คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : 7.4
"ุุ เบาๆ หน่อยทูนหัวไม่รู้หรือยัไเวลาเธอทำท่าแบบนี้อมันระเพื่อมึ้นลไม่เ็บเหรอ!? ให้ัน่วยประอไหม หึหึ" ฟรานเสยสอมือึ้นทำท่าประอบพร้อมับลั้วหัวเราะในลำออย่าอบใ ไ้แล้ให้นัวเล็โมโหหน้าแ่ำแล้วมีวามสุ ผมที่มัรวบเริ่มหลุลุ่ยระแ้มและ้นอูเ็ี่ีเาอบ
"อย่ามัวแ่โอ้เอ้เลยลอุใหู้หน่อยเี๋ยวเิเปลี่ยนใทำอย่าอื่นเ้าแล้วอย่ามาร้ออ" ฟรานเสเลิิ้วทำท่าทายียวนมาทา้าวหอมใ้สายามเ้มวาไปทั่วร่าบา เาอยาะับเธอระาเสื้อผ้าออและลบนเียนอนเ้าลุวในเสียเี๋ยวนี้
"บ้าอำนาที่สุ!" ้าวหอมสะบัเสียใส่เาอย่ามีแ่อนแ่ทำอะไรไม่ไ้เพราะเาใ้สายานิ่ๆ ัน ้าวหอมำ้อเลือเอาุมาเปลี่ยนใส่ให้เาูทั้ๆ ที่ยัไม่ไ้ใส่ั้นในอะไร หมุนเวียนเปลี่ยนไปหลายุามิิที่สุนถึุที่เว้าหน้าเว้าหลัแหวอเ็ี่็้อ่มวามอายเอาไว้
"สวยทุุ" ฟรานเสัฟัน่มใเอาไว้นั่ออทั้ที่ใร้อนรุ่ม แ่ละุที่้าวหอมสวมใส่ให้เาูนั้นทำให้เลือในายหนุ่มอย่าเาพลุ่พล่านสูบีนเนื้อัวร้อนผ่าวและวาม้อารีึ้นมา เมื่อถึุรารีเาะอสีำเว้าหลัถึเอวนี่ทำเอาฟรานเสถึับ้อหายใแรๆ เ้าปอระับวามื่นเ้นเอาไว้ เาลอบลืนน้ำลายเหนียวๆ ลออย่ายาลำบา ใบหน้ามเ้มเริ่มแ่ำ ีว่าหนวเราทำให้้าวหอมไม่เห็นและเธอ็หลบสายาเาอย่าัเินอี้วย
"หมแล้วนะะ"
"ยัไม่หม" ฟรานเสส่ายหน้าไปมาใ้มือีบุั้นในลายลูไม้สีำเ็ี่ึ้นมาโว์รหน้าทั้บราและแพนี้ัวิ๋ว
"ไม่่ะ!" ้าวหอมส่ายหน้าไปมาทำหน้าเหมือนะร้อไห้ แ่มีหรือว่าฟรานเสะยอมเาอุส่าห์อทนรอะยอม่ายๆ ไ้ยัไัน
"ะลอุีๆ หรือว่าะให้ันถอุนั้นออและใส่ให้เธอเอ้าวหอม" ฟรานเสไม่พูเปล่าเาเินมาหยุรหน้า้าวหอมและับุยัใส่มืออเธอพร้อมับ้อมา้วยสายา่มู่
"ุมันนบ้าอำนาทุเรศที่สุ!" ้าวหอมยมือึ้นผลัออเาน้ำาเอ่อลอเบ้า่น่านรหน้าเพราะเ็บใที่ทำอะไรเาไม่ไ้
ฟรานเสไหวไหล่เบาๆ พร้อมทั้ผายมือไปทาห้อแ่ัวให้โอาส้าวหอมไ้ไปเปลี่ยนในห้อนั้นเหมือนเิม เาไม่อยาะินนาารเลยว่าถ้าุั้นในนี้อยู่บนัว้าวหอมะเ็ี่นาไหน
้าวหอมยมือึ้นปาน้ำาลวๆ ำุแน่นเินเ้าไปเปลี่ยนในห้อแ่ัว พอเธอถอุรารีออและสวมใส่มันเธอหันไปทาระบานให่ที่รุยาวรพื้นแล้วหน้าแ่ำมันเ็ี่มาๆ นาบราับแพนี้พอีับอและสะโพผายอเธออย่าเหมาะเาะเาะนาไ้ถู้อมาๆ นาเธอเอยัเินัวเอแทบไม่อยาะเินออไปให้เาู
"ออมา้าวหอมอย่าโอ้เอ้" ฟรานเสส่เสียุๆ ร้อเรียทำให้้าวหอมสะุ้เฮือ เธอรีบยมือึ้นออสูหายใเ้าปอลึๆ ่มวามอายเินออมา้าๆ เบียาแน่นไม่ยอมสบสายาับฟรานเส เธอเลยไม่รู้ว่าอนนี้เาไ้ปรับโหมระให้สีเ้มึ้นภายนอไม่สามารถมอเ้ามาในห้อนอนไ้ ระห้อนี้เป็นแบบอัโนมัิ
"สวยมา้าวหอม" ฟรานเสม้วยน้ำเสียสั่นพร่าแผ่วเบา เาเินเ้ามาใล้ๆ ับร่าบา เ้ามายืน้อนหลัในระยะประิระิบบอิใบหูอ้าวหอมพร้อมับูบลบนแ้มนวลแรๆ
"ุฟรานเส! อุ้ย" ้าวหอมร้ออย่าในในายสาวลุูันเนื้อัวผ่าวร้อนวูบวาบเสียวสะท้าน เธอำลัะเอนัวหนีแ่ไม่พ้น ฟรานเสว้าหมับเ้าที่เอวบาึไว้ระับ ..ั..
"แ่ะสวยมาว่าถ้าไม่ใส่อะไรเลย" ฟรานเสไม่พูเปล่าเาเลื่อนผ่ามือเ้าไปในแพนี้ัวน้อย
..(ั)
..
...
...
...
...
"ันอนะ้าวหอม ทนไม่ไหวแล้ว" ฟรานเสร้ออเสียสั่นๆ
..(ั)..
....
....
....
....
"ะให้ันยับ่อหรือว่าะถอยี้าวหอม" ฟรานเสระิบถามเสียสั่นพร่าิใบหูและบเม้มเบาๆ
"ัน! อะเอามันออไป่ะ" ้าวหอมัฟันแน่น.. เธอ่มใปิเสธเสียแผ่วเบาสั่นรัว ทั้ที่อยาให้เาเินหน้า่อ
"อะไรนะ!? เินหน้า่อเหรอไ้เลยที่รั ร้อราเสียัๆ เลยนะันอบ" ฟรานเสแสร้ทำเป็นไม่ไ้ยินเา่มใัฟัน
..(ั)..
....
เาะเลื่อนริมฝีปาึ้นมาามลำอนถึลีบปานุ่มเา้อมอใบหน้าหวานอย่าแสนรัและูบแผ่วเบาอ่อนหวาน ้าวหอมถึับอ่อนเพลียไร้เรี่ยวแร้านทาน วาู่หวานปรือปรอยสมอแทบไม่สั่ารมันาวโพลนสุสม
"ผ่อนลายที่รั" ฟรานเสระิบบอแผ่วเบา ่อนที่้าวหอมะหลับลทันทีในอ้อมออบอุ่น ฟรานเสียิ้มว้าอย่าอบใ พลิัวลนอนเีย้าวเี่ยวผ้าห่มึ้นมาลุมร่าทั้้าวหอมและเาเอาไว้ พร้อมับึร่าื้นเหื่อให้มานอนุบับอแร่อเา ฟรานเสหัวใเ้นรัวรู้สึว่ามันพอโับอและอิ่มเอม
"แ๊ะูแลหนูับแม่อเราให้ีที่สุแ๊สัาฟรานเสน้อยอแ๊" ฟรานเสยมือึ้นแะที่หน้าท้อแบนราบอ้าวหอมเบาๆ เา้อมอใบหน้าหวานๆ อย่าแสนรัและูบอย่าอใไม่ไหว ้าวหอมไม่้อยั่วยวนอะไรทั้นั้น แ่เินออมา้วยุั้นในเ็ี่็ทำให้เาถึับสั่น้วยวาม้อาร เลยอัสัหนึ่ยนนัวแล็สลบเหมือ ราว่อไปเาะ่อยๆ ไม่ะละะรามแบบนี้อี นี่เายั้ๆ แล้วนะ ฟรานเสบอับัวเอ ่อนะหลับาลนอนเีย้าอพัสัรู่แล้ว่อยื่นมารบัน่อับนหัวื้อ
............
ีรีส์ุนี้ะมีทั้หม 3 เล่ม
ีรีส์ บ่วรั
บ่วรัทั์อสูร 1
บ่วรัเล่ห์อมมาร 2
บ่วรัอมเถื่อน 3
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
preview :
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น