คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 2 ความรักครั้งยิ่งใหญ่ของยูเซฮยอน 2
มาแล้ว่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~
รอนานหรือป่าว หรือว่าไม่ไ้รอ - - ริเหรอ (หัวเราะ)
ันนี่รั่วริๆเลยนะ ริแล้วันอบู่อเฮยอนับอฮวา
มาๆเลยนะ่ะ ฮ่าๆ เพราะอะไรนั้นเหรอ 555+วามลับ่ะ
บอไ้แ่ว่าเฮยอนเหมือนะเรียบร้อยแ่ที่ริ...ไปอ่านันีว่า
อนที่ 2 วามรัรั้ยิ่ให่อยูเฮยอน 2
อฮวาูอหมายที่ถูเปิอ่านแล้วให้เฮยอนู “แว แว”อฮวาีมันออาันเป็นิ้นเล็ิ้นน้อย เฮยอน่อยๆ้มลเ็บ “นาย!ทำแบบนี้ไ้ไ”ียอนผลัออฮวา่อนหันไปปลอบเพื่อน “เฮยอนผู้ายอย่านี้ไม่สมรวที่เธอะไปรัเ้าหรอ” น้ำาอเฮยอน่อยๆไหลออมา เธอใ้มือเ็ออ
และเินไปหยุรหน้าอฮวา “เพี้ย!”เฮยอนบหน้าอฮวาเ้าอย่าั “นาย! ไม่เยรัใรละสิ
ถึไม่เยเ้าใอะไร ีแ่ทำให้นอื่นเสียใเล่นเท่า หมายนั้นันใ้วามพยายามวามรู้สึที่ันมีเพื่อเียนมัน
นายับีมันอย่านั้นเหรอ นายมันบ้า!” เฮยอนทุบอฮวา แ่เาไม่อบอะไรสันิ “ันื่อยูเฮยอน ะเริ่มยัไีละ ือว่าันแอบอบพี่มานานแล้ว่ะ เราเยอยู่โรเรียนมัธยาม้นมยอมุน้วยัน พี่ำันไปไ้
ที่ันเียนมานี้็เพื่อะบอวามรู้สึ และอยาให้เราเป็นเพื่อนที่ี่อัน...”อฮวาท่อทุประโยที่เฮยอน
เียนในหมายและับมืออเฮยอนไว้ “ีันพอใหรือยั”เ้าพู ่อนะันเฮยอนออไป “เ้าำไ้หมเลยเหรอเนี่ย”เฮยอนพำพึม แล้ว็อายม้วนอยู่นเียว แหม~นมันรัยัไ็้อรัใ่ไมละ “-.-!”ียอนำลัเหื่อที่เห็นเพื่อนยิ้มอยู่นเียว
“วู่~ รถยาวะมัเลย” “นั้นมันรถใรนะ ูสิารนั้นมันุ้นๆเนอะเหมือนในสภา”นัเรียนเริ่มับลุ่มุยันเี่ยวับรถรีมูีนั้นสีำ “ห๊ะสะสะสภาเหรอ”ียอนำลัถอนำที่ไ้ยิน ว่าแล้ว็่อยๆย่อไปยัหน้าโรเรียน “ุหนู”หิวัยลานยิ้มแ้มปริ ท่าทาใีทัทายียอน้วยวามเอ็นู “แม่บ้านอ!”
“ุหนูลืม้าวล่อ่ะ”เธอพูแล้วยิ้มให้ียอน่อนะยืนปิ่นโนาที่เอาไปปินิทั้รอบรัวไ้เลยที่เียว
“อบุ่ะ ราวหลัไม่้อเอารถแบบนี้มาอีนะ่ะ” “ราวหลั! ันแสว่าป้ามาไ้อีใ่ไม่ะ”แม่บ้านอทำาโ “ไม่่ะ ไม่มีราวหลั” ียอนเหื่อ ่อนะ่อยๆถือ้าวล่อเินเ้าโรเรียนไป “ะทำไไีะไอ้เ้านี่นะ”ียอนบ่นับัวเอ แล้ว่อยยิบโทรศัพท์ึ้นมา “มินี อยู่ไหน อ๋อ๊ะ ันะไปหา” ียอนเินไปหาเพื่อสาว “ันินอพวนี่ไ้หมริๆเหรอ” “ริสิ ินเ้าไปเยอะๆนะ”ียอนบอเพื่อน “ยายมินี
เธอ้อลหุ่นอยู่ไม่ใ่เหรอ บัลเล่ห์ไม่สนใแล้วใ่ไม”ุนฮีประ “เอียวออยอ้อ้ออ้าย”มินีพูทั้ๆที่อาหารเ็มปา แล้ว็ยัใส่ปาเ้าไปอี “แล้วนี่็อีน”ุนฮีมอไปที่เฮยอนที่นั่ยิ้มอยู่นเียว เพื่อนในห้อมอเธออย่าแปลแล้ว็วิ่หนีออไป “พี่เฮยอนฮะ”อินอสะิ เฮยอนมอหน้าอินอเหมือนะรับรู้ แ่็ยิ้ม่อไป “เมื่อเ้ายัูอารม์ไม่ีอยู่เลยนะ”มินีพูบา อนนี้ับ้าวในล่อใล้หมแล้ว ียอนลับไปนั่ที่อเธอ เธอแอบมออินอและุนฮีหยอล้อัน “อินอุนฮีเหอะ ั่เหมาะสมันริๆ”ียอนเม้อมอ
อนอินอเ้ามาที่นี้เา็ไ้เอาหัวใอียอนไปแล้ว อินออบอุ่นและริใ ุนฮีบอียอนว่าเธอเอ็อบเ้าเ่นเียวัน ไม่นานอินอและุนฮี็เป็นแฟนัน
เปล้~ เสียแ้วแเป็นรอบที่ 10อวันนี้ “ันว่าเธอไปพั่อนีไม”เฮยอนแนะนำียอน หลัเลิเรียนเฮยอน้อมาทำานพิเศษทุวัน เ่นเียวับียอนเธออุแม่ั้หลายรั้ว่าะไ้ “ทำไมเธอ้อมาทำานที่ร้านัวเอ้วยนะ”เฮยอนว่า ในบันาเพื่อนมีเพียเฮยอนเท่านั้นที่รู้ว่าียอนเป็นลุสาวนเียวอประธานธิบีเาหลีใ้ เพราะียอนไ้อร้อไว้ เฮยอนเป็นเพื่อนเพียนเียวที่ียอนสามารถไว้ใไ้้อแ่เิมา เธอทำัวเหมือนียอนเป็นนระับเียวันแ่ส่วนมาเฮยอน็่อน้าะเรใ เฮยอนเป็นสูสาวอเพื่อนรัเพียนเียวอแม่ียอนและเธอไ้าโลนี้ไปอย่าสบส่วนพ่ออเธอนั้นไ้ทิ้แม่อเฮยอนไปเพียเพราะว่า แม่อเฮยอนเป็นนัร้อเท่านั้น แม่อียอนอุปรรมเฮยอนลอมา “แหะๆ ันอยาลอทำอะไร้วยัวเอูสัรั้นะ”ียอนอบอย่าเินๆ “เธอนี้นะื๋อริๆถ้านิ้วาันะหัวเราะให้”เฮยอนบ่น “ันว่าู่นั้นเ้าูแปล ูเหมือนะไปไม่รอน่ะ” เฮยอนเริ่ม “เธอหมายถึอะไรเหรอ มายถึันใ่ไม”แล้วียอน็ทำแ้วแไปอีใบ “พี่ียอนระวหน่อยสิรับ”ียอนเยึ้นเพียแ่ไ้ยินเสีย็รู้ว่าเาเป็นใร
“อินอ” “ฮะ เียวผมทำแทนีว่าพี่ยืนอยู่เยๆีว่า”เฮยอนเบือนหน้าหนี แล้วเินาไป ียอนทำามที่อินอบออย่าว่า่าย
เฮยอนเินมาเ็บอบริเวเาเอร์ “ร้านอเราปิแล้วนะ่ะ”เฮยอนไ้ยินเสียประูเปิเธอึเอ่ยออไปทั้ๆที่ยัไม่ไ้มอว่าใรเินเ้ามา “ที่นี้้อนรับลู้าแปลีเนอะ”เสียวนประสาทแบบนี้ เส้นประสาทอเฮยอนเ้นุ้บๆ เธอ่อยเยหน้าึ้น ฮามินอันับนที่ทำให้หัวใเธอเ้นรัวอฮวานั้นเอ
ียอนไ้ยินเสียเอะอะเลยเินมาู “ยายเปี๊ย!”ฮามินอันลู่หัวียอน “ออไปนะ”ียอนปัมืออย่าุิ “นายทำยัะเราสนิทันแล้วอย่านั้นแหละ”ียอนใสเป็นุ “สนิท สิยายเปี๊ยวันนี้ันหิวมาเลยนะวันนี้มีอะไรินละ”มินอันพู่อโยไม่รู้สึถึำพูอียอน “(- . -) นายนี้มัน...”ียอนลอบถอนหายใ “ร้านเราปิแล้ว
พวนายลับไปเถอะ”ียอนไล่ “นายเหรอ...ั้แ่เมื่อเที่ยแล้วนะ ันเป็นรุ่นพี่เธอวรพูให้สุภาพว่านี้” เหมือนมีไฟำลัลุโนในาอทั้ียอนและอฮวา “ปั!” เฮยอนเอาทัพพีั้าวีหัวียอน “อโทษรุ่นพี่สะ”เฮยอนู่ “ทำไม้ออโทษันไม่ไ้ทำ...” “ปั”เฮยอนีแรว่าเิม “T____T”เฮยอนับหัวียอนให้้มล “ัน้ออโทษแทนเพื่อนัน้วยนะ่ะ”เฮยอนว่า ียอนสาบานว่าเห็นาอเฮยอนเป็นรูปหัวใ “ันหาอะไรให้ินหน่อยสิพวเราหิว”อฮวาว่า “ไ้่ะ แ่ะเอาอะไรี่ะ แ่ว่าวันนี้เหลือแ่โ๊เท่านั้น”เฮยอนว่า “ถ้าันบอว่าอยาินุปทะเลละ”อฮวา่อลอ “็ันบอแล้วไว่ามันเหลือแ่โ๊”เฮยอนทำหน้าเรีย “ันโ๊็โ๊” อฮวาว่า “แ่ยายเปี๊ยเป็นนทำนะ” มินอันเอ่ย “แ่อยาายหรือไให้ยายนั้นเป็นนทำนะ” อฮวาุมินอัน “ิ!รู้แล้ว็ี” ว่าแล้วเธอ็เินลับไปหลัร้าน “วนประสาท วนประสาท ไอ้บ้าเอย”ียอนสบถนเียวลอทา “ัน่วยนะ”ียอนำลัะ่วยอินอล้าาน่อ “ียอนเอาน้ำไปเสริฟหน่อยสิ”เฮยอนะโนมา “๊ะ”เฮยอนยถามาให้ียอน “น้ำไ้แล้ว่ะ”ียอน่อยว่าแ้วน้ำ
ให้มินอันและอฮวา “เราเยเอันที่ไหนหรือป่าว”อฮวาอหน้าียอน เธอทำเป็นไม่ไ้ยินมัน “เวนิส อิาลี” อฮวาทวนวามำ ให้ียอน
ระหว่าทาเินลับบ้านอียอน เธอรู้สึเหมือนมีรถวิ่ามเธอมา “ไม่มี ิไปเอหรือป่าว”
เธอนึในใ่อนะหันลับมาอย่าเร็ว ายใส่สูทสีำ5นำลัเินมาทาที่เธอยืนอยู่ ียอนำลัรอบรวมสิและเิน่อไปอย่าใเย็น ่อนะออวิ่้วยวามเร็ว “เอีย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~”รถเบน์สีำับปาหน้า “ุหนูรุาไปับพวเราเถอะ”หนึ่ใน5นนั้นพูึ้น “ไม่ไม่ไม่ันะลับเอ”ียอนั้ถ้าะสู้
“ัน้ออโทษุหนู้วยรับ”ายใส่สูทอุ้มียอนึ้นรถและับออไปอย่ารวแล้ว
เป็นไบา่ะหายิถึันบาไมเมื่อืนนะนอนไม่หลับเลยละ - - ทำไมนะเหรอ ็อนนี้มีเรื่ออยู่ในหัวเยอะอะ่ะ (หัวเราะ) โม้ไปนั้น ไม่ใ่หรอ่ะ ันินาแฟเ้าไปนะสิ T__T วันนี้เอาไปเท่านี้่อนนะแล้วมา่อัน่ะ
ียอนโนนุำลาึ้นรถ นพวนั้นเป็นใรัน ู่ๆ อฮวา็เริ่มเ้ามาในีวิอเฮยอนมาึ้นเป็นเพราะเาใอ่อนหรือป่าวนะ อ๊อ อ๊อ อ๊อ ิามอน่อไป้วยนะ่ะ
นิยายเรื่อนี้ แ่เพื่อวามบันเทิ
ื่อ บุล สถานที่ และเหุาร์ที่เิึ้นเป็นเรื่อสมมุิ ไม่มีริ
ผู้อ่านโปรใ้วิาราในารอ่าน
ความคิดเห็น