คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ' chapter : one
I n t ro . . .
ผมหลงรักใน รอยยิ้ม ของเขา
ผมหลงรักใน ริมฝีปากสีแดงแสนสวย ของเขา
ผมหลงรักใน ความเป็นตัวของตัวเอง ของเขา
ผมหลงรักใน ความน่ารัก ของเขา
ผมหลงรัก ทุกๆอย่างที่เป็นเขา
ผมหลงรักเขา....ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็น
“ ริมฝีปากของนายมันน่าจูบ อยากจะรู้จังรสชาติมันจะหวานและนุ่มอย่างที่คิดหรือเปล่า? “
( - อู๋อี้ฟาน ได้กล่าวไว้ )
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นพี่เขา....ผมว่าพี่เขาหล่อ
พี่เขาหล่อมาก หล่อไม่มีที่ติ หล่ออย่างกับเทวดา
แต่ผมคิดว่าถึงพี่เขาหล่อ...แต่ผมหล่อกว่านะพี่ลู่บอก J
“ พี่คิส......คิสที่แปลว่าจูบหรอ? งั้นพี่ก็ชื่อจูจุ้บละสินะฮะ? อ่า...หรือว่าพี่จะจุ้บผมอ่ะ? ไม่เอานะแม่จะว่า.//. “
( - โอเซฮุนได้กล่าวไว้ )
____________________________________________________________________________
[ Kris part ]
เมื่อผมเห็นเขาครั้งแรก ผมว่าเขา น่ารัก
เมื่อยามที่เขาพูด ผมว่าเขา น่าจูบ
“ ลู่บ้านมึงนี่ไม่บอกก็รู้อ่ะว่าบ้านใคร... “ ผมพูดออกมา
“ บ้านกูสวยละสิท่า “ คนที่ผมเรียกว่าลู่ตอบกลับมา
ก่อนอื่นผมต้องแนะนำตัวก่อนสิครับ อะแฮ่ม...ผมชื่อคริส ชื่อจริงๆคือ อู๋อี้ฟานเป็นบุรุษรูปงามหน้าตาดี มีเงิงยื่นออกมาเป็นศรีแก่ใบหน้า? ส่วนคนที่ผมเรียกว่าลู่จริงๆมันชื่อลูฮานครับ มันเป็นเพื่อนสนิทผมเองแหละ แต่มันไม่เหมือนผมหรอกนะเพราะมันหล่อไม่เท่าผมหรอก :P
“ ไม่ใช่ว่ะ... “ผมตอบลูฮานไป
“ แล้วทำไมมึงถึงพูดอ่ะว่าถ้ากูไม่บอกมึงมึงก็รู้ว่านี่บ้านใคร? “
“ ไอห่า..ใครมันจะบ้าเอารูปปั้นโดนัลดั๊กสูงเท่าบ้านมาตั้งเด่นสง่าไว้หน้าบ้านแบบมึงไหมละ! “
“ อาจจะมีก็ได้ -3 – “
“ ไม่มีครคลั่งเป็ดเหลืองได้เท่ามึงละ “ เสื้อก็ลายโดนัลดั๊กไหนจะกางเกงอีก ผมเดาว่าไอ้ลู่มันคงใส่กางเกงในลายโดนัลดั๊กแหละ-___-
“ เชอะ. คริสติน่าแมร่ง ไม่คุยด้วยแล้วงอล” ว่าแล้วมันก็สะบัดก้นงามๆใส่ผมทันที
“ ถ้ามึงไม่คุยกับกู งอลกูนี่กูกลับละนะ รายงานมึงทำเองละกัน.. “
.
.
ถ้าถามว่าตอนนี้ผมอยู่ไหน?
บ้านผมหรือบ้านไอ้ลู่ ผมตอบได้เลยครับว่า....บ้านไอ้ลู่มัน-_________-
หลังจากที่ผมบอกว่าถ้ามันงอลผมจะกลับบ้านไม่ช่วยทำงาน มันนี่วิ่งมาลากผมเข้าบ้านแถมล็อคกุญแจรั้วบ้านประตูบ้านหน้าต่างที่บ้านอย่างดี ทำอย่างกับไม่ให้ผมกลับบ้านไปงั้นแหละ
“ บ้านมึงนี่สุดยอดว่ะ... “ ผมพูดออกมาขณะที่มองภายในบ้านของไอ้ลู่มัน
ผมเป็นเพื่อนมันมาตั้งนานนะแต่ไม่เคยมาบ้านมันหรอกนี่ครั้งแรกเลยนะ เพราะว่าส่วนใหญ่ไอ้ลู่มันชอบไปบ้านผมอ่ะ มันบอกว่าบ้านมันเป็นที่ต้องห้าม-_______-
“ บ้านกูสวยละสิ “
“ ไม่ใช่หรอก บ้านมึงทำกูสะพรึงตั้งแต่หัวยันขนหน้าแข้ง “ จะไม่ให้สะพรึงได้ไงครับ แค่หน้าบ้านก็โดนัลดั๊กตัวใหญ่ทำผมตกใจแล้ว ในบ้านนี่หนักกว่า โซฟาลายโปโรโระ กระเบื้องลายเบนเทน หุ่นยนต์พาวเวอร์เรนเจอร์ นาฬิกาพาวเวอร์พัฟเกิร์ล ตู้ใส่ตุ๊กตาบาร์บี้แบบคริบเซ็ต!
บอกตรงๆครับ คริสสะพรึง!!!!!!!!!!!!
“ ทำอย่างกับบ้านมึงไม่น่ากลัวงั้นแหละ อัลปาก้าเต็มบ้านอย่างกับจะไปปาบาซูก้าใส่ใคร ห้องนอนมึงก็สีชมพูบรรลัย โด่ว.อีตุ้ดแวนคูเวอร์เอ้ย “
“ ทำไม? อัลปาก้ากูออกจะน่ารัก “
“ น่ารักพร่องส์สิ โดนัลดั๊กฮยองกูน่ารักกว่า “
“ ไม่อ่ะโคตรน่าเกลียด... “
“ ไอ้ห่าเงิง!!!!!!!!!!!!!!!!! “
“ ไรมึง ไอ้ห่าลู่!!!!!!!!!!! “
#@$%&!@#!$%&฿@#!#$%&
แล้วเมื่อไหร่เราจะได้ทำงานเนี่ย????
.
.
“ มาๆมึงเงิงกี้ มาช่วยกูทำงานได้ละเดี๋ยวไม่เสร็จ.. “
หลังจากที่เราเปิดศึกสมรภูมิรบเรื่อง อัลปาก้าโดนัลดั๊กไปราวๆชั่วโมงเศษๆ ตอนนี้ผมกับมันก็ตั้งระเห็จตัวขึ้นมาทำงานที่ห้องมันละครับ
“ เออๆ “
ก๊อกๆ
“ ใครว่ะ? “ ไอ้ลู่ตะโกนออกไป
“ ฮุนครับ “
“ ฮุนไหนว่ะ? “
“ ฮะ ฮะ ฮุนบาร์บี้ “ เสียงข้างนอกตอบกลับมา
ฮุนบาร์บี้...เด็กชะมัด คริสปาก้ายังจะไพเราะกว่า
“ เข้ามาเลยอีหนู.. “
หลังจากที่ไอ้ลู่ตะโกนให้คนข้างนอกเข้ามาได้ ก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆดูท่าทางน่าจะเด็กกว่าพวกผมสองคนเดินเข้ามา พร้อมกับถาดน้ำและขนม ตามเนื้อตัวและเสื้อผ้าของเด็กคนนี้มันดูมอมแมมมากพอควรอ่ะ...ลูกคนใช้แหง
“ ทำไมแกเอาเข้ามาอ่ะ? ใครใช้แกเนี่ย? “
“ คะ คะ คุณนายแม่ใช้แม่บ้านยูนาแต่ว่า ยูนาท้องเสียเพราะกินส้วมตำมาฮะ “
ฮะ? ส้วมตำ
“ เออๆ เอามาวางบนโต๊ะเร็ว “
“ ครับ.. “ เด็กมอมแมมพูดพลางเดินจะเอาถาดน้ำและขนมมาวางบนโต๊ะ
โครม!
เสียงนี้ไม่มช่อะไรหรอกครับ ไอ้เด็กมอมแมมมันดันลื่น ทำน้ำและขนมหกหมด แถมหกที่ไหนไม่หกมาหกใส่ผมซะได้!!!!!!!!!!
“ ขะ ขะ ขอโทษ “ เด็กมอมแมมมันพูดขึ้นมา ผมเลยมองหน้ามันเพื่อจะต่อว่า
แต่พอมองหน้ามันชัดๆเท่านั้นละ.......น่ารัก
.
.
ถึงเนื้อตัวหรือเสื้อผ้าไอ้เด็กมอมแมมมันจะสกปรกแต่พอผมได้เห็นใบหน้าของมัน นี่ทำเอาผมตะลึงได้ทันทีเลยละ ใบหน้าที่เรียวใบรูป ดวงตากลมโตที่ทอประกายออกมา จมูกเป็นสันได้รูป และริมฝีปากสีแดงสดราวกับลูกเชอร์รี่ที่น่าลิ้มลอง
นี่ผมกำลังคิดอะไรอยู่?
“ ขะ ขะ ขอโทษครับ “ เสียงไอ้เด็กมอมแมมมันพูดขึ้นมาอีกครั้ง ตอนที่มันพูดปากของมันค่อยๆเผยออกมา มันช่างน่าจูบเสียจริง ( คริสแกคิดอะไรของแกเนี่ย? – ไรเตอร์ฮันนี่ )
“ ไม่เป็นไร... “ ผมตอบออกไป
“ นี่แกทำอะไรของแกเนี่ย โว๊ะซุ่มซ่ามอ่ะ ไม่ไลค์ๆ ลู่ไม่ไลค์อย่างแรง ออกจากห้องไปเลยนะ บอกยูนาด้วยเอาขนมกับน้ำมาให้ใหม่ที ไปเลยแก “ ไอ้ลู่ตะโกนโวยวายขึ้นมา
“ ปะ ปะ ไปก็ได้ “ ไอ้เด็กมอมแมมที่ปากช่างน่าจูบ? มันพูดขึ้นก่อนที่จะลุกออกจากห้องไป
“ เดี๋ยวดิ “ ไอ้ลู่พูด
“ อะไรอ่า? “
“ ทำไมตัวแกมอมแมมจังว่ะ? “
“ ไปเล่นกับคุณเคนที่แปลงดอกไม้มาสิฮะ “
“ แล้วไม่เล่นกับบาร์บี้ละ? “
“ ผมงอลบาร์บี้อยู่.. “
“ โด่ว. บอกแล้วบาร์บี้มันไม่ใจ สู้โดนัลดั๊กไม่ได้หรอก “
“ ไม่จริง! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด “ หลังจากที่ไอ้ลู่พูดจบเด็กมอมแมมนั่นก็เถียงและกรี๊ดออกมาจากนั้นก็วิ่งออกจากห้องไอ้ลู่ไปอย่างไร้ล่องลอย
ประสาท....ถ้าหน้าตาไม่หน้ารักปากไม่น่าจูบนะ
“ 555555555555555555. สะใจจริงเว้ย. “ ไอ้ลู่พูดออกมา
“ สะใจอะไร? “
“ สะใจที่ได้แกล้งคน 5555555555555 “
“ เด็กมอมแมมคนนั้นอ่ะนะ? “
“ มันไม่ใช่เด็กมอมแมมเว้ย. ไอ้นั่นมันฮุนบาร์บี้ “
“ ใครว่ะ? “
“ ก็ไอ้เด็กคนเมื่อกี้ไง ฮุนบาร์บี้ มีไรป่ะ? “
“ ไม่ๆที่กูจะถามอ่ะคือเด็กนั่นมันชื่ออะไร? “ มันน่ารักดี...
“ ฮุนบาร์บี้. โอเซฮุน ถามทำไมฟะ? “
“ เปล่าๆ เด็กมันน่ารักดี แต่แลดูมอมแมมไปหน่อย “
“ เฮ้ย! ไอ้เด็กนั่นมึงห้ามยุ่งนะเว้ย “
“ ทำไมว่ะ? ลูกคนใช้บ้านมึงอ่อ? “
“ ไม่ใช่..............นั่นน้องกูมึงห้ามยุ่งกูหวง “
.
.
.
หลังจากที่ผมนั่งปั่นรายงานกับมันราวๆสามชั่วโมง ซึ่งตลอดเวลาที่ทำรายงานกับมัน ไอ้ลู่มันก็เอาแต่พูดกับผมว่าไม่ให้ยุ่งกับน้องฮุนบาร์บี้หรือน้องชายมันนะแหละ แต่ว่า..ใครจะสน J
“ กูกลับแล้วนะเว้ย. “
“ เออๆ ไปเลยมึง “ ไอ้ลู่ทำท่าไล่ผมให้รีบกลับบ้านไป
“ ดะ ดะ เดี๋ยวฮะ “ จู่ๆน้องฮุนบาร์บี้?ก็วิ่งออกมาหน้าบ้าน
ตอนนี้สมองของผมกำลังประเมินสเตตัสที่ขะมอบให้น้องเขาอย่างหนัก...
( ความคิดจากสมองของพี่คริสในการมโนใส่น้องฮุน. )
เด็กอะไรแมร่งเอ้ย! โคตรโมเอ้เลย ตอนอยู่บนห้องไอ้ลู่ตัวมอมแมมแบบคริสติน่าคนนี้ไม่ค่อยชอบนะ แต่เห็นหน้าแล้วแบบน่ารักว่ะ ยิ่งเห็นปากแล้วนี่คือแบบ..ขอจูบทีดิ ปากจะน่าจูบไปไหนฟ่ะ???
แล้วยิ่งตอนนี้เหมือนน้องจะไปอาบน้ำอาบท่ามาแล้ว นี่คือแบบเนื้อตัวสะอาดมากเลย งืออออ.คริสติน่าอยากอาบน้ำให้น้องอ่ะ อยากรูปร่างและสัดส่วนเห็นแต่หน้าและลำตัวที่มีเสื้อผ้าแล้วมันไม่ฟิน ดูดูดู. ดูน้องดิแบบแต่งตัวโคตรน่ารักเลยเอี้ยมหมีกับเสื้อยืดข้างใน ขนาดใส่แค่นี้ยังดูดี แล้วมีการมัดจุกที่ผมอีก...
โอ้ยยยย. สุดจะบรรลัยความน่ารัก ดูปากสิเปื้อนคราบช็อคโกแลตด้วย อยากจะกินช็อคโกแลตจุงเบย แต่เอาตรงปากน้องอ่ะ คริสจะกิน จะกิน แถมน้องยังวิ่งมาหาคริสติน่าคนนี้อีก
งือออออออ. T^T น้องเข้าจะวิ่งมาสารภาพผมแบบในนิยายหรือเปล่าที่แบบนางเอกเจอรักแรกพบ กรี๊ดดดดดดดดดดดด ( หมวดคริสติน่าหลุดโลกกู้ไม่กลับ- ไรเตอร์ฮันนี่ )
“ มีอะไรหรือเปล่าครับ “ ผมรีบเก็กเสียงแล้ววางหมาดให้ดูดีเพื่อน้องเขาจะได้กรี๊ดผม (นี่โหมดสติหลุดกู่ไม่กลับอยาเลยหรอเนี่ย? - ไรเตอร์ฮันนี่ )
“ คือคุณนายแม่ให้ฮุนนี่เอาขนมมาให้พี่ครับ คุณนายแม่บอกให้ผมมาขอโทษที่ทำขนมกับน้ำหกใส่ “
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ “ แค่มันเปียกไปยันกางเกงใน แถมยังไม่ได้เปลี่ยนชุดใหม่
แต่เพราะน้องฮุนนี่เป็นคนทำ...เลยมิเคืองโกรธ-////////////-
“ มะ มะ ไม่ได้นะฮะ. คุณนายแม่บอกให้พี่รับ อย่ามาไม่เป็นไรสิ รับขนมไปเลยนะฮะพี่.. พี่เอ่อะ “
“ พี่ชื่อคริสครับ “ ผมบอกชื่อของไป
“ ... “ น้องฮุนนี่ดูนิ่งไปหลังจากที่ผมบอกชื่อให้น้องเขาได้รู้ “ เอ่อ.... “
“ มีไรหรอครับ? “
“ พี่คิส? พี่ชื่อจูจุ้บหรอฮะ? หรือว่าพี่จะจูจุ้บผมหรอ? ....มะ มะ ไม่ได้นะฮะ คุณนายแม่ต้องว่าแน่ๆถ้าพี่จะจูจุ้บผมอ่ะ.//////. “ น้องฮุนนี่พูดออกมาอย่างอายๆ
น้องรู้ได้ไงว่าพี่อยากจะจูบน้อง หน้าพี่ฟ้องหรือนี่? แต่ว่าเมื่อกี้น้องบอกว่าจูบไม่ได้เดี๋ยวแม่ว่า..นี่ถ้าแม่ไม่ว่าแสดงว่าจูบได้ใช่ปร้า? วรั๊ยยยย-////- ( แลดูพี่คริสแกจะจิตหลุดไปแล้ว - ไรเตอร์ฮันนี่ )
“ อ้ากกกกกกกกกกกกก. “ อยู่ดีๆไอ้ลู่ก็ตะโกนออกมาอย่างกับคนบ้าคลั่ง
ไอ้ลู่...มึงมันกขคงจ. ไอ้คนขัดขวางความสุขคู่คริสฮุน กร๊าซซซ*คริสพ่นไฟ*
“ พี่ลูฮานเป็นไรอ่า._. “ น้องฮุนนี่หันกลับไปถามไอ้ลู่ด้วยใบหน้าอัยบ้องแบ้วแล้วโมเอ้
คริสโดนท่าฮุนนี่โมเอ้แอคแทคเข้าเต็มๆครับท่านT^T
“ หึงเว้ยหึง. กลับเข้าบ้านไปฮุนบาร์บี้ เดี๋ยวพี่เอาขนมให้มันเอง “
“ ฮะ._. “ น้องฮุนนี่ดูหน้าจ๋อยๆ สงสัยเพราะไม่อยากจากผมแน่เลย-//////-
“ ไปก่อนนะฮะ พี่คิส “ แหนะๆมีการหันมาบอกผมด้วยแถมยังทำท่าปากจู๋ๆเหมือนกับจะเติมให้ผมวิ่งเข้าไปจูบด้วยอ่ะ น่ารักเว่อร์-////////-
“ แกทำปากจู๋ทำไม!!!!!! “ ไอ้ลู่ตะโกนใส่น้องฮุนนี่
ไอ้ลู่แกมันเลวไปตะโกนใส่น้อง เดี๋ยวถ้าขี้หุน้องฮุนนี่ออกมาเต้นระบำฮาววายนะกูจะต่อยให้จามึงเล็กลงมิลนึงเลยคอยดู!
“ กะ กะ ก็พี่เขาชื่อจูจุ้บนี่นา พี่คิส... ผะ ผะ ผมขอโทษฮะ “ ว่าแล้วน้องก็วิ่งเข้าบ้านไปราวกับสายลม
คือ....พี่ยังไม่ได้จูบน้องเลย กลับมาให้พี่จูบลาสักทีจะได้ไหม? TT ^ TT *น้ำตาไหลพราก*
“ มึงไสหัวไปได้ละ ไอ้เงิง “
“ ไม่เว้ย. ไอ้ลู่มึงมันเลวไปด่าน้องฮุนนี่ทำไม ใจร้ายT ^ T “
“ ก็กูหึงนี่นา “ ไอ้ลู่ตะโกนออกมา
“ หึงกูหรอ? “
“ ไม่ใช่ไอ้ควาย! กูหึงน้องกู กูไม่อยากให้มึงมายุ่งกับน้องกูเว้ย!!!!!!!!!!!!! “
สงสัยคงจะไม่ได้แล้วละ เพราะน้องฮุนนี่น่ารักเกินห้ามใจ
คริสจะเอา คริสจะเอา
“ ไม่ได้หรอก.. “
“ ไอ้... “
“ เพราะกูจะจีบน้องมึงเว้ย! “
เอวังจบตอนแรกด้วยแบบนี้ - /\ -
____________________________________________________________________________
ฟิคเรื่องนี้เกรียนนะบ่ได้น่ารักน่าชังเท่าไหร่? ( ไม่ใช่อะไรไรเตอร์เกรียน- . , - )
เดี๋ยวอินโทรตัวเต็มจะตามมาขอเวลาไปเค้นสมองสักนิดนึง
แฮ่มๆ...ไรเตอร์ชื่อ ฮันนี่ นะ อายุสิบเจ็ดขวบแบ้ววว ; w;
เรียกพี่เรียกน้องได้จามใจชอบเลยแต่ไม่เอาป้านะ555555
สาบานได้ว่านี่คืออินโทร....ยาวมากเลย -___________-
ความจริงอินโทรที่คิดอ่ะสั้นมากๆเลยนะ แต่แต่งไปแต่งมามันฟินเพราะนั่งดูแรงเงาย้อนหลังอยู่(เกี่ยวไหม? ) แต่งไปแต่งมาแลดูมันจะได้อารมณ์ พี่คริสเป็นผอ. ลูลู่เป็นนพนภา แล้วน้องฮุนเป็นมุตากับมุนินทร์ แอร๊ยยยยยยยยย ( ไรต์บ้าแรงเงาขั้นรุนแรง )
เนื่องจากอินโทรศัพท์มันสั้นจนเกินไป(สั้นแล้วหรอ? ) เลยเปลี่ยนมันเป็นตอนที่หนึ่งซะเลย-//-
เปิดตัวฟิคแล้ว*จุดพลุด*
แลดูเรื่องนี้พี่คริสจะเกรียนนะ ( บ่ไดด้ตั้งใจทำร้ายพี่คริสนะ แค่ตั้งใจเท่านั้นเอง อุ๊ปส์ )
ไรต์บ่นอะไรของมัน? 555555555555555555555555555555555555555
#อ่านแล้วงงงวยก็ขอโทษด้วยนะค่ะ มือใหม่หัดแต่งจะไปขอฮุนนี่แต่งงานละพรุ่งนี้(อะไร? )
#ฟิคเรื่องนี้ขับเคลื่อนด้วยคริสฮุนมีเชื้อเพลิงบรรทุกเป็นคอมเม้นเล็กๆน้อยๆนะ*ปุอิ้งๆ*
15:47 24/11 พรุ่งนี้คอนเอสเอ็มที่ไทยใครไปเจอกันได้เลย-/////////-
ความคิดเห็น