- ; short story / monsta x

ตอนที่ 2 : kiss me , say good bye

- Hyungwon x Kihyun -

            “ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ ” ชายหนุ่มเอ่ยขายาวทั้งสองข้างหยุดลง สายตาอันแสนอบอุ่นมองดูร่างเล็กที่ยื่นตรงหน้า สองมือที่บางกุมเข้าหากันแน่น ฮยองวอน เลือนขึ้นจับมือเล็กนั้น แต่กลับถูกอีกคนสะบัดออก “ปล่อย .. ” เสียงหวานแผ่วเบา หึ .. คนตัวสูงยกขึ้นยิ้มปล่อยมือที่พยามกอบกุมโดยง่ายดาย

            “ ไม่เอาน่า อย่าดื้อกับผมสิคุณใจร้ายจัง ” ฮยองวอนพูดติดตลกฝ่ามือกว้างยกขึ้นเสยผมไปด้านหลังถอนหายใจเบาๆ  “ จิตใจคุณจะไม่ทักผมคืนบ้างรึไง ” เขาท้วง “ ไม่มีความจำเป็น ” คนตัวเล็กปฏิเสธอีกครั้ง 

            “ โธ่ .. ที่รักอย่าเย็นชากับผมหน่อยเลยน่า มันไม่ใช่คุณเลย ” ร่างสูงเดินเข้าประชิดตัว ท่อนแขนยาวโอบรอบเอวเล็กก่อนจะดึงอีกคนจนชนอก ฝ่ามือที่ว่างอีกข้างเลื่อนกลึงหลังใบหูขาว “ อย่ามองผมแบบนั้นสิ กีฮยอน ” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยกระซิบ แม้ว่าทั้งคู่จะอยู่ภายในตรอกเล็กๆไร้ซึ่งแสงสว่าง พอแค่สลัวฮยองวอนเองกลับมองเห็นใบหน้าอดีตคนรักของเขาได้อย่างชัดเจน

            “เลิกเล่นแล้วปล่อยฉันไปซะฮยองวอน ” คนตัวเล็กเบี่ยงตัวหลบหลีกการลุกล้ำ

            “ ผมก็เหงาสิ หึ.. ไม่เอาด้วยหรอก”

            “ คิดว่าฉันจะอยู่แก้เหงาให้นายรึไง ? ” คิ้วสวยเลิกขึ้นสงสัย

            “ ... ”

            “ ไร้สาระน่าฮยองวอน .. ” กีฮยอนส่ายหัวเย้ยก่นคำต่อว่าสวนทางกับฝ่ามือเล็กที่ลูบไล้ไปตามใบหน้างาม   แสยะยิ้มอย่างมีชัย "นายนี่มันยังเลวไม่เปลี่ยนเลยนะ" 

            ฮยองวอนจับมือเล็กที่วุ่นวายกับใบหน้าเขาขึ้นมาจรดริมฝีปากลงบนหลังมือแผ่ว ช้อนสายตาคมขึ้นมาอีกคนย้ายมาจูบลงปลายนิ้วทั้งห้า จูบซ้ำย้ำลงปลายนิ้วนาง ผละรอยจูบออกมแต่ยังคงกอบกุมมือนั้นไว้อยู่  กีฮยอนหัวเราะขึ้นแผ่วไม่ว่าฮยองวอนทำอะไรเขาก็รู้ทางอีกคนแน่นอน เขามั่นใจและเขาไม่ผิดพลาด

            มันเป็นอย่างที่เขาคิดไว้จริงๆ  กลับไปเป็นของเล่นให้อีกคนแก้เหงา 

“ คิดดีแล้วหรอที่จะทำแบบนี้” กีฮยอนถามย้ำยื่นดูอีกคนที่วุ่นวายกับการถอดเสื้อผ้าตัวเอง “ นายมีเขานะเผื่อลืม”  เขาเอ่ยพลางเดินเข้าไปหาร่างสูง วางมือลงแผงอกเปลือยเปล่าสายตาจดจ่อตำแหน่งมือ “ แล้วมันทำไม? ”

            “ แค่ไม่แปลกใจว่าทำไมเราถึงเลิกกัน ” ริมฝีปากสวยขยับยิ้ม สายตาเย็นชาผันแปรเป็นความอ่อนโยน เจ้าของแผงออกขมวดคิ้วหงุดหงิดกับท่าทีของคนตัวเล็ก  ใบหน้าหล่อหันหน้าไปอีกทางถอนลมหายใจแผ่ว

            “...”    ใบหน้าหล่อหันกลับมาเผชิญอีกคน  ร่างสูงไม่เข้าใจในสิ่งที่อดีตคนรักกำลังพูด

            “ ทั้งที่นายยังเป็นแฟนเขา แต่กลับมาสนุกกับฉัน-”  ยังไม่เห็นเอ่ยจบมือกว้างประจบบนริมฝีปากอิ่ม มั่วแต่พล่ามอะไรที่เขาไม่เข้าใจตั้งแต่ครู่

            “ พระเจ้า! นี้คุณรู้มั้ยว่าวันนี้คุณเอาแต่พูดถึงคนอื่น ทั้งๆที่ผมอยู่ตรงหน้าคุณเสีย”   ฮยองวอนลดมือลงเลื่อนจากริมฝีปากอิ่มเป็นลำคอระหงส์  ลาดไหล่ขาว ย้อนกลับยังหลังกกหูขาว

            “ เลิกพูดถึงคนอื่นแล้วมาสนใจเรื่องของเราเถอะ ผมไม่ได้สัมผัสคุณมานานแล้วนะ คิดถึงเสียงคุณเป็นบ้า ” เสียงกระซิบแหบพร่าดังขึ้นข้างหู เจ้าของเสียงเคลื่อนใบหน้าออกมาคลี่ยิ้มที่อ่อนโยนหากแฝงด้วยวามหลอกหลวง กีฮยอนยิ้มกลับเคลื่อนริมฝีปากอิ่มจรดริมฝีปากอีกคน มือเล็กเกาะลาดไหล่กว้างไว้ 

            คนตัวเล็กผละใบหน้าออกมา มือที่เคยเกาะไหล่กว้างย้ายขึ้นโอบลำคอแกร่ง  กดจูบซ้ำและย้ำลงลำคอคนตัวสูง

            “ จูบลาครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย  แล้วเราจะหยุดทุกความสัมพันธ์...ที่รัก ”  เสียงกระซิบนุ่มแผ่วเบาดังเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ค่ำคืนอันแสนยาวนี้จะจบลง

            กีฮยอนเอาแต่คิดในใจซ้ำๆในสิ่งที่คนตัวสูงเอ่ย มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก เรื่องของเราจะไม่มีทางจบลง และมันจะไม่เริ่มต้นหวนกลับมาอีกครั้ง .. เขารู้ว่าเขาผิด แต่แล้วมันอย่างไรล่ะ อีกคนก็ไม่ต่างกันไม่ใช่หรือไง ?

             “ ที่รัก ได้โปรดอย่าเอ่ยคำล่ำลา ผมรู้ว่าคุณทำมันไม่ได้ ใช่ .. ผมเองก็ไม่ต่างกับคุณ “

END

// ควรเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นแชเล่นชู้มั้ย ? เชียนมาสองเรื่องเป็นชู้ทั้งสองเรื่อง บาปมากแม่ ฮือ ศั้นนิดๆนะคะ ไม่ว่างเลยอ่ะะะะะะ 

         

Chess Theme