รักมาก เจ็บมาก - รักมาก เจ็บมาก นิยาย รักมาก เจ็บมาก : Dek-D.com - Writer

    รักมาก เจ็บมาก

    ความรักของเพื่อน

    ผู้เข้าชมรวม

    304

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    304

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  13 มี.ค. 50 / 13:42 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เพื่อนคนนึงแอบรักเธอ เก็บงำความลับนั้นอยู่ภายใน
      ก็ไม่เคยเปิดเผยไป ด้วยกลัวจะเสียใจและเสียเธอ
      ปิดบังอยู่ตั้งนาน และมันอัดอั้นใจ
      ยิ่งเราใกล้ชิดกัน ยิ่งหวั่นไหว
      เธอสบตา กลับหลบตาเธออยู่เรื่อยไป....*

      อยากบอกเพื่อนๆๆๆๆว่า เป็นเพื่อนอยู่ดีๆๆๆ เคยเล่น เคยพูด
      ไปไหนมาไหนด้วยกันดีๆๆ จู่ๆๆๆๆๆ ก็ไม่มองหน้า *จะให้บอกว่า _^_รักนะ_^_
      _^_ชอบนะ_^_ มันก็ไม่กล้า เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเปงเพราะ......
      ต้องไปถามคนที่เคยเปงกันเอาอ่ะนะ.....

      ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล
      ยิ่งเธอเปงเหมือนเพื่อนสนิทยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป
      _^_ว่ารัก...เธอ*

      นี่เปงเรื่องปกติทที่เกิดกันเปงประจำหรือคนที่กำลังอ่านไม่เคย...
      ปากบอกว่าไม่ แต่ใจนั้น....(คิดเอาเองนะ)
      ถ้าบอกเขาไปแล้วกลัวจะเสียเพื่อน กลัวเพื่อนไม่ได้คิดไรด้วย
      แต่เพื่อความสบายใจ ก็ไม่ต้องบอก
      ให้มันคาอยู่ในใจ ทรมานดี

      แต่ถ้ามันอึดอัดมากขอแนะนำว่า
      ในเมื่อเราชอบเขาแว้วก็ปรับท่าทีให้ดูพิเศษมากกว่าเพื่อน V1

      มีบางครั้งที่ มี ? ขึ้นเต็มหัว ว่า เขาคิดกับเราแค่เพื่อนหรือ............
      บางครั้งดูเหมือนเขาจะเอาอกเอาใจเรา บางครั้งเขาก็ยิ้มให้ แกล้งเรา...
      แต่...บางครั้งก็ไม่สนใจ ไม่พูดคุยด้วย

      จริงๆๆๆเราจะคิดไรมาก ถ้า...ไม่ยกหัวใจให้เขาไป อิอิ

      แต่ถึงเขาจะคิดไงกับเรา ถ้าเราแกร่งกับเรื่องนี้พอ จะกลัวอะไร
      ต้องยอมรับมันให้ได้ไม่ว่าผลจะเปงอย่างไรก็ตาม...



      ไม่ว่าผลจะเปงอย่างไร ก็ขอให้อย่าเสียน้ำตากับเรื่องแบบนั้น มันไม่มีค่าเลย
                             
                                       _^_*สำหรับตัวเรา_^_*


                      จำไว้นะจ๊ะเพื่อนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่เคารพ ไม่ว่าใครก็ตามที่ผ่านเข้ามา

      (บางคนก็จำไว้เปงบทเรียน มันไม่ใช่พ่อเรา เราจะต้องถึงนึกถึงมันเสมอ
      มันไม่ใช่พระเจ้าที่จะต้องระลึกถึง สุดท้ายท้ายสุด
      มันไม่ใช่ DaD And MoM เราเราถึงต้องแคร์
      มันไม่ได้มาให้ข้าวให้น้ำเราเราถึงต้องตอบแทนมันด้วยน้ำตา)
       
       พี่แครช...(ยิ้มเข้าไว้) เอาอย่างพี่แครชเขาสิ อิอิ

      อย่าลืมเม้นให้นะ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×