คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : -- ถล่มโกดังหมายเลข 7 -- -- พังให้ราบเป็นหน้ากลอง --
-- ถล่มโกดังหมายเลข 7 -- -- พังให้ราบเป็นหน้ากลอง --
ตอนนี้เป็นเวลาตี1แล้ว พวกเราทุกคนมารวมตัวกันที่บนหลังคาของโกดังหมายเลข7 ฉันในฐานะที่เป็นเจ้าของงานจึงจัดการทวนจุดหมายและขั้นตอนให้เรียบร้อย
“พวกไนท์เดี๋ยวพวกนายทยอยกันแยกย้ายไปติดตั้งระเบิด GIN7862~ให้ครบทุกจุด ส่วนฝ่ายคุมเกมส์ คอยบอกเส้นทางผ่านเฮดโฟนให้พวกนี้ด้วย โนว่า โรส แยกย้ายรอสัญญาณจากพวกคอนเน่ว่าพวกมันจะมาประตูไหนแล้วส่งสัญญาณมาให้ทุกคนด้วย ฉันกับพวกปริ๊นจะเป็นตัวล่อเองถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากล คุณชายถ้ามีอะไรเข้ามาใกล้จุดที่พวกไนท์ติดตั้งระเบิดอยู่ให้ส่งสัญญาณให้พวกเราไปเป็นตัวล่อด้วย ตกลงตามนี้ นะแยกย้าย”
ฉันพูดพลางยัดเฮดโฟนขนาดจิ๋วใส่ไว้ที่หู ตอนนี้ทุกคนใส่ชุดประจำตัวกันพร้อมเสร็จสรรพ และมีอาวุธครบมือตามที่ได้แจ้งเบิกไปล่วงหน้า เนื่องจากมีสายรายงานมาว่าอาจจะมีการเปลี่ยนแผนของไอ้พวกนั้นพวกเราจึงเลื่อนเวลาลงมือเร็วขึ้น
พวกไนท์เริ่มโรยตัวลงไปเป็นกลุ่มแรก ตามด้วยปริ๊นเซส ตอนนี้พวกที่อยู่ข้างบนมีแต่คุณชายทั้งสองคนซึ่งเป็นคนคุมเกมส์ พวกปริ๊นและก็ฉันซึ่งเป็นแม่งาน ก่อนหน้านี้แองเจิ้ลบอย(อาคิ)ได้จัดการแฮ็กระบบกล้องวงจรปิดในบริเวณโกดังทั้งหมด พบว่าพอมีจุดบอดที่เราสามารถแฝงตัวเข้าไปติดตั้งระเบิดได้มากพอดู ในเฮดโฟนของแต่ละคนมีเครื่องส่งสัญญาณทุกตัว และมีระบบขอความช่วยเหลือด้วย ทำให้สามารถติดต่อสื่อสารและสามารถรับรู้ได้ถึงจุดที่เราอยู่ได้ผ่านการรายงานของฝ่ายผู้คุมเกมส์ และสามารถจับการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายได้ด้วยเนื่องจากเมื่อตอนกลางวันฉันกับไฮยาโตะและฮิคารุได้ลอบเข้ามาติดตั้งเครื่องตรวจจังความร้อนในแต่ละพื้นที่แล้ว
01.24น.
“แย่แล้วครับ มีคนกลุ่มหนึ่งเข้าใกล้พวกไนท์เข้ามาแล้วทางด้านสามนาฬิกาอีก 6 นาที”พริตตี้บอยเอ่ยขึ้น
“เลี่ยงได้มั้ย”ฉันถามทันที จริงๆด้วยมีกลุ่มคนราวๆ2-3คนกำลังเข้าใกล่พวกนท์มันจริงๆด้วย
“น่าจะได้ครับ”แองเจิ้ลตอบ
“จัดไป”คำสั้นๆส่งตรงจากปากของฉัน
“ไนท์ ได้ยินมั้ย”ยูกิ
“ชัดเลย มีอะไร”แฟนต้า
“สามนาฬิกาของพวกนายมีคน2-3คนกำลังใกล้เข้ามาและจะปะทะกันในเวลาอีก3นาที ซาตานบอกให้หลบปทางช่องทางด้านขวาของนาย เห็นรึเปล่า?”อาคิ
“โอเค รับทราบ” โอโซน จุดเขียวๆของพวกแฟนต้าบนหน้าจอคอมฯค่อยๆเคลื่อนย้ายด้วยความเร็วสูง หลบพวกจุดแดงๆที่เป็นสัญญาณของพวกคนกลุ่มนั้นได้ รอดไป เหลือแต่คนอื่นๆล่ะนะ
01.36น.
“โนว่าตอบด้วย” แองเจิ้ลบอย
“ได้ยินชัดแจ๋ว” โนว่า
“เป้าหมาย ด้านซ้ายมือ6นาฬิกา หลบ ขวา12นาฬิกา รับทราบ”พริตตี้บอย
“รับทราบ”โนว่า
“ระเบิดลูกที่สองติดตั้งเสร็จเรียบร้อยแล้ว”คริต
“โอเค ดีมาก จุดต่อไป โกดัง3 ด้านซ้ายมือเสาที่สองนับจากหน้าโกดังมีจุดบอดอยู่”แองเจิ้ลบอย
“ชั้นจะลงไปข้างล่าง ฝากด้วยนะ”ฉันพูดแล้วโรยตัวลงจากหลังคาโกดัง
ตึก โอเคขาถึงพื้นแล้ว ฉันจัดการปลดสายสริงออกแล้วหลบเข้ามุมมืดทันที จากนั้นก็เดินสำรวจช่องทางหนีมาจนถึงท่าน้ำใกล้ๆกับบริเวณโกดัง 3
“ซาตานตอบด้วย”เสียงของพริตตี้บอยดังออกมาจากเครื่องส่งสัญญาณ
“โอเคว่ามา”
“ด้านซ้าย ตรงหัวมุมตึกมีเป้าหมายกำลังเดินมาทางนี้ ช่วยจัดการที” ด้านซ้าย มุมตึกนี่น่ะหรอ
“โอเครับทราบ”ฉันส่งสัญญาณตอบรับกลับไป ถ้ามันมาทางนี้แสดงว่าพวกไนท์ก็อยู่แถวนี้ด้วยเหมือนกัน แล้วมันอยู่ไหนล่ะเนี่ย เอาวะ ล่อให้มันไปไกลที่สุดละกัน ฉันสวมวิญญาณนักวิ่งทีมชาติวิ่งตัดหน้าเป้าหมายไปอย่างรวดเร็วตอนมันเผลอ
“อะไรน่ะ”เสียงหนึ่งกล่าว ฉันแอบอยู่อีกด้านหนึ่งของตู้คอนเทนเนอร์อีกด้านนึงเป็นพวกมัน ทำไมไม่ตามมาวะ
กร็อบ
“ใครน่ะ” อ้าวไอ้ห่...นี่ ตอนอยากให้มันตามมันไม่มา นี่ไงสมใจเลยฉันดันเดินไปเหยียบกิ่งไม้เข้าให้ เอาวะ ล่อมันไป มันขยับใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว ไปไหนดีล่ะเนี่ย เอาวะฆ่าซักนิดคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง อยากมาตายเอง ช่วยไม่ได้ ฉันแฝงตัวเข้าไปในความมืดของซอกตู้คอนเทนเนอร์ ทีนีท้ทำยังไงให้มันหลงกลล่ะ อ๊ะรู้แล้ว ลูกแก้วของเซียร์ ติดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ช่างมัน แต่ขอยืมใช้ก่อนละกัน ปัก เข้าเป้า ฉันโยนลูกแก้วไปกระทบกับตู้คอนเทนเนอร์ ได้ผลมันหันมาแล้ว
“เฮ้ย นั่นใครน่ะอย่าให้กูใช้กำลังนะ”มึงนั่นแหละ เข้ามาดีดี รึจะให้กูใช้กำลัง ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้
กร๊อก ฉันจัดการหักคอมันลงไปนอนกับพื้นเพื่อนมันอีกคนรีบเดินเข้ามาและ
ปึ้ก ฉันใช้สันปืนกระแทกเข้าไปที่ท้ายทอยของอีกคนทันที หลับสนิท ฉันเสกเชือกขึ้นมามัดมันไว้ คงจะหนาวหน่อยนะในเวลาแบบนี้
“ฉันจัดการเป้าหมายเรียบร้อยแล้ว”ฉันรายงานไป
“ครับ ตอนนี้พวกมันใกล้เข้ามาในบริเวณโกดังแล้วครับ คอนเน่ส่งสัญญาณมาบอกแล้ว จะให้ทำยังไงต่อครับ”แองเจิ้ลรายงานสถานการณ์ อือมันมาแล้วหรอ ตอนนี้เป็นเวลา01.58น. ตรงเวลาดีจริงๆ
“ไนท์ติดตั้งระเบิดครบรึยัง”ฉันถามกลับไป
“ยังครับ”เสียงของพริตตี้ตอบกลับมา
“ให้พวกนั้นแยกกลุ่ม ซิดนี่ย์กับคริตเป็นตัวล่อ ที่เหลือเรียกรวมบนหลังคาด่วน”ฉันกรอกเสียงไป
“รับทราบ!!”
ตอนนี้ฉันวิ่งจากโกดังสามมาจนถึงโกดังหมายเลข 7 จุดหมายปลายทาง ฉันใช้เครื่องช่วยปีนดึงตังเองขึ้นไปบนหลังคาตึกที่มีพวกคนอื่นๆรออยู่
“สถานการณ์เป็นยังไงรายงานมา”ฉันพูดในขณะที่เดินไปดูหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงจุดสีแดงจุดใหญ่
“ฉันเห็นมันเข้ามาทางประตู 3G กลุ่มใหญ่ราวๆ40คนได้ มีคนใส่หน้ากากสีขาว3คน มีคนเรียกทั้งสามคนว่าGOD เซราฟิม แล้วก็แองเจิ้ล คิดว่าคงเป็นตัวหัวหน้า ส่วนที่เหลือคงจะไม่มีอะไรมาก”เวย์หรือโรสกล่าว เอาไงดีวะเรามากันแค่ 15 มันมา 40
“คิดว่าไหวมั้ยงานนี้ 15/40”ฉันถามแล้วมองไปรอบวง
“ไม่ไหวก็ต้องไหว เว้ย เสร็จงานนี้ได้เที่ยว”โนว่าพูดติดตลก แม้จะในเวลาแบบนี้พวกเราก็ยังเล่นได้อ่านะ
“เอาก็เอา ผมเอาด้วย”ฮิคารุยื่นมือมาตรงหน้า
“เราด้วย”ไฮยาโตะยื่นมือมาสมทบ
“เรา”เวย์มันเอามือตามาสมทบด้วยอีกชั้น
“ด้วยละกัน”ริวเอามือมาทับอีกชั้น ตามด้วยรุน พี ยูกิ อาคิแล้วก็ฉันคนสุดท้าย
“ZONER FIGHTING~!!!!”พวกเราร้องเบาๆพร้อมกัน
“พริตตี้ บอกพวกไนท์ด้วยว่าเราจะบุก ตอนนี้และเดี๋ยวนี้ บอกคอนเน่ให้เอาลูกน้องอีก20คนตามมาสมทบข้างใน รอบนอกช่างหัวมัน อีก10นาทีเราจะบุกเต็มกำลัง!!”ฉันพูด
“บอยเก็บของได้เลยเดี๋ยวเราจะลงไปตะลุมบอนกัน”ฉันหันไปบอกยูกิและอาคิ
“เอาล่ะนะ ไม่รู้ว่าแผนนี้จะใช้ได้ผลมั้ย แต่งานนี้เราจะเข้าโจมตี4ทิศเลย”พีอธิบาย
“ว่ามา เราจะทำตาม งานนี้เป็นไงเป็นกัน”ไฮยาโตะสนับสนุน
“เรา ไอ้เนริกับไอ้เวย์จะบุกทิศเหนือ ริวกับรุนแล้วก็ฮิคารุไปทางทิศตะวันออก ยูกิ อาคิแล้วก็ไฮยาโตะไปทางตะวันตก สุดท้าย คอนเน่และพวกไนท์ทิศใต้ และจบเกมส์”พีพูด
ใช่งานนี้ ถ้าบุกรอบนอกไป4ทิศพร้อมกันเลยน่าจะได้ผล กำลังคนใกล้เคียงกันอยู่ถ้าจะวิวาทโอกาสชนะอย่างน้อยก็70%แล้วล่ะ
“พวกลูกน้องก็เอาไปทิศละ5คนใช่มั้ย”ฉันถาม มันพยักหน้าตอบ
“คอนเน่พาคนมาสมทบแล้วครับ”อาคิบอก
“โอเค บอกคอนเน่ให้กระจายกำลังตามแผนไอ้พีมัน โอเค รอสัญญาณจากฉันแล้วลุย แยกย้ายได้”ฉันประกาศ ทุกๆคนโรงตัวลงจาหลังคาทางด้านหลังของโกดัง
................................................................
.................................................
...................................
.................
...
ตอนนี้พวกเราแยกย้ายกันไปประจำตำแหน่งเรียบร้อยแล้ว พวกเรากระจายกำลังอยู่รอบนอกของโกดังหมายเลข7 ที่พวกมันกำลังขนยากันอยู่ ไม่รู้ว่าไอ้สามคนที่ไอ้พีมันพูดถึงหายไปไหน คงจะไปพักผ่อนล่ะมั้ง
เอาล่ะนะ ฉันให้สัญญาณนับถอยหลังทั้งสี่ทิศ ทั้งสี่ด้านจะมีตัวแทนสัญญาณอยู่ด้านละ1คน ด้านทางทิศเหนือฉันเป็นคนรับหน้าที่นั้น ส่วนทิศต่างๆมีคนส่งสัญญาณ ดังนี้
คอนเน่ – ทิศใต้
ริว – ทิศตะวันออก
ไฮยาโตะ – ทิศตะวันตก
พวกมันยังคงขนยาต่อไป อย่างไม่รู้ชะตากรรมต่อไปของพวกมัน คอนเน่ส่งสัญญาณแสงสะท้อนจากกระจกมาบอกเรียบร้อยแล้วว่าพวกเราทุกคนพร้อมแล้ว
“ทุกคน พร้อมมั้ย”
“พร้อมครับ”
“รับทราบ”
“โอเค” เสียงคนส่งสัญญาณในแต่ละทิศตอบกลับมาอย่างแข็งขัน เอาล่ะนะ นับถอยหลัง
“-10-”เริ่มส่งสัญญาณนับถอยหลัง
“-9-” เตรียมกระชับอาวุธในมือพร้อม
“-8-“ตั้งท่าให้มั่น
“-7-“รับรู้ได้ว่าในมือมีเหงื่อออกมาแค่ไหน
“-6-“ทำใจเจ็บตัว
“-5-“ทำสมาธิ
“-4-“เชื่อมั่นในความสามารถของตัวเอง
“-3-“เชื่อใจเพื่อน
“-2-“ลำคอแห้งผาก หัวใจเต้นรัว เร็วและแรง
“-1- ปังง!!! ลุย!!!!!!!!!”เสียงสั่งการดังขึ้นกลบเสียงลูกปืนที่พวกเรายิงออกไป พวกลูกน้องทั้งสองฝ่ายเข้าห้ำหั่นกัน
“ปัง ปัง ปัง ปัง”เสียงปืนดังไปทั่วบริเวณ ตรงนั้นมีลูกน้องของฉันกำลังเสียเปรียบ
พลั่ก ฉันกระโดดถีบผู้ชายคนหนึ่ง แล้วตีลังกาหลบไม้หน้าสามที่พุ่งเข้าหาอย่างรวดเร็ว ไอ้บ้าเอ๋ยของแค่นี้มันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ฉันหันไปสวนหมัดเข้าปลายคางของไอ้หน้าปลาไหลที่จะตีหัวฉันเมื่อตะกี๊จู่ๆก็มีมือหนึ่งมาล็อคตัวฉันจากด้านหลัง บอกแล้วไงว่าแค่นี้น่ะทำอะไรฉันไม่ได้หรอก ฉันใช้วิชายูโดที่คิมมันสอนจับไอ้บ้านั่นทุ่มไปข้างหน้าแล้วชักM.16ขึ้นมายิงใส่ขามัน ปัง!!
PIRIN : SAYS
ตอนนี้ฉันอยู่กลางวงตะลุมบอน พลางหลบไอ้พวกฝีมือไม่ได้เองที่ดาหน้าเข้ามาทักทายหมัดของฉันตอนนี้ฉันใส่สนับมืออยู่ พลั่ก ฉันประเคนหมัดเข้าที่เบ้าตาของมันอย่างจัง คงเจ็บน่าดู ด้านซ้ายมือของฉันคือไอ้เวย์ มันกำลังกระโดดฟรีคิกส์ใส่ใครซักคนที่กำลังจะวิ่งเข้ามาหามัน พลั่ก โอ๊ย มัวแต่พากย์ให้คนอื่นตัวเองโดนหมัดเข้าเต็มปาก ถึงจะมีหน้ากากก็เหอะ แต่หน้ากากมันบังแค่ครึ่งหน้าด้านบน ด้านล่างนี่เหมือนเป้าเคลื่อนที่เลย ฉันเลยจัดการประเคนเท้าเสยคางมันไปเลย แม่งหมัดหนักจริงๆ
/พี มาช่วยเราหน่อย เราโดนรุมอยู่/เวย์มันส่งโทรจิตมา เอาวะ ฉันวิ่งฝ่าฝูงชนมาใกล้ๆกับจุดที่ไอ้เวย์มันอยู่ แต่ฝ่าเข้าไปไม่ได้คนมันเยอะมาก ราวๆ6-7คนได้ เอาวะเป็นไงเป็นกันฉันตีลังกาข้ามไหล่ของผู้ชายคนหนึ่งเข้าไป สภาพไอ้เวย์ตอนนี้ดูไม่จืดเลย คิ้วแตก รอยช้ำที่ปาก ฉันก็ไม่แพ้กันปากแตก เราสองคนหันหนังเข้าหากัน
“ยิงเลยมั้ย”ฉันถามมัน
“เอาดิ ซานมันก็ยิงไปแล้วตั้งหลายคน”เวย์มันตอบกลับมา เอ้า ไอ้ที่ได้ยินเสียงปืนนี่ฝีมือไอ้เนริหรอกหรอเนี่ย เห็นบอกว่าจะไม่ฆ่าที่ไหนได้พี่แกเค้าจับปืนก่อนเพื่อนเลย =_=;
เวย์มันเปิดฉากโดยการชักปืนออกมาฉันก็เช่นกัน
“เอาล่ะนะ”
“โอเค”
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง เราสองคนกราดยิงไปทั่วบริเวณโดนใครไม่สนแล้วเว้ย พวกลูกน้องของอีกฝ่ายล้มลงไปกองอยู่กับพื้น ฉันหันมาแท็คมือกับเวย์
“โชคเลือดนะเว้ย”เวย์มันอวยพร?? ก่อนจะวิ่งออกไปตะลุมบอนต่อ ส่วนฉันก็หันมาต่อยไอ้โม่งคนหนึ่งที่พุ่งเข้าชาร์ตฉันทันที ตอนนี้เท่าที่ดูสถานการณ์ พวกเราเป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่มาก ตอนนี้คนอื่นๆสะบักสะบอมกันพอดู แหงล่ะ ปกติในโกดังนี่ก็มีคนตั้ง20คน ไอ้พวกนั้นมันมาอีก40 เป็น60 ส่วนพวกเรา36คน เกือบครึ่งต่อครึ่งเลยให้ตายสิ ผับผ่า!!
ปัง!!!!!!!!! อยู่ๆก็มีเสียงปืนดังขึ้นอีกนัด พร้อมกับการปรากฎตัวของผู้ชายสวมหน้ากากสีขาวสามคนกับไอ้โม่งกลุ่มหนึ่งราวๆ10คนที่พวกเราคาดไม่ถึง
“หยุด!! แล้วยกมือขึ้นทุกคน”ผู้ชายสวมหน้ากากด้านซ้ายมือพูดขึ้น เสียงคุ้นๆนะ ไอ้ผู้ชายคนนี้แต่จำไม่ได้ว่าเคยได้ยินที่ไหน พวกเราทุกคนค่อยๆยกมือขึ้น ไอ้พวกนี้มันเป็นอะไรที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายของพวกเรามากเลย ถ้าเทียบดูแล้วตอนนี้มันมีแค่13คน แล้วพวกเรามีกัน36คนแต่ที่พอสู้ต่อได้มันมีไม่เกิน10คนนะ ที่เหลือก็หอบกินพร้อมกับสารพัดรอยช้ำกันหมดแล้ว
“พวกแกเป็นใคร”ผู้ชายคนที่คาดว่าน่าจะเป็นหัวหน้าใหญ่เปิดปากถาม ฉันมองหน้าไอ้เนริกับเวย์มันนิดนึงแล้วพูดพร้อมกัน
“We are THE ZONER!!!(พวกฉันคือโซเนอร์!!!)”ฉัน เวย์ แล้วก็เนริประกาศกร้าว
“โซเนอร์งั้นหรอ ไอ้องค์กรพันธมิตรของตำรวจนั่นใช่มั้ย”มันรู้ด้วยหรอว่ามีองค์กรนี้น่ะ แสดงว่าต้องไม่ธรรมดาเหมือนกัน
“แล้วไม่ทราบว่าพวกแกเป็นใคร”เนริถามกลับไปตามมารยาท
“จุ๊ จุ๊ อย่าเพิ่งเสียงดังไป พวกฉันคือ เดม่อนยังไงล่ะ”เดม่อน ไอ้แก๊งนักสู้ที่มันคุมร.ร.นี่หว่า ตอนนี้เวย์มันเริ่มส่งสัญญาณแปลกๆให้กับพวกไนท์และคอนเน่แล้ว จะทำอะไรของมันวะ
/พี แกมีระเบิดควันเหลืออยู่รึเปล่า/เวย์มันส่งโทรจิตมา ส่วนเนริทำหน้าที่หลอกล่อสามคนนั่นต่อไป ในขณะที่พวกเรานัดแนะแผนกัน
“แก๊งเดม่อนที่ยิ่งใหญ่นั่นน่ะหรอ สุดท้ายก็มาเป็นทาสของพวกมาเฟียยาเสพติด น่าขยะแขยงชะมัด”เนริมันยังคงพล่ามต่อไป ฝ่ายนั้นดูเหมือนจะเดือดไม่น้อยเลย
/มี จะหนีหรอ/ฉันพอจะเข้าใจแผนการของไอ้เวย์มันแล้วล่ะ ตอนนี้มีคนอื่นๆอยู่ด้วยเนริมันไม่อยากใช้พลังเวทย์ เดี๋ยวจะแตกตื่นกันไปใหญ่ ลำพังพวกเราน่ะสบายอยู่แล้ว แค่นี้เอง
/แสนรู้นี่ เดี๋ยวปาระเบิดแล้ววิ่ง นั่นแหละ แผนเรา/เวย์มันส่งโทรจิตตอบกลับมาแต่ยังมิวายจิกกัดอีก
“อย่างพวกเธอมันก็แค่พวกสุนัขรับใช้นั่นแหละ ดีแต่หลบอยู่หลังพวกตำรวจ”
ฝ่ายนั้นตอบกลับมา หน้าชาเลยแฮะ ว่าพวกเราเป็นพวกไร้น้ำยาเนี่ย ถ้าไร้น้ำยาพวกกูคงไม่ลาออกมาตั้งองค์กรเองหรอก ไอ้ห่ารากนี่(ขออภัยในคำพูดอันไม่สุภาพด้วยค่ะ) อ้าว เฮ้ย ไอ้เนริมันไปทำอะไรอยู่ที่กลุ่มของอีกฝ่ายวะน่ะ ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองพบว่าไอ้เนริมันถูกหัวหน้าแก๊งเดม่อนกระชากหาตัวแล้ว ไอ้เนริมันก็พยายามขัดขืนอ่านะ แต่ทำไมเลือดมันไหลที่หัวหว่า ส่วนคนอื่นๆยืนอึ้งสิครับใครจะบอกฉันหน่อยได้ม้ายยยว่ามานเกิดอาร้ายยยยยขึ้นนนนนนน
NERI : SAYS
************ย้อนไปก่อนหน้านี้7นาที************
“แก๊งเดม่อนที่ยิ่งใหญ่นั่นน่ะหรอ สุดท้ายก็มาเป็นทาสของพวกมาเฟียยาเสพติด น่าขยะแขยงชะมัด”ฉันพูดออกไป มันน่าด่าจริงๆนี่ คิดว่ามันดีแล้วรึไงที่ทำแบบนี้น่ะ
“อย่างพวกเธอมันก็แค่พวกสุนัขรับใช้นั่นแหละ ดีแต่หลบอยู่หลังพวกตำรวจ” ว่าไงนะ ไอ้สารเลว ฉันถลาตัวเข้าไปจะตบมันแต่คนที่โดนเรียกว่าGOD มันจับฉันไว้ซะก่อน
“ไอ้สารเลว”ฉันด่ามัน แรงบีบที่ข้อมือทำให้ฉันเจ็บมากๆ ฉันง้างมืออีกข้างเพื่อที่จะต่อยมัน แต่มันจับไว้ได้ตอนนี้ฉันไม่มีมือที่จะไปสู้กับมันแล้ว
“ใจเย็นๆสาวน้อยหน้ากากดำอย่าพยศนักสิ เดี๋ยวฉันจะขอยำพวกเธอคืนหน่อยละกัน ค่าที่ทำให้ยาของพวกฉันเสียหาย”ไอ้บ้าที่จับมือฉันมันพูด ไอ้เชี่ยเอ๋ย แน่จริงๆมึงดวลกับกูตัวตัวดิ
พลั่ก จี๊ด ฉันรู้สึกเจ็บที่หัว รู้สึกว่าจะมีคนเอาไม้มาฟาดฉันจากด้านหลังนะ ไอ้เหี้ยเอ๋ย ฉันเริ่มเซรู้สึกเหมือนจะวูบเลยแฮะ
“ไอ้สารเลว”ฉันพูดได้แค่นี้แล้วไอ้GODบ้านั่นก็ดึงตัวฉันเข้าไปกอด
**********กลับมาสู่ปัจจุบัน***********
“เอาล่ะ ตอนนี้หัวหน้าพวกแกอยู่กับชั้น เพราะฉะนั้นอยู่เฉยๆจะดีกว่านะ”ไอ้คนใส่หน้ากากข้างๆมันพูดออกมา ยูกิทำท่าจะวิ่งเข้ามาต่อยแต่โดนริวจับไว้ก่อน
“พวกแก เข้าไปแล้วกระทืบพวกผู้ชายให้หมด ส่วนผู้หญิงจับมา”ไอ้คนเดิมมันพูด ทำยังไงดี จะทำยังไงดี พวกเราตอนนี้ไม่มีแรงจะทำอะไรกันแล้ว ถ้าโดนซ้อมอีกมันอาจตายได้ ไอ้เนริ คิดสิ คิด ไอ้สมองบ้าเอ๋ย คิดสิ พลังเวทย์ ใช่สิ ถ้าใช้วาปส่งไอ้พวกนี้กลับไปได้ แต่สถานที่ที่จะส่งไปมันต้องมีวงแหวนเวทย์ ที่ไหนล่ะ ที่ไหน ใช่แล้ว ที่ดาดฟ้าตึกโซเนอร์ฉันเคยวาดเอาไว้อยู่ ที่เหลือพวกเราก็ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว แต่ คนมันเยอะมาก ถ้าใช้ลำพังแค่ส่งพวกนี้กลับไปมันก็ได้อยู่ แต่พอถึงตอนนั้นตัวฉันอาจจะไม่เหลือพลังเลย เอาวะเนริ แกเป็นหัวหน้า จะพาลูกน้องมาตายไม่ได้ ถ้าจะตาย ต้องเป็นฉันคนเดียวเท่านั้น ฉันเค้นพลังที่อยู่ในตัวออกมา กลายเป็นออร่าสีดำมืด ยังไม่พอต้องเอาอีก พลังของฉัน
“พลังจากพสุธาหลั่งไหล หมู่ไพรเคลื่อนตัว พลังฟ้าเดินลมปราณ....”ฉันเริ่มร่ายคาถาที่เคยอ่านเจอในตำราเก่าแก่ซึ่งฉันไม่เคยได้ใช้มัน ลมทั่วบริเวณพัดกระหน่ำเหมือนกันพายุเข้า
“วารีโหมกระหน่ำ เปลวเพลิงแผดเผา ด้วยดวงวิญญาณนี้ขออันเชิญ….”ฉันร่ายคาถามาจนเกือบจะจบแล้วตอนนี้ฝนตก ฟ้าร้องลั่น เอาล่ะต้องมีสมาธิ ท่อนสุดท้ายแล้ว
“พลังมาสถิตที่ตัวข้า ทวยเทพทั้งมวล ขอจงส่งพลังมาให้ข้า ด้วยจิตใจนอบน้อม WARP!!!!”ฉันร่ายคาถาท่อนสุดท้ายออกไป มีฟ้าฝ่าลงมาท่ามกลางความพิศวงของพวกลูกน้องฉัน มีลำเสียงเจิดจ้าทั่วบริเวณ หึหึเพิ่งรู้นะว่าการเคลื่อนย้ายคน20กว่าคนนี่มันช่างเหนื่อยสิ้นดี
อั่ก ฉันกระอักเลือดออกมา บนมือฉันมีแต่เลือด เลือดเป็นลิ่มๆเลยให้ตายเหอะ
“ซาน!!!~”ยูกิทำท่าจะวิ่งเข้ามาใกล้แต่ถูกอาคิกับริวรั้งไว้ อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็ยังรับรู้ได้ว่าฉันยังไม่ตายล่ะนะ ไอ้บ้าที่เคยจับมือฉันตอนนี้กลับกลายเป็นว่าฉันอยู่ในอ้อมแขนมัน ฉันรีบสะบัดมันออก แต่สะบัดยังไงก็ไม่หลุด เหนื่อยจัง T ^ T
WAYONG : SAYS
เฮ้ย ฉันไม่นึกเลยว่าไอ้เนริมันจะทำแบบนี้ มันยอมให้ลูกน้องมันรอด แต่ตัวเองกระอักเลือดเนี่ยนะ ไว้หมดงานนี้ก่อน จะกระทืบให้จมดินเลย โทษฐานทำอะไรไม่ดูสังขารณ์ตัวเอง พวกนั้นมันอึ้งไปนิดนึงเมื่อเห็นเนริมันร่ายเวทย์ แต่มันก็ไม่ได้ตกใจอะไรมาก ตอนนี้มันเป็นฝ่ายคุมเกมส์อยู่ เนริมันสลบไปแล้ว
ยูกิมันร่างเวทย์เรียกสายฟ้า ฟาดไปที่พวกมัน
เปรี้ยง!! อึ้ง แค่มันสะบัดมือครั้งเดียวสายฟ้าก็ถูกเบนกระแสไปอีกด้าน พลังอะไรเนี่ย อาคิไม่ยอมมันเสกน้ำแข็งขึ้นมาแล้วบังคับทิศทางให้พุ่งตรงไปที่พวกมัน แต่แล้วก็ถูกไอ้แองเจิ้ลบ้าอะไรนี่หยุดได้ อะไรเนี่ย เก่ง ภาพตรงหน้าบอกได้อย่างเดียวว่ามันเก่ง
เสียงหวอรถตำรวจที่คอนเน่โทรไปเรียกใกล้เข้ามาแล้ว ไม่มีเวลาแล้ว ต้องรีบจัดการ
“ฉันไม่มีเวลาจะมาเล่นกับพวกนายแล้วล่ะ ฝากบอกผู้หญิงคนนี้ด้วยว่า ไว้ฉันว่างแล้วฉันจะมาเอาเธอไป เตรียมใจไว้ให้ดี”ไอ้GOD นั่นวางเนริลงแล้วมันก็สลายตัวไปยังกับไม่เคยยืนอยู่ที่นั่นมาก่อน
“ซาตาน”ยูกิรีบวิ่งเข้าไปพยุงเนริขึ้นมา มันสลบไปเฉยๆ
“เดี๋ยวยูกินายพาเนริไปร.พ.แล่วเดี๋ยวที่เหลือพวกฉันจัดการเอง”พีมันสั่งเสียงเฉียบขาด
“ครับ”ยูกิอุ้มเนริขึ้นแล้วก็วิ่งออกไป
“ริวรุน เดี๋ยวพวกนายล่วงหน้าไปที่ตึกเราเลยนะ ส่วนเวย์อีก15วิ ฉันให้แกกดระเบิด”พีมันสั่งแล้วก็ยื่นรีโมทมาให้
“อาคิเตรียมรถ”พีมันหันไปสั่งอาคิพยักหน้าแล้วรีบวิ่งไปเตรียมรถทันที
15....ริวกับรุนขับรถมอเตอร์ไซค์ออกจากบริเวณนั้นไป
14....อาคิวิ่งไปสตาร์ทรถตู้เรียบร้อย
11....พวกฉันขึ้นรถตู้เรียบร้อยแล้ว
9....รถตู้แล่นออกจากบริเวณโกดัง
5.... รถตำรวจแล่นมาไกลๆ
2.... เตรียมใจกดระเบิด
0…..บึ้มมมมมม
เสียงระเบิดดังสนั่นทั่วทั้งบริเวณเปลวเพลิงสีส้มพวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า วันนั้นเป็นวันที่พวกเราต้องจดจำเลยล่ะ ท้องฟ้ากลายเป็นสีเลือด พร้อมกับชีวิตของคนชั่วนับสิบคนที่ต้องสังเวยในเหตุการณ์ครั้งนั้น
“จะไปไหนต่อครับ”อาคิหันมาถามขณะที่ขับรถอยู่ อายุ16ถ้าโดนจับนี่ไม่ต้องมาบอกนะว่าคำสั่งฉันน่ะ = [] =”
“ไปที่ตึกโซเนอร์”พีตอบ
“แล้ว...”อาคิที่จะหันมาแย้งแต่เมื่อเห็นสายตาของพีมันก็ได้แต่ขับรถออกไปแล่นไปตามทาง ถ้าวันนั้นคุณบังเอิญไปเที่ยวแถวๆนั้นล่ะก็คุณอาจจะสังเกตเห็นรถตู้สีบลอนด์แล่นอยู่แถวนั้นโดยมีเด็กอายุ16เป็นคนขับโดยมีท้องฟ้าสีเลือดเป็นแบล็คกราวด์ก็ได้
RaiN BloOd สายฝนสีเลือด
ความคิดเห็น