สาวสวยปากจัดกับคุณชายสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #3 : ค่ายสังคม&เหตุการณ์ช็อกๆ100%

ตอนนี้ เวลาก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วนะคะ สำหรับความสัมพันธ์ของมิ้นและกาย มันก็...ก้าวหน้าไปนิดๆหน่อยๆ
แต่สำหรับโมกับไมค์ ในสายตาของคนนอกส่วนใหญ่คิดว่า พวกเค้า 2 คนเป็นแฟนกัน หรือไม่ก็ชอบพอกันอยู่ ..
แต่ Chocolate คิดว่า คงไม่มีคู่รักคู่ไหนในโลกที่เอาเกลือไปใส่ในน้ำแดงแล้วให้อีกฝ่ายกินหรอก =_=""


"แกล้งกันซะหนุกเลยน้า" แหม่มพูดขึ้นระหว่างที่จะเริ่ม Homeroom


"ชั้นไม่ได้แกล้งนะ....แค่ใส่ใจในตัวเพื่อน เล่นด้วยนิดหน่อยเอง" โมตอบร่าเริง


"เล่นเหรอเนี่ยยยย" ไมค์กล่าว


"โห เราหวังดีกับเธอนะไมค์ ^O^" โมยิ้ม


....นังโม!  แกบังอาจมายุ่งกับไมค์ได้ยังไง  หนอย~... ความคิดของเหล่าชะนีแถวๆนั้น


"เงียบเดี๋ยวนี้นะ!" เสียงของอาจารย์ดังขึ้นราวฟ้าผ่า


"นักเรียบเคาโร้บบบบ" ไอ้คุณหัวหน้าพูดขึ้น


"ซา~หวาด~ดี~ค่า/คร้าบ อาจานนนน~"


"เอ่อ..วันหยุดสุดสัปดาห์หน้า พวกพี่ๆ ม.6 เค้าจะร่วมกันจัดค่ายสังคมขึ้นมา ใครสนใจจะไปมั่งจ๊ะ?" อาจารย์ถาม อารมณ์ต่างกับเมื่อครู่โดยสิ้นเชิง


โมหันไปหาแหม่มกับกวางเป็นเชิงปรึกษา แต่ก็ได้รับคำตอบว่า "เอ่อ คือเรา 2 คนไม่ว่างน่ะ ขอโทษนะ"


"งั้นชั้นไม่ไปด..." โมพูดยังไม่จบ เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น


(ฮาโหล โมหรอ ไปค่ายสังคมกันนะๆๆ ><) เสียงมิ้นดังขึ้นตามสาย


"เอ่อ งั้นไปก็ได้"


(โอเค๊ๆ บาย จุ๊บๆ)


"-O-"


"มีใครจะไปค่ายอีกมั้ย" อาจารย์ถามขึ้นอีกครั้ง


"หนูค่ะ!" เสียงของโมดังขึ้นพร้อมกับ นร หญิงอีกคน


"พิชญาภา กับ เกศริยา ใช่มั้ย??"


....เกศริยา...ใครวะ?... โมคิดพร้อมหันไปมองนร หญิงเจ้าของเสียงคนนั้น


....โห สวยเป็นบ้าเลยยย....โมยิ้มให้เกศริยาอย่างเป็นมิตร แต่สิ่งที่ได้รับกลับคืนมาคือการเมิน


....อะไรว้า พวกสวยแล้วหยิ่งเหรอเนี่ย...

"ใช่ค่ะ!" โมตอบอาจารย์



++พักเที่ยง++ 

"นี่แหม่ม จริงอ่ะที่เกดไปค่าย" มิ้นถามด้วยเสียงตกใจ


"อือ...ซวยเลยเธอ"


"TT0TT"


"ไมอะ?" โมถามงงๆ


"ก็เกดเนี่ย เป็นแฟนเก่าไมค์ แต่ไปมีกิ๊ก ก็เลยเลิกกัน แต่เจ๊เกดดันอยากคืนดี ยิ่งเธอมีข่าวกับไมค์เนี่ย ซวยยิ่งกว่าซวยอีกรู้ป่ะ"


"อืม ช่างมัน จะมาทำอะไรชั้นได้" โมทำหน้าเมิน


และที่โต๊ะถัดไป 2-3 โต๊ะ ก็มีกลุ่มคุณชายสุดหล่อนั่งอยู่


"เฮ้ย เกดไปค่ายด้วย ทำไงดีวะโอม" ไมค์ถามขึ้น


"มึงก็ไม่ไปดิวะ" โอมตอบ  เขาเป็นชายหนุ่มสุดหล่อ ที่มีตาสีน้ำตาลอ่อนซึ่งดูอ่อนโยนปนกับความเจ้าชู้มากมาย=.=" สีผิดออกแทนๆ สูงหุ่นดี(อันที่จริงมันก็ต้องดีหมดอะแหละ)


"ไอ้คุณโอม ไอ้คุณไมค์ พวกมึงต้องไปนะเว้ย" กายสั่งเสียงเฉียบ


"โถ่เอ้ย ก็แค่คุณหนูมิ้นไป..เออๆ แต่พวกเราคงปฏิเสธไม่ได้" ไมค์ตอบเซ็งๆ


"โห กะไอแค่ผู้หญิงคนเดียว ถึงกับบ้าขนาดนี้เลยเหรอ??" โอมทำหน้าเหมือนกับว่า ผู้หญิงก็เป็นแค่ของเล่น


"ไอ้เวร กูไม่เหมือนมึงนะ กูชอบเค้าจริงๆ ไม่เหมือนมึงหรอก" กายตอบกลับ


"เออๆ ไปก็ไป" ไมค์ตัดบท


1 สัปดาห์ผ่านมาเร็วเหมือนผ่านไปแค่ 2 วินาทีจริงๆ


ณ บ้านโม


"โอ้ย เอาอะไรไปค่ายดีวะ" โมบ่นกะตัวเองด้วยเสียงดัง


ติ๊ดๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของโมดังขึ้น


(ฮัลโหล โมจ๋า~~) เสียงมิ้นดังขึ้นมาตามสาย


"งายยย มีไร"


(เอ่อ...เธอช่วยเอากล้องไปด้วยนะจ๊ะ)


"อือๆ มีไรอีกป่ะ ชั้นจะไปเก็บของต่อ ยังไม่เสร็จเลย"


(ไม่มีอะไรแล้ว บ๊ายบาย)


วันต่อมา 07.00 น.


"น้องๆขา รีบเดินขึ้นรถกันเร็ว เดี๋ยวสายนะ >.<" เสียงพี่สตาฟฟ์ดังขึ้น


"ค่า~" โมตอบเสียงยาว พร้อมเดินขึ้นรถบัส


บนรถ


"มานั่งนี่โม" มิ้นเรียก พร้อมชี้ไปที่ที่นั่ง


"อะแหม นั่งตรงข้ามที่นั่งกายเลยนะ" โมกระซิบแซว


">///////<"


นั่งไปได้ซักพัก ไมค์ก็ลุกออกมาจากที่นั่ง


"พี่ครับ เปิดเพลงได้มั้ยครับ ผมมีซีดีมาด้วย^^" ไมค์เดินมาหาพี่สตาฟฟ์(ชะนีสาวพันธุ์เชื่อง(ไม่กัดใคร) )พร้อมยิ้มหวาน ในมือมีแผ่นซีดีอยู่แผ่นนึง


"ได้ซิจ๊ะ น้องไมค์ขอมาทำไมจะไม่ได้" เธอยิ้มหวานพร้อมเดินเข้าประชิดไมค์ และหยิบแผ่นซีดีอย่างใกล้ชิดเกินความจำเป็น จนไมค์ทำหน้าสยองไปเลย


แล้วเพลงก็ดังขึ้น


                          "Oh No No No อย่างงี้ไม่ดี
                          Oh No No No อย่างงี้สงสัยไม่ดี~"


......NEKO JUMP = = ไม่เอาน้า.......มิ้นคิด


"ปิดเลยนะ ชั้นไม่ฟัง!" โมยืนขึ้นตะโกน พร้อมชี้หน้าไมค์


"ไม่เอาอะ ชั้นชอบ น่ารักจะตาย" ไมค์ยิ้มหน้าระรื่น.......อันที่จริงเค้าก็ไม่ได้ชอบ Neko Jump อะไรเป็นพิเศษหรอก แต่เค้ารู้ว่า ถ้าโมฟัง โมต้องสติแตกแน่ๆ แล้วเค้าก็คิดไม่ผิดจริงๆ


"ไม่เอา ปิดนะ" โมเริ่มสติแตก


"Oh no no no อย่างงี้ไม่ดี" ไมค์ฮัมเพลงพลางทำท่ากวนประสาท


"หนอย~ แก!" โมตรงดิ่งไปที่ที่นั่งไมค์ทันที


"ผัวะ!" หมัดของโมตรงเข้าไปที่หน้าหล่อๆ ของไมค์เต็มๆ


"อ๊ากกกกก โอ๊ย" ไมค์ร้อง และจ้องหน้าโมอย่างโกรธๆ


"กรี๊ดๆๆๆๆ ไมค์ขา เป็นอะไรมากมั้ยคะ" ฝูงชะนีที่นั่งกระจัดกระจายอยู่บนรถ ต่างตรงดิ่งมาที่ไมค์เป็นจุดเดียว


"มะ.....มะ.....ไม่เป็นไร" ไมค์ทำหน้ารังเกียจ โดยมีโมยืนดูอย่างขำๆ


"โอ๋ๆๆ ไม่เป็นไรนะ" ฝูงชะนีดึงไมค์เข้ามากลางฝูง และรุมทึ้งอย่างเมามันส์ = ="


"พอได้แล้ว....รำคาญโว้ยย" ไมค์ผลักพวกชะนีออกแล้วเดินกลับมาที่นั่งพร้อมกับหันไปมองโมด้วยสายตาอำมหิต


"^_____^" โมยิ้มกว้างตอบ แล้วหันหน้าไปคุยกับมิ้นอย่างไม่ทุกข์ร้อน


"ว่าแต่....ค่ายนี่เราจะไปไหนเหรอมิ้น?" โมหันไปถาม(นี่จะไปไหนยังไม่รู้เลย ดูมันดิ๊)


"พัทยา" มิ้นตอบเรียบๆ


...........ค่ายบ้าอะไรวะ พัทยา จะให้เด็กไปเที่ยว Hard Rock เต้นฮูล่าๆ ที่ชายหาดรึไง -*-........ โมคิด


"ถึงแล้วจ้ะ!!" รุ่นพี่ประกาศเสียงดัง  ตารางค่ายจะมีดังนี้


วันแรก
     
   09.00           เข้าที่พัก
 
   09.30-11.30 เดินเล่นเที่ยว ชอปปิ้ง

   11.30-12.30 ทานอาหาร

   12.30-15.30 เล่นเกมกันที่โรงแรม

   15.30-16.00 เตรียมตัวว่ายน้ำ แยกย้ายเข้าที่พัก

   16.00-18.30 เล่นน้ำทะเล นั่งที่ชายหาด บานาน่าโบ๊ท เจ๊ทสกี(แล้วแต่สมัครใจ)

   18.30-19.30 อาบน้ำแต่งตัว

   19.30-20.30 ทานอาหาร

   20.30-22.00 กิจกรรม

   22.00 เป็นต้นไป เสรี


"ห้องพักที่ 403 นะจ๊ะ น้องที่พักมี4คน คือน้องโม น้องมิ้น น้องเกด แล้วก็น้องซาร่านะจ๊ะ ^^"


"ถึงห้องซะที" มิ้นพูดพร้อมหันไปสำรวจรอบๆห้อง ถึงห้องจะไม่หรูหรามาก แต่ก็ดูน่าอยู่ ห้องพักดูใหม่แล้วก็สะอาด แถมถ้าไปที่ระเบียงยังเห็นวิวทะเลตรงๆ อีกด้วย นับว่าดีมาก ถ้าเทียบกับค่ายสังคมทั่วไป


จากนั้น ทุกคนก็จัดของจนเรียบร้อย แล้วก็แยกย้ายไปเที่ยว


"ไปเดินเล่นกันนะมิ้น" โมยิ้ม


"อือ"


ทั้ง 2 คน ไปเล่นเกมกัน จากนั้นก็ไปเดินเล่นแถวๆชายทะเล ระหว่างที่กำลังเดินๆอยู่ พวกเธอก็หันไปเห็นฝูงชนกลุ่มใหญ่กลุ่มนึง


"เข้าไปดูกัน เผื่อมีอะไร" มิ้นพูด


"ก็ได้ๆ =O=" โมตอบ


เมื่อเดินเข้าไป


"หา!~ ไอ้กลุ่มคุณชาย!" โมอุทานดังลั่น


ใช่!!.....พวกเขาที่ว่าก็คือ ไมค์ กาย โอม ที่มาเดินเล่นแถวชายทะเล แล้วเกิดไปเจอที่สมัครประกวดร้องเพลง 3 หนุ่มเลยสมัครดู


"ไหนๆ" มิ้นที่พึ่งฝ่าฝูงชนเข้ามาถึงถามขึ้นเมื่อได้ยินโมพูดถึงกาย


"บนเวที" โมตอบโดยที่สายตายังไม่ได้ละจากภาพเวทีด้านหน้า


"กายเท่จังเลยอะ อ๊ายๆๆๆๆๆๆ >////////<" มิ้นกอดโมแน่นจนโมหายใจไม่ออก


ทั้ง 3 คนเท่มากๆค่ะ Chocolate ยอมรับ การแต่งตัวก็ไม่ได้มีอะไรมาก ก็แค่กางเกง Surf  เสื้อคอปกเนื้อผ้าโปร่ง บวกกับหน้าตาและทรงผมเท่ ๆ แค่เนี้ยอะแหละ


"กายเล่นกีต้าร์เก่งด้วย" มิ้นพูดขึ้นระหว่างที่ทั้ง2 คนเดินฝ่าฝูงชนเข้าไปด้านหน้าเวที


"อือ " โมรับส่งๆไปงั้นแหละ


*********************************


มิ้นขอรับหน้าที่เล่าเรื่องต่อละกันนะคะ


ว๊ายๆ กายเท่มากมาย เท่มากๆค่ะ >/////< มิ้นอธิบายไม่ถูก ส่วนโมก็ทำเป็นไม่สนใจ แต่มิ้นว่านะคะ เค้าต้องจ้องไมค์อยู่แน่ๆ 100%


"ไมค์เท่ดีเนอะโม" มิ้นถามโมพร้อมลอบสังเกตท่าที


"เหอะๆ ถ้าหมอนั่นเท่นะ ฉ่อยก็เป็นเจ้าชายแล้ว"


เวรกรรม.... ปากไม่ตรงกับใจจริงๆนะโม

          
             หลังจากปล่อยให้ยัยมิ้นได้พูดไปแป๊ปนึง Chocolate ขอบรรยายการประกวดเองละกันนะคะ^^

"การประกวดครั้งนี้ รางวัลคือ ได้ตัวดิชั้นไปค่ะ~~ เอ้ยๆ ผิดๆ จะได้กีต้าร์ไฟฟ้าไปค่าาา" กระเทยหนุ่มถึกบึกบึนผู้รับหน้าที่พิธีกรกล่าวเปิดงาน

"เริ่มจาก กลุ่มที่ 1 ละกันนะคะ" พูดจบ ผู้เข้าประกวดกลุ่มที่ 1 ก็เดินขึ้นมาบนเวที

      ผู้เข้าประกวดกลุ่มที่ 1 เป็นชายหนุ่มเชื้อชาติไทยแท้(เอ่อ...อาจจะมีลาวปนด้วยอะนะ) รูปร่างเหมือนพวกทำงานแบกกระสอบทรายมา 20 ปีเต็ม ผิวน้ำตาลเข้มหยาบกร้าน ตาโต+โปนดูน่ากลัว ผิวหน้ามีหลุมบ่อเหมือนถูกอุกกาบาตถล่มเป็นร้อยๆรอบ เมื่อพวกเขายิ้ม พวกคุณจะได้เห็นฟันสีเหลืองแท้ จมูกอันไร้ดั้งนั้นบานเหมือนโดนแคะมาเป็นล้านรอบ และที่ขาดไม่ได้ พวกเขา อ้วน เตี้ย ล่ำ ดำ ถึก!

"สวัสดีครับ ผมชื่อ คิง ครับ" แฝดลิงผู้พี่กล่าวขึ้นพร้อมกับแสยะยิ้มอวดฟันเหลืองที่ตัวเองคิดว่าเป็นการยิ้มทรมานใจสาว

"และผมชื่อ คอง ครับ" แฝดลิงผู้น้องแนะนำตัว พร้อมหันหลังชนกับแฝดคนพี่ และทำท่าเหมือนพวกนักร้องหนุ่มคู่ดูโอ้(คิดดูเองละกันนะ)

"เอ่อ...คุณคิงคองคะ? ไม่ทราบว่าพวกคุณประกอบอาชีพอะไรเหรอคะ ถึงได้มีหุ่นเท่บาดใจสาวอย่างงี้น่ะค่ะ!" พิธีกรฉิงถามอย่างมีมารยาท ทั้งๆที่ในใจคิดตรงกันข้ามทุกอย่าง

"ยังเรียนอยู่เลยครับ อ้อ ขอบคุณนะครับที่ชมหุ่นของพวกผม" ลิง No1 ตอบแบบหลงตัวเอง

"หา!!! ยังเรียนอยู่!! อะ..เอ่อขอโทษค่ะ แล้วพวกคุณอยู่ระดับไหนกันแล้วคะ?" กระเทยถึก เมื่อได้ยินว่ายังเรียนอยู่ก็เซจนแทบตกเวที

......สงสัยพี่แกคงเป็นนักกีฬาแน่ๆเลย ถึกขนาดนี้เนี่ย.....โมคิดพร้อมกับหันไปมองมิ้นท์ เพื่อนสาวที่กำลังอ้าปากค้างเชิญชวนให้แมลงวันเข้าไปวางไข่

"ม.5 ทั้งคู่ครับ" ลิงNo2 ตอบบ้าง

"สาวๆคนไหนสนใจ เดี๊ยนยกให้ไปเลยนะคะ กลุ่ม1 เนี่ย" พิธีกรกล่าวแบบอี๋ๆ

......อะแหม ตอนแรกทำเป็นจะยกตัวเองเป็นรางวัล จะแรดก็ต้องมีความกล้าหน่อยสิวะ.... โมคิดเหน็บพิธีกรสาว(ประเภท2) ในใจเช่นเคย

"งั้นต่อไป...เชิญกลุ่มที่2 ขึ้นมาแนะนำตัวค่ะ" แล้วชายหนุ่มกลุ่ม2 ก็เดินขึ้นเวที เมื่อพวกเขาเดินขึ้นมาก็เรียกเสียงกรี๊ดได้อย่างมากทีเดียว รวมทั้งจากพิธีกรที่ผลักคู่ลิงกลายพันธุ์ออกและรีบวิ่งมาหาพวกเขาทันที

            ผู้เข้าประกวดกลุ่มที่ 2 เป็นหนุ่มหล่อตี๋สไตล์เกาหลี 5 คน(เอ๊ะ! ดงบัง??) chocolate ขออธิบายรวมๆนะคะ เป็นหนุ่มหล่อตี๋ขาวสูง ตาชั้นเดียว จมูกโด่ง ไว้ผมทรงเด็กเกาหลี แค่เนี้ยแหละเนอะ

"อุ๊ยว๊ายต๊ายตาย ชื่ออะไรกันมั่งคะเนี่ย??"กระเทยถึกพันปีพูดอย่างตื่นเต้นและทำท่าเหมือนจะกระโดดเข้าไปจูบ

"เอ่อ....ผมโจครับ" หนุ่มสุดหล่อคนแรกกล่าวแหยงๆ เขาเป็นคนดูภูมิฐาน มาดคุณชาย ใส่แว่นบางๆ สไตล์สมัยนิยม

"ผมแมนครับ" คนที่ 2 เป็นคนดูร่าเริง อัธยาศัยดี ขี้เล่น

"ผมแบงค์" คนที่ 3 หนุ่มหล่อ เงียบ ขรึม เท่สุดๆ น่ากรี๊ดดดด

"ผมบอยนะครับ" คนที่ 4 ดูเจ้าเล่ห์  เจ้าชู้นิดๆ

"ผมซินคร้าบ^^" คนสุดท้าย หนุ่มน้อยหน้าใส ตาโต ดูนิสัยเด็กๆ น่าร้ากกกกกกกก >.,<

"ว๊ายยๆๆ หล่อกันหมดเลยนะคะ แล้วเรียนระดับไหนกันแล้วคะเนี่ย??"

"ม.1 ทั้งหมดเลยครับ" ซินตอบพร้อมยิ้มใสๆ ไร้เดียงสา

....เด็ก ม.1 สมัยนี้ทำไมหล่อจังวะ อุตส่าห์แอบหวังนิดๆนะเนี่ย อดแดกเลยตู....โมคิดอย่างเสียดาย จะให้ไปจีบเด็กก็กระไรอยู่(ถึงจะหล่อก็เหอะ><)

"ต่อไป กลุ่มสุดท้ายแล้วนะคะ" พิธีกรกล่าวอย่างเสียดาย ในเมื่อเด็กหนุ่มทั้ง 5 ที่เขา(หรือเธอดี?) กรี๊ดกร๊าดอยู่เมื่อครู่อายุห่างกันเกือบๆ 20 ปี

       กลุ่มสุดท้ายก็คือกลุ่มคุณชายไมค์ กาย โอม นั่นเอง รู้สึกกลุ่มนี้จะได้รับเสียงกรี๊ดดังมากทีเดียว...เป็นเพราะว่า 2 กลุ่มแรกหวังอะไรไม่ได้รึเปล่านะ?

"ดูเป็นหนุ่มหล่อมาดคุณชายกันทั้ง 3 คนเลยนะคะ ชื่ออะไรกันมั่งคะเนี่ย???" หลังจากผิดหวังไปได้แป๊ปนึง พิธีกรฉิงก็มีเป้าหมายใหม่

"ผมไมค์ครับ แล้วอีกสองคนนี้ก็กาย กับโอม"

....แหม ทำเป็นหล่อ น่าเดินขึ้นไปตบจริงๆ.... โมคิดอย่างหมั่นไส้เมื่อเห็นไมค์ยืนเท่อยู่บนเวที

"หรอคะ? แล้วเรียนกันชั้นไหนล่ะคะเนี่ย^^"

"ม.5 ครับ" โอมตอบพร้อมส่งยิ้มให้สาวๆทุกคน

"โอเคค่ะ ระหว่างนี้ขอให้ทุกกลุ่มไปเตรียมตัวกันนะคะ ให้เวลา 2 นาที" พิธีกรสาวถึกพูดและผายมือไปทางหลังเวที

         ระหว่างที่อยู่ในเวลา 2 นาที โมก็เหลือบไปเห็น 9สาวชะนีชื่อดังของโรงเรียนเดินมา...และหัวหน้าฝูงชะนีกลุ่มนี้ก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเกด ชะนีดีกรีฟัน(ผู้ชาย) แล้วทิ้ง ส่วนรองหัวหน้าก็ซาร่านั่นแหละ

....รู้สึกว่า ทั้งกลุ่มจะหน้าตาดีแค่ 2 คนนะเนี่ย=o="... โมคิดแหละเหลือบมองเกดและซาร่า เพื่อนร่วมห้องพักของเธอ

"ทำไงดีอะโม พวกกลุ่มเกดมาในงาน เรารีบไปกันเหอะ" มิ้นสะกิดแขนโม

"ปล่อยพวกมันสิ เราไม่เห็นเกี่ยว" โมตอบด้วยเสียงเรียบเฉย และมองไปทางพวกชะนีอย่างใจเย็น

...แต่มันตรงมาทางนี้แล้วนะ TToTT.... มิ้นคิด

"นี่เธอ โมใช่มะ?" เกดเดินเข้ามาคุยกับโม

"อืม อยู่ห้องเดียวกันยังไม่รู้อีก แบบนี้จะให้เรียกว่าโง่หรือซื่อบื้อดีนะ?" โมกวนประสาทเกด  

เมื่อเห็นว่ามีคนทะเลาะกัน คนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นก็สลายตัวไปโดยปริยาย

"หนอย~ แก" ชะนีด้านหลังเกดจะเดินเข้ามาตบโม แต่...

"โอ๊ย เจ็บนะ" เรื่องอะไรโมจะปล่อยให้ตบ เธอจับข้อมือชะนีตัวนั้นและบิดมันอย่างแรงตั้งแต่ก่อนจะเข้ามาตบแล้ว

"นี่...อย่าคิดจะเอามือที่ใช้ขอทานมาโดนหน้าชั้น^^" โมกระซิบเบาๆที่หูของชะนีตัวนั้น

"แก!!!" ชะนีอีกตัวทำท่าจะกระโจนเข้ามา

"พอได้แล้ว!!" เกดหันไปดุลูกน้องก่อนจะพูดกับโมต่อ

"ชั้นแค่จะมาเตือนเธอว่า ห้ามไปยุ่งกับไมค์เด็ดขาด จำใส่สมองเธอเอาไว้ให้ดี!!!"

"อ้อหรอค๊ะ? เธอเป็นเจ้าของไมค์เค้าเหรอไง ถึงจะมาห้ามชั้นได้ ไมค์ก็เป็นเพื่อนชั้นคนนึง ทำไมชั้นจะยุ่งด้วยไม่ได้....เอางี้ละกัน เธอได้เป็นแม่เค้าเมื่อไหร่ชั้นจะฟังเธอละกันนะ" แล้วโมก็ลากมิ้นออกมาจากเหตุการณ์ แต่เสียงของเกดก็ดังเข้าหูว่า

"แล้วชั้นจะแสดงให้แกดูเอง!"

        หลังจากนั้น เวลา 2 นาทีที่ให้ผู้เข้าประกวดเตรียมตัวก็หมดลง(รู้สึกมันนานจังเนอะ)

"ขอเชิญพบกับกลุ่มที่ 1 ได้เลยค่าาาT-T"

~เจ็บใจ....คนรักโดนรังแก ข้าจะเผาเมืองแปร~

....หา!! ร้องเพลงยุคสมัยไหนวะเนี่ย.... โมคิด พอเพลงจบ ก็มีเสียงปรบมือแปะๆ ดังขึ้นเล็กน้อยพอเป็นพิธี

"การแสดงของกลุ่ม 1 จบลงแล้วนะคะ ต่อไปเชิญพบกับการแสดงของกลุ่มที่ 2 ได้เลยฮ่าา"

~เก่งนักใช่ม้ายยย กลางวันทำเป็นเก่งนัก แล้วทำมายยยไม่พ้ากกก แล้วทำมายยยไม่นอนนนน~

...รู้สึกเพลงมันไม่ค่อยเข้าบรรยากาศซักเท่าไหร่นะ... มิ้นคิด

...ร้องไรวะ หน้าตาก็ดี แต่เสียงไม่ได้เรื่องเลย... โมคิดเซ็งๆ

แล้วการแสดงของกลุ่มต่อไปก็เริ่มขึ้น

~ฉันไม่ใช่คนรูปหล่อ ฉันไม่ใช่คนเสียงดี.....~

"กรี๊ดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆ " เสียงกรี๊ดกระหึ่มจากรอบๆเวทีนั้น

"กายเท่มากมายอะโม >/////<"

"เออๆๆๆๆ"

"~และฉันคือคนๆนี้ คนธรรมดาคนนี้ๆ ที่ได้รักเธอ~"เสียงไพเราะของชายหนุ่มดังขึ้นอีกครั้ง (เนื้อเพลงผิดป่าวเนี่ย?)

"และที่ผ่านไปแล้วนั้น คือการแสดงของผู้เข้าประกวดกลุ่มที่ 3 ฮ่า แหมๆ กรี๊ดกันใหญ่เชียวนะคะคุณผู้ชม ต่อไปเป็นช่วงเวลาลงคะแนนแล้วค่ะ"

พอกระเทยถึกพูดจบ ก็มีสาวประเภท1 ผู้เป็นทีมงานเดินแจกใบลงคะแนน

"เธอจะลงคะแนนให้ใครอะโม?"

"5หนุ่มดงบัง" โมตอบง่ายๆ

"โถ่โม ลงให้กายเหอะนะ นะๆๆๆ"

"ไม่มีทาง!!"

"น่าโม ถือว่าทำเพื่อชั้นนะ" มิ้นยังตื๊อไม่เลิก

"เออก็ได้ๆ -o-"

...ชั้นรู้นะโม ในใจเธอก็อยากลงคะแนนให้ไมค์ล่ะสิ ...มิ้นคิดในใจพร้อมยิ้มเหมือนคนโรคจิต

"ผลคะแนนมีดังนี้"

"อันดับ3 ได้เพียง 3 คะแนน คือ กลุ่มที่ 1 ฮ่าาา" พิธีกรอ่านผลคะแนนที่ได้อันดับตรงตามความคาดหมาย

"ใครลงให้พวกมันวะ?"โมถามมิ้นด้วยเสียงที่ไม่เบาเลย จนทำให้คนรอบข้างหันมามองเป็นตาเดียว มีหลายคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย แต่ก็มีลิงพันธุ์เดียวกับผู้เข้าประกวด 3 ตัวจ้องมาอย่างอาฆาต

"โม เสียงเบาหน่อยสิ คงจะเป็นพ่อแม่พี่น้อง หรือไม่ก็เพื่อนเค้าล่ะมั้ง"มิ้นกระซิบเกรงๆ

"ต่อไปนะฮ้า อันดับ 2 ได้ 68 คะแนน"

"อันดับ1 ได้ 72 คะแนนค่ะ แล้วผู้ชนะก็คือ กลุ่มที่ 3 ฮ่าาา เชิญผู้เข้าแข่งขันทีมที่3 ออกมารับรางวัลด้านหน้าด้วยค่ะ!"

ขณะที่กำลังถ่ายรูปรับรางวัลกันอยู่นั้น เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นทำเอาคนที่อยู่ด้านล่างช็อกกันไปเป็นแถว กะ...ก็เกดน่ะสิคะ เธอเดินขึ้นไปบนเวที ละ...แล้วก็โน้มคอหนุ่มหล่อนามว่าไมค์ลงมาจูบอย่างดูดดื่มแบบ ChoColate เห็นแล้วยังอายแทนเลยค่ะ >////< ยัยโม คนที่พึ่งเถึยงกันมาเมื่อตะกี๊ถึงกับอึ้งไปเลย เพราะไม่คิดว่าคนอย่างเกดจะกล้าขนาดนี้..แต่ก็นะ ชะนีดีกรีฟันแล้วทิ้งนี่นา...

"หึหึ รู้สึกว่า...ถึงเวลาสนุกแล้วสิ..."โมพูดออกมาเบาๆพร้อมกับสีหน้าอาฆาต เพราะแทบไม่มีใครเคยท้าทายเธอขนาดนี้มาก่อน

"โม อย่าเลยนะ พวกเรากับเกดพักอยู่ห้องเดียวกันนะ อย่ามีเรื่องกันเลย"มิ้นขอร้องพร้อมทำหน้าวิตก เพราะว่าสิ่งที่เธอขอนั้น ดูท่าจะไม่ได้ผลกับยัยโมซักนิดเดียว

ตัดมาที่บนเวที

เมื่อเห็นเกดจูบกับไมค์อยู่กลางเวที คุณพิธีกรก็ถามอย่างสงสัย

"ว๊ายๆๆๆ เป็นแฟนกันหรอคะเนี่ย" ก่อนที่ไมค์จะได้ปฏิเสธ เกดก็ชิงตอบก่อน

"ใช่แล้วค่ะ เรารักกันมากๆเลยค่ะ^^" เธอตอบพร้อมเอียงหัวไปซบไมค์

'ติ๊ดๆๆๆ' โทรศัพท์มือถือของโมดังขึ้น

(ฮัลโหล น้องโมหรอ รีบกลับมาที่โรงแรมเลยนะ พวกพี่จะเริ่มกินข้าวเย็นกันแล้ว) และคนที่โทรมาก็คือรุ่นพี่ที่โมไปประจบไว้ในรถ

"ค่ะๆๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"

"พี่เค้าตามแล้วเหรอ?"

"อืม ไปกันเหอะ" แล้วโมกับมิ้นท์ก็เดินออกไปจากงานโดยมีสายตาของชายหนุ่มบนเวที 2 คนเหลือบไปมองเห็นพอดี

****************************

หลังจากลงมาจากเวทีแล้ว ไมค์ก็ดึงตัวเกดไปพูดด้วยทันที

"หยุดมาเกาะฉันเหมือนปลิงได้แล้ว ออกไป!!" ไมค์พูดอย่างหัวเสียพร้อมผลักเกดที่เกาะแขนเขาอยู่ออกไป

"โอ๊ย! แต่ไมค์ ที่เกดทำอย่างงั้นเพราะเกดรักไมค์นะ เกดแค่อยากให้เรากลับมาคบกันเหมือนเดิม"  เกดพูดพร้อมดัดเสียงให้ดูเศร้าๆ

"แต่ยังไงเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาจูบฉัน ยิ่งเธอทำอย่างงี้ คุณค่าอันน้อยนิดที่มีอยู่ในตัวเธอมันยิ่งหายไปหมด ต่อไปไม่ต้องมายุ่งกับชั้น!" ไมค์พูดและหันหลังเดินออกไปทันที เมื่อเห็นดังนั้นเกดจึงรีบวิ่งตาม

"ไมค์ กลับด้วยกันเถอะนะ เพื่อนเกดกลับไปหมดแล้ว" เกดพูดเสียงออดอ้อน และเดินตามหลังไมค์

"เธอจะเดินไปไหนก็ตามใจ" แล้วไมค์ก็เดินไปสมทบกับกายและโอมเพื่อกลับโรงแรมที่พัก

"เฮ้ยไมค์ บนเวทีแกปล่อยให้เกดยืนจูบอยู่ได้ไงวะ ยัยนั่นร้ายจะตาย" กายกระซิบพร้อมชำเลืองมองเกดที่เดินตามมาไม่ไกลนัก

"ก็จะปล่อยให้ฉันทำตัวเป็นคนเลวบนเวทีเหรอไงวะ ถ้าฉันปฏิเสธ พวกคนข้างล่างจะนึกว่าฉันเป็นผู้ชายเลวน่ะสิ"

*****************************

ผ่านไป 10 นาที โมกับมิ้นก็มาถึงที่พัก

"น้องโม ทางนี้จ้ะ" รุ่นพี่คนหนึ่งกวักมือเรียกจากทางห้องอาหาร

"ค่ะ^^"

"งั้นเราเริ่มกินกันได้แล้วนะ" รุ่นพี่ที่เป็นหัวหน้าค่ายกล่าว

"นี่เธอ เมื่อกี้ชั้นได้โทรศัพท์จากคนที่ไปดูแข่งร้องเพลงกันว่า เกดกับไมค์กลับมาคบกันแล้วนะ" รุ่นพี่ในโต๊ะอาหารคุยกับเพื่อนของตน หลังจากที่โต๊ะอาหารเงียบอยู่นาน

"อ๊ะนั่น พูดถึงก็มาพอดี" ทุกคนในโต๊ะอาหารเห็นว่า ไมค์กับเกดเดินกลับมา 2 คน เพราะกายกับโอมขอแยกตัวไปเก็บของที่ห้องพักก่อน

แล้วเหตุการณ์ในโต๊ะอาหารก็ดำเนินต่อไปอย่างเงียบๆ

********************************

ตอนประมาณ 4 ทุ่ม

           .....ทำไมน้ำยาทาเล็บถึงเหม็นอย่างงี้วะ ไม่รู้มิ้นนอนหลับลงได้ไง.... เสียงบ่นในใจของโม

บรรยากาศในห้องก็ โมนั่งเฉยๆอยู่บนเตียง มิ้นนอนหลับไปแล้ว ส่วนเกดกับซาร่าก็นั่งทาเล็บกันอยู่

........งั้นไปเดินเล่นดีกว่า.......

จุดที่โมลงมาเดินเล่นก็คือชายหาดของโรงแรมที่พัก ซึ่งเป็นชายหาดที่สวยงามมาก ทรายขาวสะอาด พระจันทร์กลมโตส่องแสงลงมา ทำให้บรรยากาศดูโรแมนติก แต่ก็...รู้สึกมันจะเงียบไปหน่อยนะ

"อ้าว ยัยโอโม่พลัส นอนไม่หลับเหรอ" ไมค์ทักโมเหมือนปกติ เพราะเขาเห็นว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนเย็นเป็นแค่การกระทำโง่ๆ ของผู้หญิงคนนึงเท่านั้น

"ไอ้ตะเกียบ ชั้นอุตส่าห์หนีผู้คนมา ยังมาเจอนายอีก ซวยจริงๆ" โมบ่นเสียงดังอย่างจงใจ

"แหม อยากเจอฉันก็บอกมาเถอะ^^" ไมค์ล้อเล่น

"ชั้นไม่อยากเจอผู้ชายที่จูบกับใครก็ได้ง่ายๆ อย่างนายหรอก!" โมพูดโกรธๆ และหันหลังเดินออกไปทันที แต่ข้อมือบางก็ถูกมือหนาคว้าไว้ซะก่อน

"มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน"

"ปล่อยชั้นนะ!" โมตวาดและฝ่ามือขาวๆของเธอก็ไปประทับที่หน้าไมค์เต็มๆ

"เธอเห็นชั้นเป็นผู้ชายที่จูบใครก็ได้ง่ายๆงั้นใช่มั้ย.....งั้นก็ได้" พอพูดจบ ไมค์ก็กระชากโมเข้ามาจูบโดยแรง พอโมได้สติเธอก็ผลักไมค์ออกไปและเตรียมจะตบอีกรอบ แต่ไมค์ก็คว้ามือนั้นไว้ก่อน

"อยากจะโดนจูบอีกใช่มั้ย"  แล้วไมค์ก็ปล่อยข้อมือเธอ

เมื่อโมเป็นอิสระ เธอก็เลยรีบวิ่งกลับไปทันที ทิ้งให้ไมค์ยืนเพ้ออยู่คนเดียว

"ผู้หญิงอะไร.......น่ารักเป็นบ้า"

to be continued

-----------------------------
จบตอนแล้วจ้า ตอนนี้ยาวกว่าปกติจริงๆนั่นแหละ

ตอนต่อไปจะมาเร็วๆนี้

แล้วก็ อ่านแล้วก็เม้นกันหน่อยก็ได้ จะติ ชม ทวงนิยาย หรือว่าอะไรก็เม้นๆมาเหอะนะ อยากอ่านนน ><!