คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ROOMMATE EP.01
ROOMMATE EP.01
ยังคงเป็นวันแรกที่คิมฮันบินย้ายสำมะโนครัวเข้ามาอยู่ในคอนโดของคิมจีวอนอย่างเป็นทางการในระยะเวลาสามเดือนในระหว่างที่พี่ชายนามว่าคิมจินฮวานไม่อยู่เพราะติดธุระสำคัญที่เชจู
บางทีคิมจีวอนเองก็อยากรู้ไม่น้อยว่าทำไมคิมฮันบินถึงได้ชอบอมยิ้มยี่ห้อ ชูปาจุ๊บ ได้มากมายขนาดนั้น มองไปกี่ทีท่าเธอนอนดูทีวีแล้วดูดเลียอมยิ้มทำเอาจีวอนใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“ฮันบิน ไม่ไปอาบน้ำเหรอ” จีวอนกล่าวขึ้น เด็กหนุ่มกระพริบตาปริบๆให้เขา ถ้าคิมฮันบินรู้ถึงเสียงในใจของเขา เขาจะบอกว่ามันน่ารักมากๆจนแทบอยากจะขย้ำเด็กหนุ่มในตอนนี้ แต่เขาทำมันไม่ได้
“ขอดูนี่ก่อน” เด็กหนุ่มว่าพลางจ้องหน้าจอทีวีดูเจ้ามิกกี้เมาส์โลดแล่นอย่างสนอกสนใจ เขาไม่นึกว่ารสนิยมของเด็กม.ปลายปีสุดท้ายอย่างฮันบินจะเป็นเจ้ามิกกี้เมาส์น่ารักนั่น เขาถอนหายใจเล็กน้อย พลางมองไปยังเด็กหนุ่ม ยิ่งตอนก้มเขาแทบใจจะวายเพราะแผ่นอกเนียนนั่นจนแทบเห็นตุ่มไต่สีสวยภายในจนเขาตะลึงค้าง
“งั้นเดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อนแล้วกันนะ”
หลังจากนั้นไม่นาน จีวอนก็ออกมาจากห้องน้ำและด้วยความเคยชินของเขาหลังจากอาบน้ำก็จะอยู่ในสภาพผ้าขนหนูตัวเดียวกับผมเรือนผมสีดำที่เปียกไปด้วยน้ำ ฮันบินหันไปมองร่างกายที่กำยำกว่าเขามาก
ทำไมเขาต้องหน้าแดงออกมาด้วย
แน่นอนว่าคิมฮันบินไม่เคยเห็นคนที่รูปร่างเพอร์เฟ็คแบบนี้อย่างจริงจังหรอก เคยเห็นแต่ในนิตยสารหรือทีวีเท่านั้นแหละ แต่พอเห็นเข้าจริงก็ทำให้รู้สึกร้อนผ่าวบนใบหน้าเหมือนกัน ดูเหมือนคนดวงตาเรียวรีที่อยู่ในสภาพนั้นจะไม่คิดอะไรแถมยังมานั่งข้างๆเขาอีกต่างหาก
“ด เดี๋ยวผมไปอาบน้ำนะ” ฮันบินกล่าวขึ้นก่อนจะหอบเสื้อผ้าไปเข้าห้องน้ำเพื่อดับร้อนทันที จีวอนมองร่างของเด็กหนุ่มที่ปิดประตูห้องน้ำดังปังอย่างงงงวย เขาเกาหัวแกรกๆก่อนจะสนใจอะไรบางอย่างในทีวีต่อโดยไม่คิดจะลุกขึ้นไปแต่งตัวแต่อย่างใด
มือหนาหยิบขนมที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมากินก่อนจะยืดขาดูทีวีอย่างสบายใจเฉิบโดยไม่สนใจอะไร จนฮันบินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่ไม่ต่างกันเท่าไรนักคือผ้าขนหนูตัวเดียว กับหยดน้ำที่พราวบนไหล่เนียนน่ากัดนั่น เรือนผมสีดำที่เปียกอยู่ยิ่งดูเซ็กซี่เข้าไปอีก เขารู้สึกได้ว่าตัวของฮันบินคงจะเนียนนุ่มไม่น้อยหากได้สัมผัส(ถ้าไม่ติดว่าเกรงใจเพื่อนป่านนี้คงเสร็จไปหลายน้ำ)
คิมจินฮวานส่งน้องชายมายั่วเขาหรือยังไงกันนะ!
“เอ่อ ... พี่จีวอน” ฮันบินพูดขึ้นทำให้เขาได้สติที่นั่งมองฮันบินค้างอยู่อย่างนั้น เขาอยากจะสัมผัสหน้าท้องเนียนที่แอบมีกล้ามเนื้อเล็กน้อยนั่นเล็กๆ ร่างเพรียวของเด็กหนุ่มเดินเข้าห้องของตัวเองเพื่อไปแต่งตัวเพราะขืนอยู่ต่อไปเขาเองก็เขินร่างกำยำของชายหนุ่มเช่นเดียวกัน
“อา... ชักไม่ง่ายแล้วคิมจีวอน” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองก่อนจะลุกขึ้นเปิดประตูตู้เย็นหยิบเบียร์ออกมาสี่กระป๋อง เขาหยิบบ๊อกเซอร์ที่แขวนไว้เรี่ยราดของเขามาใส่เพราะไม่มีที่ตากเป็นหลักเป็นแหล่งเท่าไรนัก จีวอนอยู่ในสภาพบ๊อกเซอร์ตัวเดียวกับกระป๋องเบียร์ก่อนจะกลับไปนั่งที่โซฟาหน้าทีวีเช่นเดิม
ฮันบินเดินออกมาจากห้องเช่นกันก่อนจะมาประจำที่ตรงโซฟา ฮันบินอยู่ในชุดเสื้อกล้ามกับบ๊อกเซอร์ บางทีคิมฮันบินเองก็รู้สึกอิจฉาในหุ่นของจีวอนเล็กน้อย บรรยากาศในบ้านค่อนข้างอึดอัดจากที่เขารู้สึกได้ เพราะคนพึ่งเคยเจอแถมยังต้องมาอยู่ด้วยกันอีก อีกทั้งเขาเป็นคนขี้อายไม่กล้าซักถามอะไรมากนักด้วย
“เบียร์มั้ย” จีวอนว่าขึ้นพลางส่งเบียร์ให้กับเด็กหนุ่ม ถึงแม้เด็กหนุ่มยังไม่บรรลุนิติภาวะแต่เขาเชื่อว่าต้องมีซักครั้งที่เคยกินบ้างล่ะ เขาเองเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับจินฮวานตั้งแต่ม.ปลาย มีเหรอที่คิมจินฮวานจะไม่เคยออกไปเที่ยวคึกคะนองประสาวัยรุ่นกับเขา
ฮันบินดูอ้ำอึ้งที่จะรับเล็กน้อย คนร่างสูงกว่ายกยิ้มออกมาเมื่อเห็นเด็กหนุ่มทำท่าแบบนั้น หรือว่าฮันบินจะไม่เคยกินจริงๆ “ไม่เคยดื่มเจ้านี่เหรอ?”
พูดพลางโยกกระป๋องเบียร์เล็กน้อย เด็กหนุ่มพยักหน้าแล้วยิ้มเขินๆ จีวอนสัมผัสได้ว่าฮันบินเป็นคนขี้อายและก็ขี้เกรงใจมากแต่ก็แฝงไปด้วยความร้อนแรงอันแปลกประหลาดจนเขารู้สึกใจสั่นไปหมด เขาเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าเด็กนี่มันรู้ตัวกับการกระทำของตัวเองรึเปล่า
“ผมไม่ค่อยชอบแอลกอฮอล์น่ะ” ฮันบินว่าขึ้น
“งั้นเหรอ” จีวอนพยักหน้า “ว่าแต่เราอยู่ม.6แล้วสินะ”
ฮันบินพยักหน้า
“อยากเข้าคณะอะไรน่ะ” จีวอนเริ่มชวนคุย
“คงจะเป็นนิเทศน์มั้งครับ” ฮันบินกล่าวขึ้น คนร่างสูงกว่ายกยิ้มก่อนจะมองหน้าเด็กหนุ่มอย่างพินิจ
“หน้าตาดีนะ พี่ว่านายต้องได้เป็นเดือนคณะแน่ๆ” พูดพลางหัวเราะเล็กน้อยเพื่อให้เด็กหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายจากที่ปฏิกริยาที่เกร็งๆของเด็กหนุ่มกลายเป็นผ่อนลงมามากขึ้น
“พี่ก็พูดเว่อร์ไปครับ” เด็กหนุ่มหัวเราะออกมาบ้าง บรรยากาศเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว แปลกมากที่ยิ่งคุยกับคิมจีวอนเขาก็ยิ้มและหัวเราะมากขึ้นกว่าเดิม
“เราง่วงรึยัง” จีวอนถาม
“ก็เริ่มง่วงแล้วครับ” เด็กหนุ่มตอบพลางหาวออกมา ร่างของเด็กหนุ่มบิดขี้เกียจเล็กน้อยยิ่งทำให้เห็นสัดส่วนชัดเจนมากขึ้น ทั้งที่เป็นสัดส่วนของผู้ชายแท้ๆแต่กลับทำให้เขาใจเต้นอย่างประหลาด
“ไปนอนเถอะ”
“พี่ยังไม่ง่วงเหรอ”
“อือ เราไปนอนเถอะ พี่ว่าจะหาอะไรดูต่อน่ะ” จีวอนว่าก่อนจะยิ้มให้ เด็กหนุ่มยิ้มก่อนจะโค้งลงเล็กน้อยเป็นเชิงขอตัวไปนอน จีวอนหัวเราะออกมา “ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการขนาดนั้นหรอก”
“ก็ผมกับพี่พึ่งรู้จักกันไงครับ” ฮันบินเกาท้ายทอยเล็กน้อยก่อนจะยิ้มให้กับอีกคน เด็กหนุ่มลุกขึ้นยืน จีวอนมองไปต่ำลงไปยังเรียวขาของเด็กหนุ่ม มันขาวจริงๆไม่ได้ดูมีออร่าอะไรมากมายขนาดนั้นแต่เขาก็ยังใจสั่น เขาคิดว่าบ๊อกเซอร์ของฮันบินมันสั้นเกินไป สั้นไปจริงๆจนแทบเหมือนกางเกงขาสั้นที่ไอดอลสาวๆใส่กัน
ฮันบินจากไปแล้ว เขานั่งอยู่บนโซฟานิ่งๆ ไม่รู้ว่างงงันอะไรเหมือนกัน เขาอธิบายไม่ถูกว่าตกลงเด็กมันยั่วหรือเป็นเพราะเขาเองมันหื่นกาม(ซึ่งน่าจะเป็นอย่างหลัง คิมฮันบินคงไม่คิดอะไรแบบคิมจีวอนหรอก)
ยังไงก็ช่างเถอะเอาเป็นว่าเขาควรอยู่เฉยๆนิ่งๆต่อไปนี่แหละ
คิมจีวอนหยุดคิดฟุ้งซ่านได้แล้ว นั่นน้องเพื่อนนะ!
แม้แต่ที่ๆปลอดภัยที่สุดกลับเป็นที่ๆอยู่ยากที่สุดซะได้นะให้ตาย ...
ตกดึก
ถ้าไม่เป็นเพราะทุกๆตีสองรัฐบาลไม่รณรงค์ให้มีบุตรกันเยอะๆโดยการฉายหนังโป๊ เขาคงไม่เป็นอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้แน่ๆและอีกอย่างคิมจีวอนนอนไม่หลับด้วย นั่นแหละคือปัญหา
“อ อา... อืม...”
เสียงบางอย่างทำให้คิมฮันบินตื่นขึ้นมาจากนิทรา เขาไม่ได้โง่จนไม่รู้ว่าเสียงแบบนี้คืออะไร เป็นตัวเขาเองก็เคยเหมือนกัน เด็กหนุ่มลุกขึ้นจากเตียงค่อยๆย่องออกมาที่หน้าห้องน้ำ ประตูห้องน้ำไม่ได้ล็อกเอาไว้ เขาแอบดูชายหนุ่มร่างกำยำภายในห้องน้ำด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อเล็กๆ ...
เสียงครางกระเส่าดังขึ้นทำให้เขาเริ่มรู้สึกตื่นตัวขึ้นมา เด็กหนุ่มเม้มปากแน่น ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ มือเรียวค่อยๆคว้าส่วนที่เริ่มตื่นตัวจากในกางเกงออกมาเล็กน้อย เขาสูดปากแผ่วเบาเมื่อใช้มือเริ่มขยับมันพลางมองไปยังคนในห้องน้ำ
เหมือนกับว่าพวกเขาจ้องตากันพอดิบพอดี...
“…”
“...”
“ฮ เฮ้ย—!!!”
จีวอนร้องออกมาทันทีเมื่อเห็นฮันบินอยู่ที่น่าประตู นัยน์ตาหวานเยิ้มของเด็กหนุ่มนั่นทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองงานเข้าแล้ว เขาไม่นึกด้วยซ้ำว่าตัวเองจะเสียงดังจนทำอีกคนตื่น(ที่จริงเขาก็ลืมตัวไปว่ามีสมาชิกใหม่ในห้องของตัวเอง)
“พ ... พี่จีวอน อื่ออ...”
เสียงของเด็กหนุ่มทำเขาสติเตลิดไปเลยทีเดียว ร่างสูงเดินไปยังหน้าห้องน้ำ มองเด็กหนุ่มที่มีสีหน้าทรมาณ แสงไฟจากห้องน้ำอันน้อยนิดขับให้อีกคนดูเซ็กซี่และน่าค้นหามากขึ้น ริมฝีปากหวานฉ่ำกัดอย่างยั่วยวน
น้องฮันบินจะเสียซิงให้พี่ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันเลยเหรอครับ ...
พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้ว...
จินฮวานกูขอโทษ กูผิดไปแล้ว ...
#คิมจีวอนร้องไห้หนักมาก
“ด เดี๋ยวผมช่วยนะ ... ”
ฮันบินกล่าวขึ้นพลางจับมือของจีวอนไว้ คนร่างเพรียวดันเขาเข้าไปในห้องน้ำ จีวอนทำตัวไม่ถูก เขาไม่อยากทำแบบนั้นแต่เด็กเสนอมามีเหรอกูจะไม่อยากสนอง หัวใจของเขาเต้นแรงมาก แรงจนมันจะหลุดออกจากอกข้างซ้ายอยู่แล้วเชียว
เด็กหนุ่มนั่งลงในท่าคุกเข่า มือเริ่มหยอกล้อกับส่วนที่แข็งขืนของคนตัวสูงกว่า ปลายลิ้นค่อยๆแตะส่วนหัวเบาๆจนเขาอดไม่ได้ที่จะสูดปากออกมา มือขยุ้มกลุ่มผมนิ่มของคนเด็กกว่า
หากแต่ว่านี่คือความฝัน ...
คงเป็นฝันที่สุขสุดๆไปเลยล่ะ
“อ อืมม.. ฮันบินอา ...”
ร่างสูงครางงึมงำอยู่กับเตียง ใครจะรู้กันว่าเขาหมกมุ่นจนเก็บไปฝันเป็นตุเป็นตะแต่แล้วอยู่ดีๆเขาก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง เป็นเสียงคล้ายกับเสียงคราง
“อ อ๊ะ... อ๊า อึก...”
จีวอนสะดุ้ง ใช่ เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมาก่อนจะส่ายหัวไปมาเมื่อรู้ว่านี่คือความฝัน แต่เสียงที่เขาได้ยินมันไม่ใช่ความฝัน จีวอนลุกขึ้นหาต้นตอของเสียง เขาลืมปิดทีวีไว้อย่างนั้นเหรอ
แต่เสียงกระเส่านั่นเริ่มปลุกปั่นอารมณ์ของเขาอีกรอบแล้วเนี่ยสิ ...
ร่างสูงเดินออกไปยังห้องน้ำ มันเหมือนกับในความฝันที่เขาอยู่ในห้องน้ำแต่กลับกันกลายเป็นเขาซะเองกำลังเดินไปที่ห้องน้ำที่ไม่ได้ล็อก มีแสงไฟออกมาเล็กน้อย ชายหนุ่มค่อยๆแง้มมองในห้องน้ำก่อนจะเจอคนร่างเพรียวนั่งอยู่บนชักโครกมือกำส่วนนั้นเอาไว้
เด็กหนุ่มเชิดหน้าครางขึ้นเป็นภาพที่เซ็กซี่หาอะไรเปรียบเปรยได้ เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ นี่มันอะไรกัน เขาส่ายหัวอยากจะตบหน้าตัวเองแรงๆว่านี่เป็นความจริงหรือความฝันกันแน่
ฝันซ้อนฝันเหรอวะ!
เขาหยิกแก้มตัวเองอย่างแรงสัมผัสได้ถึงความเจ็บจนแทบน้ำตาไหล มันเป็นความจริงอย่างนั้นเหรอแต่ถ้าถึงจะฝันมันก็เป็นฝันที่เหมือนจริงเกินไปแล้วล่ะ
จีวอนขบกรามแน่น เขาจะตัดสินใจย่องกลับเข้าไปในห้องหรือจะบุกเข้าไปหาเด็กขี้ยั่วตรงหน้าดี เหมือนกับมีนางฟ้าสีขาวกับมารสีดำอยู่บนหัวตีกันยุ่งไปหมด
จีวอน นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ นั่นน้องเพื่อนนะ นางฟ้าสีขาวกล่าว
ถ้าอยากเสร็จสมอารมณ์หมายก็เข้าไปเลย โอกาสอยู่ตรงหน้าแล้วนะ จอมมารสีดำเถียง
พึ่งเจอกันครั้งแรกเองนะ!! คิมจีวอน!! ท่องไว้!!นั่นน้องเพื่อน!!
เอาเลยเชื่อกู!!
อย่านะ!!
เอาเลย!!
จีวอนกุมขมับเสียงความดีความชั่วเลวทรามอัปรีย์ตีกันไปหมดจนเขาเผลอไปเตะโคมไฟสูงตรงหน้าห้องน้ำเข้าอย่างเต็มรัก
“โอ๊ยย!!!!!!!!!!!!!!!!! ไอ้เหี้ย!!”
“ใครน่ะ!!”
ชิบหายแล้วไงคิมจีวอน ...
เขาหันกลับไปที่ห้องน้ำเห็นฮันบินนั่งหน้าแดงอยู่ในบนชักโครกทั้งที่ยังไม่เสร็จสมเช่นกัน ความรู้สึกผิดชอบชั่วดียังคงวนเวียนอยู่
จะเอาไงดี ...
“พ พี่จีวอน”
“ไง ... เอ่อ ...”
ทำอะไรซักอย่างสิวะ คิมจีวอน!!
“อ เอ่อ ... เชิญตามสบายนะ ... พี่ไม่รบกวนล่ะ” จีวอนทำท่าเลิกลั่กส่วนฮันบินก็นิ่งค้างเช่นเดียวกัน “ทำเสียงเบาๆหน่อยล่ะ ... เอ่อ...”
“ครับ... เอ่อ... พี่...”
“พี่ไปนะ! ฝันดีล่ะ!”
โลกของคิมจีวอนชักอยู่ยากขึ้นเมื่อฮันบินก้าวมาในชีวิต...
ยากจริงๆ ...
talk
มาตอนแรกก็กามเลยไง
นี่แค่น้ำจิ้มก่อนนะคะ ดูเหมือนบ๊อบบี้ค่อนข้างจะสับสนในตัวเอง 555555555555555
สกรีมได้ในคอมเม้นและก็ #ฮันบินขี้ยั่ว นะคะ
แรกๆอาจจะสั้นๆไปหน่อย ยังไม่อยากปล่อยของ อิอิ
ความคิดเห็น