ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตะวันสีดำ

    ลำดับตอนที่ #1 : การกำเนิดสีดำ

    • อัปเดตล่าสุด 7 ส.ค. 48


    ในท้องฟ้าสีดำที่ว่างเปล่าที่ปกคลุมแผ่นดิสีแดงที่นองไปด้วยเลือด ในที่นั้นไม่มีอะไรนอกจากซากศพที่เกลื่อนกลาด ทั้งศพที่ดูเหมือนจะเป็นมนุษย์ธรรมดาที่เต็มไปด้วยเลือดเนื้อสีแดง และศพที่ดูน่าเกลียดน่ากลัว ตัวใหญ่กว่าเป็น 2 เท่า และมีเลือดสีดำ สิ่งที่เหลืออยู่ดูเหมือนจะเป็นตัวบอกสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นได้อย่างดี...ใช่แล้ว...สงคราม...สงครามระว่างมนุษย์และปิศาจ และไม่ว่าฝ่ายใดจะชนะก็ต่างสูญเสียมากทั้งสองฝ่าย



    โชคดีคราวนี้...เราชนะ...แต่...แค่ชั่วคราวเท่านั้น



      \"เราน่าจะฆ่าเธอซะตอนนี้นะท่านออสส์\" ชายร่างใหญ่ในชุดอัศวินเอ่ยกับชายอีกคนที่สวมชุดขาว หนวดและผมสีขาวสะอาดใบหน้าเหี่ยวย่นแต่แววตาอบอุ่นมีเมตตราที่กำลังจ้องมองเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมแขน



      \"เจ้าทำได้งั้นรึ\" ชายชุดขาวเงยหน้าขึ้นมองอัศวิน

      \"ข้า...ข้าทำไม่ได้ แต่...ท่านทำได้มิใช่รึ\" อัศวินกล่าวด้วยท่าทางไม่แน่ใจ



      \"ไม่...ไม่ได้ และข้าแน่ใจว่าไม่มีใครทำได้ อย่างน้อยก็ในตอนนี้\"



      \"ทำไมกัน  ขนาดท่านผู้มีอำนาจทำลายจอมปิศาจได้แต่ทำไมทำอะไรเด็กปิศาจไม่ได้\" อัศวินถามด้วยสีหน้าประหลาดใจอย่างมาก

      \"ประการแรก ข้าไม่ได้ทำลายจอมปิศาจเพียงแต่กักขังเขาไว้เท่านั้นและข้าเองก็ไม่แน่ใจนักว่าจะขังเขาได้นานแค่ไหน\"



      \"เขา หรอ? ท่านแทนตัวเจ้าปิศาจว่า เขา งั้นหรอ นี่ท่านยังคิดว่ามันเป็นเพื่อนอยู่งั้นหรอ ท่านจำไม่ได้หรือว่ามันทรยศเรา มันทำลายเรา ท่านจำไม่ได้เลยงั้นรึ!!!!\"อัศวินตะคอกด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัด



      \"นั่นเป็นวิถีที่เขาเลือกเอง ทุกคนมีสิทธิ์เลือก แต่เอาเป็นว่าข้าฆ่าเด็กน้อยนี่ไม่ได้\"



      \"ข้าจะส่งเธอไปที่อื่น ที่ที่เธอจะมีสิทธเลือกวิถีของเธอเอง\"ชายชุดขาวกล่าวอย่างเยือกเย็น



      \"แต่เธอเป็นด็กที่เกิดจากความมืด\"อัศวินกล่าวด้วยสีหน้าตื่นตระหนกกับการตัดสินใจของออสส์



      \"สหายเอ๋ย...ความมืดไม่ได้เป็นความชั่วร้ายเสมอไปไม่ใช่หรอ  หากไม่มีความมืดใยเลยจะเห็นแสงสว่าง\"ออสส์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวนและมียอยยิ้มที่มุมปาก



      \"แต่......\"อัศวินพยายามสรรหาคำมาคัดค้าน แต่ก็มิอาจทำได้จึงต้องยยอมแพ้

      \"เธอเป็นสิทธ์ของท่านออสส์\" อัศวินกล่าวก่นที่จะขึ้นม้าและควบจากไป



      \"ชีวิตเจ้าเป็ของเจ้าแล้ว\"ออสส์กล่าวกับเด็กน้อยที่กำลังหลับสนิท พร้อมชูเธอขึ้นบนฟ้า \"พระผู้เป็นเจ้าโปรดชี้นำเธอไปในที่ที่เธอควรไปเทอด\"และแล้วเด็กนอยก็หานไปจากสองมือของออส์ในทันใด
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×