ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไดอารี่หน้าสุดท้าย (อารัมภบท)
ทุสิ่ทุอย่าไม่เยเียบันนานี้มา่อน สิ่ที่วระไ้ยินลับเียบหายไป วามมืแผ่เาะุมในิในทำอะไรไม่ถู มีเพียสายลมเท่านั้นที่อย่วยปลอบประโลมิใ แ่นั่นมันเป็นเพียแ่ในอีที่ผ่านเ้ามาแล้ว็ผ่านไป ปัุบันมันไม่มีอีแล้ว วามสุ รอยยิ้ม เสียหัวเราะ ผมไม่อยาให้สิ่เหล่านี้ลายเป็นเพียวามหลัที่ผ่านเ้ามาแล้วผ่านไป ผ่านไปอย่าไม่มีวันหวนลับ สายลมในอนนั้นือเพื่อนที่ีที่สุ ในทุๆวันผมะนัุ่ยับพวเาผ่านบรราใบไม้หรือปุยนุ่นที่ลอยผ่านหน้า่าห้อนอน ไม่ว่าะเป็น่วเวลาไหน สายลมะมาหาผมและอยปลอบประโลมผมเสมอ แ่อนนี้มันไม่มีอีแล้ว สายลมไ้าผมไปแล้วอย่าไม่มีวันหวนลับ เหลือไว้แ่เพียราบน้ำาอผู้ที่้อสูเสียอที่นเอรั สายลมไม่น่าพาพวเาไป้วยเลยริๆ เพราะผมสสารทุนที่้อสูเสียอที่นเอรั มันเ็บเหมือนับารเินเหยียบไปบนมมีแน่ๆ
สิ่ที่ผมอยาบอรั้สุท้ายผ่านหนัสือเล่มนี้ือ ผมไม่ไ้ั้ใทำให้ทุอย่ามันลเอยแบบนี้ แ่ะโทษผมฝ่ายเียว็ไม่ไ้ เพราะผมไม่ไ้เป็นนทำ สายลม่าหาที่เป็นฝ่ายทำ ผมเป็นเพียแ่มนุษย์นหนึ่ที่อยาะทำให้ทุนพบแ่วามสุเหมือนับผม็เท่านั้น หวัว่าทุนะเ้าใวามปราถนาีอผมไม่มา็น้อย
ปล. แล้วผมะลับมา..............
สิ่ที่ผมอยาบอรั้สุท้ายผ่านหนัสือเล่มนี้ือ ผมไม่ไ้ั้ใทำให้ทุอย่ามันลเอยแบบนี้ แ่ะโทษผมฝ่ายเียว็ไม่ไ้ เพราะผมไม่ไ้เป็นนทำ สายลม่าหาที่เป็นฝ่ายทำ ผมเป็นเพียแ่มนุษย์นหนึ่ที่อยาะทำให้ทุนพบแ่วามสุเหมือนับผม็เท่านั้น หวัว่าทุนะเ้าใวามปราถนาีอผมไม่มา็น้อย
ปล. แล้วผมะลับมา..............
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น