ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สวย..เซี้ยว..ซ่า

    ลำดับตอนที่ #3 : การแนะนำตัวหน้าเสาธง

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ค. 48


    เมื่อคุณพ่อเห็นดังนั้นจึงรีบพาเซนริไปรายงานตัวโดยด่วน เมื่อเดินเข้าไปในโรงเรียนไม่มีใครเลยยยยยยยยยที่



    จะไม่หันมามองเซนริ อาจารย์ทุกคนก็เห็นจะเกรงใจพ่อของฉันเปงพิเศษ ไม่ชอบยังงี้เลยชอบแบบธรรมดาแบบเด็กทั่วไป



    มากกว่าอีก เซนริคิด เมื่อตอนเรียนที่อังกฤษ เซนริก็เป็นเหมือนเด็กทั่วๆไปไม่มีใครมาจ้องแบบนี้ บรรยากาศแบบนี้



    ลำบากใจจังเลย เมื่อมาถึงห้องรายงานตัวเซนริก็แค่เซนชื่อ ไม่ต้องทำอะไรมากเพราะอะไรก็น่าจะรู้ดี เมื่อภารกิจแล้ว พ่อก็



    กลับไปทำงานต่อ ปล่อยให้เซนริต้องเจอะสิ่งต่างๆอยู่คนเดียว หว้าทำไงดีวะ เมื่อเดินไปเรื่อยๆเซนริก็คิดจะหาเพื่อซักคน



    เห็นแล้วคนนั้นไงที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ ดูท่าทางจะเป็นมิตรดี เมื่อเซนริเดินเข้าไปทัก เด็กผู้หญิงคนนั้นตกใจเล็กน้อยแต่ก็



    ทักทายเซนริด้วยความเป็นมิตร “เธอชื่ออะไร เรียนชั้นไหน ฉันชื่อเซนริ คุริคาว่า เรียกเซนริอย่างเดียวก็ได้ หากไม่รังกียจ



    ฉันขอเป็นเพื่อนได้ป่าว ฉันมาเรียนม.ปลายที่นี่ ..”เซนริต้องชะงักเมื่อผู้หญิงคนนั้นหันมามองแล้วพูดว่า “พอแล้ว ไม่ต้อง



    ยาวขนาดนั้นก็ได้ เป็นเพื่อนกันได้สิ ฉัยชื่อ ยูมิโกะ เรนงะ เรียกยูมิอย่างเดียวก็ได้ ฉันก็เรียนชั้นเดียวกับเธอแหละ”ว้าวดีใจ



    จังมีเพื่อนแล้ว เซนริดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อยูมิเห็นก็ต้องใจ ตอนแรกคิดว่าเซนริจะเรียบร้อยเป็นคุณหนู ซะอีก ที่แท้ก็



    เซี้ยวเหมือนกันนะเนี่ย เซนริบอกว่าฉันก็นิสัยอย่างงี้แหละ แก่น เซี้ยว ไม่ใช่คุณหนูอะไรหรอก ตอนนี้ดูเหมือนว่าทั้งสอง



    จะสนิทกันในระดับหนึ่ง ยูมิเพื่อนของเซนริก็เป็นลูกคนรวยเหมือนกันเพราะพ่อของยูมิเป็นเจ้าของธุรกิจอะไรซักอย่างเ



    นี่ยแหละ เพาะยังไงโรงเรียนนี้ก็มีแต่ลูกคนรวยอยู่แล้ว

        

    ติ้ง.....ต่อง.......ติ้ง.........ต่อง เสียงไรอะ เซนริถามยูมิ อ๋อสัยงออดบอกว่าให้ไปเข้าแถวน่ะ มีเข้าแถวด้วยเหรอเนี่ย



    ที่อังกฤษไม่เห็นมีเลย เข้าแถวด้วยเซ็งจะตาย เอาน่ะ ไปกันเถะ ยูมิดึงเซนริไปเข้าแถว เมื่อมาถึงแถวทุกอย่างก็เป็นแบบเดิม



    มีแต่คนมองเซนริเป็นตาเดียว พวกผู้ชายก็ได้แต่อิจฉายูมิที่ได้จับมือเซนริ “เธอคงป๊อปน่าดู คนเลยมองเป็นตาเดียว”ยูมิ



    บอกเซนริ แล้วหัวเรา “ไม่หรอกน่า โรงเรียนนี้ก็แปลกไม่เคยเห็นคนรึไงนะมองอยู่ได้”เซนริบ่น  เมื่อทำกิจกรรมหน้าเสา



    ธงเสร็จ อาจารย์ก็พูดขึ้นว่า “วันนี้เรามีคนเข้ามาเรียนที่นี่ใหม่ นั่นก็คือ คุณเซนริ คุริคาว่า ซึ่งเป็นทายาทของนักธุกิจที่รวย



    ที่สุดในญี่ปุ่น และวันนี้ครูก็จะให้หนูเซนริขึ้นมาแนะนำตัวกับเพื่อนๆ”เมื่อครูพูดจบต่างเรียนต่างก็ตบมือกันเสียงดัง



    “โอ้! มายก้อด นี่มันอะไรกันเนี่ยต้องออกไปแนะนำตัว”เซนริอุทานออกมาสียงดัง ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว



    โดยเฉพาะ ประธานนักเรียนหนุ่มรูปหล่อซึ่งเป็นที่หมายปองของสาวๆ ก็หันมามองเซนริ รู้สึกว่าจะมองตั้งแต่ตอนที่เซน



    ริมาเมื่อตอนเช้าแล้ว แต่เซนริไม่รู้ตัวแหละ เมื่อเป็นยังงี้เซนริก็เดินออกไปโดยดี แต่สีหน้าของเธอดูเซ้งที่สุด “ฉันไม่เคย



    ต้องทำอะไรแบบนี้เลย เบื่อจิ้งจิง ชักจะคิดถึงอังกฤษ และเพื่อนๆที่โน่นแล้วซิ คิดผิดรึป่าววะเนี่ย”เซนริคิด เมื่อเดินมาถึง



    เซนริก็เริ่มพูด “สวัสดีค่ะทุกๆคน ฉันเซนริ  คุริคาว่า ทุกคนก็คงจะรู้จักฉันดีแล้ว เพราะไม่งั้นคงไม่มีใครไปยืนออกันดูฉัน



    ที่ประตูหรอก ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคะ แต่ขออย่างนึงอย่ามองฉันมากได้รึป่าวคะ แบบว่ามันรู้สึกแปลกๆก็แค่นั้นเอง



    ขอบคุณค่ะ” เมื่อเซนริพูดจบทุกคนก็ตบมือแล้วก็อึ้งกับคำพูดของเซนรินิดหน่อย แต่มีนักเรียนหญิงจำนวนไม่น้อยที่เห็น



    ว่าเซนริเท่มากโดยเฉพาะเด็กรุ่นน้อง เด็กๆพวกนี้ชักชอบเซนริขึ้นมาแล้วซิ พวกผู้ชายไม่ต้องพูดถึงต่างก็มีเซนริอยู่เต็ม



    หัวใจแล้วซิ ถึงแม้จะเซี้ยวซ่าไปหน่อย แต่ก็น่ารัก น่าค้นหาดีเหมือนกัน แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะเนี่ย เซนริจะเจอ



    อะไรอีกก็ไม่รู้ เฮ้อ ก็คงต้องรอดูกันต่อไป



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×