เหตุเกิดที่ร.ร.กวดวิชา อ.ทองอยู่

ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันครั้งแรก (ณ.โรงเรียนกวดวิชาอาจารย์ทองอยู่ !!!)

               สวัสดีค่ะ ฉันชื่อจ๊ะจ๋า เรื่องของเรื่องที่ฉันต้องมาเรียนที่โรงเรียนกวดวิชาแห่งนี้ ก็เพราะปะป๋าของช้าน กลัวว่าลูกสาวจะขายไม่ออกเลยเกิดเพี้ยนอะไรขึ้นมาไม่รู้ จะจับฉันหมั้น TT TT ซึ่งเรื่องนั้นช้านยอมไม่ได๊ ยอมไม่ได้เด็ดขาด !!! พ่อชั้นเลยเพิ่มทางเลือก (ที่ดูเหมือนจาไม่ได้ช่วยให้อะไรไรมันดีขึ้นมาเล๊ย) ว่าถ้าชั้นสอบเข้าหมอได้จะยกเลิกโครงการนี้ (ง่า บอกแล้วว่าเหมือนจะไม่ช่วยให้ดีขึ้นเลยง่า )

          พี่สาวแสนสวยของชั้นทั้ง 2 คน เลยตัดสินใจให้ฉันมาเรียนโรงเรียนกวดวิชานี้ เพื่อจะติดหมอไม่ก็จนกว่าจะเคลียร์เรื่องกับปะป๋าได้ >O< ส่วนโรงเรียนกวดวิชาที่ฉันมาเรียนก็ชื่อเสียงดีเด่นม๊ากกก.....(โดยเฉพาะเรื่องความดุของอาจารย์นี่ขึ้นชื่อเลย)

             ที่นี่มีผู้ปกครองพากันมามาฝากลูกๆหลานๆ ไว้กันแบบเกินอัตราที่โรงเรียนสามารถรับได้ทุกปีเลย ....(อาจารย์ถึงพยายามคัดเด็กออกแทบทุกวัน เง้อ)

           โชคดีของฉันละน่ะ ที่ได้มาอยู่ที่นี้ ^O^ .....หึหึ เห็นพี่เล่าว่าต้องทำแทบทุกทาง ไม่งั้นไม่มีที่ว่างให้นักเรียนหญิงน่ารัก ๆ อย่างฉันเข้า อิ อิ

" จ๊ะจ๋า ถ้ามีอะไรยังไงก็โทรมาเจ๊ได้น่ะ -_- "

" ค่า...รู้แล้วค่า " นี้คือเจ๊จ๊ะเอ๋ เป็นพี่สาวคนรองของฉันเองค่ะ วันนี้เค้าพาฉันมาส่งที่โรงเรียน >O< (น่ารักใช่ม้า พี่ชั้น)

" แล้วอย่าก่อเรื่องล่ะยัยเป๋อ เข้าใจมั้ย "

" อารายอ่าเจ๊ เค้าออกจาเป็นกุลสตรีน้า เค้าไม่ซนหรอกน่า ไม่ทำเป๋อด้วย สัญญา " (ถ้าทำได้นะ )

" เออ ๆ ให้มันแน่เหอะ แน่ใจนะว่าไม่ต้องไปส่งข้างใน ? " เป็นธรรมดาที่พี่จะเป็นห่วงก็ชั้นมันน้องสาวคนเล็กนี่นา แถมยังน่ารักขนาดนี้ >.< (เขินจัง )

" แน่ใจค่า เดี๋ยวเค้าเข้าไปเองได้ ไปเหอะ ๆ ไปๆ "

" เออ..ๆ มีไรโทรมาหาเจ๊ละกัน ไปละ "

           เจ๊เอ๋ขับรถออกไปแล้ว ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าโรงเรียนกวดวิชาแล้ว(ก็หน้าบ้านอาจารย์นั่นแหละ) ป้ายหินอ่อนสีดำเป็นเงา เขียนไว้ชัด "โรงเรียนกวดวิชาอาจารย์ทองอยู่" เอาล่ะจ๊ะจ๋า สู้ๆสู้ตาย ไม่สู้ก็ตาย หยิบกระเป๋าแล้วก็เดินเข้าไป โอ้โห.... O O บ้านนี้กว้างน่าดูเลย แถมคนยังเยอะอีกง่า ตายแล้ว เกือบลืมเลยง่า ชั้นยังไม่รู้จักใครเลยนี่นา แล้วเพื่อนๆชั้นที่ร.ร. มันคงไม่มาเรียนกันแถวนี้หรอก มันคงเรียนแถวสยามกันหมดง่า แล้วทำไมช้านต้องมาเรียนที่สวนสนนี่คนเดียวด้วยเนี่ย แต่เอาเถอะถ้าเพื่อปลดแอกตัวเองจากการแต่งงานบ้าๆนั่น จ๊ะจ๋าสู้ตาย

"โอ๊ย..." เสียงร้องพร้อมกับร่างของจ๊ะจ๋าที่เซถลาไปข้างๆ ทำให้คนที่ก้าวออกจากด้านในของบ้านขมวดคิ้ว

              จ๊ะจ๋าคว้าขอบผนังไว้ทันจึงไม่ล้มตามแรงกระแทก และเมื่อเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีดำสนิทวาวเปล่งประกายวาววับด้วยความโกรธ

โอ้โห..
จ๊ะจ๋าอุทานในใจอย่างตกตะลึง ปากที่กำลังจะอ้าปากหุบฉับเมื่อประสานสายตากับดวงตาคู่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา

 จ๊ะจ๋าไม่เคยเห็นดวงตาคู่ไหนสวยอย่างนี้มาก่อน... สีน้ำตาลอ่อนสดใส และยังขนตางอนยาวสีดำสนิท

จ๊ะจ๋ารู้สึกเหมือนถูกดึงดูดด้วยดวงตาคู่นั้น

ให้ตาย...ตาหวานน่าหลงเป็นบ้า

"เป็นอะไรหรือเปล่าเธอ... คราวหน้าระวังหน่อยล่ะ" เสียงห้าวๆ ทำให้จ๊ะจ๋ารู้สึกตัว ร่างสูงก้าวเร็วๆ จากไป

"อะไรยะ... ชนเค้าแล้วยังไม่ขอโทษสักคำ" จ๊ะจ๋าถลึงตาใส่คนตัวสูงที่ก้าวจากไปโดยไม่สนใจอะไร ทำงี้ได้ไงอ่า

"ยี้ ถึงจะตาสวย...ก็ไม่อภัยให้หรอกนะ เชอะ"

พวกไร้ความเป็นสุภาพบุรุษ แหวะ

หล่อนค้อนตามหลัง

ถ้าเจออีกหล่อนจะ...

อ้าวตายแล้ว เมื่อก็มัวแต่มองตาเขาเพลิน เลยลืมมองเลยว่า หน้าตาเขาเป็นยังไง เง้อ

ซวยแต่วันแรกเลยอ่า…

เฮ้อ ช่างเถอะ รีบหาเพื่อนใหม่ดีกว่า

"นี่เธอ จ๊ะจ๋าใช่มั้ย" เสียงใครเรียกชั้นเนี่ย ป้าคนนี้ใครหว่า เอ่อสัญชาตญาณชั้นบอกว่า สงสัยจะเป็นอาจารย์ทองอยู่ งั้นอย่าอยู่ใกล้เป็นดีที่สุด

"ค่ะ"

"ชั้นเป็นครูที่นี่ พี่เธอฝากให้ครูช่วยดูแลเธอน่ะ" แหมทำไมมันแม่นขนาดนี้นะ ทีทำข้อสอบไม่ยักแม่นอย่างงี้

" ค่ะ หนูขอบคุณมาก " เง้อ พี่ชั้น คิดไงมาฝากชั้นไว้กับอาจารย์ที่ชึ้นชื่อว่าดุที่สุดอย่างงี้อ่า T T ซึ้งจนน้ำตาไหล

ตอนนี้ฉันเดินมาถึงห้องเรียนด้านในแล้ว ฉันไม่ค่อยถูกชะตากะห้องนี้สักเท่าไร มีลางสังหรณ์ว่าจะต้องอยู่อีกนานง่า TT_TT

พอเดินเข้าทางห้องฝั่งตรงข้ามไปก็เจอเด็กผู้หญิงน่าจะอายุพอ ๆกับฉันนั่งอยู่ที่โซฟา มีกระเป๋าอยู่ข้างๆด้วย พอเห็นฉันเดินเข้ามาทำหน้าตื่น ๆชอบกล

อะไร๊ ชั้นออกจะน่ารัก !! ทำไมทำหน้ายังกะเห็นตัวประหลาดเลยยัยนี่ --*-- (แอบเคือง)

" รู้จักกันไว้ก็ดีนะจ๊ะจ๋านี่.. ปูลม เป็นเด็กใหม่ที่เข้ามา ม.5 พร้อมกับเธอ ปกติแล้วที่นี่ไม่ค่อยรับเด็กเข้ากลางระดับชั้นหรอกนะ" อาจารย์พูดจบก็เดินออกไปอีกฝั่ง

ฉันเดินเข้าไปนั่งที่โซฟา เด็กผู้หญิงส่งยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร

" สวัสดีจ๊ะ จ๊ะจ๋า ^ ^ "

" เรียกจ๋าก็ได้... >_< " ฉันตอบพร้อมกับยิ้มให้ อิ ๆใครๆก็บอกว่าชั้นยิ้มสวยทั้งนั้น

" จ๋า ? ชื่อน่ารักเลยอ่ะ "

" เราชื่อปูอ่ะ ดีจังเลย นึกว่าจะไม่มีเพื่อนแล้วน่ะเนี่ย มีแค่ไม่กี่คนเองนะที่มาเข้าใหม่ที่นี่น่ะ ^-^ "

"@#$#%@%#$%^#@^^&^&%###$%"……….

"%$$#^$^**)_()+_&*(%$#@!@$#!@$$@!!@@"……….

เม้าแตกกันไปได้สักพัก

" แล้วทำไมจ๊ะจ๋าถึงมาเรียนที่นี้ละ ? " เง้อดันถามมาได้ ชั้นยิ่งไม่อยากคิดอยู่

" มีปัญหาทางบ้านนิดหน่อยอ่า " ชั้นไม่อยากจะบอกง่า ยิ่งคิดยิ่งกลุ้ม เฮ้อ

" เหรอ จ๊ะจ๋าดูห้าว ๆดีเนอะ ดีใจจังเรามาเป็นเพื่อนกันน้า >_< "

" ได้อยู่แล้น ^o^ " หลังจากนั้นแป๊ปนึง

" พวกที่เรียนฟิสิกส์น่ะ เข้าห้องได้เเล้ว " เสียงอันดังลั่นของอาจารย์ตะโกนมา

………………………………………………………………………………………..