ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ~มุ่งหน้าสู่เวนอล~
"รุก"เสียงหนึ่งประกาศ
"...."ริมฝีปากบางไม่ค้านแต่อย่างไร นอกจากขยับยิ้มนิดๆ
"รุก"เสียงเดิมประกาศอีกครั้ง
"ใจเย็นๆสิ"เสียงหวานแกมห้าวที่ดังมาจากริมฝีปากเดิมค้าน
"....."เสียงเดิมไม่ค้าน แต่สีหน้ามีความครุ่นคิด
"เฮ้อ.. รุกฆาต"น้าเสียงของริมฝีกปากเดิมดังขึ้น ก่อนจะมีรอยยิ้มฉายอยู่บนใบหน้าของเจ้าหญิงเฟลิโอน่า เกรเดเวล เจ้าหญิงสองดินแดน แต่เจ้าตัวคงจะชอบร่างของเฟริน เดอเบอโรว์ ซะมากกว่า
"เลิกๆๆๆ"นัยน์ตาสีม่วงฉายแววหงุดหงิดอย่างชัดเจน ก่อนจะกลายเป็นแววตาแห่งความมุ่งมั่น
"เอาอีกเกม"คิลมัส ฟีลมัส นักฆ่าแห่งซาเรสกล่าว
"ไม่แหละ ขี้เกียด"เฟรินพูดด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"เฮ้ย เกมสุดท้าย"
"สุดท้ายของแกกี่ครั้งแล้วว่ะ ฉันจะนอนแหละ"เฟรินพูดและล้มตัวลงนอน
"ตื่นขึ้นมาก่อนนน"คิลยังเซ้าซี้ไม่เลิก
"แกอยากเล่นมากก็ไปชวนครี้ดมันเล่นดิ ฉันจะนอน"เฟรินพู แล้วเอาผ้าห่มที่อยู่ข้างๆมาคลุดในขณะที่หลับตาอยู่ ทำให้เธอไม่รู้เลยว่าที่เธอดึงมาพร้อมผ้าห่มนั้นมีร่างของใครนอนอยู่
"วู้ๆๆ"เสียงของเหล่าลิงทโมนแห่งป้อมอัศวินดังขึ้น ทำให้เฟรินสะดุ้งตื่นบนที่นอนที่แสนนิ่ม
"อะไรว่ะ"เฟรินพูด และหันไปดูข้างๆตัวเอง ก็พบสิ่งที่พวกนั้นร้อง นั่นก็คือเธอนอนอยู่บนร่างของเจ้าชายน้ำแข็งงี่เง่านั่น ใบหน้าของเธอร้อนผ่าว และหน้าสีขาวเปลี่ยนสีไปเป็นสีแดงก่ำ และยังแดงมากกว่านั้นเมื่อเจ้าชายโรเวนกล่าวว่า
"ลงกันได้แล้ว ที่ๆเราจะทัศนศึกษาที่เวนอลที่แรกคือ ตลาดนัด อ้อ.. แล้วก็คู่นั้นน่ะอย่าพึ่งหวานกันตอนนี้"เมื่อเจ้าชายแห่งเจมิไนกล่าวจบ เฟรินก็ลุกพรวดขึ้นมาทันที และคิดแผนในใจอยางเงียบๆ
'เจ้าชายโรเวน อย่าให้ถึงทีหัวขโมยคนนี้บ้างก็แล้วกัน'ยังคิดไม่ทันจบ เมื่อลงจากเกวียนเรียบร้อยแล้ว สายตาก็เหลือบไปเห็น..
"พี่หญิงค่ะ"เสียงหวานดังขึ้น และวิ่งเข้ามาหา
"วิเวียน มานี่ได้ยังไง"เมื่อเฟรินพูดจบ เจ้าชายโรเวนที่น่าเคารพก็เกือบล้มหน้าคะมำ แบะหันหน้ามาทางเสียง
ทันทีที่เฟรินสังเกตุเห็นอาการ ก็ยิ้มที่มุมปากทันที
"ก็รู้ข่าวว่าพี่หญิงมาทัศนศึกษาค่ะ หญิงก็เลยมาต้อนรับ"น้ำเสียงของน้องสาวสุดที่รักของเขาต่างจากตอนมาประชุมอย่างมาก น้ำเสียงที่เอาแต่ใจและวางอำนาจได้หายไปแล้ว หลงเหลือแต่เพียงเจ้าหญิงวิเวียนที่น่าถนุถนอม
"งั้นก็มาร่วมเดินทางกับผมเลยสิ"เฟรินกล่าว พลางมองไปที่เจ้าชายโรเวนที่กำลังทำหน้าลำบากใจ 'ไม่น่าไปล้อมันเลยจริงๆ'
"หญิงจะไปได้ด้วยเหรอค่ะ"วิเวียนกล่าว และหันไปมองคนที่ใจดำกับเธอมาตลอด..
"ได้สิ จริงไหม เจ้าชายโรเวน"เฟรินพูด และหันไปยิ้มน้อยๆให้ ทำให้เสนาธิการคนสำคัญของป้อมต้องพยักหน้า ด้วยสีหน้าเรียบเฉย และเย็นชา
--------------------------------------------------
มาอัพให้แล้วน๊า
ตอนนี้น้อยมั้ยง่ะ
ตอนแต่งเราว่ามันเยอะแล้วน๊า
เม้นท์กันเยอะๆน่ะขอรับ
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เล่นคอมเยย ต้องขอโทดด้วย.. เม้นท์กันเยอกะๆด้วยน่ะ^_^
"...."ริมฝีปากบางไม่ค้านแต่อย่างไร นอกจากขยับยิ้มนิดๆ
"รุก"เสียงเดิมประกาศอีกครั้ง
"ใจเย็นๆสิ"เสียงหวานแกมห้าวที่ดังมาจากริมฝีปากเดิมค้าน
"....."เสียงเดิมไม่ค้าน แต่สีหน้ามีความครุ่นคิด
"เฮ้อ.. รุกฆาต"น้าเสียงของริมฝีกปากเดิมดังขึ้น ก่อนจะมีรอยยิ้มฉายอยู่บนใบหน้าของเจ้าหญิงเฟลิโอน่า เกรเดเวล เจ้าหญิงสองดินแดน แต่เจ้าตัวคงจะชอบร่างของเฟริน เดอเบอโรว์ ซะมากกว่า
"เลิกๆๆๆ"นัยน์ตาสีม่วงฉายแววหงุดหงิดอย่างชัดเจน ก่อนจะกลายเป็นแววตาแห่งความมุ่งมั่น
"เอาอีกเกม"คิลมัส ฟีลมัส นักฆ่าแห่งซาเรสกล่าว
"ไม่แหละ ขี้เกียด"เฟรินพูดด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
"เฮ้ย เกมสุดท้าย"
"สุดท้ายของแกกี่ครั้งแล้วว่ะ ฉันจะนอนแหละ"เฟรินพูดและล้มตัวลงนอน
"ตื่นขึ้นมาก่อนนน"คิลยังเซ้าซี้ไม่เลิก
"แกอยากเล่นมากก็ไปชวนครี้ดมันเล่นดิ ฉันจะนอน"เฟรินพู แล้วเอาผ้าห่มที่อยู่ข้างๆมาคลุดในขณะที่หลับตาอยู่ ทำให้เธอไม่รู้เลยว่าที่เธอดึงมาพร้อมผ้าห่มนั้นมีร่างของใครนอนอยู่
"วู้ๆๆ"เสียงของเหล่าลิงทโมนแห่งป้อมอัศวินดังขึ้น ทำให้เฟรินสะดุ้งตื่นบนที่นอนที่แสนนิ่ม
"อะไรว่ะ"เฟรินพูด และหันไปดูข้างๆตัวเอง ก็พบสิ่งที่พวกนั้นร้อง นั่นก็คือเธอนอนอยู่บนร่างของเจ้าชายน้ำแข็งงี่เง่านั่น ใบหน้าของเธอร้อนผ่าว และหน้าสีขาวเปลี่ยนสีไปเป็นสีแดงก่ำ และยังแดงมากกว่านั้นเมื่อเจ้าชายโรเวนกล่าวว่า
"ลงกันได้แล้ว ที่ๆเราจะทัศนศึกษาที่เวนอลที่แรกคือ ตลาดนัด อ้อ.. แล้วก็คู่นั้นน่ะอย่าพึ่งหวานกันตอนนี้"เมื่อเจ้าชายแห่งเจมิไนกล่าวจบ เฟรินก็ลุกพรวดขึ้นมาทันที และคิดแผนในใจอยางเงียบๆ
'เจ้าชายโรเวน อย่าให้ถึงทีหัวขโมยคนนี้บ้างก็แล้วกัน'ยังคิดไม่ทันจบ เมื่อลงจากเกวียนเรียบร้อยแล้ว สายตาก็เหลือบไปเห็น..
"พี่หญิงค่ะ"เสียงหวานดังขึ้น และวิ่งเข้ามาหา
"วิเวียน มานี่ได้ยังไง"เมื่อเฟรินพูดจบ เจ้าชายโรเวนที่น่าเคารพก็เกือบล้มหน้าคะมำ แบะหันหน้ามาทางเสียง
ทันทีที่เฟรินสังเกตุเห็นอาการ ก็ยิ้มที่มุมปากทันที
"ก็รู้ข่าวว่าพี่หญิงมาทัศนศึกษาค่ะ หญิงก็เลยมาต้อนรับ"น้ำเสียงของน้องสาวสุดที่รักของเขาต่างจากตอนมาประชุมอย่างมาก น้ำเสียงที่เอาแต่ใจและวางอำนาจได้หายไปแล้ว หลงเหลือแต่เพียงเจ้าหญิงวิเวียนที่น่าถนุถนอม
"งั้นก็มาร่วมเดินทางกับผมเลยสิ"เฟรินกล่าว พลางมองไปที่เจ้าชายโรเวนที่กำลังทำหน้าลำบากใจ 'ไม่น่าไปล้อมันเลยจริงๆ'
"หญิงจะไปได้ด้วยเหรอค่ะ"วิเวียนกล่าว และหันไปมองคนที่ใจดำกับเธอมาตลอด..
"ได้สิ จริงไหม เจ้าชายโรเวน"เฟรินพูด และหันไปยิ้มน้อยๆให้ ทำให้เสนาธิการคนสำคัญของป้อมต้องพยักหน้า ด้วยสีหน้าเรียบเฉย และเย็นชา
--------------------------------------------------
มาอัพให้แล้วน๊า
ตอนนี้น้อยมั้ยง่ะ
ตอนแต่งเราว่ามันเยอะแล้วน๊า
เม้นท์กันเยอะๆน่ะขอรับ
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เล่นคอมเยย ต้องขอโทดด้วย.. เม้นท์กันเยอกะๆด้วยน่ะ^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น