คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คุณเพื่อนรูมเมท
สนามบินประเทศเาหลี
08.00
" นี่น่ะหรอ ประเทศที่ผม้อมาอยู่น่ะฮะ "
เ็ผู้ายร่าบา ัวเล็ บออย่าไม่เ็มในั เพราะเาไม่เยมาที่นี่เลย และที่
เามาเพราะเา้อเสียทั้พ่อและแม่อเาไปาเิอุบัิเหุรถว่ำทารถยน์ เา้อมาอยู่
นเียวที่นี่
" ใ่๊ะ แบมแบม้อมาอยู่ที่นี่ไป่อน ถ้าน้ามีเวลาาาน น้าะมาเยี่ยมบ่อยๆนะ "
" แล้วน้าะอยู่ับผมี่วัน น้าถึะลับประเทศไทยหรอฮะ "
" เินเรื่อเรียนให้แบมแบมเสร็ น้า็ลับแล้ว แบมแบม. . . . . .อยู่นเียวไ้ใ่มั้ย๊ะ"
" …ฮะ ผมอยู่ไ้ฮะ "
" ั้นน๊าพาไปที่อนโเน๊อะ ะไ้เอาอไปเ็บ แล้วไปิน้าวัน "
ลอทาที่มุ่หน้าไปอนโ น้าสาวับแบมแบมไม่ไ้พูอะไรันเลย น้าสาวลัว
แบมแบมะิมาเรื่อพ่อับแม่ ึบอเรื่อสำัับแบมแบม
" แบมแบม. . . . "
" ฮะ. . . น้า "
" มีเรื่อนึที่ยัไม่ไ้บอับเรา. . . น้าหานที่ะมาอยู่เป็นเพื่อนแบมแบม้วยนะ "
" ริๆไม่้อ็ไ้นะฮะ แบมอยู่นเียวไ้ "
" ไม่ไ้หรอ น้าเป็นห่ว มีเพื่อนอ่ะีแล้ว ะไ้มีนูแลแบมแบม้วย "
" . . . . . . "
อนโฯ
10.45
ผม็มาถึอนโที่น้าอผมบอแล้ว อนนี้ผมมา น้าบอว่าะมี
นมาอยู่ับผม้วย แ่มันมีเพียห้อนอนเียวเท่านั้น หรือผม้อนอนับนที่ผมไม่เยรุ้ัน่ะ
หรอ เาเป็นใร หน้าายัไผม็ไม่รุ้ เิวันนึเาทำร้ายผมล่ะ ผมะทำไ. . . แ่ริๆ น้าผม
ไม่น่าะเอานที่น่าลัวนานั้นมาอยู่ับผมหรอมั้
" ป่ะ เ็บอเสร็แล้ว ไปิน้าวันเถอะแบมแบม "
ผมำลัิอะไรเพลินๆน้า็เรียผม
" เอ่อ . . . . แล้ว นที่ะมาอยู่ับแบมล่ะฮะ "
" อ้อ น้า็ลืม เี๋ยวน้า โทรหาเาแป๊บนึนะ "
" ฮะ… . "
๊อ ๊อ ๊อ
" อ๊ะ… . ผมไปเปิให้นะห๊ะ "
" อ่า่ะ " น้าพยัหน้าอบ แล้ว็ไปิ่อสายนที่ะมาเป็นรูมเมทอผม
ผมวิ่ออไปเปิประู แล้ว็้อใ นที่ัวสูที่อยู่้าหน้า. . . . . ใรหว่า?
" อ๊ะ. . . นายเป็นใร. . หรือว่านาย. . . " ผมพูเป็นภาษาเาหลีออไป เพราะูา
หน้าาแล้ว น่าะเป็นนเาหลีแน่นอน
" รับผม ผมื่อยูยอม ผมเป็นรูมเมทอเ้าอห้อนี้รับ "
" = 0 = !!! "
" อ่าว มาพอีเลย น้าำลัโทรไปหาเลย นี่ไ แบมแบม ที่น้าบอ " น้าแนะนำผมับยูยอม
ผมไม่อยาเื่อนี่น่ะหรอ นที่ะมาเป็นรูมเมทอผม ท่าทาเาเป็นนเาหลี้วย
ล่ะ ีนะที่ผมพอเรียนภาษาเาหลีมาบ้าแล้ว เลยพอะสื่อสารไ้
" ยูยอม ัารเรื่อที่น้าบอรึยั๊ะ "
" เรียบร้อยแล้วรับ "
" ี่ะ น้าะไ้รีบๆลับไทย านรออยู่เพียบเลย "
" เรื่อไรหรอรับ " ผมถาม
" อ๋อ เรื่อเรียนอเราน่ะ น้าฝายูยอมให้ัาร แล้วพรุ่นี้น้าะลับไทยแล้วล่ะ "
" ริหรอฮะ ทำไมถึลับเร็วนัล่ะฮะ ผมยัไม่อยาให้น้าลับเลย "
" านที่นู้นเยอะน่ะแบมแบม เรา็ไม่ไ้อยู่นเียวัหน่อย เรายัมียูยอมเป็นเพื่อนนะ "
น้าเ้ามาอเมื่อเห็นผมหน้าเศร้าล ผมยัไม่อยาให้น้าลับไปเลย ผมลัว. . . ผม
ลัวไปหมเลย อนนี้ผมไม่ลั้นน้ำาไม่อยู่แล้ว
" ฮึ. . . . .ฮึ. . . ผมยัไม่อยาให้น้าลับเลยฮะ "
" ไม่เป็นไรนะแบมแบม น้าะมาเยี่ยมเราบ่อยนะ ไม่ร้อนะ ไม่อายยูยอมหรอ ไหนเรา
บอน้าว่าอยาเป็นผู้ายที่เ้มแ็ไ เรื่อแ่นี้็ร้อแล้ว "
" ผมลัวิถึน้านี่ฮะ "
" 555 ไอเ็ี้แย น้าไปแป๊บเียว เี๋ยวน้า็มาหา "
" ริหรอฮะ น้าพูริหรอฮะ "
" ริสิ่ ถ้าแบมแบมร้อไห้ น้าไม่มาหาแบมแบมนะ "
" ฮะ ฮะ แบมแบมะไม่ร้อแล้วฮะ "
" ไปิน้าวันเถอะ น้าหิวแล้ว "
" ฮะ ผม็หิวแล้วเหมือนัน " พูเสร็ ผม็นำทุนออมา
.
.
.
.
" ยูยอม ำที่น้าบอไ้มั้ย ห้ามบอแบมแบมนะ ไม่ว่าะเิอะไรึ้น็ห้ามบอแบม
แบม "
" ผม. . . .ำไ้รับ "
" ี น้าไม่อยาให้แบมแบมรู้ เี๋ยวแบมแบมรับไม่ไ้ น้าไม่อยา. . . . . . "
" ทำอะไรันอยู่ร๊าาาาบบบบบ ทำไมไม่ออมาล่ะฮะ "
" ำลัออไป้าา "
หลัาที่เราไปิน้าวันเสร็เรา้ไปเที่ยวัน่อ ูท่าทาวันนี้ะมีานอะไรัอย่า
อินเพียบเลย เสื้อผ้า หรืออเล่น่าๆ วันนี้ผมมีวามสุมา ถึแม้ว่าน้าะลับพรุ่นี้แล้ว
็าม แ่ในวันนี้น้าและยูยอมทำให้ผมหายเศร้าลไปเยอะเลย ยูยอมเป็นนนิสัยีมา
ูแลเอาใใส่มา ถามผมลอว่าผมหิวมั้ย อยาเล่นอะไรมั้ย แ่ยูยอมพาผมเ้าไปในบ้านผี
สิ ึ่ผมลัวมา แ่ยูยอม็ลาผมเ้าไปนไ้ ผมร้อลอทา นเือบะร้อไห้ ผมลัว
ริๆนะ ีนะที่ยูยอมเป็นนที่ัวให่ว่าผมมา ยูยอมเลยอผมไปลอทาเลย
' อ๊ะ ยูยอม มันะมาแล้ว อ้า '
' ฮึ. . . ฮึ ยูยอมพาแบมแบมออไปเร็ว แบมแบมลัว แบมแบมไม่เอาแล้ว ฮึ ฮึ '
' 5555 แบมแบมนี่็ี้ลัวริๆ เลย ยู็อแบมแบมอยู่นี่ไ ลัวอะไร มียูทั้น
นะ5555 '
' ยัะมาหัวเราะอีนะยู แบมไม่เอาแล้ว ยูพาแบมออไปเร็วๆ '
' ร้าบๆ ยูพาออไปแล้วร้าบ555 '
เห็นมั้ยล่ะ ยูยอมอบแล้ผม เี๋ยวผมะให้สะใไปเลย ยูยอมบ้าาาาาาาาาา
YukYom
สวัสีรับ ผมยูยอมนะรับ ผมเป็นรูมเมทอแบมแบมนะรับ อ่ะ 5555
พอพูถึแบมแบม ผม็อำไม่ไ้555 พวุรู้มั้ยรับ รั้แรที่ผมเห็นแบมแบม ผมนึว่า
แบมแบมเป็นโรึมเศร้าะอี และยิ่อนที่เห็นแบมแบมร้อไห้ ผมรู้สึว่าอยาะเ้าไปอ
แบมแบม อยู่ีๆ ็รู้สึเป็นห่วแบมแบมทั้ๆ ที่ผมไม่เยเอแบมแบมมา่อน แบมแบมเป็นเ็
ผู้ายที่หน้าาน่ารั ัวเล็ๆ ึ่ในเาหลีไม่่อยมีผู้ายัวเล็ๆ แบบแบมแบม ึ่พอรู้ว่าผม
้อมาอยู่ับแบมแบม ผมีใมา ไม่รู้เหมือนันรับว่าทำไม ผมยิ่เห็นแบมแบม็อยาเ้า
ใล้ทุที วันนี้ผมเลยทำทุทาที่ะทำให้แบมแบมมีวามสุ แล้วมัน็ไ้ผล เวลาแบมแบมมี
วามสุ แบมแบมะยิ้ม ยิ้มเหมือนเ็ที่มีวามสุ ึ่แ่าารั้แรที่เออย่าสิ้นเิ
วันนี้แบมแบมอผม้วยล่ะ เพราะไรน่ะหรอ ผมพาแบมแบมเ้าบ้านผีสิ แล้วแบมแบม็
เอาแ่ร้อไห้โอรวว่าไม่เอาแล้ว แบมแบมะออ 5555 อนนั้นผมรู้สึเหมือนพาเ็
5 วบมาเที่ยวบ้านผีสิเลยล่ะ 555 นอะไรทำอะไร็น่าฟั น่าหยิไปทั้ัวเลย เหมือนเ็ริๆ
(ยูยอมเปล่าหื่นนะ><)
" ยูยอมๆ แบมแบมหิวน้ำ พาแบมแบมไปื้อน้ำหน่อยสิ่ "
" อ่า. . . รัับแบมแบม "
" น้ารออยู่รนี้นะรับ เี๋ยวผมพาแบมแบมไปื้อน้ำ่อน "
" อ๋อ่ะ ^ ^ "
ในระหว่าที่ื้อน้ำ แบมแบมูเหมือนเ็เลย เพราะแบมแบมะเ้อไปะเ้อ
มา เหมือนเ็ที่ำลัรออินเลย. . .
" ยูยอม แบมแบมะไ้ไปเรียนวันวันไหนอ่ะ "
" ห้ะ อะไระนะ แบมแบมพูว่าอะไรนะ "
" นี่ิอะไรอยู่เนี่ย ทำไมไม่ั้ใฟัแบมแบมล่ะฮะ "
" อ๋อ เปล่าๆ ยูไม่ไ้ิอะไร แ่เหม่อเรื่อยเปื่อยน่ะ แล้วแบมแบมถามว่าอะไรนะ "
" แบมแบมถามว่า แบมแบมะไ้ไปเรียนวันไหนอ่ะ "
" อ๋อ พรุ่นี้รับ "
" อ่าว ั้นพรุ่นี้ แบมแบม็ไม่ไ้ไปส่น้าที่สนามบิน่ะสิ่
" ประมานั้นอ่ะรับ "
" แย่ัเลยนะ ทั้ที่พรุ่นี้ะไ้อยู่ับน้าเป็นวันสุท้าย ไหเป็นวันนี้ที่เป็นวันสุท้ายล่ะ "
แบมแบมหน้าหอยล เมื่อรู้ว่าะไ้อยู่ับน้าสาวเป็นืนสุท้าย ่อนที่น้า
ะลับ ยูยอมนายทำอะไรัอย่าเ่!! แบมแบมร้อไห้ึ้นมาะทำไ นายนี่ไม่ไ้เรื่อเลยนะ
ยูยอมมมม อ้าาาา
" เอ่อ. . . แบมแบม "
" แบมแบมไม่ร้อหรอ เื่อแบมแบมสิ่ยูยอม ^ ^ เพราะถ้าแบมแบมร้อ
ไห้ แบมแบมะเป็นผู้ายที่เ้มแ็ไม่ไ้ "
" อือ. . ยูยอมเื่อแบมแบมนะ "
" ไ้น้ำแล้ว เราลับไปหาน้าันเถอะ "
แบมแบม นายเป็นนที่น่ารัริๆ
บบันทึ : YokYom
ไม่อยาเื่อเลย พรุ่นี้น้า็ลับแล้ว ผมรู้สึว่ามันเร็วมาอ่ะ ผมออมา
นั่าลมอยู่ที่น่าระเบียนเียวหลัาลับมา ทุน็ไปทำธุระอัวเอ เพื่อเรียมัวเ้า
นอน วันนี้ผมับยูยอม้อออมานอนที่โฟา เพราะน้าเป็นผู้หิ เลยให้น้านอนในห้อไป พู
ถึน้าทีไร ผม็ใหายทุที ผมยัไม่อยาให้น้าลับเลย ฟัูแล้ว เหมือนผมะ้อารวาม
อบอุ่นานรอบ้ามาๆสิ่นะ ผม็รู้สึว่าผมเป็นแบบนั้น เหมือนัน หรือเพราะว่าผมพึ่ะ
เสียพ่อับแม่ไป เลยทำให้ัวเอรู้สึ. . . . เว้ว้า อนนี้ผมรู้สึเหมือนมันมีน้ำสีใสๆ อุ่นๆ
ออาาอผม ผมรู้สึแน่นที่ออย่าบอไม่ถู พ่อับแม่็าผมแบบไม่มีวันลับ น้า็
้อลับไปทำาน นี่สิ่นะ นี่ือเหุผลว่าทำไมน้าถึให้ยูยอมมาอยู่ับผม
ความคิดเห็น