สันติภาพจงมีแด่เรา

ลำดับตอนที่ #11 : วันวาเลนไทน์

“ใกล้วันวาเลนไทน์แล้ว  ไอเตรียมซื้อชอคโกแลตหรือยัง*-*” คาเอะพูดขึ้นขณะที่ฉันเดินดูดน้ำแดง

“ไม่รู้จะให้ใครก็เลยไม่ได้ซื้อ” -.-;

“ก็คนที่แอบชอบมานานไง^o^” คาเอะแนะ  ฉันหันไปมองคาเอะที่กำลังเม่อมองไปข้างหน้า

ไม่สบายหรือเปล่าวะเพื่อนเรา - -"         

“ไม่มีอ่ะ  และถึงมีก็ไม่ซื้อให้หรอก..เปลือง o_o”  คาเอะหันมาขมวดคิ้วใส่ฉัน

“สงสารนายจอร์จแย่เลย”

“นี่คาเอะ  เธอใช้สมองส่วนไฮโพทาลามัสคิดหรือไงนะ..ว่าฉันแอบชอบนายจอดนั่นO.O”

นายจอดน่ะของยายโทรโข่งนั่น

“จะไปรู้หรอ เห็นฝ่ายชายเคยให้ตุ๊กตาเธอเลย”

ตุ๊กตาเป็ดเสียด้วยสิT_T

“คุยเรื่องอะไรกันอยู่หรอครับ” นายจอดโผล่มาทัก

อายุยืนจริงเชียว

“ก็เรื่องพี่จอร์จแหละค่ะ” คาเอะตอบอย่างคล่องแคล่ว -_-;

“อ้าว..ทำไมมีพี่ไปเกี่ยวด้วยล่ะ” นายจอดตีแบ๊วถาม

“ก็วันวาเลนไทน์  ไอเค้าจะ...อู้อี้” >o< ฉันรีบปิดปากยายคาเอะจอมรั่วนี่  นายจอดยิ้มเหมือนเข้าใจ

อย่าเข้าใจผิดกันได้ไหม

“แหม..ขอบคุณมากครับ” นายจอดพูด

อ้าวว..เวน  เอาเข้าไป

“เอ่อ..”

พูดออกมาสิยัยชิไอ  บอกไปว่าเรื่องทั้งหมดเป็นการเข้าใจผิดกัน

“ผมเข้าใจครับ..ผมจะรอของขวัญจากไอนะครับ^ ^” นายจอดพูดอย่างเขินๆแล้วเดินไป

นายไม่เข้าใจอะไรเลยต่างหาก

“เพราะเธอแท้ๆเชียว..ทำนายจอดเข้าใจผิดหมด” ฉันหันไปตำหนิยัยคาเอะ 

“ไอคิดว่าชอคโกแลตรูปหัวใจ หรือรูปหมีจะน่ารักกว่ากันนะ” คาเอะถาม

เธอไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยเร๊อะ>.<

“รูปอะไรก็ต้องใส่ปากเหมือนกันแหละ” ฉันตอบห้วนๆ

“ใช่ๆ..ต้องเป็นรูปหัวใจสิดี”คาเอะทำเป็นหูตึง  เพราะหูทวนลมคงได้ยินฉันมากกว่านี้

“แล้วเธอจะถามฉันอีกทำไมเนี่ยoOo;” ฉันพูดอย่างไม่สบอารมณ์

“อะไรนะ...ไอจะชวนเราไปทำชอคโกแลตที่บ้านด้วยกันหรอ”

เป็นอะไรของมันฟร่ะO-O

“โอ้..ถ้าไอชวนเองอย่างนี้  เราก็คงปฏิเสธไม่ลงแล้วล่ะ”คาเอะพูดพลางทาบมือที่อกแล้วส่ายหัว

“ฉันยังไม่ได้ชวนเธอไปไหนเลย” ฉันพูดเชิงตะคอก

“เรื่องนั้นไม่มีปัญหา..อุปกรณ์ฉันจะเตรียมไปเอง”

ปัญหามันอยู่ที่เธอ..ต่างหาก~~~~

“แบระ...” ทันทีที่ฉันเปิดประตูบ้านก็มีบางสิ่งบางอย่างที่เรียกว่ามะเขือเทศกระทบที่หน้าฉัน

“ฮ่าๆ..คิกๆ” เสียงหัวร่อของเด็กๆดังตามมาในทันใด

อ้ายเด็กเวร

“อย่าเล่นอย่างนี้อีกรู้มั้ยบอย” คุณแม่วิ่งเข้ามาปราม

“หวัดดีค่ะแม่” ฉันปาดเศษมะเขือเทศออกจากเบ้าตาข้างหนึ่ง

“สวัสดีค่ะ” คาเอะพูด

หนูไม่ได้ชวนเธอมาด้วยเลยนะแม่

“จ้ะ....ลูกไปล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่านะแม่ว่า”

หนูก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ

“ฝากไว้ก่อนนะ ไอ้ตัวเล็ก” ฉันพูดพร้อมกับชี้ไปที่บอย

“รีบๆมาเอาคืนนะฮะ ผมจะรอ” น้ำเสียงไม่สะทกสะท้านออกจากปากบอยเด็กชายตัวกะเปี๊ยก

“บ้านเธอดูมีความสุขดีเน๊อะ” คาเอะพูดพลางกวาดสายตาไปรอบๆบ้าน

เหอๆ-_-;

“ไปเถลไถลที่ไหนมา..ถึงกลับเอาป่านนี้” เสียงพี่หมาเดินลงมาจากห้อง

“ไปซื้อของมาทำชอคโกแลตเจ้าค่ะ” ฉันตอบ

“เฮ้ย..”พี่หมารีบวิ่งขึ้นห้องไปอีกรอบด้วยความอาย  ส่วนยัยคาเอะหมุดหลบข้างหลังฉัน

สมน้ำหน้า  อยากนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวลงมาดีนัก55+