ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    จังหวะหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #6 : แล้วไงเหรอ......

    • อัปเดตล่าสุด 17 ส.ค. 48


    หลายวันผ่านไป........อยู่ดี ๆ เคียวก็มาบอกยูมิว่า ตัวเขาจะแวะไปโรงเรียนเก่าสักหน่อย เพราะพวกรุ่นน้องมีธุระให้ไปหาหน่อย  เดี๋ยวจะกลับมาให้ทันคาบพละ ชั่วโมง 5   (TEST คณิตคาบ 3  คาบ4 เป็นพักกลางวัน)

        “แล้วนายจะไปตอนไหนมิทราบ -_- ถ้าคิดจะไปชั่วโมง TEST คณิต ล่ะก็ ฉันไม่ให้นายไปเด็ดขาดยะ”

          “เป็นห่วงเราเหยอ ^_^” เคียวถามยูมิแบบอยากรู้ว่า ยูมิเป็นห่วงเคียวอะเปล่า  

        “จะบ้าเรอะ O_O ฉันแค่คิดว่า ถ้านายไปแล้วฉันจะลอกข้อสอบยังไงต่างหาก T^T” ยูมิรีบแก้ตัว

        “อือ.... (-_-) (_ _) (-_-) ก็ได้ เดี๋ยว TEST คณิต เสร็จแล้ว เราค่อยไปก็ได้ ^O^”  

        “แล้วกลับมาให้ทันล่ะ”  - O –

        “(-_-) (_ _) (-_-)” เคียวผงกหัวรับคำ

        พอ TEST คณิต เสร็จ เคียวก็หายตัวไปแล้ว แต่ก็ได้ฝากบอก เซว่าว่า ถ้าอาจารย์ถามหาเขา ให้บอกว่า เขาไม่สบายอย่างแรงสักชั่วโมง -_- เดี๋ยวก็หายแล้ว   พอหมดคาบพัก ยูมิก็ยังไม่เห็นเคียวมาสักที  พอเข้าชั่วโมงพละแล้ว เคียวก็ยังไม่มา  จนโทกิต้องยูมิบอกให้ใจเย็น  มิอะพยายามโทรเข้ามือถือของเคียว ทางปลายสายบอกแต่ประโยคว่า “ไม่สามารถติดต่อได้ขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้ง” จนยูมิเริ่มโมโหซะแล้ว  เมื่อหมดชั่วโมงพละแล้ว  คาบ 6 ก็เป็นชั่วโมงคหกรรม เมื่อชั่วโมงคหกรรมเริ่มไปได้ครึ่งหนึ่ง

        “ครืด.........”   เสียงประตูดังขึ้นแต่ก็ไม่มีใครสนใจหรอก เพราะทุกคนต่างระวังหลังของตัวเองอย่างระมัดระวัง   วันนี้อาจารย์สั่งให้ทุกทำอาหาร เกี่ยวกับของกินเล่น ซึ่งกลุ่มของยูมิ ซึ่งมี ยูมิ โทกิ มิอะ เซว่า และ เคียว ได้นำผลไม้มาคนละ 3 อย่างและห้ามซ้ำกันด้วย ยูมิกำลังหั่นผลไม้ด้วยความโมโห มือก็สั่นระริกไปด้วยความโมโห  

        “นี่ โทษที >O< มาช้าไปหน่อย แต่เราก็ซื้อผลไม้มาเพิ่มนะ ^O^” ขณะที่ เคียว กำลังจะปิดประตูอยู่นั้น

          “เฟี้ยว...........จึ๊ก O_O;”   มีดลอยมาทางโต๊ะแถวริมหน้าต่าง ได้ปักเข้ากำแพงเฉียดหน้าเคียวเพียงแค่

    1 ซ.ม. เองเท่านั้น    ทุกคนในห้องตะลึงและเสียวสันหลังวาบ ๆ

        “นี่ ยูมิเล่นแรงไปหน่อยแล้วนะ” -_-   โทกิจึงบอกยูมิ   “เดี๋ยว เคียวตายไปจะว่ายังไงยะ”  - O-  

        “แล้วไงไม่ทราบ ......  เค้าบอกว่าจะมาให้ทันคาบพละ แต่นี่เข้าคาบคหกรรม เพิ่งโผล่หัวมาหรือไงยะ”  

        “ขอโทษนะ -_- ไมนึกว่าเธอจะเป็นห่วงเรามากขนาดนี้ ^_^ เพิ่งรู้นะเนี่ย”   ยูมิบอกเคียวอย่างเอาเรื่อง

        “ฉันให้เธอตีก็ได้ ^_^ แต่เธอห้ามโกรธเรานะ”  

        “ให้ตีจริง ๆน่ะ”  - O –

        “อือ....แน่นอน ตีแล้วคืนดีกันนะ” ^O^  พอเคียวพูดจบยูมิก็เริ่มลงมือเตะเคียวเข้าที่เอวทันที

        “พลั่ก...+ O +”   พอยูมิจะลงมืออีกรอบ  เซว่าจึงรีบดึงตัวยูมิไว้  ยูมิจึงสงบลงได้  

        “หายกันนะ ยูมิ ^_^;” เซว่าจึงบอกยูมิ  

        “อย่าให้มีอย่างนี้อีก T^T”  ยูมิพูด อารมณ์ของยูมิเข้าเข้าโหมดปกติแล้ว

        “คร้าบผม ^O^”  แล้วคาบคหกรรมห้อง C ก็เข้าสู่สภาวะปกติเหมือนเดิม



    ยูมิ เล่นแรงจังเลย -_-; ติดตามตอนต่อไปนะคร้าบ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×