วุ่นวาย ไขหัวใจให้ลงล็อค

ลำดับตอนที่ #4 : ฉลอง !!!

          ฉันว่าน่ะ  ป่านนี้แต้วคงฟิน น่าดูเพราะเต้นรำ  แต้วได้คู่กับไปส์คนที่ชอบ  ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าแต้วชอบไปได้ไง  เลี้ยงหมาไว้ในปากเยอะขนาดนั้น

       "ใอ่ทาม  บาสมันขอเปลี่ยนคู่ว่ะ ได้ป่ะ"
 
      "ไม"

     "ไม่ ฉันไม่ให้เปลี่ยนมีไรป่ะ  เนอะที่รักกก"

       ฉันรีบบอกทันที ที่ชงมันตะโกนมา ทามก็แค่ถาม  ฉํนเลยรีกพูดเพราะกลัวทามจะยอมเปลี่ยน ขนาดที่ฉํนพูด ก็ไปยืนกอดแขนทาม  และเรียนทามว่าที่รัก  อันที่จริง  ทามก็น่ารัก  แต่เสียแต่ปาก  แต่ก็ไม่ร้ายเท่าไปส์  

      "เฮ้ย คบกันตอนใหนอ่"

     "ตอนนี้ คริคริ"
 
   ฉันหันไปบอกก้อยที่มีท่าทีตกใจเล็กน้อย มั้ง 5555
   
       "ไว้ว่ะ  แต่ช้ากว่าคู่ฉันกับ ต้า เนอะ"

         เฮ้ยอันนี้ช๊อตกว่าคร้าาาา   งง เลย  ครบกันตอนใหนว่ะค่ะ  ทำไมฉันที่สนิทกับก้อยมากที่สุดถึงไม่รู้  แต่อย่างว่า  ฉันว่ามันเเปลกๆตั้งแต่อาทิตย์แรก  จากที่เปิดเรียนแล้ว  แต่ก็คงคิดว่าไม่ใช่

      "เฮ้ย  แกกับต้า  จริงดิ"

     "จิงหรอว่ะ  ไอ้ต้า  แม้ๆเห็นเงียบๆ  แอบมีแฟนเรียบๆน่ะคร้าบบบ"

             ไม่ใช่แค่ที่กลุ่มฉันตกใจน่ะ  เพราะ ชงที่เป็นเพื่อนกันยังแซวเลย  ไอ้ 2คน นี้น่ะ  ไม่เคยจะบอกกล่าวกันเลย

               ตอนนี้เหมือนทุกคนจะลืมเรื่องฉันกับทามแล้ว  เพราะต่างก็ให้ความสนใจมาที่คู่ก้อยกับต้า   การทีีี่ก้อยกับต้าคบกัน  มันทำให้กลุ่มฉํนกับไปส์  เข้าใกล้กันอีกมากขึ้น  ซึ่งปกติก็ใกล้กันมากพอแล้วน่ะ

                  วันนี้หลังเลิกเรียนพวกเราทุกคน   (รวมกล่มฉันกับไปส์)  ตั้งใจจะไปฉลองที่ก้อยกับต้าครบกัน ที่ร้านของร้านของน็อต  เอ่อ  น็อตนี้ก็อีกคน ที่ชอบไปใหนมาใหนกับพวกฉันหรือไม่ก็พวกทาม อ่อ ที่รู้มาอีกอย่างรู้สึกว่าน็อตกับหมี่  จะเป็นเพื่อนกันสมัยเด็กๆด้วยล่ะ

          "วันนี้พี่เลี้ยงเองน่ะ "
ต้าทำใจป๋า  สั้งปิดร้าน  ฉลอง และยังบอกอีกว่าจะเป็นคนจ่ายทั้งหมดเอง  ฉันล่ะเกลียดพวกชอบอวดรวยมากกก  แต่พวกเราทั้งกลุ่มก็ไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่ หรอ มั้ง

   "แม้ๆๆ พอมีฟ้าใจป๋าเลยน่ะ"
ทามแอบแซว

"โถ เมิง แฟนคนแรกก็งี้ล่ะ  ให้มันหน่อย"
ชงช่วยเสริม

"ไรๆ คนแรกและคนสุดท้ายโว๊ย"
ต้ารีบส่วนกลับทันที  เพราะก้อยมองหน้า  คริคริ  น่ารักดีน่ะเนี่ย  สองคนนี้

  "คืนนี้ไม่เมาไม่กลับน่ะ"
ต้าประกาสเลยคร้าาา  โชตดีน่ะ  ที่พรุ่งนี้มีเรียยยนตอน 11โมงเลย

"จัดไปเพื่อน"

"โอเค"

"ได้เลย"

       เสียงของทุกๆคนต่างให้ความสนับสนุน

"มาๆ  มาเล่นหมุนขวดกันดีกว่า นั่งๆ"
       ก้อย เสอนไอเดีย  การเล่นเกม  เพราะตอนนี้พวกเราเริ่มจะไม่มีไรทำแล้ว   และเริ่ม มึนๆแล้วด้วยคร้าาาา
      
 "ฉันคนคิด ของเริ่มก่อนนะ"
ก้อยบอกพร้อมกับหมุนขวด

"ว้าวๆที่หมี่  จะทำ หรือตอบ"

      ก้อยถามหมี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ  อะไรจะบังเอิญขนานั้น

"ตอบดิ  ฉันไม่อยากทำ"
หมี่รีบพูดทันที  ที่ก้อยถาม

"งั้น แก...แกชอบใครในกลุ่มนี้หรือป่าว  ถ้าตอบไม่จริงจะต้องดืมน่ะ"

"ฉํน...ฉันชอบ"
หมี่ตอบออกไป  ไม่น่าเชื่อคร้า

"โอเคร หนุ่มๆ ลุันกันใหญ่เลย  555 อ่ตาแกหมุน"

       เกมยังดำเนินต่อไปเลยๆ คำถามมีมากมายแต่ไม่โดนฉันสะที  แต่รู้ไหม่แต้วถามไปส์คำถามเดียวกับที่ถามหมี่  ไปส์ก็ตอบว่ามี  เท่านั้นล่ะ  แต้วแทบกรี๊ด  เพราะอย่างน้อยคนที่ไปส์ชอบก็ยังมีส่วนเป็นเธอได้อยู่

"เนย"

"ห๊ะ เค้าหรอ"
นั้นไงฉันไม่น่าพูดเลย โดนจนได้

"เนยจะทำไร"

"ของตอบล่ะกัน"
ฉันบอกทามออกไป  ใช่ทามเป็นคนหมุนขวดมาที่ฉันได้

"งั้น เธอมีคนที่ชอบยัง"

"ห๊ะ ยังไม่มี"
    โอ๊ยตาย  ทามใครใช่ให้แกถามคำนี้เนี่ย

"ว้าวๆๆ ทามชอบเนยหรอ  คริคริ"
น้าานไง  แต้วแซว

"เฮ้ยทาม  แย่งบาสได้ไงว่ะ"
ชงช่วยเสริง
         
          รู้สึกว่่าไอ้หมอนี้  ชื่อนี้สมจริงๆๆ ชอบชงเรื่องของคนอื่น
"บ้า เล่นต่อๆ"
ฉันรีบพูโทั้นที  เพราะบ้างทีฉันก็เขินทาม  เอ๋ไม่ใช่  ฉันคงไม่ชอบทามหรอ  

"น็อต"

"ฉันของตอบน่ะ"

"โหไม่มีใครทำเลยไงเนีย อ่ๆ งั้น ชอบหมี่ใช่ไหม"

"พรวดดด "

"เฮ้ย"
    ตายๆ ไอ้น็อตดันพุ้งน้ำใส่ไปส์  และไปส์ยิ่งเป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่เพื่อนก็ไม่เว้น  เนื่องจากฉันเคยเห็พวกนี้ทะเลาะกับไปส์มาแล้ว  แต่ไปส์ก็ชนะ

"ยี้ น็อตเล่นไรว่ะ ให้ตอบเป็นคำพูดไม่ใช่น้ำ"
ฉันรีบพูดเพื่อให้สถานะการมันดีขึ้น  แต่เหมือนจะไม่

"เล่นไรว่ะ  ไอ่น็อต!!"
นั้นไง  ไปสลุกขึ้นเดินมา จับที่คอปกเสื้อน็อตแล้วววว   ตาายๆๆๆ

"เฮ้ย  ไปส์ใจเย็นดิว่ะ"
ทามช่วยห้าม

"อย่าเสือก"
ไปส์ตอบกลับมา

"ไอ้ไปส์แรงไปน่ะ"
ต้าเสริม

"เมิงด้วย  ไอ้นี้มันทำข้าเลอะ"

"อ้าว ไอ้นี้เพื่อนช่วยกันห้ามแต่มาลงที่เพื่อน"
ชงพูดขึ้น

"ไอ้ชง!!"
ไปส์เปลี่ยนจากน็อตและหันมาท่ชงแทน  แต่ดี ที่ฉันขวางทัน

"ใจเย็นดิ มานี้เลยไปล่างตัว พวกนายจับน็ฮตไว้ดิ  ไอ้นี้ก็พอๆๆ  แยกๆๆ"

          ฉันรีบเข้าไปแยกออก  เพราะตอนที่ไปส์หันมา  น็อตก็ทำท่าจะเข้ามาต่อยไปส์  ดีที่ฉันไปลากไปส์ มาที่ห้องน้ำก่อน  ไม่งั้นร้านพัง แน่ๆๆ

    "ใจเย็นไม่เป็นไง  อ่นี้ผ้า"
ฉันพาไปส์มาล่างตัวย  และส่งผ้าให้

"เทอ ก็เห็นว่ามันพุ้งน้ำใส่ฉัน"

"อุบัติเหตุ  ป่ะ มันเล่นกันอยู่ก็เห็น  และเพือนนายเกี่ยวไรด้วย  ถึงต้องว่าเขา  "

"เทอไม่เข้าใจ  ไม่ต้องมายุ่งได้ไหมห๊ะ"

"ไปส์  อย่าพานน่ะ  ที่ฉันไม่ใช่เพื่อนนาย  ถ้าอยากอยู่คนเดี่ยวก็เชิญ"

       ฉันบอกไปส์  และเิดนออกมาทันที  ใครจะไปอยู่ให้นายนั้นมาว่าอีกใช่ไหม  ชอบพาลกันจัง ทั้งๆที่ฉันช่วยออกมาแท้ๆ  แต่ก่อนที่ฉันจะเดินออกมาจ่ากประตู   ไปส์ก็จับแขนฉํนไว้  

"ขอโทษ"

"ไม่ใช่ฉัน  น็อตนู้นที่นายต้องของโทษ"

"หายโกธรกันน่ะ"


"ถ้าอยากให้หายดฏธรก็ไปขอโทษ  พวกนั้นสิ"

"ถ้าฉันทำเทอจะหายใช่ไหม"

"อือ"


                         ฉันไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่หรอ ที่คนอย่างไปส์จะขอโทษคนอื่น เพราะไม่ว่าตัวเองจะผิดขนาดใหน  ไปส์ก็ไม่เคยของโทษใคร  แต่ทำไมเขาต้องของโทษฉํน  เขาจะรู้ไหมว่าบ้างที  ฉันก็หวังไหวกับเขา  แต่ฉันก็ต้องพยายามไว้  เพราะเพื่อนฉันชอบเขาอยู่

"ขอโทษน่ะ ทุกคน  พอใจแล้วใช่ไหม"


     ไปส์เดินมาถึงที่ๆเพื่อนๆนั่งกันอยู่  และกล่าวคำขอโทษ  ทุกคนดูตกใจกันมาก   เห็นไมฉันบอกแล้วว่าถ้าบอกใครๆก็ไม่เชื่อ  พอไปส์ขอโทษ  ก็ยังมาถามฉันอีก  ถ้าตั้งคำหลังที่ถามฉันได้คงดี

"อือ"

        หลังจากนั้นไม่นานทุกๆคนต่างก็เข้าใจกัน  และแยกย้ายกันกลับบ้านของใครของมัน  เรื่องวันนี้ผ่านไปด้วยดี  แต่รู้ว่าทุกคนคงสงสัยว่าทำไม  ไปส์ถึงยอมมาขอโทษ  แต่อย่าว่าคนอื่นเลย  ฉันก็เหมือนกัน  แต่ก็ไม่มีใครจะกล้าถามไปส์เลย...


                                                              *****************************************