คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : -- ซ้อมมือบุกถล่มตึกร้าง -- -- ครึ่งวันก่อนทำภารกิจ --
-- ซ้อมมือบุกถล่มตึกร้าง -- -- ครึ่งวันก่อนทำภารกิจ --
เฮ้อ วันนี้แล้ว ที่พวกเราจะได้ไปถล่มโกดังให้ราบเป็นหน้ากลองไปเล้ย > w < !! อ่าฮะ คราวที่แล้วไม่ได้เล่นอะไรมากเพราะไอ้เต๋ามันห้ามงานนี้มันไม่อยู่ กระผมทำได้ 555+ หลายคนคงงงใช่ม้า ว่าเราเป็นใครเหตุใดจึงบ้าบอเช่นนี้ เราวายองเองจ้า ตอนที่แล้วเล่นไปอยู่กับเนริมันอย่างเดียวเพื่อนๆคงเบื่อใช่มั้ยล่ะ เพราะฉะนั้นตอนนี้เรนมันเลยแต่งให้มาอยุ่กับเราแทน วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยล่ะ จะอะไรน่ะหรอ วันนี้เป็นวันที่เราจะบุกถล่มโกดังไงล่ะ ทำลายข้าวของคืองานของเรา นั่นแหละคติประจำใจของฉันล่ะ พลังเวทของฉันมันเน้นไปทางด้านความพินาศซะมากกว่านะ เอาล่ะตอนนี้ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในห้องที่ฉันนัดกับพวกแฟนต้ามันไว้ ไอ้พวกนี้มันร้ายลึกนะ
แอ๊ด เปิดประตุเข้าไปก็เจอพวกมันนั่งเสนอหน้าอยู่ครบเลย แนะนำตัวจากด้านซ้ายมือของฉัน นั่นแฟนต้า เคยโผล่มาแล้วครั้งนึงนิ ไม่ต้องอธิบายอะไรมากหรอกมั้ง ต่อมานั่นโอโซน คนนี้ก็คงไม่ต้องมานั่งบรรยายอะไรกันมากมายเพราะคุณเคยเจอมันแล้วตอนมีเรื่องที่ผับจริงมั้ย มาถึงคนที่ต้องแนะนำคนต่อไปซิดนี่ย์ไอ้หมอนี่มันเป็นลูกครึ่ง ไทย – อังกฤษ ตามันสีฟ้าตามพ่อ อายุน้อยกว่าฉันปีนึงเท่ากับแฟนต้านั่นแหละ แต่ฝีมือมันดีอย่าบอกใครเชียว โดยเฉพาะการวางแผนมันเก่งพอตัวเลยล่ะที่สำคัญมากฉลาดโคตร ต่อมา โฟน ไอ้นี่มันไทยแท้นิสัยดีแต่มันทะเล้นไปหน่อย หน้าตามันก็จัดว่าดีมากเลยล่ะแต่พอมันมาอยู่รวมๆเกณฑ์เลยตกมาอยู่แค่ดี คนสุดท้าย คริต ไอ้นี่มันคนอเมริกาสัญชาติไทย อเมริกันแท้แต่ดันมาเกิดที่ไทยโตที่ไทยซะอย่างนั้น พ่อแม่ก็ไม่ค่อยจะอยู่ดูแล ปัจจุบันเลยย้ายถิ่นฐานมาสถิตที่ตึกโซเนอร์แทน คนนี้ค่อนข้างนิสัยดีเข้ากับคนอื่นได้ง่าย เจ้าเล่ห์ใจร้อนบางเวลา นิสัยโดยรวมๆก็ประมาณนี้แหละ กลุ่มนี้มันนิสัยดีทุกคนไม่ว่ามันเลือกคบเพราะหน้าตาด้วยรึเปล่า หน้าตาดีทั้งกลุ่ม
“สวัสดีครับ เจ้โรส”นั่นไง5คนประสานเสียงต้อนรับเลย
“เออดี รู้เรื่องภารกิจคืนนี้แล้วใช่มั้ย”ฉันเปิดฉากคุยทันที พลางโยน(ขว้าง)แฟ้มให้กับทุกคน(จริงๆแล้วขว้างใส่หัวนะ ถ้าใครหลบได้ก็รอดไป) 555+ ตะกี๊คริตมันหลบไม่ทันครับท่าน ลงหัวมันพอดีเลย
“คืนนี้เราจะได้ไปถล่มโกดังกันและงานนี้ก็ต้องวางระเบิดโกดังทุกจุดด้วย มีปัญหาอะไรมั้ย”ฉันถามทุกคนที่กำลังนั่งอ่านแฟ้มที่ฉันแจกให้อยู่
“งานนี้อนุมัติอาวุธอะไรบ้างล่ะครับ?”โอโซนเงยหน้าขึ้นมาถาม
“งานนี้ฉันเอา M.16 ไป4กระบอก มีดพกอีก1ชุด แล้วก็ระเบิดควันอีกซัก2-3ลูก และระเบิด GIN7862~คนละ8ลูก ชุดเฮดโฟนแบบพกพารุ่น N217 ส่วนที่เหลือหาเอาเอง”ฉันตอบกลับไป เพราะถ้าจะสั่งตอนนี้มันไม่ทันแล้วล่ะน้องเอ๋ย ฮิคารุมันเบิกมาแล้ว เดี๋ยวถ้าใช้มันไปใหม่ไม่แน่คืนนี้ไม่ต้องไปกันพอดี เดี้ยงคาเท้าคนหน้าหวานก่อน
“ครับ แล้วงานนี้ใครคนคุมเกมส์ล่ะฮะ”แฟนต้าถาม เป็นคำถามที่ดีมากน้องรัก
“งานนี้เป็นยูกิกับอาคิคุมน่ะ ส่วนที่เหลือมีหน้าที่ถล่มตามเกมส์อย่างเดียว”ฉันชอบจังไอ้คำว่าถล่มเนี่ย มันฟังแล้วหัวใจกระชุ่มกระชวยดี
“แล้ว คนตรึงกำลังล่ะครับ”ซิดนี่ย์ถาม
“คอนเน่คนคุม เอาลูกน้องไปตรึงกำลังรอบนอก20คน คอนเน่มันระดับไนท์เท่ากับพวกแกเนี่ยแหละไม่ต้องห่วงเรื่องฝีมือ เพราะมันฝึกอบรมF.B.I.จบมารุ่นเดียวกับพวกรุนน่ะ เรื่องฝีมือพี่เอาหัวเป็นประกัน”ฉันตอบไปเมื่อเห็นโอโซนมันขมวดคิ้ว คอนเน่มันจบการอบรมมาพร้อมกับพวกริวน่ะ ฝีมือไม่ใช่เล่น เก่งมาก เป็นรุ่นน้องพวกเราปีนึง
“อืม งั้นก็ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงแล้วล่ะครับ”แฟนต้าพูดอย่างอารมณ์ดี
“เออ ก็ดีแล้ว แล้วก็การปะทะกันน่ะขอให้จบโดยเร็วเพราะงานนี้เราจะขัดขวางการขนยาแล้วก็เปิดโปงโกดังนั่น ส่วนเรื่องฆ่าคนคิดว่าถ้าไม่มีได้ก็คงดีเพราะว่าฉันอยากจะให้พวกมันไปรับกรรมในห้องขังมากกว่า”ใช่ คนอย่างพวกมันต้องไปรับกรรมในห้องขังเนี่ยแหละถึงจะสาสม ไอ้เชี่ยเอ๊ย
“น้อมรับคำสั่ง”ทั้ง5คนลุกขึ้นแล้วโค้งตัวทำความเคารพฉันตามธรรมเนียมของการรับงานหรือคำสั่ง แล้วก็นั่งลงต่อ
“คืนนี้เจอกันตอนตี1 ส่วนตอน02.30น. เราจะบุกพร้อมกันส่วนก่อนหน้านั้นครึ่งชั่วโมงแยกย้ายกันติดตั้งระเบิดให้ทั่วซะ เท่านั้นแหละที่จะบอกล่ะ”ฉันพูดปิดประชุมเรียบร้อยเสร็จสรรพ
ปังงง
“หัวหน้าครับเขตC มีนักเรียนต่อยกันครับ”ลูกน้อยคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในห้องแล้วพูด
“ตรงไหน?”ฉันถาม เอาล่ะสิได้ยืดเส้นยืดสายก่อนทำงานดีใจจังโว้ยยยย ^ -- ^
“ตึกร้างท้ายซอยครับ”ตึกร้างบ้าอะไรวะ ไปสร้างไว้ท้ายซอย --_--;
“นำทางดิ”ฉันพูดพลางหยิบเอาหน้ากากสีม่วงขึ้นมาสวมแล้วเอาเสื้อโค้ชสีดำที่ข้างหลังสกรีนเป็นตัวZสีทองตัวใหญ่กลางหลังขึ้นมาใส่(ถ้านึกไม่ออกกรุณานึกถึงเสื้อโค้ชของเชอร์ร็อคโฮมนะคะ แต่เป็นเสื้อหนังสีดำแล้วก็มีฮู้ดในตัวด้วย) เสื้อสรีนสีทองนี่จะใส่เฉพาะคณะอัยการ(พวกเรา)13คนเท่านั้น ส่วนพวกไนท์(ตำแหน่งพวกแฟนต้า)จะใส่เป็นเสื้อคลุมธรรมดาลายสกรีนเหมือนกันแต่เป็นสีเงิน ส่วนลูกน้องลำดับต่อๆมาจะมีแหวนเป็นสัญลักษณ์ ส่วนพวกอัยการจะมีสร้อยคอรูปไม้กางเขนที่สามารถใช้เป็นมีดสั้นได้
“ครับ”ลูกน้องคนนั้นค้อมตัวให้แล้ววิ่งนำหน้าออกไป พวกแฟนต้ามันก็เตรียมของลุยเสร็จแล้วก็วิ่งออกไปเหมือนกัน
ในตึกร้างมีวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งกำลังเตะต่อยวิวาทกันอยู่ เลือดนองพื้นเปรอะไปทั่ว ตอนนี้พวกฉันมาถึงจุดหมายแล้ว ในนั้นมีเด็กวัยรุ่นประมาณ20-30คน กำลังรุมศาลเตี้ยเด็กผู้ชายอีกราวๆ5-6อ๊ะมีเด็กผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือด้วยนี่หว่า ไอ้ห่าเอ๊ย จับตัวแฟนเค้ามาเป็นตัวล่อ สู้เค้าไม่ได้เลยเล่นหมาหมู่ เชี่ยจริงๆ ตอนนี้กำลังคนของฉันมีเพียง7คนเท่านั้น ฉัน+พวกแฟนต้า+ลูกน้องอีก1คน = 7 เอาวะ ไม่คณามือฉันหรอก ความพินาศคืองานของเรา
“หยุดนะ!! ไอ้พวกห่า มึงเล่นหมาหมู่เลยหรอ”ฉันตะโกนก่อนจะกระโดดเข้าฟรีคิกส์ใส่หน้าของไอ้คิงคองตัวนึงเข้า พวแฟนต้ารีบตามเข้ามาสมทบด้วยทันที แต่ยังไม่ได้เปิดฉากบู๊กัน
“พวกมึงเป็นใคร มายุ่งเรื่องของกู”ไอ้คนที่ฉันคาดว่ามันน่าจะเป็นหัวหน้าตะโกนกลับมา ไอ้เชื่อเอ๋ย หน้าเป็นปลาจรวดแล้วยังจะมาหือฉันอีก
“I’m Dark Rose And I’m your GOD.(ฉันคือดาร์คโรสแล้วฉันก็พระเจ้าของพวกแกไงล่ะ)”ฉันตอบกลับไป ลูกน้องของฉันช่วยพยุงเด็กหนุ่มพวกนั้นขึ้นมา หน้าตาดีไม่ใช่เล่น ดูท่าว่าจะโดนซ้อมมานานแล้วแต่แม่งไม่สลบว่ะ อึดจริงๆ
“ไอ้เหี้ยยยย”ไอ้หน้าปลาจรวดด่ากลับมา ว่าไงนะไอ่ห่านี่
“What did you said? (ว่าไงนะ?)”ฉันถามออกไป ไอ้ปลาจรวดนั่นดูท่าว่าจะไม่รู้ภาษาอังกฤษ เห็นทีคงต้องเปลี่ยนภาษาคุย
“ตะกี๊ มึงพูดว่าอะไรนะ(โห เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังTeeN)”ฉันถาม ชักโมโหแล้วนะ
“กูพูดว่าไอ้หะ......พลั่ก”ไม่ทันมันพูดจบฉันเตะเสยคางมันกระเด็นไปเลย พวกลูกน้องมันก็เริ่มดาหน้ากันเข้ามา ไอ้คิงคองที่ฉันเพิ่งสกายคิกส์มันลงไปก็ส่งหมัดพุ่งตรงมาหาฉัน ช้าไปโว้ย ไอ้คิงคอง ฉันเบี่ยงตัวหลบ แล้วจัดการอัปเปอร์คัตระยะประชิดเข้าปลายคางมัน ลงไปนอนวัดพื้นเล่นอีกครั้ง นั่นไอ้แฟนต้ามันฝีมือไม่ใช่เล่นเตะก้านคอไอ้คิง
คองอีกตัวหงายหลังเลย อ๊ะไอ้เหี้ย เล่นลอบกัดหรอ ได้ฉันหันไปเตะไอ้ลูกน้องคนหนึ่งที่มันจะเอาไม้หน้าสามมาตีหลังฉัน ผัวะ อุ๊ย ฟันกระเด็นออกมาจากปากสองซี่แหละ 555+ ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในโหมดบ้ามากๆ ฉันมีตาหลังนะจะบอกให้
เพียงแค่เวลาไม่กี่นาทีลูกน้อง26คนของไอ้หน้าปลาจรวดนี่ก็โดนพวกฉันจัดการลงไปนอนกับพื้นหมดเลย ได้ออกกำลังกายสบายใจจังเลย ตอนนี้ฉันค่อยๆสาวเท้าเข้าไปใกล้ไอ้หน้าปลาจรวดนั่น นัยต์ตาฉันกลายเป็นสีแดงแล้ว นัยต์ตาฉันมันจะกลายสีเฉพาะเวลาที่ออกกำลังกายแบบนี้แหละ แต่สีอื่นไม่เป็นนะ ไม่เหมือนไอ้เนริมันเปลี่ยนสีไปเรื่อย พอถามมันว่าสีตาจริงๆของมันเป็นสีอะไร มันยังบอกว่าไม่รู้เลย ถามคิมคิมมันบอกว่าสีเขียว ขนาดเจ้าตัวยังไม่รู้เลยเอากับมันสิ
“จ.. จะทำอะไรน่ะ”ไอ้หน้าปลาจรวดถามเสียงสั่นเลย คงกลัวสินะ จะบอกให้ว่าฉันมันก็ซาดิสม์ไม่แพ้ไอ้เนริมันหรอ ฉันค่อยๆบรรจงเอามีดที่เสกขึ้นมาในกระเป๋าค่อยๆเดินไปใกล้ไอ้หมอนั่น
“จะทำอะไรน่ะหรอ มานี่สิ มาใกล้ๆ”ฉันพูด ส่วนคนอื่นๆก็ยืนอยู่เฉยๆ ยิ่งพวกแฟนต้าเห็นฉันเป็นอย่างนี้แล้วมันเลยไม่ห้าม เป็นคนดีจริงๆ
“แก กะ กะแกจะทำอะไรน่ะ”อะไรฟะบอกให้มันมามันก็ไม่เข้ามาใกล้ พอฉันเดินเข้าไปหา แม่งก็ถามซะอย่างนั้น
“เข้ามาใกล้ๆสิ บอกให้เข้ามาไง!!”ฉันจิกหัวไอ้หน้าปลาจรวดขึ้น ไอ้หมอนั่นมันยกมือไหว้ปลกๆ หึหึ ยัง ยังไม่พอ มันมามีเรื่องในถิ่นของฉันหนำซ้ำมันยังหมาหมู่ด้วย แต่นี้มันไม่สะใจฉันหรอก พวกแฟนต้ามันมองฉันแล้วกลืนน้ำลายลงคอไป ไอ้ผู้ชายที่โดนยำTeeNมันก็มองฉัน สรุปฉันไปทำอะไรให้มันน่าสนใจขนาดนั้นเลยรึไงวะ มองกันจัง
ฉันค่อยๆจรดปลายมีดลงบนหนังหน้าของมันแล้วลากเบาๆ เป็นรอยแผลตื้นพอมีเลือดซิป ก่อนะจละมีดจากหน้าของมันลงมาที่คอปาดเล็กน้อยพอให้มีรอย ไอ้หมอนี่มันสั่นเป็นเจ้าเข้า อย่าเพิ่งสั่นสิ เดี๋ยวไม่สวยนะ
“ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรรุนแรงเลย เนี่ยดูสิสวยจะตาย”ฉันเอาลิ้นเลียปลายมีดอย่างโรคจิต ภาพคนที่ตัวสั่นเทาเพราะความกลัวนั่นมันช่าง งดงามจริงๆเลยว่ามั้ย
NERI : SAYS
ตะกี๊ฉันไดรับรายงานมาว่าไอ้เวย์มันพาพวกแฟนต้าออกตรวจพื้นที่ ฉันสังหรณ์ใจว่าจะต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่นอนแล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆซะด้วย ตอนนี้ฉันอยู่ที่ตึกร้างนั่นแล้ว ไอ้เวย์มันกำลังเอามีดกรีดไปตามผิวหนังของไอ้อัปลักษณ์นั่น ฉันรีบเอาหน้ากากขึ้นมาใส่ก่อนจะเดินเข้าไป
“ซะ..”แฟนต้าทำท่าจะทักฉันแต่ฉันโบกมือห้ามไว้ก่อนแล้ว กระชากตัวเวย์ออมาจากผู้ชายคนนั้นซะ
“อะไรของแกเนี่ย ซาน ไม่เห็นรึไงว่ากำลังสนุกอยู่”มันพูดอย่างเสียดาย กูว่าแล้วไงมันต้องมีเรื่อง ตอนนี้ตามันเป็นสีแดงแล้ว เวย์ทำหน้าเสียดายมึงเสียดาย แต่ไอ้หน้าปลาจรวดมันกำลังจะตาย!!
“เห็น แต่แกกำลังจะสนุกมากเกินไปแล้วโรส”ฉันพูด เวย์มันกอดอกมองฉัน ประมาณว่ามึงมาทำไมเนี่ย
“ก็มันกล้ามามีเรื่องในเขตของเรา แถมยังหมาหมู่ด้วยนี่”มันพูดพลางเอาเท้าไปวางบนอกไอ้หน้าปลาจรวดมัน
“เราไม่สน แต่แกห้ามฆ่าคน”ฉันลั่นวาจา
“เออ เราไม่ฆ่าหรอก ไม่ตายแน่นอน แค่อยากเล่นกับมันเฉยๆ”เวย์มันพูด ถ้ามันพูดขนาดนั้น ฉันก็จะเชื่อ มันจะไม่ฆ่าไอ้จิ้งจกที่นอนอยู่บนพื้นนี่ ฉันเลยเดินหลบมุมออกไปยืนพินเสาดูมันทรมานไอ้จิ้งจกนี่ต่อไป ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากลจะได้เข้าไปช่วยทัน เพราะตำแหน่งของคนในที่นี้ไม่มีใครสู้มันได้นอกจากฉัน พวกแฟนต้ามันก็สู้เวย์ไม่ได้อยู่แล้ว
WAYONG : SAYS
ไอ้เนริมันไม่น่าเข้ามาห้ามเลย แต่ก็เอาเถอะไหนๆมันก็เปิดทางให้แล้ว เล่นต่อดีกว่า แต่ฉันสังเกตเห็นผู้ชายที่ฉันมาช่วยมันมองเนริแบบงงๆ สงสัยจะงงที่เห็นเนริมันยอมง่ายๆฉันเขยิบเข้าไปใกล้ไอ้จิ้งจกนั่น(ไอ้เนริมันเรียกอย่างนั้น = _ =;) มันยิ่งขยับหนี ฉันเอาเท้าเหยียบอกมันไว้ แค่นี้ก็หมดปัญญาหนีแล้ว ฉันเสกมีดขึ้นมาหลานเล่ม
ฉึก! เข้าเป้าเป๊ะ ฉันปามีดลงไปที่พื้นใกล้ๆสีข้างของไอ้จิ้งจก มันหลับตาปี๋เลย 555+เป็นภาพที่น่าดูจริงๆ
ฉึก! เล่มที่สองสีข้างอีกด้าน ยังๆฉันยังมีมีดเหลืออีกเยอะ ตอนนี้เนริมันเดินไปแก้มัดผู้หญิงที่โดนไอ้จิ้งจกนี่จับมา
“สองเล่มนี้ฉันให้สำหรับผู้หญิงคนนั้นก็แล้วกันนะ”ฉันพูดแล้วเอามือลูบไปกับปลายมีดเบาๆ ไอ้หน้าจิ้งจกมันร้องไห้ด้วย
“ขอร้องล่ะ ปล่อยผมไปเถอะ”มันร้องขอ มีหรือฉันจะปล่อย555+ มันง่ายไปแล้วไอ้น้อง
ฉึก! มีอสั้นเล่มที่สามถูดปาลงข้างๆคอขอไอ้จิ้งจก ฉันปาแบบกะว่าถ้ามันขยับตัวโดนบาดแน่นอน ไอ้จิ้งจกมันพยายามจะขยับหนี ฉันรีบปามีดเล่มที่สี่ออกไปทันที
ฉึก! เล่นที่สี่ถูกปาออกไป มีช่องว่างให้มันหายใจเล่นซัก2เซน
“เล่มนี้เป็นคำสั่งสอนจากฉันว่าอย่าได้คิดเล่นหมาหมู่อีก”ฉันพูดเสียงเย็นพลางกระทืบเท้าเข้าไปตรงจุดยุทธศาสตร์ของผู้ชาย ได้ผลหน้าเขียวเลยแต่ไม่ยอมขยับตัว ถ้าขยับมีดอาจจะบาดเข้าส่วนไหนอีกก็ได้ ความกลัวคงแล่นจุกอกเลยใช่มั้ย ไอ้คนขี้ขลาด
“และเล่มนี้ เล่มที่5 เป็นคำเตือนจากฉันว่าอย่าได้เข้ามามีเรื่องในถิ่นฉันอีก”
ฉึก! มีดเล่มที่5ปักลงกับพื้นใกล้จุดยุทธศาสตร์ของไอ้กน้าจิ้งจก ซึ่งมันกลัวจนฉี่ราดเลยทีเดียว แค่นี้พอแล้วมั้ง เยอะกว่านี้เดี๋ยวเนริมันด่าเอา
“ พอรึยัง ถ้าพอแล้วก็ไปกันเหอะ”เนริมันเดินมากอดคอฉันเหมือนเคยแล้วถาม ตอนนี้มันให้พวกลูกน้องที่มันพามาสมทบ พาพวกที่โดนรุมไปที่ตึกเราเรียบร้อยแล้ว
“ไอ้จิ้งจกนั่น แม่งเลวจริงๆเลยเนอะ”มันชวนฉันคุยขณะที่นั่งซ้อนท้านมอเตอร์ไซค์ฉันกลับไปที่ตึก ตอนมันมามันมารถตู้ ตอนขากลับเจือกจะนั่งชอปเปอร์ซะอย่างนั้น จริงๆแล้วมันเสียสละให้คนเจ็บนั่งรถตู้กลับส่วนมันมานั่งเกาะเป็นตุ๊กแกอยู่บนหลังฉันไง อ้อ ลืมบอกไป ตอนนี้ตาฉันกลับมาเป็นสีดำเหมือนเดิมแล้วนะ พอดีเมื่อกี๊สติหลุดไปหน่อย ขออภัย
“รู้ด้วยเหรอว่ามันเลวน่ะ”ถ้ามันไม่มาห้ามป่านนี้ฉันคงได้เล่นอะไรสนุกๆมากกว่านี้อีกเยอะแยะเลย
“อือ ก็รู้ เป็นห่วงนะ”อะไรของมันวะอยู่ๆมาพูดแบบนี้ ขนลุกนะเว้ย มือน่ะเอาไว้เฉยๆก็ได้ไม่ต้องลูบขึ้นลูบลง
“Uh Leave your hand from me, Now (เอามือของแกออกจากตัวชั้นซะ)”ฉันพูด งอนเว้ย แม่งขัดจังหวะเราอยู่เรื่อย
“โห งอนหรอเนี่ย”เนริมันยังกวนไม่เลิก ยิ่งกอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก
“แกจะเอายังไงกับฉันเนี่ย”ฉันหันไปถาม
“ไอ้บ้า หันกลับไป แกขับรถอยู่นะ”เนริมันตะคอกกลับมาทันที ทำให้ฉันหักหลบรถที่สวนมาทัน ลืมไปว่าขับรถอยู่ =_=;
“เจริญเลยแกนี่ เออ เออๆ ไม่กวนแล้ว ขับไปดีดีล่ะ เรายังไม่อยากตาย”เนริมันบ่นแต่ก็ยังดีที่มันยอมปล่อยมือออกจากตัวฉันซักที
NERI : SAYS
ตอนนี้พวกเรามาถึงจุดหมายปลายทางด้วยฝีมือการขับรถเฉียดนรกของไอ้เวย์มัน คิดได้ไงฟะขับแบบไม่ดูทาง เอาล่ะตอนนี้ฉันก็ต้องไปดูอาการคนเจ็บที่เวย์มันไปช่วยที่ตึกร้างนั่นก่อน ส่วนไอ้เวย์มันแยกไปจอดรถแล้วก็ไปไหนต่อก็ไม่รู้ ไม่ได้ถามมันไว้
“สวัสดีครับคุณซาน”
“สวัสดีครับ ท่านซาตาน”
“สวัสดีครับ”
เสียงจากพวกลูกน้องที่น่ารักเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินเข้ามาในตึก ฉันอยากให้เรียกซานต้ามากว่านะ แต่ช่างเหอะ ตอนนี้ฉันต้องไปดูคนเจ็บมัวมานั่งเล่นไม่ได้ อ๊ะ นี่ไงถึงแล้ว
แอ๊ดด ฉันเปิดประตูเข้าไปก็พบกับพวกผู้ชายที่บาดเจ็บ กับผู้หญิงอีกสองคนแล้วก็ลูกน้องฉันอีก4คน รวมพวกแฟนต้าด้วยเป็น9คน
“สวัสดีครับท่านซาตาน”ทั้ง5คนพูดแล้วโค้งคำนับให้ฉันพร้อมกัน
“อือ ว่าแต่แผลพวกนั้นเป็นไงบ้าง”ฉันถาม พวกที่ฉันช่วยไว้ก็มองฉันแบบงงๆประมาณว่าไอ้นี่มันมาจากไหนวะ
“อ่า เราชื่อซาตานเรียกเราว่าซานก็ได้นะ ส่วนพวกนี้ลูกน้องเราเอง ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ”ฉันพูดอย่างเป็นมิตร
“เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อตากลม(ตา-กลม) แล้วนี่ก็วีนัส ไซเรน โย บาส สายลม แล้วก็เพชรค่ะ”ผู้หญิงที่ชื่อตากลมพูด ดูๆแล้วเธอตัวเล็ก ตาโต แล้วก็น่ารักมาเลยล่ะ
“จ้า แล้วทำไมถึงโดนพวกนั้นรุมตื้บล่ะ ไปทำอะไรกันมาหรอ”ฉันถาม อย่างอารมณ์ดีเพื่อแสดงให้ให้พวกนั้นเห็นว่าฉันเป็นมิตร
“มันจับ ตากลมกับวีนัสมาเพราะว่าอยากจะแก้แค้นพวกไซเรนน่ะค่ะ”ตากลมเริ่มคล้อยตามท่าทางของฉันแล้ว
“อื้อ ว่าแต่พวกนั้นแก๊งอะไรหรอ เราไม่เห็นรู้จักเลย”ฉันถามอีก เผื่อว่าจะมีข้อมูลอะไรที่เป็นประโยชน์บ้าง ตากลมทำท่าอึกอัก
“ชาโดว์ มันคือแก๊งชาโดว์”ไซเรนตอบกลับมาแบบนิ่งๆ ชาโดว์ๆ อ้อ ไอ้แก๊งเศษสวะนั่นน่ะหรอ อือ
“อ้อ แก๊งชาโดว์นี่เอง นึกว่าแก๊งอะไรซะอีก ว่าแต่พวกนายเป็นอะไรมากมั้ย”ฉันถาม
“ไม่หรอก พวกเราแค่ฟกช้ำนิดๆหน่อยๆ”ผู้ชายที่ชื่อเพชรตอบกลับมาในขณะที่เด็กของฉันกำลังพันแผลที่แขนให้อยู่
“พวกนายนี่อึดดีเหมือนกันเนอะ”ฉันทัก เพชรยิ้มรับเล็กน้อย ต้องบอกว่าไอ้หมอนี่ขนาดมันบาดเจ็บยังหล่อเลยอ่ะ
“ขอบใจ ว่าแต่พวกเธอเป็นแก๊งอะไรเราไม่เคยรู้จักเลย”ผู้ชายที่ชื่อสายลมถาม อ่าจะให้ตอบยังไงดีล่ะ จะว่าแก๊งก็ไม่ใช่เพราะมันเป็นองค์กร เอาตามจริงเลยละกัน
“อ้อ เราเป็นองค์กรน่ะ ไม่ใช่แก๊งหรอก องค์กรโซเนอร์น่ะ”
“หือ ที่เค้าบอกว่าควบคุมความปลอดภัยแถบนี้ทั้งหมดน่ะหรอ”วีนัสถาม
“อื้อ”
“แล้วทำไมต้องใส่หน้ากากด้วยล่ะ”ตากลมถาม แม่แสนรู้ ถามอะไรไม่ถาม ถามเกี่ยวกับหน้ากาก
“อ่า ปกปิดใบหน้าน่ะ เพราะว่าถ้ามีใครเห็นใบหน้าแล้วพวกเราจะทำงานกันไม่สะดวก ส่วนลูกน้องคนอื่นๆก็ไม่ใส่หน้ากากหรอก จะมีใส่ก็คณะอัยการทั้ง13คนนั่นแหละ”ฉันอธิบายเมื่อเห็นว่า นายบาสทำท่าจะแย้ง
“แล้วซาตานนี่ เป็นรองหัวหน้าใช่มั้ย ตามที่ฉันได้ยินมานะ”นายบาสเปิดปากถาม ฉันเห็นยัยตากลมทำตาโตเลยล่ะ
“อื้อ เราเอง แต่นอกจากเราแล้วก็มีDEVAอีกคนที่เป็นรองแต่ตอนนี้ไปทำงานอยู่แถวรัสเซีย”
“ว่าแต่พวกชาโดว์นี่จะให้ทำยังไงกับมันดีครับ ซาน”แฟนต้าถาม เออเนอะ จะให้ทำยังไงกับมันดี
“พวกนายว่าไง”ฉันหันไปถามความเห็นพวกไซเรน พวกนั้นยักไหล่เล็กน้อยเชิงบอกว่าจะทำอะไรก็ทำเถอะ
“ไม่คิดจะออกความเห็นหน่อยรึไง เอางี้ดีกว่า เจ๋งดี แฟนต้า โอโซน คริต ซิดนี่ย์ โฟนรับคำสั่ง”ฉันหันไปสั่งพวกแฟนต้า พวกนั้นก้าวเข้ามาข้างหน้า แล้วคุกเขาลงตรงหน้าฉัน
“ครับ!!”
“เอาพวกชาโดว์ทั้งหมดไปจับมัดห้องหัวลงมาจากดาดฟ้าตึกร้างตึกนั้น ปล่อยไว้4ชั่วโมงแล้วค่อยเอาพวกนั้นลงมา”ฉันร่ายรวดเดียวจบ พวกไซเรนทำหน้าเหวอเลยให้ตายสิ ไม่เคยเห็นคนโดนทำโทษรึไง
“น้อมรับคำสั่ง”ทั้ง5คนพูดพร้อมกันก่อนจะแยกย้ายกันไปทำตามคำสั่งของฉัน
“เอาอย่างนี้เลยหรอคะ ซาน”ตากลมถาม เธอคงจะขยาดฉันนิดนึงล่ะ
“อือ ต้องอย่างนั้นแหละ ถึงจะดี”
“ขอบใจนะ”เสียงขอบคุณดังมาจากสายลมและคนอื่นๆ
“ไม่เป็นไรฉันเต็มใจช่วย ถ้าจะขอบใจก็ไปขอบใจโรสมันเถอะฉันแค่ตามไปห้ามโรสมันเฉยๆ”ฉันตอบ ตอนนี้ทุกคนทำแผลเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“เอ่อ ฉันต้องไปแล้วล่ะ ถ้าพวกนายมีปัญหาอะไรมาหาฉันได้เสมอแล้วนี่ก็นามบัตร เวลามาหาฉันก็เอานามบัตรยื่นให้พวกลูกน้องฉันดูแล้วเค้าจะพาไปหาฉัน นาย ฉันฝากเพื่อนฉันด้วยนะ ”ฉันพูดพลางยื่นนามบัตรให้ทุกคน ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องฉันคนนึง
“ครับท่านซาตาน”
“ฉันต้องไปแล้ว ไว้เจอกันใหม่นะ บายจ้า”ฉันพูดแล้วเดินออกจาห้องไป เฮ้อ ต้องไปเตรียมงานคืนนี้แล้วสิ คืนนี้เจอกันไอ้พวกวายร้ายทั้งหลาย หึหึ
RaiN BloOd สายฝนสีเลือด
ความคิดเห็น