ตอนที่ 5 : 2.1 เกมล่าสมัน
ตอนที่ 2
เช้าวันต่อมา
ฟรานเชสได้เข้ามาที่ สำนักงานใหญ่ของแลนเดอร์ซีอินเตอร์เนชั่นแนล ตอนนี้เขากำลังไล่ตรวจเอกสารและเซ็นลงนามประการประชุมได้เสร็จสิ้นแล้ว มีมติว่าจะต้องซื้อเรือสำราญเพิ่มอีกสองลำเพื่อรองรับการเติบโตของเศรษฐกิจเพราะตอนนี้มีลูกค้าเพิ่มมากขึ้นและพร้อมที่จะจ่ายเพื่อความสะดวกสบาย ซึ่งที่ประชุมได้มีมติเป็นเอกฉันท์ไม่มีใครคัดค้าน ต่อไปก็จะเป็นเรื่องของการสั่งซื้อเรือสำราญและจัดจ้างพนักงานอีกหลายอัตราซึ่งไม่น่าจะเป็นห่วงเพราะเรื่องนี้ทางเขาได้จัดการไปบางส่วนแล้วเช่นกันและผลโหวตก็เป็นไปตามที่เขาคาดหมายเอาไว้ไม่ผิดเพี้ยน
"กาแฟค่ะคุณฟรานเชส" กลอเรียเลขาสาวคนเก่งได้เอากาแฟดำมาเสิร์ฟให้กับเจ้านายของเธอ คุณฟรานเชสถึงแม้จะดูเพลย์บอยเจ้าชู้ แต่เวลาทำงานนี้อย่าให้ได้มีใครผิดพลาดล่ะท่านรู้หมด ทั้งน่าเกรงขามดุดัน จริงจัง มองอะไรไม่มีพลาด พวกคู่แข่งหรือนักลงทุนระดับต้นๆ ของโลกไม่มีใครไม่รู้จัก ฟรานเชส แลนเดอร์ อย่างแน่นอน เพราะตั้งแต่เขารับช่วงกิจการต่อจากบิดาสามารถทำให้บริษัทอดินเรือสำราญแห่งนี้ขึ้นมาเป็นเบอร์หนึ่งของโลกติดอันดับได้หลายปีแล้ว หลังจากที่เคยตกไปสักพัก แถมหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ก็ขยายเพิ่มมากขึ้นปันผลปีๆ หนึ่งได้เป็นหมื่นๆ ล้าน ยังไม่นับรวมรายได้จากเดินเรือท่องเที่ยวที่เดือนๆ หนึ่งก็ไม่ต่ำกว่าพันล้านขี้นไป
"ขอบคุณมากกลอเรีย อ้อแล้วรบกวนคุณเรียกเพียชเข้ามหาผมหน่อย"
"ได้ค่ะ" กลอเรียรับคำแบ้วรีบเดินออกไปยังหน้าห้องเพื่อเรียกเพียชเข้ามาหาเจ้านายในห้องคงจะมีธุระสำคัญ
ฟรานเชสวางปากกาในมือลงแล้วหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบเบาๆ ทำให้รู้สึกโล่ง เขาวางแก่วลงลุกขึ้นยืนสะบัดแขนไปมาไล่ความเมื่อยขบหลังจากที่ยุ่งมาทั้งวันตอนนี้เขาต้องการที่จะรู้ข้อมูลที่ให้ลูกน้องคนสนิทไปหามาแล้วสิ เรื่องของข้าวหอมทำให้เขาเกือบไม่มีสมาธิในห้องประชุมเลยทีเดียว
"บ้าชะมัด!"
ฟรานเชสสบถกับตัวเองเบาๆ เขาเดินไปหยุดที่กระจกใสบานใหญ่ยกมือขึ้นทาบลงไปและมองออกไปยังวิวด้านนอกของเมืองเห็นสายน้ำและชิงช้าสวรรค์ขนาดใหญ่ไม่ไกล ห้องทำงานของเขาอยู่บนชั้นบนสุดของตึกทำให้เห็นวิวทิวทัศน์ได้อย่างสวยงาม
ก๊อก ก๊อก
"เข้ามาได้" ฟรานเชสบอกแต่ไม่ได้หันไปมองเขายังยืนนิ่งอยู่
"คุณฟรานเชสมี..!" เพียชเดินเข้ามายังไม่ทันพูดจบดีก็โดนฟรานเชสตัดหน้าชิงพูดออกมาก่อนทันที
"อืม เรื่องที่ให้ไปสืบน่ะว่ายังไงบ้าง!?" ฟรานถามเหมือนเป็นเรื่องปกติแต่สำหรับลูกน้องคนสนิทอย่างเพียชแล้วบอกได้เลยว่าไม่ปกติที่อยู่ดีๆ เจ้านายจะขัดออกมาก่อนที่เขาจะถามได้จบซึ่งก็นานๆ ครั้ง
"เรียบร้อยครับได้ข้อมูลมาครบถ้วนมาก เพิ่งมาส่งถึงมือเมื่อสักครู่นี้เองครับ นี่ครับข้อมูลของเธอทั้งหมด" เพียชบอกยิ้มๆ พร้อมกับยื่นเอกสารที่อยู่ในมือของเขาให้กับเจ้านายทันทีซึ่งเจ้าตัวก็รับมาถือไว้อย่างรวดเร็วและเดินไปทิ้งตัวนัางลงที่เก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ เขาพยักหน้าให้เพียชนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับเขาและรีบแกะซองเอกสารเปิดดูอย่างรวดเร็ว
"ผมได้อ่านคร่าวๆ บ้างแล้วครับ ค่อนข้างละเอียดทีเดียว" เพียชรายงานเขาได้ลองเปิดอ่านแล้วตอนที่ได้รับและข้อมูลที่ได้มาน้นคอนข้างแน่นครบแทบไมมีตกหล่นอะไรเลย
"อืม" ฟรานเชสพยักหน้าเห็นด้วยเพราะว่าด้านในแฟ้มบอกหมดเลยว่า ข้าวหอมอายุยี่สิบสี่ปี ผมดำตาดำ ผิวขาวเหลือง เรียนจบปริญญาแล้ว และที่สำคัญโสดเสียด้วยสิ ไม่ได้เป็นลูกของบ้านไวน์โดยตรง มีทั้งรูปภาพประกอบครบ รู้แม้กระทั่งว่าตอนนี้ข้าวหอมทำงานแบบรายชั่วโมงอยู่ที่ร้านอาหารไทยสัปดาห์ละสี่วันช่วงบ่ายๆ ถึงสองทุ่มและวันปกติก็จะอยู่บ้านช่วยทำงานบ้านทุกอย่างของตระกูลไวน์ เพราะเธอเป็นเพียงลูกบุญธรรมที่ทางครอบครัวไวน์รับมาเลี้ยงและเพิ่งพามาอยู่ที่อังกฤษได้ไม่กี่ปีเพื่อให้เป็นเพื่อนลูกสาวและคอยไปไหนมาไหนด้วยประหนึ่งว่าเป็นคนรับใช้ส่วนตัว ครอบครัวไวน์ทำกิจการเกี่ยวกับการผลิตอะไหล่อิเล็คทรอนิคร่ำรวยอยู่พอตัว มีลูกคนโตเป็นผู้ชายชื่อจัสติน หล่อเหลาไม่เบาทำงานเก่งอายุพอๆ กับเขา และลูกสาวคนเล็กชื่อมิราค่อนข้างเอาแต่ใจ เข้าสังคมเก่ง เพิ่งเรียนจบเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง และมีแฟนเป็นนักฟุตบอลสโมสรชื่อดัง มิน่าถึงได้ไปเที่ยวที่ผับเมื่อคืน ในแฟ้มมีรายงานด้วยว่าข้าวหอมมีเพื่อสนิทไหมชื่ออะไร ละเอียดยิบ แถมมีภาพส่งมาด้วย ฟรานเชสค่อยๆ หยิบออกมาดูทีละภาพ เป็นภาพของเธอที่เพิ่งออกจากผับมายืนที่หน้าร้าน ภาพที่เขาไปส่ง และภาพเหมือนเมื่อเช้านี้เองเธอเดินออกมาหน้าบ้านเพื่อเปิดน้ำให้สนามหญ้า และผู้ชายที่ชื่อจัสตินออกมายืนคุยด้วยชุดออกกำลังกาย ก่อนที่อีกภาพจะเป็นภาพที่จัสตินยกมือขี้นยีผมของข้าวหอมและหัวเราะหยอกเย้าเธอไปมาก่อนจะวิ่งผละออกไป ทำให้ฟรานเชสรู้สึกแปลกๆ และไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ เขารีบเอาภาพนี้วางคว่ำทันทีเหลือเพียงภาพของข้าวหอมในอิริยาบทต่างๆ เท่านั้น ซึ่งฟรานเชสเองก็ค่อยรู้สึกดีและอดที่จะอมยิ้มตามไม่ได้
เพียชเองก็คอยจับจ้องปฏิกิริยาของเจ้านายอยู่ว่าจะเป็นอย่างไร เขาไม่เคยเห็นเจ้านายสนใจผู้หญิงคนไหนจริงจังมานานหลังจากที่เลิกรากับคนรักเก่าไปได้หลายปีแล้ว และทำตัวเพลย์บอยเรื่อยมาไม่คิดที่จะจริงจังกับใครเพราะไม่อยากมีห่วงผูกคอ และที่คนรักของคุณฟรานเชสเลิกไปนั้นเพราะต้องการที่จะแต่งงานแต่คุณฟรานเชสบอกยังไม่พร้อม เธอเลยสะบัดบ๊อบและหันหลังให้เจ้านายเขาพร้อมทั้งแต่งงานทันทีหลังจากเลิกกับเจ้านายเขาได้ไม่กี่เดือน ผู้ชายคนใหม่เป็นลูกชายเศรษฐีน้ำมันแต่ดูเหมือนว่าช่วงนี้ระหองระแหงกัน เขาได้ข่าวมาอย่างนี้เพราะคุณแอรินได้ย้ายกลับมาอยู่ที่อังกฤษบ้านของตัวเองแล้ว ข่าววงในเขาปิดกันให้แซ่ด เขาคาดว่าคุณฟรานเชสคงจะรู้มาบ้างแต่ไม่พูดเพราะไม่เห็นว่าสำคัญ คุณฟรานเชสเองก็ไม่ได้เสียใจมากเท่าไหร่ตอนที่เลิกรากันไป
"เพียชเย็นนี้ฉันอยากไปกินอาหารไทยร้านนี้นายโทร. ไปจองโต๊ะให้ด้วยนะ และต้องเป็นพนักงานที่ชื่อข้าวหอมเท่านั้นที่จะมาทำหน้าที่เสิร์ฟให้ขอเป็นห้องวีไอพี ร้านนี้ฉันเคยไปแล้ว อาหารอร่อยบรรยากาศดีมากๆ เป็นส่วนตัว" ฟรานเชสพับแฟ้มเก็บเมื่อเขาได้รายละเอียดครบถ้วนตามที่ต้องการ แผนร้ายผุดขึ้นมาในสมองอย่างรวดเร็ว เกมต้อนสมันน้อยให้เข้ามาอยู่ในกรงเล็บราชสีห์อย่างเขากำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
"ครับคุณฟรานเชส แล้วยังให้นักสืบตามเธออยู่หรือเปล่าครับ" เพียชพยักหน้ารับและย้อนถามกลับมาที่เจ้านายเผื่อท่านจะให้ตามสืบต่อ
"ไม่ต้องแล้วแค่นี้แหละ ถ้ามีอะไรจะเรียกใช้อีกที"
"ครับถ้าอย่างนั้นผมขอตัวเลยนะครับ"
"อืม" ฟรานเชสพยักหน้ารับและแสร้งทำเสียงขรึมๆ พอลูกน้องออกไปจากห้องเขาก็หยิบรูปของข้าวหอมขึ้นมาจ้องดูอีกครั้งอย่างพิจารณา
"ฉันไม่สงสารเธอหรอกนะข้าวหอม มันก็แค่เกมเหมือนที่เธอมาเล่นนั่นแหละ แต่ของตอบแทนอาจจะต่างกันสักหน่อย" ฟรานเชสพูดออกมาเพราะไม่อยากที่จะเห็นใจข้าวหอมเขาไม่ได้เป็นคนใจดีขนาดนั้น ดวงตาคมเข้มฉายแววอ่อนโยนแว๊บเดียวแล้วก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมดุดันเหมือนเดิม
ฟรานเชสนั่งทำงานจนถึงเย็นๆ เขายกนาฬิกาขึ้นดูเอกสารที่สำคัญกลอเรียเลขาได้มารับเอาไปหมดแล้วเหลือแต่งานนิดๆ หน่อย ค่อยๆ ไล่เช็คอีกที แต่ตอนนี้เขามีอะไรให้ทำที่น่าสนใจมากกว่า ฟรานเชสผุดลุกขึ้นยืนเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อดูความเรียบร้อยก่อนจะออกมาแล้วคว้าเอาเสื้อสูทมาใส่ยัดโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงผ้าเนื้อดียี่ห้องดังแบรน์ด์เดียวกับเสื้อสูท แล้วเดินออกมาจากห้องทำงาน
"จองโต๊ะไว้เรียบร้อยนะ"
"ครับ"
ฟรานเชสกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินนำไปที่ลิฟท์ทันทีแล้วลงมายังชั้นล่าง ขึ้นรถขับออกไปอย่างรวดเร็วจนการ์ดแทบจะตามไม่ทัน จนมาถึงร้านอาหารไทยชื่อดังฟรานเชสวนรถเข้าไปจอดในลานจอดอย่างรวดเร็ว อยู่ดีๆ หัวใจเขาก็เต้นแรงเหมือนหนุ่มวัยรุ่นตามจีบสาวยังไงอย่างนั้นแหละ เขายกมือขึ้นเสยผมขยับเสื้อให้เข้าที่และลงจากรถมาลูกน้องสองคนเดินตามมาติดๆ
"สวัสดีค่ะยินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบว่าได้จองโต๊ะไว้หรือยังคะ" พนักงานสาวสวยในชุดไทยยกมือขึ้นไว้แล้วก็ต้องชะงักไปกับความหล่อเหลาของคนตรงหน้าดูดิบเถื่อนและมีเสน่ห์อย่างร้ายกาจ ก่อนที่เธอจะกระพริบตาสองสามครั้งและถามเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
"ฟรานเชส แลนเดอร์" ฟรานเชสบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ เขายกยิ้มมุมปากนิดหนึ่งกับท่าทางตกตะลึงของพนักงานตรงหน้า เขาเจอแบบนี้จนชิน
"อ๋อ คุณฟรานเชสนั่นเอง เชิญเลยค่ะทางนี้ค่ะ" พนักงานสาวร้องออกมาอย่างตื่นเต้นเพราะจำได้ว่ามีลูกค้าวีไอพีจองห้องพิเศษไว้นั่นเอง ซึ่งตอนแรกที่ได้รับคำสั่งมาคิดว่าคุณฟรานเชสจะดูแก่กว่านี้เสียอีก เพราะว่าจองห้องวีไอพีน่าจะต้องการความเป็นส่วนตัวแต่ที่ไหนได้หนุ่มหล่อเสียขนาดนี้แถมยังระบุให้ข้าวหอมมาบริการคนเดียวด้วย จนเพื่อนในร้านอาหารต่างล้อข้าวหอมกันใหญ่ แต่เจ้าตัวบอกไม่รู้จักและรีบแต่งตัวเตรียมทำงานทำให้คนอื่นไม่กล้าล้ออะไรอีกเพราะได้เวลาเริ่มงาน เธอเดินนำพาเขาเข้ามาในห้องอาหารวีไอพีเป็นห้องสีขาวสะอาดสะอ้านมีโต๊ะกลมอยู่กลางห้องบรรยากาศตกแต่งแบบไทยสวยงามวิจิตร
"เชิญนั่งค่ะคุณฟรานเชส" พนักงานสาวเลื่อนโต๊ะให้กับฟรานเชส ส่วนการ์ดทั้งสองคนนั้นรู้หน้าที่ดีได้ออกมาอยู่ด้านนอกห้องอาหารที่มีโต๊ะสำหรับนั่งพักอยู่ข้างๆ พนักงานสาวจัดการรินน้ำให้รับออเดอร์จากลูกค้าแทนข้าวหอมเพราะก่อนหน้านี้ข้าวหอมเข้าไปช่วยเพื่อนในห้องอาหารวีไอพีอีกห้องหนึ่งเหมือนกัน
"กรุณารอสักครู่นะคะ เดี๋ยวให้น้องข้าวหอมนำอาหารมาเสิร์ฟให้ค่ะ" พนักงานสาวบอกยิ้มๆ ก่อนจะขอตัวออกไป เธอออกจะเกร็งๆ ด้วยความขัดเขิน
ฟรานเชสนั่งรอสักพักก็ได้ยินเสียงเคาะประตูพร้อมกับบานประตูเปิดออกโดยการ์ดของเขาจับบานประตูไว้ให้และผู้หญิงที่เขาต้องการพบหน้าได้เข็นรถใส่อาหารเข้ามา ทำให้ฟรานเชสยิ้มนิดๆ
"คุณ!" ข้าวหอมเงยหน้าขึ้นมองลูกค้าวีไอพี แล้วก็ต้องตกใจอุทานออกมาแผ่วเบา ไม่คิดว่าจะได้เจอกับเขาอีกครั้งในร้านอาหารที่เธอทำงานอยู่ หลังจากเรื่องเมื่อคืนนี้
+++++++++++++++++
ซีรีส์ชุดนี้จะมีทั้งหมด 3 เล่ม
ซีรีส์ บ่วงรัก
บ่วงรักทัณฑ์อสูร 1
บ่วงรักเล่ห์จอมมาร 2
บ่วงรักจอมเถื่อน 3
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
preview :
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

312 ความคิดเห็น
-
#71 ขอให้สมปรารถนา (จากตอนที่ 5)วันที่ 7 กันยายน 2559 / 12:42รออ่านต่อนะคะ#710
-
#33 Paiky Klongluang (จากตอนที่ 5)วันที่ 3 กันยายน 2559 / 09:11ได้เวลาตอนสมันน้อยๆ เข้ากรง...#330