คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SEXYMARK : PROLOGUE
WAIT!!
ก่อนจะเริ่มอ่านควรมาที่นี่ก่อนนะก๊ะ http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1224587จะได้เข้าใจ
Intro
ทุกกลิ่น ทุกเสียง ทุกสัมผัส ทุกอย่างที่เขาได้สัมผัสในคืนนั้น
มันตราตรึงข้างในหัวใจของเขาไปหมด ร่างกายบางที่เต้นรำอยู่บนตัวของเขา
เสียงที่พร่ำเรียกแค่ชื่อของเขา ทำให้เขาบ้าคลั่งถึงเพียงนี้...
มาร์คต้วน... นายนี่มันจริงๆเลย
ใครๆต่างก็รู้ว่า มาร์ค ต้วน เป็นเด็กเนิร์ดตัวเล็กๆขาวๆ สวมแว่นหนาเตอะดูไม่ค่อยน่าคบหาเท่าไรนักในไฮสคูลแห่งนี้ เขามักจะมากับเท็กซ์วิชาชีววิทยาเล่มโปรดของเขา หากใครขโมยไปคงบรรลุขั้นสูงสุดเพราะมันทั้งเก่าและยับด้วยการที่เปิดออกมาอ่านบ่อยๆและทุกหน้าก็ไม่ได้สะอาดเอี่ยมอ่องเพราะมันเต็มไปด้วยลายมือและโน้ตย่อที่ติดบนโพสอิท
ใครจะรู้กันเล่าว่าเด็กเนิร์ดอย่างมาร์คต้วนจะมีอีกร่างที่ซ่อนอยู่
และแน่นอนว่าเขาได้กับหนุ่มเอเชียที่ฮอตที่สุดในไฮสคูลอย่างคิมยูคยอมแล้ว
"มาร์ค"
เสียงของชายหนุ่มร่างสูงเรือนผมสีบลอนด์ที่ผ่านการทำสีผมใหม่(ซึ่งเมื่อก่อนมีเรือนผมสีเงินเทาๆ) คิมยูคยอมคนตัวสูงมองมาร์คต้วน(ซึ่งตัวเล็กไปเลยถ้าเทียบกัน)ซึ่งทำหน้ามึนอยู่ตรงหน้าเขา
ไม่น่าเชื่อใช่ไหมล่ะว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นคนที่ขโมยความรู้สึกของเขาไปเมื่อคืนวันเกิด
ทั้งลีลาท่าทางที่ดูไม่ใช่ มาร์ค ต้วน ที่เขารู้จักแม้แต่เสี้ยวเดียว!
"อะไรล่ะ" มาร์คถาม เขาเห็นแววตาภายในแว่นกรอบหนานั่นมันไม่เหมือนกับมาร์คต้วนเด็กเนิร์ดธรรมดา มันต่างออกไป
"เดี๋ยวเย็นนี้ไปส่งรอที่ล็อคเกอร์ล่ะ"
"อืม"
พวกเขาทั้งคู่ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาเองคืออะไรในตอนนี้
คิมยูคยอมพยายามที่จะใกล้เขามากขึ้น เริ่มจากที่เขาประกาศตัวเองให้เจ้ายักษ์นั่นรู้ เจ้านั่นก็แวะเวียนมานั่งกินข้าวด้วย ปลีกจากเพื่อนฝูงมาอยู่กับเขาแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมามาก คิมยูคยอมก็ยังคงเป็นคนนิ่งๆเหมือนเดิม ทั้งคู่ไม่ได้สนทนาอะไรมากมาย มาร์คเองก็ไม่ใช่คนพูดเก่งคล้ายกับพวกเขาสื่อสารทางสายตาและร่างกายมากกว่า
แต่มาร์คเองก็รู้สึกประหลาดใจที่จู่ๆวันนี้ยูคยอมก็นัดเขาไว้ตอนเย็นแต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก
เสียงกริ่งบ่งบอกเวลาเข้าคาบเรียนทำให้มาร์คต้วนต้องสวมคราบนักเรียนที่ดีเข้าห้องเรียนไปอย่างปกติ
ตกเย็น
มาร์คมารอยูคยอมที่ล็อคเกอร์ในโรงยิม ร่างสูงของยูคยอมซึ่งชื้นเหงื่อจากการเล่นกีฬาเดินตรงมาที่ล็อคเกอร์ของเขาซึ่งมาร์คได้ยืนรออยู่ก่อนแล้ว เขาเปิดหยิบของในล็อคเกอร์ก่อนจะเหยี่ยงกระเป๋ามาสะพาย
"เดี๋ยวจะไปส่งที่บ้าน"
"ก็แล้วแต่สิ"
แน่นอนว่ามาร์คไม่ได้ขัดข้องอะไรกับการที่ยูคยอมจะไปส่งเขา ร่างบางขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะเดินตามอีกคนต้อยๆออกไปและแน่นอนออกมาข้างนอกยิมก็พบกับสายตาพวกนักกีฬาบางกลุ่มที่เห็นมาร์คต้วนอยู่กับคิมยูคยอม
ร่างสูงพาอีกคนมายังรถของตัวเอง ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียยเมื่อขึ้นรถแต่มันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก อย่างที่บอกพวกเขาไม่ค่อยสนทนาอะไรมากนัก
รถแล่นมาเรื่อยๆจนถึงหน้าบ้านของมาร์ค ยูคยอมรั้งมือของมาร์คที่กำลังจะปลดเข็มขัดนิรภัยออกไว้ มาร์คมองใบหน้าเรียบเฉยของอีกคนด้วยท่าทีที่เหมือนกัน
"คุยกันก่อน"
"มีอะไรล่ะ?" มาร์คสะบัดข้อมือให้อีกปล่อยออก ร่างบางนั่งกอดอก มือหนาของยูคยอมค่อยๆถอดแว่นเนิร์ดนั่นออกเผยให้เห็นใบหน้าหวานของร่างบางอย่างชัดเจน
"ถามหน่อยสิทำไมถึงทำแบบนี้" ยูคยอมพูดขึ้นพลางพินิจเจ้าแว่นเนิร์ดนั่น
"มันไม่ใช่กงการอะไรของนาย" มาร์คว่าขึ้นก่อนจะวาดรอยยิ้มร้ายออกมา "ว่าแต่นายเถอะ เรียกฉันมานี่อยากรึไง"
พูดจบไม่พอยังถอดเข็มขัดออกแล้วเคลื่อนตัวเองมาที่เบาะคนขับแล้วนั่งคร่อมเอาไว้ มือกดปรับให้เบาะเอนลงส่วนอีกข้างทาบทับบนแผงอกแกร่งไว้ ริมฝีปากหนาของคนตัวสูงคลอเคลียกับใบหน้าขาวใสก่อนที่จะขึ้นไปที่ใบหู
"ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะเอาหรอก" พูดขึ้นด้วยเสียงพร่า "เชิญชวนแบบนี้คงปฏิเสธไม่ได้"
"หึ" มาร์คแค่นเสียงหัวเราะออกมาก่อนจะใช้มือประครองใบหน้าหล่อเหลาให้มองมาที่ตนเอง ยูคยอมยิ้มออกมา ไม่ว่าเมื่อไรมาร์คก็นยังคงน่าหลงใหลเป็นที่สุด
"อย่าทำแบบนี้กับคนอื่นได้ไหม" ยูคยอมพูดขึ้น มาร์คเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ
"อะไรของนาย"
"ฉันหวง"
"..."
"ฉันเข้าใจว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่..."
"..."
ยูคยอมเม้มปากอย่างชั่งใจ ดูเหมือนว่าใครอีกคนเองก็ยังคงนิ่งงัน
"ฉันว่าฉันชอบนาย"
"..."
"อย่าถอดแว่นบ้าๆของนายด้วย ถ้าใครเห็นร่างที่แท้จริงของนายเข้า ฉันหวง อีกอย่าง..."
"..."
"ฉันอยากให้นายเป็นแค่ของฉัน"
มาร์คนั่งนิ่ง ร่างบางมองใบหน้าหล่อคมนั่นลึกเข้าไปในดวงตามองดูแล้วก็รู้ว่าหมอนี่จริงจัง มาร์คยิ้มออกมาเล็กๆที่มุมปาก ใช่ ยูคยอมเองก็เหมือนกัน
"พยายามเข้าล่ะ" มาร์คพูดขึ้นพลางดึงคอเสื้ออีกคนให้ใบหน้าของเขาทั้งสองห่างกันแค่คืบ ยูคยอมชอบรอยยิ้มยั่วยวนของมาร์ค เขาอยากจะเห็นมันแค่คนเดียว
"นายนี่มันขี้ยั่วชะมัด"
"แล้วไงล่ะ" พูดพลางเอียงใบหน้าไปจูบที่มุมปากอีกคน อารมณ์ทั้งคู่ดูเหมือนจะครุกกรุ่นได้ที่เลยทีเดียว มือหนาของยูคยอมเริ่มสาละวนอยู่ที่สะโพกของมาร์คก่อนค่อยกดคลึงมัน ร่างบางทำหน้าเหยเกเล็กน้อยแต่เขากลับหยุดเอาไว้ก่อนโดยการใช้นิ้วชี้ทาบกับริมฝีปากอีกคน
"ฉันยังไม่อยากทำตอนนี้" มาร์คพูด
"ก็ได้" ร่างสูงทำหน้าเสียดาย "พรุ่งนี้จะมารับ เข้าบ้านไป"
ร่างบางยิ้มออกมาก่อนจะหยิบกระเป๋าตัวเองจากเบาะข้างๆพลางวาดยิ้มให้เพราะเขารู้ว่าอะไรบางอย่างที่เป้ากางเกงของยูคยอมมันนูนออกมาเพราะสะโพกของเขาที่ถูไถอยู่ตรงนั้น
มาร์คเปิดประตูลงจากรถไปพลางยกมือขึ้นเป็นนัยน์ๆว่าลาก่อน แน่นอนว่ายูคยอมยิ้มแหยๆกลับไป เขาตัดอะไรให้เข้าที่ก่อนจะปิดประตูรถเมื่อมากเดินจากไปแล้ว เขานั่งมองดูจนอีกคนเดินเข้าบ้านไป ร่างสูงเม้มปากแน่น
"มาร์คต้วนนายนี่มันแสบชะมัดยาด!"
แน่นอนว่าเขาต้องขับรถหาห้องน้ำหยิบน้องชายขึ้นมาสาวเพื่อปลดปล่อยอารมณ์เพราะมาร์คต้วนแล้วล่ะ
talk
อินโทรเรียกน้ำย่อยนะเตง 55555555555555555555555555555555
เปิดตามคำเรียกร้องว่าจะเอาฟิคยาว
แต่ก็กว่าจะมาเปิด นี่คิดไงว่าจะเริ่มไงดี
ขอบคุณนะคะ ที่เป็นแรงผลักดัน 55555555555555
ฝาก #ficsexymark ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น