คัมภีร์เทวะ

ตอนที่ 2 : ทวีปเทวะสวรรค์

.....

......

10000 ปีต่อมา

ทวีปเทวะสวรรค์ 

ทวีปเทวะสวรรค์  เป็น 1 ใน 3 ทวีป ของ ดาวมรกต ซึ่งประกอบไปด้วย  2  เมืองใหญ่ คือ 

1. เมืองเทวะสวรรค์ 

2. เมืองลิขิตฟ้า 

เมืองลิขิตฟ้า

บนถนนหลักของเมืองลิขิตฟ้า มีเด็กหนุ่มวัย 18 ปี กำลังเดินดูสิ่งของตามร้านค้า   ต่าง ๆ  ที่ตั้งเรียงรายทั้งสองข้างทาง

...หลี่เฉิน !  เป็นชื่อของเด็กหนุ่ม ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านรอบนอกของเมืองลิขิตฟ้าแห่งนี้  เขาอาศัยอยู่กับแม่สองคน โดยแม่ของเขาปลูกผักขายและคนส่งผักก็ไม่ใช่ใครอื่น เป็นบุตรชายคนเดียวของนางนั่นเอง

วันนี้ ก็เป็นอีกวันที่เขามาส่งผักซึ่งจะมาส่งทุก ๆ  เช้าหลังจากส่งผักเสร็จแล้ว หลี่เฉิน ก็ได้ขอมารดาขออนุญาตมารดาของตน อยู่เดินเที่ยวในเมืองก่อนซักพัก แล้วค่อยกลับบ้าน ซึ่งมารดาของเขา ก็อนุญาต ตามที่  หลี่เฉิน ขอ แต่มีข้อแม้ว่า จะต้องกลับบ้านก่อนอาหารมื้อเที่ยง

หลี่เฉิน  เดินเที่ยวไปเรื่อย ๆ  จนมาถึงร้านขายตำราเล็ก ๆ  แห่งหนึ่ง ก็เหมือนมีอะไรดลใจให้เขาแวะเข้าไปในร้าน และเมื่อเขาเดินเข้ามาถึง ก็เจอกับตำรายุทธเก่า ๆ เล่มหนึ่ง ซึ่งทำให้เขารู้สึกสนใจเป็นพิเศษ

"คำภีร์เทวะ"  หลี่เฉิน พึมพำเบา ๆ  ก่อนจะยื่นมือลงไปหยิบขึ้นมาเปิดอ่านดูข้างใน

"เพี๊ยะ !!.....

"โอ๊ย !  เจ็บ ๆ ๆ "  

"เจ้าหนู จะทำอะไรน่ะ  คิดจะขโมยของในร้านของข้าเหรอ"

"เปล่า ๆ ๆ   เฒ่าแก่  ข้าเพียงแค่จะหยิบมาดูเฉย หากถูกใจก็จะซื้อครับ"

"ฮึ   ถ้าอยากดูก็ต้องซื้อไปดูเลย จะเปิดดูก่อนได้อย่างไร"

"ข้าขอโทษ ๆ   งั้นข้าซื้อเลยก็แล้วกัน ราคาเท่าไหร่ครับ เล่มนี้"

หลังจากที่  หลี่เฉิน  บอกว่าจะซื้อ เฒ่าแก่ก็เหลือบไปดูตำราที่เขียนไว้ว่า คัมภีร์เทวะ ก็รู้สึกยินดีไม่น้อยที่วันนี้จะขายตำราเล่มนี้ออกไปได้ เนื่องจากตั้งแต่รับซื้อต่อมาจากพ่อค้าในเมืองเทวะสวรรค์มาเมื่อหลายปีก่อน ก็ไม่เห็นจะมีใครสนใจซื้อเลย มีแต่เปิดดูแล้วก็วางใว้ เพราะเห็นว่าเนื้อหาข้างใน ส่วนใหญ่เป็นเพียง วิชาพื้นฐานธรรมดาเท่านั้น จึงไม่มีใครคิดจะสนใจ จนผ่านมาหลายปี

"เล่มนี้ข้าขายให้เจ้า เพียง  10  เหรียญทองแดง ก็พอ เห็นแก่ที่เจ้ายังเป็นเด็กอยู่"

"....."

หลี่เฉิน  เมื่อได้ยินราคาของมันก็รู้สึกว่ามันไม่ได้แพงจนเกินไป เมื่อเทียบกับรายได้ของเขาที่มาส่งผักทุกวันยังได้วันละ  50 เหรียญทองแดง เท่านั้นเอง ซึ่งมารดาของตนก็แบ่งให้วันละ 5 เหรียญทองแดง เป็นค่าส่งของ ทำให้เขาพอจะมีเงินเก็บอยู่บ้างนิดหน่อย ทำให้เขาสามารถจะซื้อตำราเล่มนี้ได้ โดยที่ไม่ต้องไปรบกวนมารดาของตน

"นี่ครับ   10  เหรียญทองแดง"

เมื่อจ่ายเงินแล้ว หลี่เฉิน ก็หยิบตำราดังกล่าวใส่เป้ด้านหลัง และเดินดูของต่อไป จนเวลายามสายมากแล้ว หลี่เฉิน  ก็ได้เดินทางออกจากตัวเมืองลิขิตฟ้า  เพื่อกลับยังหมู่บ้านของตนเองให้ทันกินข้าวมื้อเที่ยงกับมารดา

...........................................................