ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Naruto narusasu ระวังจะโดนรุก

    ลำดับตอนที่ #1 : ที่อยู่ใหม่กับคุณพี่ชาย

    • อัปเดตล่าสุด 2 ม.ค. 57


    “นี่คือที่อยู่ใหม่นะ” มิโกโตะพูดกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนวัยมัธยมเธอเป็นหม้ายมาได้หลายปีเพราะเหตุการณ์ไฟไหม้ทำให้ทุกอย่างหายไปกับเปลวเพลิงสีแดงเธอกับลูกต้องต่อสู้อยู่หลายๆเรื่องและคนที่คอยปลอบใจเธอหลังจากการทำงานคือคู่แต่งงานใหม่ของเธอเขาไม่ต่างจากเธอมากนักเขาก็เสียคนรักไปแล้วเหมือนกัน

    “ผมอยากเจอพี่ชายจังฮะ” แววตาดูเปล่งประกายของลูกชายแลดูมีความสุขไม่น้อย “ผมคิดมาตลอดเลยนะว่าอยากมีพี่ชายสักคน”

    มิโกโตะยิ้มบางๆให้ซาสึเกะแน่นอนว่าเขาก็อยากให้ซาสึเกะปรับตัวกับครอบครัวใหม่ ซาสึเกะต้องย้ายมาอยู่ที่คอนโดกับพี่ชายของเขาเพราะใกล้กับโรงเรียนและถ้าอยู่ที่บ้านใหญ่จะต้องใช้เวลาสองชั่วโมงในการเดินทาง

    ...............................................................................................................................................

    “เฮ้อ~ไหนล่ะเมียใหม่พ่อ” ลูกชายของมินาโตะบ่นขึ้นทันทีอยู่กันสองคนเขาก็มีความสุขดีอยู่แล้วจะหาภาระมาอีกทำไม

    “ใจเย็นน่า”

    “ผมไม่เย็นหรอก พ่อมีผมเป็นลูกไม่พอรึไง”

    “แล้วลูกจะชอบน้องนะ”

    “น้องสาวรึไงผมชอบเด็กผู้หญิงนะ”

    “คิดไปถึงไหนห๊ะจะเอาแม้น้องตัวเองรึไง”

    “ก็ไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน”

    “นารูโตะ” ผู้เป็นพ่อพูดโดยน้ำเสียงทุ้มต่ำเป็นการเตือนว่าถึงขีดสุดของผู้เป็นพ่อแล้วเขาคิดว่านารูโตะจะรับไม่ได้ที่เขาแต่งงานใหม่

    ปิ้งป่อง ปิ้งป่อง ปิ้งป่อง

    เสียงกดออดดังขึ้นขัดอารมณ์โมโหของผู้เป็นพ่อได้ชั่วขณะหนึ่ง

    “ครับ” มินาโตะเดินไปเปิดประตูด้วยตัวเองเพราะท่าทางลูกชายเขาคงงี่เง่าแบบนี้อีกนาน

    “ไงมินาโตะ”

    “มิโกโตะมาแล้วหรอเข้ามาสิ”

    “สวัสดีครับมินา..เอ๊ยคุณพ่อ”

    “เข้ามาสิซาสึเกะนารูโตะรออยู่แน่ะ”

    “ขออนุญาตฮะ”

    ทันทีที่ซาสึเกะเข้าไปในห้องสายตาที่ดูเย็นชาของนารูโตะดูจะเปลี่ยนเป็นความประหลาดใจแทนนั่นอุจิฮะ ซาสึเกะที่เป็นไอดอลของทั้งเด็กและผู้ใหญ่สมัยนี้นี่ทำไมถึงมาอยู่นี่ตัวจริงน่ารักกว่าในทีวีซะอีกพ่อเราแต่งงานกับใครเนี่ย

    “สวัสดีฮะพี่เอ่อ...พี่..”

    “นารูโตะ”

    “พี่นารูโตะสวัสดีฮะ”

    “อืม”

    “ไงนารูโตะน้องชายของนายน่ะ” มินาโตะพูดอย่างกวนประสาทดูก็รู้ว่านารูโตะคงดีใจไม่น้อยที่มีน้องเป็นคนดังขนาดนี้

    “หึ!งั้นๆล่ะ” แหมปากเขาดันพูดไปอย่างนั้นซะได้ทั้งที่ๆดีใจสุดๆอย่างน้อยเขาคงได้อวดไอ้พวกเพื่อนของเขาได้ว่ามีน้องชายเป็นคนดัง

    “ไงนารูโตะคุง” มิโกโตะทักนารูโตะอย่างพยายามทำตัวเป็นมิตรมากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะยังไงนารูโตะก็เป็นเด็กโตแล้วอยู่ตั่งไฮสคูลแล้วคงไม่ยอมรับอะไรง่ายๆหรอก

    “ครับคุณ..คุณแม่” เขาดูกระดากปากเล็กน้อยแม่ของเขาเสียตอนเขาเกิดพอดีขำม่เคยเรียกใครว่าแม่เลยซักครั้ง

    “ฝากซาสึเกะด้วยล่ะ”

    “อา..ครับ”

    “นี่ๆพี่นารูโตะอายุเท่าไรหรอ” แล้วน้องชายคนละสายเลือดก็เปิดประเด็นยิงคำถามใส่เขาก่อนเป็นลำดับแรก

    “17 นายล่ะ”

    “14 ฮะ”

    “เกิดวันที่เท่าไรหรอครับ”

    “10 ตุลาคม นายล่ะ”

    “23 กรกฎาคม ฮะ”

    “ชอบเพลงแนวไหนฮะ”

    “แล้วแต่อารมณ์”

    “ชอบดารานักร้องคนไหนมั้ยฮะ”

    “ไม่มี” โอ๊ยทำไมเขาซึนอย่างนี้นะเขาน่ะเป็นเพื่อนคลับซาสึเกะแบบพันธ์แท้เลยนะร้องได้ทุกเพลงของเขาเลยแต่เรื่องนี้ไม่เคยบอกใครเพราะเสียฟรอม ว่าชอบเด็ก

    “เลิกตอบสั้นๆได้มั้ยฮะ”

    “ไม่”

    “ใจร้ายผมเป็นน้องตามกฎหมายพี่นะ”

    “แล้ว?”

    “ใจดีกับผมหน่อยสิ”

    “.....”

    “พ่อกับแม่กลับก่อนนะดูแลซาสึเกะด้วยล่ะ”

    “ครับๆไปซักทีเถอะ” นารูโตะทำท่าลุกขึ้นไปผลักหลังพ่อกับแม่(ไม่แท้)ของตนออกไป “ผมก็ต้องการความเป็นส่วนตัวนะ”

    ปึ่ง!!

    หมับ

    นารูโตะเข้ากอดน้องชายตัวดีที่ยืนสั่งมินาโตะและแม่ของเขาอยู่

    “ทำอะไรของพี่เนี่ย”

    “ใจดีกับนายไง”

    “ผมไม่เข้าใจ”

    “เฮ้อ~” ร่างสูงของพี่ชายผลักผู้เป็นน้องลงไปกับโซฟาสีน้ำตาลอย่างแรงมือใหญ่จับข้อมือร่างเล็กแนบกับโซฟายึดเอาไว้ไม่ให้ซาสึเกะดิ้นไปไหน

    “ปล่อยครับ”

    “ชั้นไม่อ่อนโยนเหมือนพี่ชายในฝันนายหรอกนะ”

    “อะไรของพี่ อือ!!!!

    นารูโตะตัดการสนทนาด้วยจูบหนักๆของเขาริมฝีปากของร่างเบืองบนกดย้ำๆหลายทีเพื่อให้ซาสึเกะเปิดริมฝีปากออก

    “อือ~” ลิ้นร้อนเข้าเกี่ยวรัดทันทีที่ได้โอกาสแลกรสความหวานอย่างดูดดื่มแต่น่าแปลกที่ซาสึเกะไม่ยอมขัดขืนอะไรเขาเลยทั้งคู่ผลักริมฝีปากออกจากกันมองหน้ากันอยู่ซักพักก่อนที่นารูโตะจะหอมแก้มซาสึเกะเบาๆ

    “ชอบแบบไหน”

    “??”

    “เมื่อกี้”

    “สองแบบฮะ”

    นารูโตะปล่อยซาสึเกะให้มานั่งข้างๆก่อนที่จะโอบไหล่น้องชายให้เข้ามาใกล้กับตัวเอง

    “รู้สึกยังไงนายน่ะ”

    “ตกใจฮะ แต่คราวหน้าอย่าบีบข้อมือผมแรงนะมันเจ็บมากเลย”

    “มีสิทธิ์อะไรมาสั่งชั้น”

    “สิทธิ์ความเป็นน้องฮะ”

    “กวนตีน”

    “ร้อนสิครับ”

    “ไปเก็บของตัวเองได้แล้ว” นารูโตะพูดก่อนที่จะผลักซาสึเกะออกไป “ของของนายก็ต้องทำเอง”

    “ครับคุณพี่” ซาสึเกะลุกขึ้นอย่างว่าง่ายและเดินไปที่จัดของในกระเป๋าใส่ในตู้เสื้อผ้ายุ่งกับการเก็บของที่เยอะอย่างกับภูเขาโดยที่นารูโตะไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยเลยซักนิดโดยที่ไม่รู้ว่าพี่ชายกำลังคุยโทรศัพท์อยู่

    (นารูโตะไหนบอกคืนนี้จะเที่ยวไงว่ะ)

    “ไปไม่ได้แล้วว่ะพวกมึงไปกันเถอะกูติดธุระ”

    (มึงติดธุระเชี่ยไรอีกล่ะ)

    “น้องกูย้ายมาอยู่แล้วว่ะมีเรื่องให้เคลียร์เยอะ”

    (น้องมึงอายุเท่าไรว่ะช่วยตัวเองไม่ได้รึไง)

    “ท่าทางกูต้องช่วยว่ะคืนนี้”

    (เออๆแค่นี้ล่ะ)

    หึๆชั้นน่ะยังไงก็ต้องช่วยนายซาสึเกะ

    ...............................................................................................................................................

    คำไม่สุภาพมาแค่นี้แหละค่ะ อยู่ต่อหน้าพ่อแม่ต้องแอ๊บไว้

    ไรเตอร์ก็เป็นเหมือนนิสัยไม่ดีเลยแหะแหม

    Sayonara เจ้าค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×