คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : 10.3
เ้ามาพูุยไ้ที่หน้าFacebookไ้เลย่ะ
เฟสื่อ พรรารา/บาบรร/ศิลาวารี/say-u
ฝาผลานทุๆเล่มอนัเียนนนี้้วยนะะ
แอนเียสอุ้มเรือราพาึ้นมาบนห้อนอนอย่ารวเร็ว นในอ้อมแนอพับออ่อนอย่าเห็นไ้ั่อนที่เาะเอาแหวนหมั้นึ้นมานั้นเาเรียให้เนั้นไปสั่สแนปเปิไวน์ั้นีที่ไ้มาาแอเลโร่เป็นอำนัลมาเปิเพื่อที่ะลอหมั้น
ไม่ิว่านในอ้อมแนะออ่อนนานี้
อย่าว่านะไวน์ัวนี้มันแรไร้ลิ่นแอลอฮอล์ื่ม่าย เรือราื่มไปเือบสามแ้วถ้าไม่เป็นแบบนี้็ไม่รู้ะว่ายัไแล้ว
แ่็เป็นารีสำหรับเา
"หึหึ เมา่ายแบบนี้็ีันะมอมเธอบ่อยๆ
มะลิ"แอนเียสระับวแน้มลูบหน้าผาอเรือราแผ่วเบาทำให้เรือราที่อพับออ่อนอยู่ปรือาหวาน่ำึ้นมามอเาพร้อมับยิ้มหวานให้ยมือึ้นลูบออแอนเียสเล่นแล้วหัวเราะิัเบาๆ
ในลำอ
"เธอล้ายั่วันเหรอมะลิ เมาแล้วเป็นแบบนี้เหรอ!
เยไปเมาที่ไหนมา่อนหรือเปล่าฮึ่ม! อย่าให้รู้นะ"
แอนเียสระุยิ้มมุมปาอย่าอบใแล้ว็้อัรามแน่นเมื่อิว่าเรือราเยไปเมาแบบนี้ที่ไหนมา่อนหรือเปล่าวามหึหวแล่นึ้นมาแทบะทันทีถึแม้ว่าะผ่านมาแล้ว็เถอะ
แอนเียสเินมาถึหน้าห้อเาเปิประูเ้าไป้าๆ
ใ้ไหล่ันเ้าไปและใ้เท้าเี่ยให้ประูห้อปิล
เาเินเ้าไปยัเียนุ่มบรรวาร่าบาอย่าเบามือ
"อืม! ไปห่าๆ เลยนบ้า" เรือราผลัออแอนเียสเบาๆ
ร้อราในลำออย่าัใ่อนะพลิัวนอนหันหลัให้ับเา
เธอยัมึนศีรษะวาปรือหวาน่ำยมือึ้นโบไปมาอย่าอ่อนแรพยายามึุที่ใส่ออาัวเพราะเริ่มรู้สึร้อนๆ
"หึหึ ไม่ไปะทำไม ร้อนเหรอเี๋ยวัน่วยนะมะลิ"
แอนเียสหัวเราะในลำออย่าอบใเมื่อเห็นท่าทาอเรือราที่พยายามะถอเสื้อออ
ร่าที่ิ้นพล่านอยู่บนเียนอนเ็ี่ะมันแอนเียสเลือำเาแทบพุ่เมื่อเรือราิ้นปัาไปมาพลิัวนอนหายทำใหุ้แที่เธอใส่เลิึ้นเห็นั้นในสีำแถมยัันเ่าึ้น้าหนึ่
บิายไปมาอยู่บนเียผมยาวสลวยแผ่ระายใบหน้าแ่ำ เ้าัวร้อราในลำอเบาๆ
บารั้็ัริมฝีปาเหมือนยั่วทำเอาแอนเียสแทบวบุมัวเอไม่อยู่สิสัมปัะแทบไม่อยู่ับเนื้อับัว
แอนเียสรีบเินเ้าไปในห้อน้ำเอาผ้านหนูผืนเล็ุบน้ำบิหมาๆ
เินออมาอย่ารวเร็ว แล้วเา็แทบะหัวใวายมือไม้สั่นเทาไปหมเมื่อร่าบาที่อยู่บนเียนอนอนนี้เอนัวใ้้อศอพยุายลุึ้นถอุแออาัวเรียบร้อย
อนนี้ทั้ร่าเหลือเพียบราสีำห่อหุ้มออวบที่แทบล้นทะลัออมาับแพนี้สีำัวน้อย
เารีบเินเ้าไปใล้ๆ ้วยหัวใเ้นรัว
"โอ๊ะ!" แอนเียสร้อออมาอย่าใเมื่อเรือราเหวี่ยุแมาที่เาพอี
เารีบว้าเอาไว้ไ้ทัน่อนที่มันะหล่นใส่หัวเาเหมือนับรอเท้าผ้าใบราวนั้น
"หึหึ!" เรือราปรือาึ้นมอมาที่เาและหัวเราะในลำออย่าอบใ่อนะทิ้ัวลนอนบนที่นอนอีรั้ราวนี้เธอนอนเอีย้าน้ายมือลูบไล้ที่นอนไปมาวาปรือปรอยหวาน่ำ
ประหนึ่ว่าใยั่วเาถ้าแอนเียสไม่ไ้รู้ััวนอเรือรามา่อน
วาม้อารอเาีึ้นมาทันทีเนื้อัวผ่าวร้อนใลาร่าเรียมึพรัพร้อมที่ะทำานนเาปวร้าวไปหม
"แม่ัวีเธอยั่วันอีแล้วนะ
ราวที่แล้วรอเท้าราวนี้โยนุมาใส่ันิะยั่วใ่มั้ย!"
แอนเียสัฟันรอนรามึ้นเป็นสันนูนวาพราวระยับใบหน้ามเ้มเริ่มแาารสะัลั้นวาม้อารที่ลุโหมในายให้นิ่มาที่สุเหื่อเม็เล็ๆ
เริ่มึมามหน้าผาทั้ที่ภายในห้อ็เปิเรื่อปรับอาาศนเย็น
เพราะนบนเียนั่นแหละทำให้เาร้อน
แ่ไม่รู้ว่าเาะทนไ้แ่ไหน็นบนเียนอนบิายเือบเปลือยยั่วเานานี้
แอนเียสโยนุในมือลบนพื้นห้อนอน้าวเท้ายาวๆ มา้าเียแล้วนั่ลระแทแรๆ
ับที่นอน่อนะับ้อมืออเรือราเอาไว้
"ร้อน่ะ อืม!"
เรือราร้อราออมาแผ่วเบาประอสิแทบไม่อยู่แล้วอนนี้
ำไ้ว่าเหวี่ยอะไรบาอย่าใส่หน้สเาไป้วยวามโมโห
ฤทธิ์อแอลอฮอล์เริ่มแสออมาทำให้เธอแทบไม่รู้ัวว่าทำอะไรลไป
ไ้สร้าวามทรมานให้ับแอนเียสอย่าไรบ้าอนนี้
"ัน็ร้อนเหมือนันมะลิ ร้อนมาเพราะเธอนั่นแหละ"
แอนเียสัฟัน่มอารม์เอาไว้ ่อยๆ
บรรเ็ผ้านหนูลไปบนใบหน้านวลที่แ่ำ้วยฤทธิ์แอลอฮอล์อย่าเบามือ่อนะไล่ลมาที่ลำอเรียวเล็นถึเนินออวบที่เบียนัอยู่ภายใ้บราสีำ
แอนเียสถึับมือสั่นเทาลอบลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา้อมอาไม่ระพริบอยาะเอาริมฝีปาลไปุไร้ริๆ
แ่ำ้อ่มใเอาไว้่อนเพราะนรหน้าไม่รู้สึัว
เหื่อเริ่มแาฬเ็มแผ่นหลัอเา เนื้อัวร้อนวูบวาบไปหมเาผละมือออาารเ็ัวรู่หนึ่เพื่อถอเสื้อลายอาารร้อนผ่าวอัวเอเายท่อนแนึ้นเ็เหื่อที่หน้าผา
หน้าอระเพื่อมึ้นลามแรหายใหนัๆ อเา
ราวนี้เาเลื่อนมือเ็ลมาที่หน้าท้อแบนราบอเรือราแล้ว็้อัฟันแน่นเมื่อวามปวร้าวใลาร่าีึ้นมาเป็นระรอเห็นหน้าท้อแบนราบอเรือราหเร็เมื่อโนวามเย็นเสียร้อราอืออานั่นอี
สิอเาแทบะหลุแล้วหยุร้อไ้มั้ยที่รัพลีส
"พระเ้า่วย
พลีสหยุร้อราไ้มั้ยที่รัผมปวร้าวไปหมแล้ว"
แอนเียสำรามเสีย่ำในลำอรามหนาบแน่นนไ้ยินเสียรอ
เาำมือแน่นใบหน้าเร็เรียมึยิ่ว่าเอับศัรูเสียอี
เาลั้นใมอผ่านใลาร่าอเรือราแล้ว็เ็าเรียวให้อย่ารวเร็วพอเสร็เา็รีบวัผ้าห่มึ้นลุมร่าบาให้ปปิวามน่ามอาสายาอเา
แอนเียสปาผ้านหนูลบนพื้นห้อนอนพร้อมับยมือึ้นเสยผมไปมา่อนะุมศีรษะเอาไว้อย่าอลั้น
ร่าหนาู้ลวาศอทั้สอ้าลที่หน้าาัวเอมือยัุมศีรษะอยู่แล้วเา็เร็ร่าพร้อมับำรามออมาแผ่วเบาใบหน้ามเ้มแ่ำลามลมาถึลำอและหน้าอหนั่นแน่น
"ฮึ่ย!" แอนเียสถลันัวลุึ้นอย่ารวเร็วพยายามไม่มอไปที่เรือรา
แ่็อที่ะเหลือบไปมอไม่ไ้ ร่าบาที่นอนอยู่หลับาพริ้มยิ้มมุมปานิๆ
เหมือนะเยาะเย้ยเาแล้ว็ให้ัใ
เรือราเป็นผู้หินแรที่เาเรใไม่ล้าทำอะไรและเธอทำให้เาเ็บปวทรมานาวาม้อารมาหลายรั้แล้วและรั้นี้็เ่นันมันทรมานมาถึนาสุสมไ้โยไม่ไ้แะ้อร่าบาให้แปเปื้อนราี
แอนเียสัใเ้าห้อน้ำไปอย่ารวเร็ว
ใ้เวลาอยู่ในนั้นรู่ให่่อนมา้วยุลุมสีาวเนื้อัวแห้สนิทเพราะเาใ้เวลาเ็ัวอยู่ในห้อน้ำอยู่นานว่าะัสินใออมาไ้
"ันะไม่ยอมทรมานแบบนี้รนเียวนานหรอนะมะลิเรียมัวทรมานไปพร้อมับันไ้เลยรับรอว่าเธอะมีวามสุ"
แอนเียสำรามในลำอ้อมอร่าบาที่หลับอยู่บนเียอย่าเป็นสุแล้วให้ร้อนรุ่ม
เาถอเสื้อลุมออาัว ทิ้ัวลนอนเีย้าสอัวเ้าไป้านในผ้าห่ม
ัารปลบราและแพนี้ัวน้อยออาร่าบาอย่ารวเร็วโยนลบนพื้นห้อนอนเลื่อนไปหม
เาึร่าบาเ้ามาอไว้ในอ้อมแนเบียเนื้อัวเ้าหาเพื่อบรรเทาวามเร่าร้อนอัวเอ
่ำืนนี้เป็นืนที่นอย่าแอนเียส
อนเสนอนไม่หลับเพราะวามทรมานาวาม้อารนัวนุ่มนิ่มในอ้อมอและไม่ล้าที่ะรุรานลัวแม่เนื้อนุ่มัวหอมะเสียใ
ึ่ัับภาพลัษ์เพลย์บอยที่หาัวับยาอเาริๆ
ใรรู้เ้าไม่รู้ะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเสียเิหมริๆ
"เธอ้อรับผิอบมะลิ ันไม่ยอมแน่นอน"
แอนเียสำรามใส่นในอ้อมอพร้อมับูบที่แ้มนวลแรพยายาม่มาให้หลับให้ไ้อย่ายาลำบา
***** เี๋ยวมีอนแถมให้อ่านนะะระหว่ารอหนัสือออรูปเล่ม่ะ อาะมาวันละนิอย่าว่าันนะะุ๊บๆๆๆ อ่านให้สนุ*****
ความคิดเห็น