(Fic B.A.P)Sweet love ขอโทษพอดีนี่แฟนผม

ตอนที่ 5 : บทที่ 4 100%

บทที่ 4

"ยองแจ"

"..."

"ยองแจครับ"

"..."

"ยองแจอ่า"

"..."

"แจอ่า"

"..."

"ตัวเล็กครับ"

"..."

ถ้าถามว่าบทสนทนาข้างบนนี่ของใครผมบัง ยงกุก จะเฉลยให้ฟังเองครับ ย้อนกลับไปเมื่อหลายนาทีก่อนหน้านี้

.

.

.                     

"แดฮยอนผิดสัญญาได้ยังไง"

"ง่าผมขอโทษ ก็ผมเป็นห่วงนี่นาก็เลย.."

"นี่อย่าบอกนะว่าแดฮยอนทะเลาะกับพวกที่ไล่จับยองแจหน่ะ" ทุกคนถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างหวาดเสียวเมื่อนางฟ้าของพวกเขาโมโหอย่างน่ากลัว

"จ๊ะ" เมื่อได้ยินแบบนั้นคนตัวเล็กยิ่งหน้างอจนแดฮยอนถึงกลับเหงื่อตก

"แล้วทำไมไม่คุยกันดีๆแบบนี้แจรู้สึกผิดนะ"

"คือว่า..."

"ยองแจไม่สนใจคนผิดสัญญาอย่างแดฮยอนแล้ว!!! ห้ามเข้าใกล้ ห้ามหอม ห้ามกอด และห้ามจูบด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"  แดฮยอนหน้าเหวอก่อนจะเปลี่ยนเป็นร้องไห้เจียนตาย ห้ามหอม กอด จูบ แบบนี้ ฆ่าเขาทิ้งเถอะ!

แล้วก็เป็นอย่างที่เห็นกำลังง้อแฟนที่รักอย่างสุดชีวิตจะหาไม่ เหอๆ ยองแจก็นั่งไม่สนใจแดฮยอนและกำลังเล่นไพ่กับเจลโล่และจงออบอย่างสนุกสนานอีกต่างหาก

"ฮือๆ ยองแจคร้าบอภัยให้แดฮยอนเถอะน้าาา~~~~"

"ไม่" ปฏิเสธอย่างสงบและเยือกเย็น

“ฮือๆๆๆๆ ยองแจอ่า ยองแจอ่า หายโกรธผมน้า ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว น้า ยองแจอ่า” เอิ่มเพื่อนกูหมดความแมนเลยว่ะสาดดดดด

“ไม่เอาอ่ะยองแจไม่เชื่อแดฮยอนแล้ว” คนตัวเล็กทำแก้มป่องอย่างน่ารักน่าชัง ผมล่ะไม่แปลกใจเลยที่ไอ่แดฮยอนจะหลงขนาดนี้

“ยองแจคร้าบบบบบบT^T”

“แดฮยอน ยองแจไม่ชอบคนเซ้าซี้”

อึก!!!

แดฮยอนวิญญาณหลุดไปแล้วครับทุกคนสงสัยจะช็อกกับคำว่าไม่ชอบเอามากๆ

“เอ่อ ยองแจ ไม่แรงไปหรอเล่นซะวิญญาณหลุดเลย” เจลโล่กระซิบกับยองแจเบาๆ

“นั่นสิคงช็อกนะนั่น” จงออบช่วยพูดอีกแรง

“ผมดูเป็นเด็กดื้อหรอครับ”

.

.

.

เกี่ยว!!!!

“เอ๋??”

“ผมดูเป็นเด็กดื้อไหมครับ”

“ดะ…เดี๋ยวนะยองแจอ่าทำไมถึงถามเรื่องนี้” ใช่มันเรื่องเดียวกันหรอยองแจ

“ผมจริงจังนะครับพี่เจลโล่ พี่จงออบ น้าๆๆๆๆ”

“ก็ถ้าเป็นตอนนี้ก็ดื้อหน่อยๆอ่ะนะ” ฮิมชานที่เงียบมานานแทรกขึ้นมา

“จริงหรอครับ!!!!!” เอ่อ ปฏิกิริยาโอเว่อร์นั่นคืออะไรเอ่ย

“ทำไมหรอ ยองแจอ่า”

“ก็คุณพ่อกับคุณแม่บอกว่าถ้าดื้อแปลว่ายองแจเป็นเด็กไม่ดี”

.

.

.

ซื่อไปแล้ว!!!!

“งั้นก็แปลว่าตอนนี้ยองแจเป็นเด็กไม่ดีไงครับ ถ้าจะเป็นเด็กดีก็ต้องยกโทษให้แดฮยอนนะถึงจะกลับมาเป็นเด็กดีเหมือนเดิม” ใครบอกว่าบัง ยงกุกไม่รักเพื่อนเข้าใจใหม่นะครับผมกำลังช่วยมันนะเนี่ย ผมเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่ออธิบายให้ยองแจหายโกรธแดฮยอนด้วยความหวังดี

แต่ไหงตาขวากระตุกแปลกแล้วทำไมยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้นล่ะครับยองแจไม่เหมาะกับหมาดกระต่ายน้อยน่ารักเลยนะ

 “พี่ยงกุก”

“?”

“มีกลิ่นเหล้า”

“!?!”

“กับน้ำหอม”

“!!!!?!!!!!”

“ของผู้หญิงอยู่ที่แขนเสื้อ”

“!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

จากใจครับ เรื่องเหล้าผมยอมรับเพราะแอบไปกินระหว่างตามหาเจ้ากระต่ายนี่แต่ไอ่กลิ่นน้ำหอมนี่ตอนไหนหว่าที่แขนเสื้อหรอยังไงอ่ะแล้วยองแจรู้ได้ยังไง ผมมองยองแจที่กำลังยิ้มเจ้าเล่ห์ เดี๋ยวนะตอนที่ผมพายองแจมาหาแดฮยอน ผมจับข้อมือเจ้ากระต่ายนี่และเจ้ากระต่ายตัวนี้ก็จับแขนเสื้อผมไว้กันล้มและมีหมอนี่คนเดียวที่จับแขนเสื้อผมในวันนี้ งั้นการที่หมอนี่รู้เรื่องกลิ่นน้ำหอมก็หมายความว่า

มันมาจากตัวหมอนี่เอง!!!!

ฉิบหายแล้วไงกู

ผมหันไปมองจงออบที่เริ่มมีรังสีอำมหิตมาเป็นลางๆว่าผมไม่รอดแน่ก่อนจะหันกลับมามองเจ้าตัวการที่กำลังยิ้มให้ผม ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่ายองแจหน่ะ

.

.

.

เป็นปีศาจในคราบกระต่ายน้อยชัดๆ!!!!!!!

และความจริงอีกอย่าง

“ไอ่เหงือกมึงตายด้วยตีนกูแน่วันนี้!!!!!!!”

.

.

.

ผมเสือกมีเมียโหด!!!!!!!!!!!!(พึ่งรู้!!!!!!!)

“เมียจ๋าเค้าขอโทษ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

จำไว้เลยนะไอ่ปีศาจร้าย!!!!!!!

ยูยองแจปีศาจร้าย!!!!!!!!!!!!

ไอ่ปีศาจในคราบกระต่าย!!!!!!!!!!!!!!!ยูยองแจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ยองแจ

คิคิ จริงๆแล้วผมก็ไม่ได้ตั้งใจหรอกนะแต่ยังไงดีอ่ะ อยู่ๆก็อยากแกล้งพี่เขาขึ้นมาซะงั้นส่วนที่ผมรู้เรื่องน้ำหอมน่ะหรอก็ตอนที่พี่เขามาตามหาผมนั่นแหละก็นะเผลอจับแขนเสื้อพี่เขาไว้ซะแน่น แถมผมน่ะเป็นพวกที่มือจะมีเหงื่อง่ายแถมเมื่อเช้าทำน้ำหอมหกใส่มือด้วยก็เลย…

คิคิ

“แดฮยอน”

“ยองแจหายโกรธแดฮยอนแล้ว”

พรึ่บ!!!

“จริงหรอ ยองแจไม่โกรธแล้วแน่นะ!!!” ทำไมแฟนผมไม่สนใจความเป็นความตายของเพื่อนเลยล่ะเนี่ย

“อื้ม!! แต่ว่าแดฮยอนต้องพายองแจไปกินไอศกรีมนะ!!”

“ครับ!!” ผมยิ้มก่อนจะทิ้งหัวลงบนขาของแดฮยอนพลางมองพี่จงออบที่กำลังกระทืบ(?)พี่ยงกุกโดยมีพี่ฮิมชานกับพี่เจลโล่ยืนหน้าซีดอยู่ข้างๆเนื่องจากพยายามจะห้ามแล้วโดนลูกหลงกลับมาสังเกตได้จากรอยช้ำบริเวณมุมปากของพี่ฮิมชานที่พี่เจลโล่ลูบๆอยู่  อืม สงสัยเล่นแรงไป

ผมขอโทษนะครับพี่ยงกุกก็ผมเห็นพี่ชอบทำตัวโหดๆก็เลยอยากแกล้งเล่น และที่ผมมั่นใจว่ามันจะไม่บานปลายจนเลิกกันก็เพราะ ดูจากปฏิกิริยาที่พี่จงออบเคยมีกับพี่ยงกุกแล้วแสดงว่าพี่เขาต้องทำตัวแบบนี้บ่อยมากแต่พี่จงออบคงชินเลยไม่เลิกกันแค่สั่งสอนเล็กน้อย(?) ผมเลยกล้าแกล้งพี่เขาแบบนี้ แต่ก็นะเห็นพี่ยงกุกแบบนี้แล้ว

…

อยากแกล้งบ่อยๆจังเลย คิคิ

ไม่เม้นไม่อัพนะ^^

cinna mon

themy