ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Yaoi] Pray...(XS)
K a e
ด้วยความที่ไม่มีแตกต่างระหว่างเพศ...
ไม่อาจทำให้พวกเขารักกันได้?
ถามว่าพวกเขารักกันอยู่แล้ว?
รักสิ...
เพียงแต่...
เป็นเพศเดียวกัน?
ณ ห้องของบอสวาเรียยามค่ำคืน แก้วบรรจุของสีอำพันแกว่งไปมาเบาๆอย่างเชื่องชา นัยน์ตาสีเลือดจ้องมองยังนภายามราตรีอย่างเหม่อลอย ในหัวคิดถึงรองหัวหน้าหน่วยคนสวย...
เป็นเวลา2วันแล้วที่ไอ้สวะนั้นออกไปทำภารกิจ...
ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมนานนัก
แค่ไปถล่มแก๊งเล็กๆ1แก๊ง...
หรือว่ามันไปหาชู้?(เฮ้ย?)
ฟ้าว~
ในขณะที่หัวกำลังคิดเรื่องปัญญาอ่อน(คนแต่งหายสาบสูญไประยะหนึ่ง และกลับมาด้วยสภาพปางตาย)เผอิญไปเห็นสายสีขาวซึ่งแต้มอยู่บนท้องฟ้า หรือง่ายๆก็คือดาวตกขนาดใหญ่
ว่ากันว่า...เห็นดาวตกให้อธิฐาน...
นึกถึงคำพูดเล่าต่อกันมา แม้นจะมิเชื่อในเรื่องพันธุ์นี้แต่...ลองดูก็ไม่เสียหาย เผื่อฟลุ๊คได้เป็นจริงคนไม่เลว...อุฮุฮุ(บอสหัวเรอะแบบนี้ได้ไงอ่ะ=[ ]=)
หึหึ...ถ้ามีคนเชื่อกันมากนัก งั้นขออย่างที่ไม่มีทางเป็นจริง
ขอให้ไอ้ฉลามสวะนั่น...
“กลายเป็น...”
รุ่งอรุณของวันต่อมา ชายหนุ่มเดินลงมาจากบันไดอย่างเท่ห์ไม่มีใครเกิน(ลองเกินดิ เจอ สคอตปิโอ้ ดีร่าแน่...ไอ้สวะ!!!<<บอส) เกินเสียงเอะอะโวยวายทุละโสตประสาท...โดยเฉพาะเสียงแหลมดัดจริตของหัวหน้าหน่อยอรุณ...
“กรี๊ดดดดดดดด~!!! น่ารักจริ๊งจริง~ สควอโล่~”
“ชิชิชิ~ พึ่งรู้นะเนี่ยว่าสควอโล่ไม่ใช่ผู้ชาย หลงคิดมาตั้งนานแน่ะ”
“คุณผ.บ.ผมยาวครับ...ผมจำได้ว่าคุณเป็นผู้ชายนี่ครับ คุณไปเปลี่ยนเพศมาสินะครับถึงได้กลับมาช้า”
“แกคิดจะยั่วบอสใช่มั้ย!? ถึงได้ไปเปลี่ยนเพศอย่างนี้!!!”
“โวยยยยยยย~!!! ไอ้พวกเวร!!! ไม่ได้อยากจะเป็นนะโวยยย~!!! ตื่นเช้ามาก็เป็นอย่านี้แล้วต่างหาก!!!”
ปิดท้ายด้วยเสียงติดหวานที่ตะคอกกลับใส่อย่างรุนแรงแทบทำเอาเขาหูหนวกไป
ด้วยความสงสัยปนระทึกใจ...จำต้องเดินลงไปเพื่อดูที่มาของเสียงโวยวาย...ไม่แน่ว่า...อาจเป็นจริง??
คำที่อธิฐานเมื่อวานเป็นจริง?
ทั้งๆที่ขอเล่นๆเนี่ยนะ?
ไม่มั้ง...
“บอสฮ้า~!!! ดูสิค๊า!! สควอจังกลายเป็น...”
“เป็นอะไร ไอ้กระเทยสวะ”
เสียงหล่อเอ่ยอย่างเก๊กสุดความสามารถ รีบกวาดตามองไอ้ตัวที่ว่า‘กลายเป็น...’อย่างรวดเร็ว...สงสัยเพราะห่วงรึหวงว่ามันเป็นจริงมั้ย...(ถ้าเป็นบอสจะกดเหรอคะ?.../<<ดับ)แต่แล้ว...เมื่อเห็นกลับเบิกกว้าง
“อ...ไอ้บอสจ๊าดหง่าวว~ อย่ามองนะเฟร้ยยย~!!!”
เสียงใสตะโกนใส่อย่างเอียงอาย ร่างบางในชุดเครื่องแบบวอริเออร์สีขาวสลับเหลืองอ่อนที่ขนาดกลายเป็นใหญ่เกินไป ผมสีเงินสลวยถูกมัดรวบๆอาจเป็นเพราะความเร่งรีบแต่กลับลับกับใบหน้าที่ที่หวานหยดย้อยให้ยิ่งหวานเข้าไปจนมดจะขึ้นตามตัวบุคคลที่มอง ด้วงตาที่เคยเรียวคมสวยเปลี่ยนเป็นกลมโตสง่างาม จมูกโด่งเล็กน่ารักกับริมฝีปางบางชมพูสวยแสนจะเย้ายวนใจเสือบางตัวแถวๆนี้...(หมายถึงตัวเองเหรอบอส?/<<ดับ)และที่หน้าตกใจ...คือส่วนหน้าอกที่นูนขึ้นมาดั่งสตรีเพศ? หากสังเกตดีๆจะเห็นว่าเอวขอดบาง? ขาเรียวยาว? รำคอขาวนวลระหงค์? เมื่อเรียวบาง?
“เหอะ...ไร้สาระ ไอ้สวะ เดี่ยวแกเอาเอกสารขึ้นไปบนห้องฉันด้วย”เสียงทุ้มกล่าวเรียบๆแล้วรีบ‘ย่างก้าว’ขึ้นไปชั้น2ทันที
ใบหน้างามสลดลงเล็กน้อย แบบคิดน้อยใจเจ้าชีวิตที่ไม่สนใจความเปลี่ยนแปลงของตนเอง แม้ว่าเขาจะไม่ชอบให้เป็นแบบนี้ แต่อยากให้สนใจบ้าง...เท่านั้นเอง(แน่เหรอคะ? หรืออยากให้บอสกด?/<<โดนฟัน ดับ)
“ไม่ต้องน้อยใจนะจ๊ะสควอลี่ บอสคงจะเขินละจ๊ะ เจ๊ว่านะ”
กระเทยถึกวางมือบนบ่าบางเป็นการให้กำลังใจ (เจ๊ลุชรู้ทันจริงๆเลยนะคะ/แม่นแล้วจ๊ะ โฮะๆๆ)
“ค...ใครว่าฉันน้อยใจวะ!!!”แก้มนวลขึ้นสีระเรื่อ และรีบเดินออกไปเพื่อกลบเกลื่อนความอับอายที่ถูกจับได้จากไอ้ตัวอริที่แสนจะไม่อยากให้มันรู้
ทางด้านคุณตัวต้นเหตุเองก็นั่งเซ็นเอกสารที่เกือบหมดอย่างรอคอย...
แกร๊ก...แอ๊ด~
“เอามาให้แล้วนะ ไอ้คุณบอส!”
ตึง!
เอกสารปึกใหญ่กว่า1ฟุตกระแทกลงบนโต๊ะไม้เนื้อดีข้างๆส่วนที่เขากำลังทำอย่างไร้มารยาทสุดกู่ เนตรสีโกเมนเหลือบขึ้นมองช้าๆ
แต่‘เธอ’กลับหมุนตัวเตรียมเดินออกไปอย่างรวดเร็ว จนร่างสูทนไม่ได้ ลุกขึ้นไปโอบเอวบางมากอดอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ
“ท...ทำไรวะ!! ปล่อยนะโวยย~!!!อุบ...อู้อี้ๆ”มือหนากดหัวทุยนั้นให้ซบลงที่อกแกร่ง...เพื่อไม่ให้(มัน)เห็นใบหน้าที่แดงซ่านของตนเอง...ไม่นานก็คลายออก
“วะ!! ทีหลังเอาให้นานกว่านี้เลยเด่ะ! จะได้หายใจไม่ออกตายคาอกแกไปเลย!!”สควอโล่หายใจเข้าลึกๆแล้วประชดประชัน แต่ความอบอุ่นที่ได้รับก็พอจะให้ให้เขินบ้างเล็กน้อย
“หืมม์?...ปากกล้าขึ้นแล้วนี่ ไอ้สวะ อยากโดนลงโทษมากสินะ”ริมฝีปากหนายิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์
“ลงโทษอะไรของแก...อุบ!!”
ไม่ทันที่จะเอ่ยด่าคนตรงหน้า กลับถูกชิงจูบอย่างรวกเร็ว...และเร่าร้อน
ลิ้นอุ่นกวาดทั่วสำรวจโพลงปาก ความหวานที่ได้รับเกินกว่าจะพรรณนา ยิ่งรั้งเอวบางเข้ามาชิดใกล้จนทุกส่วนของร่างกายทาบติดกัน
“ฮ่าห์ ไอ้บอสเวร!!! ทำอะไรวะ!!!”ทันทีที่ละออก ฉลามคลั่งเองก็ตวาดฉาดใหญ่ด้วยความโมโหปนอับอาย
“ก็ลงโทษไงไอ้สวะ ฉันว่าฉันบอกไปแล้วนะ”ใบหน้าคมยิ้มกริ่ม ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้อีกครั้งและปล่อยร่างบางช้าๆแม้ในใจจะเสียดายเพียงใด“แกเป็นอะไรของแก จู่ๆก็เดินกลับ?”
“ก็...ไม่มีอะไร”อความารีนน้ำงามหลุบต่ำ ใบหน้าอ่อนหวานดูเศร้าสร้อยลงจนหัวใจบอสหนุ่มตกไปอยู่ตาตุ่ม(บอสเป็นคนทำไม่ใช่เหรอคะ-*-.../<<ดับ)
“แกเป็นอะไร?”มือหยาบเชยคงมนขึ้นมาน้อยๆ สบกับตาสีฟ้าเงินอย่างต้องการคำตอบ
“ก...ก็...แกไม่สนใจฉันนี่...”เสียงหวานตัดเพ้อน้อยใจ สะบัดหน้าเบาๆจนออกจากการพันธนาการ
“หืมม์?...ฉันไม่สนใจแกตอนไหน?”
ใบหน้าหล่อเหลอหลา ไม่เขาใจว่า ตนไปไม่สนใจมันตอนไหน...?(เมื่อสักครู่ก่อนไงคะ คุณบอสจ๊าดหง่าว-*-/ดูเอ & สควอโล่)
“ก็ตอนที่แกสั่งให้ฉันเอาเอกสารขึ้นมายังไงละวะ!!!”
เมื่อเส้นความอดทนต่อความเอ๋อกับง่าวของบอสตัวเองขาดผึ่ง เผลอตะคอกเสียงดังอย่างลืมตัวด้วยความจี๊ด แต่ก็เรียกรอยยิ้มขบขันจากคน คนนี้ได้(-*-)
“เหอะ...แกนี่...”ผู้บริหารสูงสุดรั้งเอวบางเข้ามากอดอีกครั้ง พยายามกลั้นหัวเรอะสุดความสามารถ
“แกอยากให้ฉันจูบแกต่อหน้าไอ้พวกสวะนั่น?”
...!!
ดวงเนตรเบิกกว้างด้วยความที่คิดไม่ถึง...ไม่น่าเลยตรู- -...
“เข้าใจรึยัง...หืมม์?”ใบหน้าคมยื่นเข้าไปใกล้
“อ...เออ!!”มือบางผลักไสอกแกร่งออกไป รีบกระโจนไปที่ประตูเพื่อป้องกันสวัสดิภาพของตัวเอง“ฉ...ฉันไปละ!!!”
ปัง!
แซนซัสยืนยิ้มบางๆ เดินกลับมานั่งที่โต๊ะพร้อมทำงานต่อด้วยความอารมณ์ดี...
เบื้องหลังที่คำอธิฐานสามารถเป็นจริง...
ตอนนั่นไม่สามารถมีใครเห็น...ตอนที่คน คนนี้พูด...
“กลายเป็น...ผู้หญิง”
.
.
.
.
.
.
.
“ได้ยินแล้วใช่มั้ย? จางนีนิ”
“ครับ คุณรีบอร์น จะรีบทำเดี๋ยวนี้แหละครับ”
แม้แต่หัวหน้าหน่วยลอบสังหารพิเศษวาเรียเอง...ก็ไม่ได้ยิน
....................................................................................................................................................
Ka e
เป็นไงอ่ะคะ-*-...ลองดู ไม่ชอบก็ติชมได้ค่ะ
....................................................................................................................................................
Ka e
เป็นไงอ่ะคะ-*-...ลองดู ไม่ชอบก็ติชมได้ค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น