คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : -- วางแผนถล่มโกดังหมายเลข 7 -- -- พ่อแม่ลูก --
-- วางแผนถล่มโกดังหมายเลข 7 -- -- พ่อแม่ลูก --
กริ๊ง กริ๊ง เสียงข้อความเมลถูกส่งเข้าเครื่องโน้ตบุ๊กสีดำสะอาดตา?? ของฉัน จริงๆแล้วฉันอยากได้โน้ตบุ๊กสีขาวนะแต่ทำไงได้ ฉันมันเป็นซาตานนี่ มันเลยต้องเป็นสีดำ พระเจ้าไม่ยุติธรรมเลยอ่า แค่ซาตานอยากได้สีขาวแค่นั้นเอง T ๐ T; เอาล่ะ มาดูกันหน่อยดีกว่าว่าข้อความจากใครว่า DEVA อ้อ ไอ้เต๋านี่เอง ตอนนี้ฉันกำลังนั่งเล่นอยู่ในห้องนอนที่บ้านพักที่คิมมันเตรียมไว้ให้
อ่า ไหนเปิดดูหน่อยสิว่ามีอะไรกันถึงได้ส่งมาให้เราหว่า
ข้อมูลการลักลอบขนยาเสพติดที่โกดังร้าง
สถานที่เริ่มต้น : โกดังร้างหมายเลข7 ซ.XXX สุขุมวิท XX/X กรุงเทพฯ(ถ้าไม่อยู่ในกรุงเทพ ฉันก็ไม่ไป รอดักมันที่ร.ร.ใกล้กว่าเยอะ @--@)
สถานที่ปลายทาง : ร.ร.อัจฉริยะวิทยา (โรงเรียนเรานี่หว่า)
ภายในวันที่ : วันเสาร์ที่ XX กรกฎาคม พ.ศ.25XX(ชิบหาย เสาร์นี้นี่หว่าวันนี้วันศุกร์)
เวลา : 02.00น. โดยประมาณ(เอาแบบแน่นอนได้มั้ย ทำไมต้องประมาณ = _ =;!!!)
วัสดุ : ยาบ้าจำนวน 8,000,000 เม็ด(เอามันไปประหารเลยดีกว่า ไม่ต้องมานั่งรอได้หลักฐานในร.ร. จับมันเสร็จแล้วค่อยสาวความเอา) ยาอี 30,000 เม็ด และฯลฯ
ขอบเขตการจัดการ : แล้วแต่แกอ้ะเนริ เอาอาวุธไปเท่าไหร่ก็ได้(แล้วมึงจะพิมพ์บอกมาเพื่อ??)
ข้อบังคับ : ยังไงก็ได้ (แกไม่น่าเขียนบอกมาเลย เปลืองหน้ากระดาษ ไอ้เต๋า)
ข้อมูลทั้งหมดได้มาจากหน่วยสายสืบของไอ้คิมมัน ผิดพลาดยังไม่ไปเฉ่งมันเอาเองนะเว้ย เราไม่เกี่ยว ตอนนี้เราทำงานอยู่ที่รัสเซียเนี่ยงานเยอะพอตัวคาดว่าน่าจะตามไปสมทบได้อีกราวๆ2อาทิตย์เป็นอย่างช้า ถ้ามีอะไรก็ติดต่อมาได้ละกัน ส่วนอาวุธเบิกเอาที่ผ่ายของเราได้เลย เราบอกหัวหน้าสายไว้แล้ว รึถ้ามีปัญหาก็ว่ามา เดี๋ยวเคลียร์ให้ตอนตามไปสมทบแล้ว แล้วก็ระวังตัวด้วยอย่าลืมหน้ากาก ด้วยล่ะ กำลังเสริมเอาพวกไอ้แฟนต้าไปก็แล้วกัน แฟนต้า ซิดนี่ย์ โอโซน คริต แล้วก็ไอ้โฟนละกัน ตัวลือกพวกนี้โอเคป่ะ พังให้ราบเป็นหน้ากลองไปเลยก็ได้ เพราะของที่อยู่ในโกดังมันเป็นพวกยาบ้าหมดอ่าแหละ ส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องคิมมันมีคำสั่งขนย้ายออกไปแล้ว ขอให้สนุกนะเว้ย งานนี้ระเบิดอันเล็กๆพออย่าเล่นให้มาก เดี๋ยวต้องมานั่งตามจ่าย แล้วก็เรื่องเดม่อนน่ะพยายามสืบให้อยู่ ตามแหล่งที่ให้ไปคงจะพอรู้อะไรมาบ้างแล้วใช่มั้ย พวกมันทำงานกันเป็นทีมนะ ระวังตัวด้วย เราสงสัยว่างานนี้พวกเดม่อนต้องมีเอี่ยวด้วยแหงๆ เพราะพวกมันทั้งปล่อยยา เสพยา ข่มขืนผู้หญิง และอีกมากมายแต่ยังหาหลักฐานไม่ค่อยได้แต่พอจะรู้จากข่าววงในมาหวังว่าแกคงจะไม่วู่วามนะ เพราะงานนี้มันงานช้างจริงๆ คิดถึงแกมากๆเลย ไว้จะซื้อของฝากไปเยี่ยมส่วนด้านของควีนงานมันยืดเยื้อนิดหน่อย คงเข้าใจนะ ตอนนั้นพยายามจะเคลียร์งานเท่าที่ทำได้จะได้ไปเจอแกเร็วๆ เท่านี้แหละเว้ย ไปล่ะนะ
จาก คนที่แกก็รู้ว่าใคร (555+)
อืม ดูจากข้อมูลก็โอเค เสียอย่างแม่งกวนTeeNสิ้นดี เอาล่ะเรียกทุกคนมาที่นี่ดีกว่าฉันค่อยๆพยุงตัวเองลุกนั่งแล้วรวมรวมสมาธิ
/ทุกคน รวมพลที่ห้องเนริหน่อยดิ มีงานช้าง/ฉันรวบรวมพลังแล้วส่งพลังจิตออกไป เหนื่อยหน่อยแต่คุ้มเพราะฉันไม่อยากจะเดินลงไปตามพวกนั้นทีละคนสองคนหรอกนะ บ้านมันกว้างอ่า เดี๋ยวหลง ขนาดอยู่มาได้เกือบเดือนเมื่อวานเดินหลงซะอย่างงั้น
แอ๊ด
“มีอะไรหรอ”พีที่เดินเข้ามาคนแรกถามตามด้วยเวย์ และคนอื่นๆตามลำดับ ยูกิ อาคิ ริว ฮิคารุ รุน ไฮยาโตะ คอนเน่
“เต๋ามันส่งข้อมูลเกี่ยวกับภารกิจมาให้”ฉันตอบพลางเลื่อนหน้าจอโน้ตบุ๊กให้มันดู
“ข้อมูลการลักลอบขนยาเสพติดที่โกดังร้าง งั้นหรอ”ริวอ่าน
“อือ เราต้องบุกถล่มโกดังร้างในวันพรุ่งนี้ รวมทั้งหาข้อมูลเกี่ยวกับการส่งของครั้งนี้ด้วย”ฉันพูดตอนนี้พวกเราทุกคนไม่ได้อยู่ในโหมดเล่นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
“คิดว่างานนี้จะมีขอบเขตความเสียหายเท่าไหร่”เวย์กอดอกนั่งฟังอย่างตั้งใจถามขึ้นมา
“คงเยอะอยู่ เพราะว่างานนี้เราต้องถล่มโกดังทั้งหมดให้ราบ ทุกโกดังเพราะไม่ใช่แค่โกดังที่เราจะไปบุก แต่มันมียาบ้าซุกซ่อนอยู่ทุกโกดังเลย ส่วนของอื่นๆคิมมันเคลียร์ให้เรียบร้อยแล้ว”ฉันอธิบาย
“กำลังคนล่ะครับ”ฮิคารุถาม
“เต๋ามันเสนอมาว่าจะให้พวกแฟนต้าไปกับเรา แต่ปัญหาคือใครจะเป็นคนคุมเกมในขณะที่พวกเราแยกย้ายกันบุกมัน”ฉันเงยหน้าถามเพราะว่างานนี้มีแต่คนบุกไม่มีสายของพวกเต๋ามันเลยแล้วงานนี้ใครจะเป็นคนควบคุมกล้องวงจรปิดละดูต้นทางให้กับพวกเรา
“งานนี้ให้ผมกับอาคิทำก็ได้ ผมพอได้อยู่”ยูกิพูด
“อือ งั้นสองคนคอยควบคุมและดูต้นทางให้ด้วยละกัน ส่วนที่เหลือคงจะเป็นที่เต๋ามันกำหนดไว้ให้นั่นแหละ ฉันเชื่อใจมันว่ะ”เวย์ชี้แจง เต๋ามันไม่เคยทำให้พวกเราผิดหวังอยู่แล้ว
“อือ แล้วงานนี้เราจะใช้อาวุธอะไรบ้างล่ะ”ไฮยาโตะถาม
“งานนี้ไม่มีลิมิตเพราะว่าเต๋ามันเบิกทางให้เรียบร้อยแล้ว”ฉันตอบกลับไป
“งานนี้ฉันเอา M.16 ไป4กระบอกเหมือนเดิมมีดพกอีก1ชุด แล้วก็ขอระเบิดควันอีกซัก2-3ลูก”พีพูดส่วนอาคิก็เอากระดาษขึ้นมาจดรายการของที่จะต้องไปเบิกพรุ่งนี้
“ชั้นด้วยละกัน จริงๆชั้นเราว่าน่าจะเอาไปเหมือนๆกันเลยดีกว่านะ”รุนเสนอ
“อือก็ดีเพราะงานนี้คงไม่มีอะไรมากนักหรอก อ้อเพิ่มระเบิดเข้าไปอีก8ลูกต่อคน เพราะงานนี้เราต้องวางระเบิดกันด้วยนี่ แล้วก็ขอชุดเฮดโฟนแบบพกพารุ่น N217ด้วยละกันจะได้ติดต่อกันสะดวก”ฉันบอก ส่วนอาคิก็ยังทำหน้าที่จดต่อไป
“งานนี้ผมไปด้วย”คอนเน่พูดขึ้นมากลางปล้อง
“ไม่ได้หรอกคอนเน่ เพราะงานนี้ถ้าพวกเราบาดเจ็บพวกเราก็จะไปร.ร.ไม่ได้ ส่วนนายไปได้และเมื่อถึงตอนนั้นนายก็จะเป็นคนคอยสืบข่าวตอนที่พวกเราไม่อยู่ O.K.”ฮิคารุพูด เออจริง ถ้าพวกเราบาดจ็บกันหมดแล้วใครจะคอยช่วยสืบข่าวให้เรา
“ครับ”คอนเน่กล่าวรับเล็กน้อย
“อือไม่ต้องเป็นห่วงไป งานหน้านายได้เล่นแน่นอน”เวย์ปลอบใจ
“ครับ”คอนเน่รับคำอย่างหนักแน่นแล้วเดินออกไปอยู่วงนอก
“งานนี้เราต้องจัดการจับพวกคนงานให้ได้เพื่อที่จะสืบสาวความต่อไป แล้วก็ข่าวดี เต๋าจะกลับมาอีกสองอาทิตย์”ฉันพูดเตือน
“จริงดิ”พีมันหันมาถามทันควัน
“เออ ไม่โกหกหรอกน่ะ”ฉันตอบอย่างรำคาญ แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง
“งานนี้อย่าลืมเอาหน้ากากไปล่ะ พรุ่งนี้เรามารวมกันตอนตี1 พรุ่งนี้อาคิไปเบิกอาวุธกับยูกิแล้วกัน บอกเป็นคำสั่งเดว่านะ เวย์แกไปรวบรวมเหล่าทะโมนพวกแฟนต้าไว้ พีแกไปกับไอ้เวย์มัน ริวพรุ่งนี้เข้าไปที่หน่วยของคิมบอกว่าต้องการแผนที่โดยระเอียดของพื้นที่แถบนั้นมาทั้งหมด แล้วเอามาให้เนริที่ห้องทำงานส่วน ฮิคารุกับไฮยาโตะพรุ่งนี้เช้าไปตรวจสอบพื้นที่กับเนริ คอนเน่ พรุ่งนี้เข้าไปที่องค์กรแล้วเลือกเอาคนที่พอมีฝีมือมาซัก20คน งานนี้เราต้องการให้ตรึงกำลังไว้รอบนอกของพื้นที่ ส่วนตอน02.30น. เราจะบุกพร้อมกันส่วนก่อนหน้านั้นครึ่งชั่วโมงแยกย้ายกันติดตั้งระเบิด โอเค เท่านี้แหละแยกย้ายได้ ส่วนฮิคารุกับไฮยาโตะอยู่ก่อน”ฉันแจกแจงหน้าที่เสร็จสรรพ
“น้อมรับคำสั่ง!!”ทั้งหมดขานรับ แล้วค่อยๆเดินออกไปจากห้อง ตอนนี้ก็เหลือแต่ฮิคารุ ไฮยาโตะแล้วก็ฉัน ฉันกางแผนที่คร่าวๆของบริเวณโกดังที่เสกออกมาแล้วแบ่งเป็น 3 โซนด้วยปากกาไวท์บอร์ด
“พรุ่งนี้ตอนเที่ยงตรงเราจะลอบเข้าไปสำรวจพื้นที่ของโกดัง ถ้าเป็นไปได้อาจจะลอบเข้าไปตรวจของในโกดังด้วย เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้เตรียมปืนไปให้พร้อม โซนMนี้จะเป็นหน้าที่ของฮิคารุ ส่วนช่วงโซนRงานนี้ยกให้ของไฮยาโตะโซนGพี่เอง!!”ฉันพูดพลางเขียนชื่อของแต่ละคนลงในกระดาษแผนที่ตามโซนของตัวเอง ไฮยาโตะพยักหน้ารับ ส่วนฮิคารุยิ้มเย็นอย่างเจ้าเล่ห์
“งานนี้ห้ามแหวกหญ้าให้งูตื่น”ฉันดักคอเล็กน้อย
“ก็ได้ครับ แต่ตอนกลางคืนนี่ได้ใช่มั้ย”ฮิคารุพูดพลางเอามีดพกขึ้นมาเลียอย่างโรคจิต
“อือ งานนี้เราจะไปกันแบบเงียบๆ ไม่มีการต่อสู้ ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็ทำให้มันจบเร็วที่สุดก่อนที่จะมีใครโวยวายได้”ฉันพูด
“งานนี้เราจะแฝงตัวเข้าไปตอนช่วงเที่ยงซึ่งเป็นตอนที่พวกคนงานเข้ามาเปลี่ยนกะ หรือไม่ก็ออกไปกินข้าวใช่มั้ย”ไฮยาโตะพูดขึ้นมาแบบนิ่งๆ
“อืม แล้วก็ตามสายของพี่มีรายงานมาว่าในกลุ่มเดม่อนมีหัวหน้าทั้งหมดสามคน ใช้นามแฝงว่า ก๊อด เซราฟิม และแองเจิ้ล มีการจัดปาร์ตี้ยาอีในทุกๆ3เดือน รวบรวมพวกวัยรุ่นที่เสพยาไว้ด้วยกัน และมันเพิ่งจัดไปเมื่อ3วันก่อน ลูกน้องพี่ไปเจอเข้าตอนกำลังลาดตระเวนทั่วไป พวกมันทำทุกอย่างตั้งแต่ปล่อยยายันจัดหาผู้หญิงส่งให้ซ่อง”ฉันถ่ายทอดเรื่องราวที่เพิ่มนึกขึ้นมาได้ให้กันพวกฮิคารุฟัง
“เลวมาก”ฮิคารุพูดพลางปามีดไปปักที่ผนังห้อง
“ใช่ แต่ตอนนี้เรายังหาตัวมันไม่เจอ แต่งานนี้ไม่ว่ายังไม่พี่ก็ต้องเอามันมาลงโทษให้ได้”ฉันพูด มันเลวมากจริงๆ ทำกับเพศแม่มันได้ขนาดนั้น ส่วนไฮยาโตะยังนั่งนิ่ง
“อือ เรื่องงานก็ตกลงตามนี้ก็แล้วกัน ตอนนี้เราก็แยกย้ายไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวเนริต้องไปเอาเด็กๆจากที่ห้องยูกิมานอนแล้ว”ฉันพูดพลางเดินไปดึงมีดสั้นของฮิคารุออกจากผนังห้อง
“ครับ นอนดีดีนะระวังมีใครย่องเข้ามาหานะครับ”ฮิคารุพูดแล้วเดินมาหอมแก้มฉัน
“จ้า ไม่มีใครย่องหรอกเพราะพี่จะย่องเอง”ฉันตอบอย่างอารมณ์ดี ไฮยาโตะขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ล้อเล่นน่ะ”ฉันตอบกลับไป
“ดีแล้วล่ะครับ เดี๋ยวคืนนี้ผมย่องมาหาเนริถ้าเกิดว่าเนริไม่อยู่ผมก็มาเสียเที่ยวสิ”ฮิคารุพูดยิ้มๆ ถึงจะเห็นอย่างนี้ก็เหอะ คนอย่างฮิคารุถ้าพูดว่าจะย่องมาแล้ว คืนนี้ย่องมาแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรจะมาปรึกษานะ
“งั้นก็อยู่มันนี่แหละ ตอนกลางคืนจะได้ไม่ต้องย่องมา เดี๋ยวผมไปเรียกพวกเด็กๆให้”ไฮยาโตะพูดแล้วเดินออกจากห้องไป ฮิคารุเริ่มเปลี่ยนท่าทางมาเป็นอ้อนฉันแทน
“มีอะไรจะพูดกับพี่หรอเราน่ะ”ฉันถาม ฮิคารุที่ตอนนี้นั่งเอาคางเกยไหล่ฉันจากทางด้านหลัง
“เมื่อไหร่ ฟาริจะกลับมาซักทีล่ะครับ”เสียงกระซิบดังอยู่ข้างหู อ้อ ไอ้เราก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้เรื่องไอฟารินี่เอง คิดถึงแฟนว่างั้น
“เดี๋ยวก็กลับเชื่อสิ ไม่เกิดเดือนนี้หรอก”ฉันตอบกลับไป
“ผมกลัว เค้าจะไปมีคนอื่น อยู่ไกลกันขนาดนี้”ฮิคารุยังคงบอกเล่าความกังวลของตังเองออกมา
“พูดจริงๆนะ ผมรักเค้าจริงๆ อยู่ไกลกันแบบนี้แล้วเค้าจะเปลี่ยนใจรึเปล่า จะมีแฟนใหม่รึเปล่า”ฉันรู้สึกได้ว่าไหล่ของฉันมันเปียก ฮิคารุร้องไห้หรอ
“ร้องไห้หรอ”ฉันถามออกไป
“อื้อ เมื่อวานผมโทรไปแล้วได้ยินเสียงผู้ชายอยู่ในห้องด้วย แต่เค้าบอกว่าไม่มีใคร”ฮิคารุพูด น้องชายชั้น ขี้แยจัง
“ฮิคารุ เชื่อใจฟาริมั้ย”ฉันถาม ในขณะที่มือยังลูบหัวฮิคารุอยู่ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุยอะไรกันมาบ้างแต่ตอนนี้ฉันรู้แค่ว่าฮิคารุต้องการที่พึ่งตอนนี้
“เชื่อครับ ผมเชื่อเค้ามาตลอด”เสียงอู้อี้ตอบกลับมา
“ฟังพี่นะ เชื่อใจเค้าแล้วจะดีเอง พี่อยู่กับฟาริมาตลอดชีวิตมัน พี่ว่าฟาริไม่ใช่คนแบบนั้น”
“...”
“เชื่อใจ ถ้าไม่เชื่อใจกันแล้วจะคบกันยืดมั้ยล่ะฮะ”
“...”
“ไม่งั้นป่านนี้ พี่กับยูกิได้ทะเลาะกันทุกวันแล้ว ก็รู้อยู่ว่ายูจังน่ะขี้หึงขนาดไหน ฮิคารุก็รู้อยู่ จริงมั้ย”
“แต่ผม...”ฮิคารุทำท่าจะพูดแต่ฉันหันไปเอามือปิดปากเค้าไว้ก่อน
“พี่รู้ มันยากใช่มั้ย แต่ดูอย่างตอนที่พี่โดนขายเข้าไปในซ่องสิ ในนั้นทั้งน่ากลัวแล้วก็เหน็บหนาวแค่ไหน แต่พี่ยังเชื่อใจว่าคิมจะต้องมาช่วยพี่ พี่มั่นใจว่าเต๋ามันจะมาช่วยพี่ แล้วยังไง ทั้งสองคนก็มาจริงๆ ริวกับรุนก็มา แค่เชื่อใจ ฮิคารุ แค่เชื่อใจจริงๆ แค่นั้นเอง ให้ฟาริมันไม่ได้หรอ”ฉันร่ายยาว ฉันเชื่อใจทุกๆ แม้กระทั่งตอนนี้ฉันก็ยังเชื่อใจอยู่
“ครับ ผมจะพยายาม”ฮิคารุพูด
แอ๊ดดด
“แม่ครับ”เสียงเปิดประตูพร้อมกับเด็กน้อยทั้ง6คนกรูเข้ามากอดฉัน
“ผมไปแล้วนะครับ ฝันดีนะเด็กๆ”ฮิคารุพูดแล้วเดินออกไปจากห้อง
“มีเรื่องอะไรกันหรอ”ยูกิถามฉัน
“รู้อยู่แล้วนี่ แอบฟังอยู่เมื่อกี๊น่ะ”ฉันแขวะเล็กน้อย ยูกิหัวเราะแล้วเดินเข้ามากอดฉันเหมือนทุกที
“คุณพ่อ หึงคุณแม่ครับ”มาโชพูดขึ้นมาเล่นเอาฉันเหวอเลย อะไรนะคุณพ่อหรอ
“ยูกิเดี๋ยวเหอะสอนอะไรเด็กเนี่ย”ฉันหันไปโวยคนข้างตัว
“แม่อย่าตีพ่อสิครับ ไม่ดีเลยนะ”อลันก็เป็นไปกับเค้าด้วย นี่แน่ะ มันน่านักเล่นอะไรก็ไม่รู้ ยูกิบ้า
“ใช่ๆ เห็นมั้ยลูกยังบอกเลย คุณแม่ครับ”ยูกิพูดเสียงทะเล้นพลางหลบข้างหลังเซียร์
“พอเลยๆ ยอมให้ก็ได้ แต่ตอนนี้นอนได้แล้วครับ ดึกแล้ว”ฉันพูด ก็นะจะให้พูดยังไงก็คงไม่ฟัง เดี๋ยวจะแย้งเอาได้ว่ามีแม่แล้วไม่มีพ่อหรอ ซวยเลย ส่วนยูกิเดี๋ยวก่อนเถอะ กลับมาจากภารกิจมีเคลียร์ยาวแน่ เด็กๆรีบขึ้นไปนอนเรียงกันบนเตียง ฉันเดินตามไปแล้วหอมแก้มทุกคนตามปกติ จะดีกว่านี้ถ้าไม่มีเสียงนี้ดังขึ้น
“คุณแม่ไม่จุ๊บคุณพ่อด้วยหรอครับ”เชาหลันถามออกมา เด็กหนอเด็ก ใครสอนอะไรก็เชื่อฟังเค้าไปหมด ส่วนยูกิน่ะหรอยืนยิ้มแป้นอยู่ข้างๆฉันนี่ไง
“คุณพ่อเค้าโตแล้วครับ ไม่ต้องจุ๊บแล้ว”เชาหลันฟังแล้วก็พยักหน้าก่อนจะหันไปกอดตุ๊กตาหมีที่ฉันซื้อให้ คนข้างๆฉันทำหน้างอก่อนจะสลับเปลี่ยนมาเป็ยยิ้มเจ้าเล่ห์แทน คิดจะทำอะไรล่ะนั่น
“เชาหลันครับ คุณพ่อโตแล้วก็เลยต้องจุ๊บอีกแบบน่ะครับ”ได้ผลเชาหลันหันมาจ้องฉันเป๋งเลย คนอื่นๆก็เหมือนกัน
“อะไร นะ....”ยูกิเข้ามาจู่โจมแบบไม่ทันได้ตั้งตัว จูบฉันต่อหน้าเด็กๆ ต้องยอมรับว่ามันทำให้ฉันเคลิ้มเหมือนกัน จูบอันหอมหวานกินเวลาไปประมาณ2นาที ยูกิจึงถอนริมฝีปากออก
“เห็นมั้ยครับ คุณแม่เค้าก็จุ๊บคุณพ่อเหมือนกัน”ยูกิบ้าหันไปพูดกับเด็กๆหน้าตาเฉย ตอนนี้ฉันรู้ได้เลยว่าหน้าฉันร้อนขนาดไหน
“บ้า”คำเดียวเท่านั้นที่หลุดออกจากปากของฉันแล้วก็เดินไปที่เตียงก่อนจะล้มตัวลงนอนคุมโปงทันที ฉันอายนี่# -- # ไม่รู้ด้วยแล้ว
“ราตรีสวัสดิ์นะครับ”เสียงกระซิบดังขึ้นข้างๆหู ตาบ้า อย่าเพิ่งมาเล่นอะไรแบบนี้ได้มั้ย ฉันอายน้า
จากนั้นคาดว่ายูกิเดินไปปิดไฟก่อนจะออกจากห้องนี้ไป
“ฝันดีนะ ยูกิ”
ในผับชื่อดังย่านXX ท่ามกลางผู้คนมากมายมีคนกลุ่มหนึ่งกำลังต่อรองธุรกิจกันอยู่ห้องรับรองชั้นหนึ่ง
“เด็กที่ผมส่งให้เป็นยังไงบ้างครับเสี่ย ชอบมั้ยครับ”เสียงหนึ่งกล่าวขึ้น
“ชอบสิ อาแองเจิ้ลวันหลังลื้อหาแบบนี้มาเยอะๆเลยนะ อั๊วะจ่ายไม่อั้น น่ารักแล้วก็ซิงล่วย555+”ชายแก่หัวล้านตอบกลับมา เค้าคนนี้คือเสี่ยกวงที่มีชื่อดังกระฉ่อนในวงการใต้ดินในด้านการค้ามนุษย์
“ดีครับ ที่เสี่ยชอบ ไว้วันหลังผมจะหามาให้ใหม่ ถ้าเป็นอย่างนี้การค้าของพวกเราไม่มีปัญหาแน่ครับ”อีกเสียงดังมาจากชายหนุ่มใส่หน้ากากสีขาวอยู่ทางด้านขวาของโต๊ะ
“ล่ายๆ อั๊วะจะให้ราคาพิเษกเลยล่ะ”เสี่ยกวงพูด พลางยกแก้วขึ้นมาดื่มโดยหาได้รู้เลยว่าเครื่องดื่มแก้วนั้นจะเป็นแก้วสุดท้ายในชีวิตของมัน
ร่างของชายแก่กระตุกเฮือกเป็นสัญญาณว่าพิษที่เพิ่งดื่มเข้าไปเริ่มออกฤทธิ์
“อ๊ะ อั้ก แค่กๆ”ลิ่มเลือดไหลออกมาจากริมฝีปากหยาบ ชายเฒ่าตัณหากลับล้มลงกับพื้น ชักกระตุกอีก2-3ครั้งก่อนลมหายใจสุดท้ายถูกพรากไปด้วยฝีมือคนที่อยู่ตรงหน้า
“ดีครับ ดี จะได้ไม่ต้องพูดกันยาวหึหึหึ”ชายหนุ่มอีกคนเปิดปากออกมาเมื่อเห็นว่า
ไอ้แก่นั่นลงไปกองกับพื้นแล้ว กลุ่มควันสีขาวขุ่นไหลออกมาจากร่างเนื้อที่นอนแน่นิ่งอยู่อย่างช้าๆ
“Angelนายจัดการสิ”เสียงจากชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้าสั่ง เรียกรอยยิ้มเลือดเย็นจากเจ้าของนามAngelก่อนจะเดินเข้าไปใกล้กับกลุ่มควันนั่น ริมฝีปากแยกออกจากกันช้าๆกลุ่มควันก็ไหลเข้าไปในปากเล็กนั่นอย่างรวดเร็ว
เสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนดังขึ้นระหว่างที่ปิศาจตรงหน้าลงมือกัดกินกลุ่มพลังงานอีกอย่างหนึ่งที่เรียกว่าวิญญาณลงไป ร่างกายของเด็กหนุ่มเรืองแสงเล็กน้อยก่อนจะหายไปในชั่วพริบตา เมื่อเด็กหนุ่มข้างๆเห็นเพื่อนจัดการกลุ่มควันตรงหน้าแล้ว ก็หันความสนใจไปให้กับกายเนื้อที่นอนอยู่ก่อนจะยื่นมือไปเหนือร่างนั้น แสงสีแดงเรืองขึ้นบางๆพร้อมกับกายเนื้อที่ค่อยๆแห้งเหือดเนื้อหนังที่เคยเต่งตึงก็เหี่ยวย่นและย่อยสลายกลายเป็นเศษผงคลีดินภายในชั่วพริบตาเหลือเพียงเสื้อผ้าที่เจ้าของร่างเมื่อกี้ใส่มาเท่านั้น แต่นั่นก็ยังไม่สาแก่ใจคนทำมือมืออีกข้างสะบัดเหนือหัวเล็กน้อยก่อนไฟสีน้ำเงินจะลุกพรึ่บขึ้นมาเผาไหม้เศษผ้าพวกนั้นให้หายไป
“ขอบใจ”AnGelกล่าวพลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากเล็กนั่นอย่างอารมณ์ดี
“พรุ่งนี้จะมีการส่งของนายจะไปดูหน่อยมั้ย”เสียงจากชายหนุ่มอีกคนถาม
“ไปอยู่แล้วฉันไม่พลาดหรอก เซราฟิม กำชับคนของเราให้ระวังตำรวจด้วยล่ะ งานนี้คงได้หลายล้านอยู่ ”ชายหนุ่มเจ้าของนามGODตอบกลับมา
“แล้วแม่สามสาวนั่นเมื่อไหร่นายจะจัดการฉันอยากเห็นรร่างเปลือยเปล่านั่นใจจะขาดอยู่แล้วนะ”เซราฟิมถาม
“ยังเอาไว้ก่อน ไว้ค่อยๆจัดการทีหลังก็ได้ ของแบบนี้ต้องรอจังหวะ”GODพูด
“อืมมมม ตามที่ตกลงกันไว้วายองเป็นของฉัน”แองเจิ้ลพูดขึ้นมาอย่างฉุนเฉียว
“แน่นอน แองเจิ้ล วายองยั่ยน่ะนายจะเป็นคนจัดการหล่อนแน่นอน”GODพูด
“อือ ของชั้นก็พิรินแม่สาวคาสโนว่า”เซราฟิมพูดพลางจิบเครื่องดื่มในมือ
“แน่นอน ส่วนเนริเธอไม่รอดแน่”
RaiN BloOd สายฝนสีเลือด
ความคิดเห็น