บ่วงรักเล่ห์จอมมาร
ซีรีส์ชุด บ่วงรัก ลำดับที่ 2
ติดตามได้ที่หน้าเพจเฟซบุ๊คชื่อ
พรรณารา/ชบาบรรณ/ศิลาวารี/say-u
--------nc ตัดออกนะคะ ขออภัยด้วยนะคะ------
ฟรานเชสทิ้งตัวลงทาบทับแผ่นหลังขาวนวลเนียนชื้นเหงื่อของข้าวหอมพร้อมกับพรมจูบไปทั่ว ค่อยๆ เลื่อนตัวลงนอนตะแคงข้างดึงร่างบางเข้ามากอดเอาไว้แน่นแผ่นหลังเนียนแนบกับด้านหน้าของเขา ฟรานเชสกอดเอวบางแน่นอย่างหวงแหนและสุขสม
ฟรานเชสค่อยขยับตัวลุกขึ้นนั่งข้างเตียงเขาเลื่อนผ้าห่มขึ้นคลุมร่างบางให้อย่างอ่อนโยน ดวงตาคมเข้มอ่อนแสงและรู้สึกผิด เขากัดริมฝีปากแน่นก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นแตะที่แก้มนวลเบาๆ แล้วก็ตัดใจลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำปล่อยให้สายน้ำลบล้างความรู้สึกผิดออกจากหัวใจอยู่ครู่ใหญ่ เขาเดินออกมาทั้งเนื้อตัวเปียกปอนและค่อยๆ เช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวหยิบเสื้อผ้ามาใส่พร้อมกับทอดถอนหายใจ เขาไม่เคยคิดลังเลแบบนี้มาก่อนอดที่จะสงสารคนตัวเล็กไม่ได้
"มึงเป็นอะไรวะฟรานเชส มันก็แค่เกม จำไว้แค่เกม!" ฟรานเชสกัดกรามกรอด ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งเครียดยิ่งกว่าหุ้นตกเป็นพันๆ ล้านเสียอีก เขารู้สึกหัวเสียและหงุดหงิดตัวเองเป็นอย่างมาก ก่อนจะยกมือขึ้นเสยผมไปมา คิ้วเข้มหนาขมวดแน่น เขาเดินไปหยิบเอาเช็คจากกระเป๋าเสื้อสูทด้านนอกห้องกรอกตัวเลขจำนวนสูงลงไปและเขียนโน๊ตแนบลงไป ก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง เขากำหมดแน่นวางเช็คไว้ตรงหัวเตียงจ้องมองใบหน้าหวานอย่างอ่อนโยนแล้วก็ตัดใจเดินออกจากห้องไปทิ้งให้ข้าวหอมนอนหลับอยู่คนเดียวในห้องนอนเพื่อที่ตื่นขึ้นมาจะได้รับรู้กับชะตากรรมอันเลวร้ายที่เขาทิ้งไว้ให้ ฟรานเชสสั่งเอาไว้ก่อนหน้านี้ว่าห้ามใครขึ้นมาเด็ดขาด ตอนเช้าให้แม่บ้านขึ้นมาคนเดียวเท่านั้น
"บ้าชะมัด" ฟรานเชสยกมือขึ้นทุบพวงมาลัยรถแรงๆ สองสามครั้ง แล้วก้มหน้าลงกับพวงมาลัย ขอบตาคมเข้มแดงเรื่อแต่ไม่มีน้ำตาออกมาให้เห็นก่อนที่เขาจะสูดหายใจลึกๆ เงยหน้าขึ้นกัดฟันแน่นจนกรามขึ่นสันนูน ตัดใจขับรถออกจากโรงแรมไปอย่างรวดเร็วโดยไม่กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุใดๆ เขาต่อสายตาลูกน้องคนสนิททันที
"เพียชฉันจะไปขึ้นเรือดูงานวันนี้ จะไปรอที่ท่าเรือเดี๋ยวให้คนเตรียมเฮลิคอปเตอร์เอาไว้เลยกำลังไป"
"แต่ว่า!?"
"ไม่มีแต่เดี๋ยวนี้!"
"ครับคุณฟรานเชส" ปลายสายรีบวางลงและจัดการโทร. หานักบินที่นอนอยู่ที่นั่นเตรียมความพร้อม ฟังจากน้ำเสียงดูคุณฟรานเชสจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่เพราะวันนี้เขาไม่ได้ตามเจ้านายไปที่ร้านอาหาร รีบขนาดนี้ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรหรือเปล่า เดินทางดึกแบบนี้อันตรายด้วยสิ เพียชรีบแต่งตัวและขับรถตามมาที่ท่าเรืออย่างรวดเร็วจะปล่อยให้เจ้านายไปคนเดียวไม่ได้เขาต้องตามไปด้วย ส่วนการ์คนอื่นๆ ค่อยให้ตามไปทีหลัง
.............
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย