คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 1.3
"มิราะลับแล้วเหรอ
แล้ว้าวหอมลูน้อเธอล่ะ!?" ริ้าหันมาถามพร้อมทำหน้าแปลใเพราะมิราไม่ิะให้ไปาม้าวหอมมา
"หึหึ
ปล่อยให้มันรออยู่หน้าผับนั่นแหละ เี๋ยวมัน็หาทาลับเอไ้ ไป่ะฮันนี่"
มิราไหวไหล่เบาๆ พร้อมับเบะปาและบอับเพื่อนๆ อัวเอ้วยน้ำเสียสะบั
ไม่่อยพอใเท่าไหร่ทีู่เหมือนว่าเพื่อนอัวเอะห่วนั้าวหอมนั่นพูเสร็็หันไปยิ้มหวานให้ับนรัและล้อแนนัวเนียไม่ห่า
"เออๆ อย่านั้นเหรอ"
ริ้าเพื่อนสนิทอมิราไหวไหล่เบาๆ
เธอเอ็ไม่อยาที่ะมีเรื่อับมิราหรอเี๋ยวะโนแอนี้น่ะ ส่วนนอื่นๆ
็มึนเมาและไม่สนใอะไรทั้นั้นเพราะให้วามสนใแู่่อัวเอ
"นั่นแหละไปันไ้แล้ว"
มิราียิ้มว้าเมื่อเพื่อนๆ เห็น้วย ืนนี้เธอะไป้าับิมิเียสเาเป็นถึนัีฬาแถวหน้าอลีให่ออัฤษเลยทีเียวเธอะปล่อยให้เาหลุมือ่ายๆ
ไ้ยัไ
แล้วทั้หม็พาันออมาทา้านหลัผับที่เป็นทาอออีทาหนึ่ไว้หลบพวนั่าว
ึ่มิราเอั้ใที่ะออทานี้เพื่อที่ะไม่ให้เอับ้าวหอม เธอะแล้ให้มันยืนรอที่หน้าผับนี่แหละ
รื รื
"อัวรับโทรศัพท์หน่อยนะ"
ฟรานเสบอและลุออมาาโฟาปล่อยใหู้่านั่ื่มอยู่่อน
เาเินออมาแล้วย้อมือูนาฬิานี่็ใล้เวลาผับะปิแล้ว้วยแ่นยัแน่นๆ
อยู่เลย
"มีอะไรเพีย"
ฟรานเสรอเสียลไปามสายเพราะเาให้ลูน้อเฝ้า้าวหอมอยู่
"ไม่มีอะไรรับนาย
แ่ะรายานว่าเธอยัยืนรออยู่หน้าผับเลยรับเมื่อี้ผมเินไปเ้าห้อน้ำ
แ่เห็นว่าผู้หิลุ่มนั้นไ้ลับออไปทาประู้านหลัันหมแล้วนะรับและไม่ิะรอเธอ้วย
ุฟรานเสะเอายัไรับ!?" เพียรายานามที่เาเห็นและไม่ิว่าผู้หิที่ื่อ้าวหอมะโนทิ้แบบนี้
ึๆ อาาศ็เย็นแถมเริ่มมีพวี้เมามานั่อยู่หน้าผับมาึ้น
และเริ่มส่เสียัลวนลามนเธอถอยร่นเ้ามายืนใล้ๆ ับาร์หน้าประูทาเ้า
และยัไม่รู้ัวอี้วยว่าโนทิ้
"นายเฝ้าไว้่อนแล้วัน"
ฟรานเสบอนิ่ๆ สายามเ้มุันอย่าเห็นไ้ั
เาพูแ่นั้น็วาสายเอาโทรศัพท์เรื่อหรูหย่อนมส่ระเป๋าาเเินลับไปที่โ๊ะอัวเอ
"รับ"
เพียรับำ่อนะวาสายไป
สายาเริ่มระแวระวัมาึ้นเพราะอนนี้เริ่มมีะโนโหวเหวเพราะวามเมาัน
"ออวนเี๋ยวันอัว่อนนะโว้ย"
ฟรานเสบอับเพื่อนอเาและยแ้วเหล้าึ้นื่มรวเียวเมื่อเพื่อนอเายแ้วที่อยู่ในมือึ้นสูให้เริ่มเมาทั่เหล้าและผู้หิ
"โี"
ออวนวาแ้วลพยัหน้ารับ่อนะลุึ้นยืนนาบ้า้วยสอสาวทรโ่อนะยิบาให้ับฟรานเสหนึ่ทีเพื่อหยอเย้า
เป็นอันรู้ันว่ารารีนี้อียาวไล เาะไ้ึ้นสวรร์หลายรอบ
ฟรานเสมันะพาู่วอมันไปที่เฟเฮ้าส์ส่วนัวอย่าแน่นอน
ฟรานเสโอบเอวพาเรน้าเินออมาาโ๊ะพร้อมับาร์ที่ามมาไม่ห่า
"เี๋ยวุไปรอผมที่เฟเฮ้าส์่อนนะเรน้า
อัารธุระสัรู่แล้วามไป" ฟรานเสระิบบอับเรน้าเบาๆ
"ไม่ไปพร้อมเรน้าเหรอะุฟรานเส"
เรน้ายมือึ้นล้อออฟรานเสเอาไว้พร้อมับแะูบที่แ้มเาเบาๆ
แล้วัริมฝีปาหรี่ายั่วยวนใบหน้าอเธอแร่ำเพราะฤทธิ์อแอลอฮอล์นมึนไปหมแล้วอยาะรอบรอเาเร็วๆ
"เรน้า!" ฟรานเสเรียื่อเธอ้วยน้ำเสียนิ่ๆ
ทำให้เ้าัวะัไป
"็ไ้่ะ
ุรีบามมาอย่าให้เรน้าอยนานนะะ"
เรน้าใ้ยิ้วี้แะเบาที่แ้มสาอเา่อนะยิ้มยั่ว
แล้วเินาไปพร้อมับาร์อเา
เธอไม่อยาัใเพราะยัไหรานเสไม่ทิ้เธอไปไหนอย่าแน่นอน ไปอาบน้ำให้หอมรุ่นแล้วนอนรอเาบนเียีว่าแ่ิ็ให้ผ่าวร้อนไปทั้ัว
ฟรานเสมอามหลัเรน้าับาร์ไปเาเินมุ่หน้ารไปหาเพียอย่ารวเร็ว
"เป็นไลับยั"
"ยัเลยรับ"
เพียรายานและี้ไปยัทิศทาที่้าวหอมยืนอยู่
"เี๋ยวนายไปเรียมรถให้หน่อยันะไปส่เาเอ"
ฟรานเส้อมอไปที่้าวหอมนิ่ๆ
่อนะโยนุแรถสปอร์ัยหรูอัวเอให้ับมือวานสนิทไปสาร์รถรอ
"รับ"
เพียรับุแมาถือไว้รไปยัที่อรถทันทีามำสั่
ฟรานเส้อมอ้าวหอมนิ่ๆ
สัรู่่อนะัสินใเินเ้าไปหาเมื่อเห็นว่าเธอำลัะถูวัยรุ่นสอนที่ำลัเมามายเ้ามาลวนลาม
"ไป่อับพวเราไหมนสวย
พวเรามีอะไระให้เธอู้วยนะ ไปไหม!?" วัยรุ่นหน้าาีหนึ่ในสอนทำเป็นใล้าเ้ามาหา้าวหอมพร้อมทั้เิวน
แ่ท่าทาเมามายและแวววาน่าลัวทำให้เธอถอยหลัออมา
"ไม่รบวน่ะ"
้าวหอมส่ายหน้าหวือ
"มีแฟนแล้วเหรอ
มายืนรอหน้าผับนี่แฟนทิ้ไปไหนล่ะหรือว่าอายุไม่ถึเลยเ้าไม่ไ้ หึหึ"
หนึ่ในสอนนั้น้อมอวาสายาไปทั่วร่าอย่าหยาบาย
"ไม่ใ่!"
้าวหอมปิเสธพร้อมับส่ายหน้าไปมายมือึ้นอออัวเอเอาไว้และถอยหลัมาเถือบถึหน้าประูทาเ้าที่ิับาร์ร่ายัษ์
เธอรู้สึลัวนสั่นไปหมแล้ว
ทำไมป่านนี้มิราับเพื่อนไม่ออมาเสียทีนี่็ใล้เวลาที่ผับะปิแล้ว้วย
สอนนี้ะอายุพอๆ ับเธอนั่นแหละแ่ัวให่มา
"โว้ๆ
ุ้วยอย่านี้พี่อบนะไปับพี่แล้วะิใไปไหม"
หนึ่ในนั้นถึับยมือึ้นปรบสอสามรั้ พร้อมับทำท่าทายียวน
ส่วนอีนพยายามที่ะับเส้นผมอเธอึ้นมามเลยโน้าวหอมปัมือออพร้อมับส่เสียุๆ
ลับไปทั้ที่ใเ้นรัแรแทบทะลุออมานออ
"ไม่!"
"ุั ันอบนะเนี่ย!"
สอนนั่นพูเสร็็หัวเราะร่วนอย่าอบใ
"อโทษ้วยนะรับรุาอย่ามาลวนลามแฟนผม"
ฟรานเส่มใัฟันแน่นเายืนฟัอยู่นานแล้ว
และรีบเินเ้ามาเมื่อเห็นสอนนี้เริ่มที่ะลวนลามหนัึ้น
เาเินเ้ามาโอบไหล่อ้าวหอมเอาไว้ึร่าบาระับัวไม่ให้เธอสะบัหนีออไ้พร้อมับออัวว่าเป็นแฟนอเธอทำให้วัยรุ่นสอนะัไป
"แฟนริหรือเปล่าเนี่ยนสวย"
สอนนั้นมอมาที่ฟรานเสแล้วะัเพราะผู้ายรหน้าูุันน่าลัวแปลๆ
"บอเาไปสิที่รัว่าเราสอนเป็นแฟนัน"
ฟรานเสถือวิสาสะเรีย้าวหอมอย่าสนิทสนมทันทีพร้อมับระับนิ้วมือบนบ่าเพื่อเือนให้้าวหอมเล่นามบทที่เาเป็นผู้นำอยู่
"ใ่่ะ เาเป็นแฟนัน"
้าวหอมลั้นใอบเพราะยัไ รานเส็ยัูน่าลัวน้อยว่าสอนรหน้า
แ่เธอไม่รู้หรอว่าหลลวามเ้าเล่ห์ร้ายาอเาให้แล้ว
ฟรานเสระุยิ้มมุมปาพร้อมับส่สายาุๆ
ไปทาสอนนั้นทันที
"มีแฟนแล้วน่าเบื่อว่ะ"
ทั้สอน้อมอัน่อนที่ะหันมามอฟรานเสและ้าวหอมอย่าประเมิน
แล้ว็ยอมล่าถอยเพราะูแล้วผู้ายนนี้น่าะพอัวพอสมวร
ไม่วรที่ะแลไปหาเหยื่อรายใหม่เอา็ไ้ยัมีอีหลายนที่พวเาะหว่านล้อมให้ไปร่วมสนุ่อไ้
"อบุนะะ"
้าวหอมมอามสอนนั้นไปอย่าหวาระแวลัวว่ามันะลับมาอี
่อนะหันมาอบุนที่่วยเหลือ และถอยัวออห่าาอ้อมแนอเา
ฟรานเสยอมที่ะปล่อยเหยื่อสาวีๆ เพื่อไม่ให้เธอหวาลัว
+++++++++++++++++
ีรีส์ุนี้ะมีทั้หม 3 เล่ม
ีรีส์ บ่วรั
บ่วรัทั์อสูร 1
บ่วรัเล่ห์อมมาร 2
บ่วรัอมเถื่อน 3
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
preview :
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น