*รุ่นพี่สุดโหดเย็นชา ปะทะ รุ่นน้องสุดซ่าจอมป่วน*

ลำดับตอนที่ #1 : รุ่นพี่สุดโหดเย็นชาปะทะรุ่นน้องสุดซ่าจอมป่วน Lv.1

รุ่นพี่สุดโหดเย็นชาปะทะรุ่นน้องสุดซ่าจอมป่วน

Lv.1

 ++++++  บ้านมัณฑนาพร ++++++

 “แม่ฮะปอคงคิดถึงแม่แน่เลยอะ ปอไปแล้วแม่จะมีเพื่อนหรอ ปอไม่อยากไปเลยฮ้าTOT” ชั้นพูดแบบอ้อนๆแม่

“ลูกเอ้ย โตจนป่านนี้และทำตัวเป็นเด็กไปได้^o^ แม่มีทั้งป้าถนอม ไหนจะคนรับใช้ ก็เป็นเพื่อนแม่ และก็พ่ออีก ลูกไม่ต้องกังวลหรอกนะ” แม่ตอบชั้น

“ฮะ แม่TOT อึกๆ”ชั้นพูด พร้อมแกล้งร้องไห้อ้อนๆ

“ไปอยู่ที่นู่นก็ระวังตัวด้วยล่ะ ระวัง !! กรุงเทพอาชญากรมันเยอะน่ะ^^ ” แม่เทศชั้นต่อ

“แม่ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงยัยปอหรอก พ่อกะผมได้สอน มวย+เทควันโด้ให้มันแต่เด็กๆ มันนะเอาชนะเด็กในค่ายพ่อบางคนซะอีก” พี่ปังพูดขึ้น

“อื้มพวกเรา 2 คน ปังกะเปิง ก็ดูแลน้องด้วย ไปอยู่ที่นู่นกัน 3 ปีแล้วก็น่าจะรู้ที่ทางต่างๆก็บอกให้น้องได้รู้มั่งล่ะ และก็อย่าลืมดูและปักล่ะ ยิ่งเป็นเด็กอยู่เดี๋ยวโดนเค้าหลอกจับตัว”แม่เทศเราทั้ง 4 คน

“ครับแม่” พี่ปังและพี่เปิงพูดพร้อมกัน

“แม่ครับ ผมคิดถึงพ่อกับแม่อ่ะครับ คิดถึงสวนที่บ้านเราครับ ฮือๆToT” ปักพูดไปร้องไห้ไป

“ปักเอ้ย แกจะโตเป็นหนุ่มอยู่แล้ว ลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งสิ” พ่อพูดพร้อมตบที่ไหล่ของปัก

“ไปเร็วพวกเราออกเดินทางกันได้แล้วเดี๋ยวจะช้า”พี่เปิงพี่คนโตสุดพูดขึ้น

“ไปและนะฮะ คุณพ่อคุณแม่ บ๊ายบายพี่ภัส(พี่เลี้ยงชั้น) บ๊ายบายพี่ทุ๊กคนนะฮะ ซ้อมมวย ปลูกส้มกันดีดีนะ ฝากดูแลพ่อกับแม่ด้วยน๊ะฮะพี่ๆทุกๆคน” ชั้นบอกลาแทนพี่น้องทุกคน ทุกคนโบกมือให้ชั้น ขณะที่รถกำลังออกตัว โดยที่พี่เปิงเป็นคนขับและพี่ปังนั่งข้างส่วนชั้นกะปักนั่งหลัง*

 *~สวัสดีค่ะ ชั้นชื่อ ปอถัก ค่ะ เรียกสั้นว่าปอ ก็ได้ค่ะ ชื่อจิงของชั้นคือ ปอถัก มัณฑนาพร ตอนนี้ อายุ 16 ค่ะ แต่อยู่ม.5 เพราะได้พาสชั้นเทียบเท่าอ่ะค่ะ ^^* ชั้นมีพี่น้องทั้งหมด 4 คนค่ะ คนโตสุดชื่อ เปิงมาง เรียกสั้นๆว่า เปิง ชื่อจริงของพี่เค้าก็ชื่อนี้แหละค่ะ บ้านเราชื่อเล่นกะจิงเหมือนกันค่ะ เรียนอยู่ปี 3 ค่ะ มหา’ลัย จุฬาลงการณ์ค่ะ เรื่องเรียนอย่าให้พูดค่ะ ไม่ดีเลย -_-  แต่ความสามารถพิเศษดีมากก ดนตรีเล่นเป็นเกือบทุกอย่างอ่ะ โดยเฉพาะเปิงมาง เป็นเครื่องดนตรีตั้งแต่รุ่นปู่ค่ะ  กีฬาเล่นบาส เก่งมากก เป็นตัว ม.(ม. ก็คือมหา’ลัย) เลยค่ะ มาคนที่ 2 คือพี่ปังตอค่ะ เรียกสั้นๆว่า ปัง พี่เค้าเรียนอยู่ ปี 1 ค่ะ เรียนอยู่ ม. เดียวกะพี่ เปิงแหละค่ะ พี่คนนี้นะคะ เรื่องเรียน หัวไวค่ะ แต่ไม่ชอบส่งงานเลย คะแนนไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พี่เค้าเล่นเทควันโด้เก่งมากค่ะ ถึงได้มาสอนชั้นเนี่ยแหละค่ะ พี่ทั้ง 2 คนที่กล่าวมาน่าตาใช้ได้เลยทีเดียว สาวติดตรึมค่ะ ส่วนคนที่ 3 ก็คือชั้นนี่แหละค่ะชื่อ ปอถัก มัณฑนาพรค่ะ จะเห็นว่าชั้นพูดฮะกับพ่อและแม่ ชั้นคล้ายทอมค่ะ แต่ชั้นก็ชอบอู๋จุนนะคะ ส่วนมากชั้นจะพูด*ฮะ*กะคนที่สนิทมากๆอ่ะค่ะ เรียนค่ะชั้นเรียนอยู่ ที่จริงอ่ะ ต้อง ม.4 แต่พอดีได้โควต้าเรียนพาสชั้นที่กรุงเทพอ่ะค่ะ เลยอยู่ ม.5 ตอน ม.ต้นชั้นก็เรียนอยู่ที่เชียงใหม่อ่ะค่ะ แต่ได้โควต้าเลยมาเรียนกรุงเทพอ่ะค่ะเรื่องเรียนค่ะ คิดเองละกันถึงขนาดได้พาสชั้น(หลงตะเองชัดๆนะแก) ตอนอยู่โรงเรียนเก่านะคะ ชั้นและพวกเพื่อนชั้น อีก 6 คนเป็นกลุ่มที่อาจารย์หลายคนหมายตาไว้มากเลยค่ะ เพราะชอบไปมีเรื่องอยู่บ่อย ไม่มีเรื่องตบค่ะ มีแต่ต่อย จริงๆนะ เพราะพวกชั้นชอบไปหาเรื่องพวกที่มันมารังแกเด็กอ่ะ หมั่นไส้ และก็พวกแว๊ดดๆ(น่าจะรู้)อ่ะ อิอิ ที่พวกเราเป็นหัวโจกกันได้ในโรงเรียนเก่าก็เพราะ พ่อของชั้นอ่ะค่ะ มีค่ายมวย พ่อชั้นสอนชั้นแต่เล็กๆ และเพื่อนชั้นเห็นชั้นทำได้(เก่งด้วย) เลยอยากลอง เลยให้พ่อชั้นช่วยสอนให้ เพื่อนชั้นทุ๊กคนก็ป้องกันตัวเป็นกันหมดแหละ เลยไปหาเรื่องได้ แหะๆ^^ ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อยหรอกค่ะ ออกห้าวๆ หน่อย เพราะ พี่น้อง มีแต่ผู้ชายค่ะ แถมยังมีค่ายมวย ชั้นเนี่ยถือว่าต่อยมวยได้สุดยอดเลยนะคะ^O^ เพราะก็เอาชนะเด็กในค่ายได้ อิอิ*-* ชั้นก็มีน่าตาน่ารักพอตัวค่ะ ไม่เคยมีแฟน จริงๆค่ะ(ก็ชั้นโหดซะ) กินเก่งมากกก โรงเรียนที่ชั้นจะเข้าเรียนชื่อ โรงเรียน มหิดลวิทยาศึกษาลัยค่ะ ยังไม่เคยเห็นหน้าตาเลยค่ะ ก็วันนี้เป็นวันออกเดินทางน่ะสิคะ ออกเดินทางไปเตรียมตัว เข้าเรียน ผองเพื่อนชั้นก็เหมือนกัน แม่ของชั้นซื้อบ้านให้หลังนึง ไว้เรียนที่กรุงเทพค่ะ ซื้อตั้งแต่พี่ของชั้นอยู่แหละค่ะ พอและค่ะ เรื่องของชั้นยาวมากก ส่วนน้องคนสุดท้องค่ะ ชื่อว่า เจ้าปักหมุด  เรียกสั้นๆว่า ปัก ชื่อของพวกเราคล้องจองกันหมดเลยค่ะ ลองดูดีดีค่ะ น้องคนเนี้ย แม่ก็ปล่อยให้ไปอยู่กรุงเทพตั้งแต่ ม.ต้นเนี่ยแหละ ไปอยู่พร้อมชั้นแหละ เจ้าเนี่ยอยู่ ม.2 พาสชั้นเหมือนกัน ตอนแรกมัน อยู่ ป.6 อ่ะค่ะ แต่ว่าคนละโรงเรียนก่าชั้นค่ะ เป็นเด็กผู้ชายที่ดูอ่อนแอนะ แต่ศิลปะป้องกันตัวเนี่ย คมกริบบบOoO อย่าบอกใครเลยค่ะ ส่วนอาชีพของบ้านชั้นนะคะ พ่อก็ทำค่ายมวยแหละ และแม่ก็มีสวนปลูกส้ม ประมาณ 1,000 ไร่ค่ะ แหะๆ เออ!!ลืมบอกบ้านชั้นอยู่จังหวัด เชียงใหม่ค่ะ ส่วนตายาย ปู่ย่า ทั้งหลาย อยู่เชียงรายค่ะ บ้านเราแยกตัวออกมาดูแลไร่ที่เชียงใหม่ให้คุณตาน่ะค่ะ

 

*+++++++++++++++++++ บนรถคร่า+++++++++++++++++++++++++*

“หยุดร้องไห้เถอะนะ คุณน้องชาย” ชั้นพูดขึ้น เพราะ เจ้าปักร้องไห้ตั้งแต่ออกจากบ้านและ -_-*

“โห่พี่ ผมยังเป็นเด็กนะ อึกๆ จะให้ดีใจรึไงล่ะ ที่ต้องจากทุกคนไป” ปักเถียง

“ทำหยั่งก๊ะจะตายยังงั้นแหละ เครๆ อืมๆพี่ขอโทดไอน้องชายสุดประเสิฐ@!” ชั้ลบ่นกลับ

“ปอๆ” พี่ปังเรียก “ฮะ” ชั้ลถามแบบสงสัย

“พวกเพื่อนๆของแกสอบติดกันหมดทุกคนเลยหรอ” พี่ปังถาม

“ใช่ๆ ทั้ง 6 คนเลย เก่งม๊าเพื่อนปออ่ะ ” ชั้นตอบ

“แล้วไปอยู่ที่นู่นจะเป็นนักเลงได้ไม๊เนี่ยน้องพี่” พี่เปิงที่กำลังขับรถ พูดเปรยๆ

“ ’ดับนี้และ ไมจะไม่ได้”ชั้ลเถียง

“แหม๋ๆ ระวังเฮอะ ยิ่งแกเทียบเท่าด้วยอ่ะ ระวังโดนแกล้งเอา พวกรุ่นพี่มันชอบหมั่นไส้ พวกรุ่นน้องที่เทียบเท่าซะด้วย” พี่เปิงตอบกลับ

“ปอไม่กลัวร๊อก ลูกศิษย์พ่อพงษ์ฉบับมวยไทย และท่านอาจานอย่างพี่ปัง ฉบับเทควันโด้ผสมกัน ซะอย่าง” ชั้นเถียงกลับเป็นชุด

“ใช่ๆ” พี่ปังสมทบเรื่องตัวเอง และถามต่อว่า “แล้วพวกเพื่อนปอไปกันยังไงล่ะ”

“เพื่อนปอก็พ่อแม่ไปส่งมั้ง^^ มันไปถึงกันตั้งแต่เมื่อวานแล้วแหละ”ชั้นตอบกลับ

“หรอๆ อืมๆ”พี่ปังพูด และก็เอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง

++++++++ผ่านไป 3 ชั่วโมง+++++++++++

“ใกล้ถึงรึยังอ่ะ” ปักถาม พี่ปัง

“อีกประมาณ 1 ชั่วโมงแหละ” พี่ปังตอบ

“แวะหาไรกินก่อนไม๊”พี่เปิงถาม ขณะตาอยู่ที่ถนน

“ไม่เอา”ชั้นกะปักพูดพร้อมกัน และร้องเพลงกันต่อ

“ไมอ่ะ พี่หิวนะ” พี่ปังถาม

“ก็อยากถึงเร็วๆและพวกเราก็ไม่หิวด้วยยย”ชั้ลตอบ “ช่ายๆๆ” ปักเสริม

“แหม!@ก็แก 2 คน กินขนมกันแล้วหนิ” พี่เปิงบ่น และก็ขับรถต่อแบบเซงๆ

เรา 2 คนมองหน้ากันแล้วก็ขำ แล้วก็นั่งร้องเพลงกันต่อ “ขอบคุณจริงๆที่เธอยังร๊ากกก......”(ถึงเก่าแต่เพราะน๊ะ อิอิ)

ผ่านไป 1 ชั่วโมง

+++++++++++++++++++++ ณ บ้าน ของชั้น++++++++++++++++++++++

“เฮ้อถึงซะที” พี่เปิงพูดขึ้น ขณะที่รอให้พี่ปังเปิดประตูรั้ว

พอพี่ปังเปิดประตูเส็รจ พี่เปิงก็ขับรถเข้าไปจอดที่โรงรถทันที

“ตื่นๆๆๆ ตื่นได้แล้วทั้ง 2 คน อะ” พี่ปังเปิดประมาตูมาเรียก

“ไม่เอาอ่ะ บอกว่าไม่หิว ไม่อยากกิน ขับไปเรื่อยๆเลย จะได้ถึงเร็วๆ” ชั้ลพูดโดยที่ไม่ลืมตา

“นี่ยัยเบ๊อะ ถึงบ้านแล้วว้อยยย”พี่เปิงกรอกเสียงใส่หูชั้น ทำให้ชั้นตื่น

“อ้าวว ถึงแล้วหรอ” ปักบอก ปักพูดอย่างงัวเงียมากก

“อ้าวว นึกว่าจะให้แวะกินข้าวอีก” ชั้นพูดอย่างสลึมสลือมากก เสียงของพี่ปังทำให้ขี้หูเต้นระบำกันหมดแล้ว+_=!!

“คิดแต่เรื่องกินนะเราอ่ะ”พี่ปังบอก

ฉันยิ้มแห้งๆและลงจากรถไป และก็บิดขี้เกียดอย่างแรงส์ และพวกเราก็ช่วยกันยกข้าวของไปเก็บไว้ในบ้าน ทุกคนก็ต่างยกข้าวของเข้าห้องตัวเอง ชั้นก็ยกกระเป๋าอย่างยากเย็น เพราะ ไม่มีคนใช้เลย แม่กะพ่อให้ดูแลตัวเอง ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ชั้นถึงอยากจะยอมเรียนที่เดิม แต่แม่ไม่ให้ ตอนนี้ก็ประมาณ บ่ายโมงกว่าๆ ชั้นเพลียมาก และก็จัดข้าวของนิดหน่อยไปอาบน้ำและก็นอนพัก

+++++++++++++++++++ผ่านไปประมาณ 3 ชม.+++++++++++++++++

ชั้นตื่นขึ้นมาดูนาฬิกา ตอนนี้ประมาณ สี่โมงเย็นและ ชั้นเดินลงไปข้างล่าง ไม่เจอใครเลย สงสัยคงนอนอยู่แน่ และก็ไปหาอะไรกินในตู้เย็น และก็ขึ้นห้องไป ไปจัดข้าวของต่างๆ แต่ไม่ต้องจัดไรมาก เพราะชั้นเคยมาอยู่ครั้งนึง และแม่ให้จัดข้าวของของตัวเองไว้เลย เผื่อฉุกเฉินจะได้นอนได้ แต่ปัญหาใหญ่ก็คือ ยกคอมฯง่ะ ชั้นต้องยกอุปกรณ์คอมสุดโปรดของชั้น ขึ้นห้อง เหนื่อยชะมัดเลย กว่าจะเส็ดก็ประมาณ 5 โมงเย็น  และก็ไปเซฮันโหลหาเพื่อนชั้น  

“โหล แกอยู่ที่ไหนเนี่ย” ชั้นถามเพื่อน

 “แกปอ แกถึงแล้วรึไง กว่าจะถึงเนาะ” ยัยทับทิมเพื่อนชั้ลพูดขึ้น

“ก็ใช่น่ะสิแก และคนอื่นๆอ่ะ อยู่ไหนกัน”ชั้นถาม “อยู่บ้านของแต่ละคนอ่ะ จัดข้าวของกันอยู่มั้ง”ทับทิมตอบ

“และแกทำไรอยู่ล่ะ”ชั้นถามกลับ

“ชั้นกะลังเล่นคอมฯอยู่ว่ะ”มันตอบ ไอนี่ติดคอม แหะๆ^^

“ชั้นไม่รู้จะทำไรดีว่ะ เลยโทรมาคุย ขี้เกียดเล่นคอมด้วย ปวดตาอ่ะ”ชั้นบอก

“อืมๆ อุ๊ยกิ๊กชั้ลออนและ ไว้เจอกัลพรุ่งนี้ 7.00 โมงนะเฟ้ย ไปละ” ยัยนั่นบอกลาเพื่อน เพราะเห็นผู้ชายดีกว่าของเพื่อนมัน+_= และก็ตัดสายไป กำชั้ลจริงเลย ยัยเนี่ยอ่ะ ชื่อ ทับทิม ชื่อจริง ศศิรักษ์ รู้จักกัลตอน  ม.1 ยัยเนี่ยเป็นคนที่คาสโนที่สุดในกลุ่มแล้วแหละ เพราะน่าตามันน่ารักมากๆ มันเป็นนักร้องของวงเราด้วยหนุ่มๆเลยชอบ มันมีแฟนหลายคนและแหละ ส่วนชั้น!!ยังไม่มีหรอก และก็ไม่ค่อยอยากมีเท่าไหร่(นิ่งเฉย อิอิ) เฮ้อ~ ตอนนี้ชั้นก็เบื่อๆไม่รู้จะทำไร ในตอนนั้นก็ ~ ชูวับ ๆ ๆ โว้ววววๆ ~เสียงโทรศัพท์ชั้นดัง ชั้นมองดูที่หน้าจอ เห็นชื่อ ยัย นนนี่

“โหล เพื่อน ว่าไงค๊า” ชั้นพูด

“ได้ข่าวว่ามาถึงและหรอยะ เลยแวะมาเซฮัลโหล” นนนี่พูด

“อืม ใช่ แกไปพอยด์ที่ไหนมามั่งและล่ะ”ชั้นถาม

“ยังเลยรอพวกแกอ่ะแหละ ไปคนเดียวมันเบื่อๆน่ะ” นนนี่ตอบ

“หรอๆ พรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียน 7.00 โมงนะ” ชั้ลบอกมัน

“ได้ๆ เออแค่นี้ก่อนนะ จะไปเล่นคอมนัดท็อปออนไว้น่ะ” แล้วมันก็ตัดสายไป ชีวิตชั้น อีกแล้ว กำชั้ล ถูกเพื่อนทิ้ง มันเห็นคนอื่นดีกว่าชั้ล (แกต้องปรับปรุงตัวแล้วแหละ*_*)

แฮ่มๆ ยัยนนนี่อ่ะ ชื่อจริงมัน ชื่อ ชานน แต่เพื่อนตั้งฉายาให้ว่า นนนี่ เป็นสาวประเพศ 2 ค่ะ มันน่ะเป็นมือคีย์บอร์ดของวงเลยนะ ยัยนี่มันก็บ้าผู้ชาย แต่ก็บ้าแบบเลือกนะ อิอิ มันนิสัยดีมากกเลย ถึงจะติ๊งไปนิดหน่อย เฮ้อเพื่อนชั้น~~เน้อออ

และชั้นเห็นว่ามันเล่นคอมกัลหลายคนแล้ว ไปเล่นมั่งดีกว่า แต่งไฮเล่นๆ และชั้นก็เปิดคอม

ออนเอ็ม ออนไฮ ออนเด็กดี ออนชีซ่า โอ๊ยสารพัด ออน แหละชั้นอ่ะ พอออนเอ็มก็เจอพวกเพื่อนชั้น 5 คน มียัยทับทิม ยัยนนนี่ ยัยออม ยัยฮานะ และก็ยัยมะปรางค์ ออนกันแค่นี่ ส่วนที่บอกว่า เพื่อน มี 6 คนอ่ะ อีกคน นึง ชื่อว่า พิมพ์ ชื่อจิง สุนิสา ไม่ได้ออน(มัวแต่เรียนๆๆ^-^) เป็นเพื่อนสาวที่เรียบร้อยที่สุดในกลุ่มแล้ว เรียนเก่งมาก เรียบร้อยมากกๆ เป็น ไวโอลินกะคีย์บอร์ดของวงอ่ะ ยัยนี่โคดเรียบร้อย แต่ถ้ารู้จักมันจิงๆอ่ะ ออกเจ๊อะๆบ้าๆหน่อยน่ะ เป็นตัวให้ลอกการบ้านด้วยย แหะๆ อิอิ

 นี่ชั้นออนเอ็มเพื่อนชั้นไม่เคยมีใครทักชั้นเลยซักคน ^^เห็นคนอื่นดีกว่าเพื่อนนะTOT ชั้นเลยเลิกออนเอ็มและก็เปิดเพลง ฟัง และก็ไปเม้นไฮให้ยัยมะปรางค์ เพื่อนสาวของชั้นอีกคนนึง

 

ดีว้อย ชั้ลมาถึงและนะแก และชั้ลออนเอ็มแกไม่เคยทักนะ

จำไว้ๆ

พุ่งนี้เจอกัล 7.00 โมงนะเว้ย

คิถุงมากกว่ะ

ไปละ

ไปเม้นกลับให้ชั้ลด้วยน๊าจ๊ะ*

ยัยนี่ ชื่อจริง รธิตา เป็นผู้หญิงที่ไม่เรียบร้อยเหมือนชั้ลแหละ ออกฮ้าวววๆ เปี้ยววๆ หน่อย ชั้ลสนิทกะยัยนี่ที่สุดเลย มันก็เป็นมือเบสของวง นิสัยมันดีมั๊กกกก เลย น่าตาน่าร๊ากกกกกกก    เรียนดีเลยแหละ แต่ไม่มีแฟนอ่ะ ถึงมันจะเปี้ยวแต่ก็ไม่มีแฟนซะที มีผู้ชายมาจีบมานเย้ออ แต่มันไม่ชอบ  และมีบางคนตื้อ ยัยนี่มันบอกมันไม่ชอบ แต่ก็ยังมา เลยโดนของฟรีไปหนึ่งหมัด มันต่อยดีพอๆกะชั้นเลยแหละ อีตานั่นเลยไม่กล้ามายุ่ง แหะๆ^^*

ต่อไปชั้ลก็ไปเม้นให้ ออมอีกคน

ดีค่ะ เพื่อนสาวสุดน่ารั๊ก

ช้านมาถึงแล้วเด้อค่า

คิถึงมากเลยน๊าค๊า คุงเพื่อน

ไปละค่ะ พุ่งนี้เจอกัล เจ็ดโมงน๊ะ

ไม่เม้นกลับ มีงอล ^.^

ยัยออมเนี่ย ชื่อจิง ศิรกานต์ จะออกฮ้าวเหมือนกัล แต่ก็เคยมีแฟนนะ หล่อด้วย เอิ๊กๆ และก็ศิลปะป้องกันตัวใช้ได้เลย เป่าแซกให้วงกะดีดกีตาร์ นิสัยดีมาก แคร์เพื่อนที่สุด ใครงอลง้อๆอยู่อย่างเนี้ยแหละ มันเอาใจเพื่อนมาก เป็นเพื่อนที่น่ารักคนนึงเลยแหละ แต่ยัยนี่เตี้ยนะ แต่ยังเตี้ยไม่เท่า ฮานะ ยัยเนี่ย เนี่ยเตี้ยที่สุดและแหละ ชื่อจิงชื่อ ฮานะโกะ เป็นลูกครึ่ง พ่อของยัยนี้เป็นชาวเกาหลีอ่ะ เลยชื่อเกาหลีหน่อย ชอบกินที่สุดและ ขนาดชั้ลยังอึ้งเวลามันกิน เป็นเพื่อนที่ฮามาก เหมือนชื่อมันแหละ มียัยนี่ที่ไน๊ก็ฮาที่นั้น  อิอิ เพื่อนของชั้ลทั้งหมดก็มีแค่นี้แหละ (แค่หรอเนี่ย) ทั้งหมด 7 คนรวมชั้นด้วย พวกเรานะ เวลาว่างๆ ก็เล่นดนตรีกัน เรามีวงดนตรี แต่ยังไม่รู้ว่าชื่อวงไรดีอ่ะ ชั้นป็นมือ

กลองน่ะ ลืมบอก* ฮานะ เป็นมือกีต้าร์เชียวนะ อิอิ แล้วพวกเราก็เล่นวอลเลย์กันเก่งเลยทีเดียว(หลงตัวเองอีกและ) เป็นตัว ร.ร. อีกด้วย ทีมเราไม่รวมยัยนนนี่นะ เพราะมันเป็น??? เค้าให้ร่วมด้วยไม่ได้ อิอิ  แลพวกเราก็ชอบเล่นคอมกันทุกคน ไฮติดอันดับมากๆ และก็มีแฟนคลับด้วยนะ แฟนคลับในเน็ต เยอะแยะๆ พวกเราดัง ว่างั้นแหละ เราสนิทกันมากๆเลยแหละ เราคบกันมาตั้งแต่ ม. 1 และแหละ ~เฮ้อ~ พอเล่นคอมได้สักพัก ชั้ลก็เริ่มปวดตาและก็เลยปิดคอม และก็ไปอาบน้ำ ผ่านไป 15 นาที ก็อาบเส็รจ ใส่ชุดนอน และก็ลงไปข้างล่าง ก็เจอพี่ปังกะพี่เปิงนั่งดูบอล ส่วนปักนั่งวาดรูป(ศิลฯจิงน้องชั้น)

“โห ใส่ชุดนอนเตรียมนอนเลยรึ พี่” ปักถามขณะที่ชั้นเดินลงจากบันได

“อืม พี่ขี้เกียดอาบน้ำแล้ว กะว่ากินข้าวและนอนเลย”ชั้นตอบ

“มีไรกินมั่งอ่ะ พี่ปังงง งังง”ชั้นถาม แบบติดตลก(ไม่ฮา)

“พี่ซื้อพิซซ่ามาอ่ะ กินได้เลย น่ะ ตอนนี้ก็ 2 ทุ่มแล้วปักไปอาบน้ำซะ จะได้มากิน แล้วนอน พรุ่งไป ร.ร. วันแรกไม่ใช่รึ ”พี่ปังพูดโดยไม่หันมาและตายังอยู่ที่ทีวี

“คับ”ปักไปอาบน้ำได้สักพัก พอปักลงมาจากบันได ชั้นก็ชวน

“ปักมากินเร็ว ก่อนที่พี่จะกินหมด”ชั้นเรียกน้อง และปักก็รีบวิ่ง และพี่เปิงก็หันขวับ เพราะรู้ว่าชั้นกินเก่งแค่ไน๊!!!

“เฮ้ยยย อย่ากินหมดนะเว้ย พี่ยังไม่ได้กิน”พี่เปิงพูด พร้อมกับลุกมา แย่ง พี่ปังก็ด้วย

เรา 4 พี่น้องก็เล่นกันอย่างสนุก จนพิซซ่าหมด

“ไปๆ นอนได้และ 2 คนอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาบอกว่าบอลทีมไหนชนะ” พี่ปังบอก เพราะ หลังจากกินเส็รจชั้นกะปักก็มานั่งดูบอล จนถึง 4 ทุ่ม พี่ปังก็บอกให้ไปนอน

“เย้ พรุ่งนี้ไปโรงเรียนวันแรก ๆๆ~~” ปักร้องเพลง อย่างดีใจ และวิ่งขึ้นบันได้ไปพร้อมกับชั้น

เมื่อเดินขึ้นมาถึงหน้าห้อง ชั้นก็บอกปัก “ฝันดีนะ ไอน้องชาย” “เคร พี่สาว” ปักตอบ

และชั้ลก็เปิดประตูเข้ามาในห้อง และก็แปรงฟัน และก็นอนหลับ~~~~~~~~~~

+++++++++กริ๊ง งง ง ง งง ง ง ง กริ๊ง ง งง ง ง ง ง ง ง ง ง ง งง ง ง+++++++++++++

 โอ๊ยแสบแก้วหูว้อยยย เสียงดังเป็นบ้า แล้วชั้นก็เอื้อมมือไปปิดนาฟิกาปลุก เฮ้อง่วงง่า พึ่งหกโมงเอง แล้วชั้นก็นอนต่อ ~~~~~~~

ก๊อกๆ ๆ ๆ

โว้ยยยย กรรมชั้นนอนต่อยังไม่ถึงสิบนาทีก็มีคนมาเคาะ เซงงงงง และชั้นก็เดินไปเปิดประตู

“เจ๊ ตื่นได้แล้ว เข้าจั๊ยยย อย่านอนต่ออน๊าาาาา”เจ้าปักมันตะโกนใส่หูชั้น จนขี้หูเดินออกมาเดินประท้วงแล้ว-_-

“รู้แล้วว้อย ไอน้องง มาตะโกนแค่นี้ก็ตื่นนแล้วววววว”ชั้นตะโกนกลับ จนปักเอามาแคะหูและก็เดินเข้าห้องไป เฮ้อชั้นนนน ไปอาบน้ำดีก่า*-* 15 นาทีผ่านปาย ชั้นก็ลองใส่ชุดนักเรียน โอ๊ยตัวเองน่ารักเปนบ้า >_____< เขินๆ (แหวะจาอ๊วก หลงตัวเองจิงนะแก) วันแรกคงไม่ต้องเตรียมไรใส่’เป๋าไปมั้ง เอาไปแค่ สมุด ปากกาพอ ที่เหลือจะได้แบก เกม ก่านิยายไปนั่งเล่น แหะๆ ชั้นมันไม่ใช่เด็กเรียนคร่ะ ต้องเข้าจัย!! แล้วชั้นก็สะพาย’เป๋าลงบันได้ไปข้างล่าง ชั้นดูนาฬิกาที่ข้อมือ อีก 15 นาที เจ็ดโมงว๊ากกๆ นัดเพื่อนไว้ เจ็ดโมง กำ~~

“กว่าจะลงมานะยัยปอ”พี่ปังพูด โหพี่ปังใส่ชุดนักศึกษาหล่อเปนบ้า(อย่าคิดไรนะแก พี่ชายแท้ๆนะ)

“จ่ะๆ พี่ชายสุดดหล่อ ทุกคนเส็รจกันหมดและเร้ออ” ชั้นพูด

“ใช่!!!” พี่เปิง พี่ปัง และปัก พูดพร้อมกัน

“แหะๆ=_=?”

“เร็ว! รีบกิน” พี่เปิงบอกแกมดู

 ชั้นรีบกะซวกโจ๊กฝีมือพี่ปัง อย่างรวดเร็ว อร่อยมาก ชั้นเป็นผู้หญิงยังอายเลย *-*

“เอ๊ออ ^^ อิ่มมมง่ะ” ชั้นเลอและก็บอก

“โห ไม่อิ่มได้ไงพี่ ก็เล่นกินหมดหม้อ ^^!” ปักพูด

“แฮ่ๆๆ ไปๆเส็รจแล้วค่า” ชั้นขำนิดๆและก็บอกให้ไปกัน วันนี้อ่ะเป็นวันแรก ก็เลยประเดิม ให้พี่ๆเค้าไปส่งชั้น เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นต้องขับจักรยานไปเอง(รันทดจัง) เพราะไปคนละทางกะ ม. ของพี่ๆ และก็ ร.ร. ของเจ้าปัก อีก เฮ้อ กำ* ชีวิตชั้นเน้อออ +_= และชั้นก็นั่งรถมาถึงโรงเรียนจนได้

 

 

+++++++++++++++++++++++โปรดติดตามตอนต่อไป ติดตามกันด้วยนะ ++++++++++++