่น่าจะทิ้งคุณพ่อไว้อย่างนั้นนะครับ”ไดสุเกะว่าเชิงตำหนิ
“เชาหลันครับ ไดจังว่าแม่แน่ะ”ฉันหันไปฟ้องตัวช่วยคนสำคัญ
“กล้าดียังไงมาว่าแม่ของเรา ห้ามว่าแม่เรานะ”เชาหลันพูดพลางขมวดคิ้วก่อนจะเกิดการปะทะริมฝีปากเล็กๆขึ้น
“มีแม่อย่างนี้ ฉันไม่อยากจะนึกถึงตอนโตเลยแฮะ”เต๋าว่า
“อยากตายหรอ”ฉันเลยสวนกลับเข้าให้ เต๋ายักไหล่อย่างไม่ระหยี่กับฉันซักเท่าไหร่
ติ๊ง เสียงดังขึ้นบ่งบอกว่าถึงจุดหมายที่พวกเราต้องลงจากลิฟท์กันแล้ว
ประตูลิฟท์ตค่อยๆเปิดขึ้นอย่างช้าๆเป็นอันต้องตกตะลึงเมื่อเจอหน้าของบุคคลที่เพิ่งคุยกันเมื่อสักครู่ก่อนลงลิฟท์มา ยูกิ อาคิและฮิคารุยืนส่งยิ้มแผล่บนใบหน้ามาให้ เชื่อเค้าเลย ลงมาได้ไงเนี่ย แต่พอหันไปเห็นแผ่นกระดานที่เจ้าตัวใช้ไถลลงมาตามราวบันไดแล้วก็อดขำไม่ได้ แผ่นกระดาน3อันแสดงว่าลงมาด้วยวิธีนี้กันทุกคนเลยล่ะสิเนี่ย หมดกันมาดเจ้านายที่น่าเกรงขาม จบเลย จบแบบไม่มีข้อแม้
“555+”แม้แต่เต๋าเองยังหลุดหัวเราะออกมาเลย นับภาษาอะไรกับพวกฉันล่ะ
“555+”
“คิกๆๆๆ คิกๆๆ”
“ฮะ ฮะ 555+”
“-///-“ฮิคารุ
“- 3 -”ยูกิ
“= /// =”อาคิ นี่คือสีหน้าของพวกยูกิแต่ละคน พวกฉันหัวเราะกันแบบว่าโลกมันกำลังจะสลาย แล้วพวกเราจะไม่มีโอกาสหัวเราะกันอีกแล้วยังงั้นแหละ
“เจ๋งเลยครับพ่อ ผมอยากเล่นบ้างจัง”เซียร์น้อยร้องพลางวิ่งไปหาแผ่นกระดานไม้ที่วางอยู่กับพื้นพลางยกขึ้นมาหยิบๆจับๆอย่างพิจจารณา พวกมาโชก็เช่นกัน
“อ๊ะ นี่เด็กๆ เราจะไปกันแล้วนะคะ “ฉันเตือนเมื่อเห็นว่าพวกเราเริ่มจะนอกเรื่องกันไปใหญ่แล้ว ทันใดนั้นลูกน้องของพวกเราก็ขับรถมาจอดเทียบที่หน้าประตูพอดี พวกเราจึงค่อยๆทยอยกันเดินขึ้นรถไปนั่งประจำที่แล้วออกเดินทาง Let‘s Go!!!!!
“คุณโยวภา(ชื่อจริงของยิปโซ)เชิญที่ห้องตรวจหมายเลข2ค่ะ”เสียงนางฟ้าชุดขาวเรียกชื่อของยิปโซ ตอนนี้พวกเรามาอยู่กันที่โรงพยาบาลตามที่ได้วางแผนกันไว้ เต๋าพยุงยิปโซลุกขึ้นแต่ฉันขัดไว้
“เดี๋ยวฉันเข้าไปเอง แกรออยู่ข้างนอกเนี่ยแหละ เดี๋ยวถ้ามีอะไรจะออกมาบอก”ฉันพูดพลางพยุงยิปโซไปที่ห้องตรวจ
************************20นาทีผ่านไป********************
“ค่ะ จากที่หมอตรวจดูแล้ว ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ คุณท้องได้2สัปดาห์แล้ว”เสียงของคุณหมอสูงอายุแจกแจงรายละเอียดให้ฟัง ยิปโซหันมามองหน้าฉันสลับกับหน้าของคุณหมอ ฉันบีบมือเธอแรงๆทีนึงเพื่อเป็นกำลังใจให้
“ตอนนี้คุณแม่ก็ต้องระวัง บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ........................................................บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.................บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ฉันนั่งฟังทุกคำพูดของคุณหมอสาว(เหลือ)น้อยอย่างตั้งใจ ยิปโซก็ไม่แพ้กัน ทำไงได้ล่ะ ฉันอยากมีหลานนี่นา ฉันชอบเด็กๆ^--^
แอ๊ดดด
“ว่าไงเป็นยังไงบ้าง ท้องกี่สัปดาห์แล้ว ต้องระวังอะไรบ้าง เด็กแข็งแรงมั้ย”เต๋าใส่คำถามรัวเป็นชุดทันทีที่เห็นฉันกับยิปโซเดินออกมาจากห้องตรวจ
“ใจเย็นๆก่อน ไว้ให้แม่เด็กเค้าตอบดีกว่า”ฉันพูด
“เอ่อ ท้องได้2สัปดาห์แล้วค่ะ ต้องระวังแรงกระทบกระเทือนแล้วก็ต้องระวังเรื่องตัวยาหรืออาหารบางตัวด้วยค่ะ”ยิปโซตอบเบาๆ เฮ้อ ดูมันท่าจะเป็นเอามากนะนั่น เพื่อนฉัน
“งั้นเดี๋ยวผมไปรับยานะครับ”ฮิคารุเสนอตัวเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากพยาบาล
“ไม่ต้องเดี๋ยวพี่ไปเอง”เต๋าพูดก่อนจะเดินละลิ่วไปรับยาทันที
“คิกๆๆๆๆ555+”ฟาริระเบิดเสียงหัวเราะมาเป็นคนแรกตามด้วยฉันแล้วก็คนอื่นๆทยอยๆกันไป พวกเราหัวเราะกันจนพวกพยาบาลกับคนที่ผ่านไปผ่านมามองประมาณว่าไอ้กลุ่มนี้หน้าตาก็ดีแต่เสียอย่างเดียว มันเป็นบ้าซะแล้ว
RaiN BloOd สายฝนสีเลือด
ความคิดเห็น