ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~Shot Fic รวมฟิคอาการเพ้อ~

    ลำดับตอนที่ #2 : [Yaoi] Pray...(XS)

    • อัปเดตล่าสุด 8 ม.ค. 53


    K a e

    ด้วยความที่ไม่มีแตกต่างระหว่างเพศ...
     
     
    ไม่อาจทำให้พวกเขารักกันได้?
     
     
    ถามว่าพวกเขารักกันอยู่แล้ว?
     
     
    รักสิ...
     
     
    เพียงแต่...
     
     
    เป็นเพศเดียวกัน?
     
     
     
     
    ณ ห้องของบอสวาเรียยามค่ำคืน แก้วบรรจุของสีอำพันแกว่งไปมาเบาๆอย่างเชื่องชา นัยน์ตาสีเลือดจ้องมองยังนภายามราตรีอย่างเหม่อลอย ในหัวคิดถึงรองหัวหน้าหน่วยคนสวย...
     
     
    เป็นเวลา2วันแล้วที่ไอ้สวะนั้นออกไปทำภารกิจ...
     
     
    ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมนานนัก
     
     
    แค่ไปถล่มแก๊งเล็กๆ1แก๊ง...
     
     
    หรือว่ามันไปหาชู้?(เฮ้ย?)
     
     
    ฟ้าว~
     
     
    ในขณะที่หัวกำลังคิดเรื่องปัญญาอ่อน(คนแต่งหายสาบสูญไประยะหนึ่ง และกลับมาด้วยสภาพปางตาย)เผอิญไปเห็นสายสีขาวซึ่งแต้มอยู่บนท้องฟ้า หรือง่ายๆก็คือดาวตกขนาดใหญ่
     
     
    ว่ากันว่า...เห็นดาวตกให้อธิฐาน...
     
     
    นึกถึงคำพูดเล่าต่อกันมา แม้นจะมิเชื่อในเรื่องพันธุ์นี้แต่...ลองดูก็ไม่เสียหาย เผื่อฟลุ๊คได้เป็นจริงคนไม่เลว...อุฮุฮุ(บอสหัวเรอะแบบนี้ได้ไงอ่ะ=[ ]=)
     
     
    หึหึ...ถ้ามีคนเชื่อกันมากนัก งั้นขออย่างที่ไม่มีทางเป็นจริง
     
     
    ขอให้ไอ้ฉลามสวะนั่น...
     
     
    กลายเป็น...
     
     
     
     
     
    รุ่งอรุณของวันต่อมา ชายหนุ่มเดินลงมาจากบันไดอย่างเท่ห์ไม่มีใครเกิน(ลองเกินดิ เจอ สคอตปิโอ้ ดีร่าแน่...ไอ้สวะ!!!<<บอส) เกินเสียงเอะอะโวยวายทุละโสตประสาท...โดยเฉพาะเสียงแหลมดัดจริตของหัวหน้าหน่อยอรุณ...
     
     
    กรี๊ดดดดดดดด~!!! น่ารักจริ๊งจริง~ สควอโล่~”
     
     
    ชิชิชิ~ พึ่งรู้นะเนี่ยว่าสควอโล่ไม่ใช่ผู้ชาย หลงคิดมาตั้งนานแน่ะ
     
     
    คุณผ.บ.ผมยาวครับ...ผมจำได้ว่าคุณเป็นผู้ชายนี่ครับ คุณไปเปลี่ยนเพศมาสินะครับถึงได้กลับมาช้า
     
     
    แกคิดจะยั่วบอสใช่มั้ย!? ถึงได้ไปเปลี่ยนเพศอย่างนี้!!!”
     
     
    โวยยยยยยย~!!! ไอ้พวกเวร!!! ไม่ได้อยากจะเป็นนะโวยยย~!!! ตื่นเช้ามาก็เป็นอย่านี้แล้วต่างหาก!!!”
     
     
    ปิดท้ายด้วยเสียงติดหวานที่ตะคอกกลับใส่อย่างรุนแรงแทบทำเอาเขาหูหนวกไป
     
     
    ด้วยความสงสัยปนระทึกใจ...จำต้องเดินลงไปเพื่อดูที่มาของเสียงโวยวาย...ไม่แน่ว่า...อาจเป็นจริง??
     
     
    คำที่อธิฐานเมื่อวานเป็นจริง?
     
     
    ทั้งๆที่ขอเล่นๆเนี่ยนะ?
     
     
    ไม่มั้ง...
     
     
    บอสฮ้า~!!! ดูสิค๊า!! สควอจังกลายเป็น...
     
     
    เป็นอะไร ไอ้กระเทยสวะ
     
     
    เสียงหล่อเอ่ยอย่างเก๊กสุดความสามารถ รีบกวาดตามองไอ้ตัวที่ว่ากลายเป็น...อย่างรวดเร็ว...สงสัยเพราะห่วงรึหวงว่ามันเป็นจริงมั้ย...(ถ้าเป็นบอสจะกดเหรอคะ?.../<<ดับ)แต่แล้ว...เมื่อเห็นกลับเบิกกว้าง
     
     
    อ...ไอ้บอสจ๊าดหง่าวว~ อย่ามองนะเฟร้ยยย~!!!”
     
     
    เสียงใสตะโกนใส่อย่างเอียงอาย ร่างบางในชุดเครื่องแบบวอริเออร์สีขาวสลับเหลืองอ่อนที่ขนาดกลายเป็นใหญ่เกินไป ผมสีเงินสลวยถูกมัดรวบๆอาจเป็นเพราะความเร่งรีบแต่กลับลับกับใบหน้าที่ที่หวานหยดย้อยให้ยิ่งหวานเข้าไปจนมดจะขึ้นตามตัวบุคคลที่มอง ด้วงตาที่เคยเรียวคมสวยเปลี่ยนเป็นกลมโตสง่างาม จมูกโด่งเล็กน่ารักกับริมฝีปางบางชมพูสวยแสนจะเย้ายวนใจเสือบางตัวแถวๆนี้...(หมายถึงตัวเองเหรอบอส?/<<ดับ)และที่หน้าตกใจ...คือส่วนหน้าอกที่นูนขึ้นมาดั่งสตรีเพศ? หากสังเกตดีๆจะเห็นว่าเอวขอดบาง? ขาเรียวยาว? รำคอขาวนวลระหงค์? เมื่อเรียวบาง?
     
     
    เหอะ...ไร้สาระ ไอ้สวะ เดี่ยวแกเอาเอกสารขึ้นไปบนห้องฉันด้วยเสียงทุ้มกล่าวเรียบๆแล้วรีบย่างก้าวขึ้นไปชั้น2ทันที
     
     
    ใบหน้างามสลดลงเล็กน้อย แบบคิดน้อยใจเจ้าชีวิตที่ไม่สนใจความเปลี่ยนแปลงของตนเอง แม้ว่าเขาจะไม่ชอบให้เป็นแบบนี้ แต่อยากให้สนใจบ้าง...เท่านั้นเอง(แน่เหรอคะ? หรืออยากให้บอสกด?/<<โดนฟัน ดับ)
     
     
    ไม่ต้องน้อยใจนะจ๊ะสควอลี่ บอสคงจะเขินละจ๊ะ เจ๊ว่านะ
     
     
    กระเทยถึกวางมือบนบ่าบางเป็นการให้กำลังใจ (เจ๊ลุชรู้ทันจริงๆเลยนะคะ/แม่นแล้วจ๊ะ โฮะๆๆ)
     
     
    ค...ใครว่าฉันน้อยใจวะ!!!”แก้มนวลขึ้นสีระเรื่อ และรีบเดินออกไปเพื่อกลบเกลื่อนความอับอายที่ถูกจับได้จากไอ้ตัวอริที่แสนจะไม่อยากให้มันรู้
     
     
     
    ทางด้านคุณตัวต้นเหตุเองก็นั่งเซ็นเอกสารที่เกือบหมดอย่างรอคอย...
     
     
    แกร๊ก...แอ๊ด~
     
     
    เอามาให้แล้วนะ ไอ้คุณบอส!”
     
     
    ตึง!
     
     
    เอกสารปึกใหญ่กว่า1ฟุตกระแทกลงบนโต๊ะไม้เนื้อดีข้างๆส่วนที่เขากำลังทำอย่างไร้มารยาทสุดกู่ เนตรสีโกเมนเหลือบขึ้นมองช้าๆ
     
     
    แต่เธอกลับหมุนตัวเตรียมเดินออกไปอย่างรวดเร็ว จนร่างสูทนไม่ได้ ลุกขึ้นไปโอบเอวบางมากอดอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ
     
     
    ท...ทำไรวะ!! ปล่อยนะโวยย~!!!อุบ...อู้อี้ๆมือหนากดหัวทุยนั้นให้ซบลงที่อกแกร่ง...เพื่อไม่ให้(มัน)เห็นใบหน้าที่แดงซ่านของตนเอง...ไม่นานก็คลายออก
     
     
    วะ!! ทีหลังเอาให้นานกว่านี้เลยเด่ะ! จะได้หายใจไม่ออกตายคาอกแกไปเลย!!”สควอโล่หายใจเข้าลึกๆแล้วประชดประชัน แต่ความอบอุ่นที่ได้รับก็พอจะให้ให้เขินบ้างเล็กน้อย
     
     
    หืมม์?...ปากกล้าขึ้นแล้วนี่ ไอ้สวะ อยากโดนลงโทษมากสินะริมฝีปากหนายิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์
     
     
    ลงโทษอะไรของแก...อุบ!!”
     
     
    ไม่ทันที่จะเอ่ยด่าคนตรงหน้า กลับถูกชิงจูบอย่างรวกเร็ว...และเร่าร้อน
     
     
    ลิ้นอุ่นกวาดทั่วสำรวจโพลงปาก ความหวานที่ได้รับเกินกว่าจะพรรณนา ยิ่งรั้งเอวบางเข้ามาชิดใกล้จนทุกส่วนของร่างกายทาบติดกัน
     
     
    ฮ่าห์ ไอ้บอสเวร!!! ทำอะไรวะ!!!”ทันทีที่ละออก ฉลามคลั่งเองก็ตวาดฉาดใหญ่ด้วยความโมโหปนอับอาย
     
     
    ก็ลงโทษไงไอ้สวะ ฉันว่าฉันบอกไปแล้วนะใบหน้าคมยิ้มกริ่ม ส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้อีกครั้งและปล่อยร่างบางช้าๆแม้ในใจจะเสียดายเพียงใดแกเป็นอะไรของแก จู่ๆก็เดินกลับ?
     
     
    ก็...ไม่มีอะไรอความารีนน้ำงามหลุบต่ำ ใบหน้าอ่อนหวานดูเศร้าสร้อยลงจนหัวใจบอสหนุ่มตกไปอยู่ตาตุ่ม(บอสเป็นคนทำไม่ใช่เหรอคะ-*-.../<<ดับ)
     
     
    แกเป็นอะไร?มือหยาบเชยคงมนขึ้นมาน้อยๆ สบกับตาสีฟ้าเงินอย่างต้องการคำตอบ
     
     
    ก...ก็...แกไม่สนใจฉันนี่...เสียงหวานตัดเพ้อน้อยใจ สะบัดหน้าเบาๆจนออกจากการพันธนาการ
     
     
    หืมม์?...ฉันไม่สนใจแกตอนไหน?
     
     
    ใบหน้าหล่อเหลอหลา ไม่เขาใจว่า ตนไปไม่สนใจมันตอนไหน...?(เมื่อสักครู่ก่อนไงคะ คุณบอสจ๊าดหง่าว-*-/ดูเอ & สควอโล่)
     

    ก็ตอนที่แกสั่งให้ฉันเอาเอกสารขึ้นมายังไงละวะ!!!”
     
     
    เมื่อเส้นความอดทนต่อความเอ๋อกับง่าวของบอสตัวเองขาดผึ่ง เผลอตะคอกเสียงดังอย่างลืมตัวด้วยความจี๊ด แต่ก็เรียกรอยยิ้มขบขันจากคน คนนี้ได้(-*-)
     

    เหอะ...แกนี่...ผู้บริหารสูงสุดรั้งเอวบางเข้ามากอดอีกครั้ง พยายามกลั้นหัวเรอะสุดความสามารถ
     
     
    แกอยากให้ฉันจูบแกต่อหน้าไอ้พวกสวะนั่น?
     
     
    ...!!
     
     
    ดวงเนตรเบิกกว้างด้วยความที่คิดไม่ถึง...ไม่น่าเลยตรู- -...
     
     
    เข้าใจรึยัง...หืมม์?ใบหน้าคมยื่นเข้าไปใกล้
     
     
    อ...เออ!!”มือบางผลักไสอกแกร่งออกไป รีบกระโจนไปที่ประตูเพื่อป้องกันสวัสดิภาพของตัวเองฉ...ฉันไปละ!!!”
     
     
    ปัง!
     
     
    แซนซัสยืนยิ้มบางๆ เดินกลับมานั่งที่โต๊ะพร้อมทำงานต่อด้วยความอารมณ์ดี...
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    เบื้องหลังที่คำอธิฐานสามารถเป็นจริง...
     
     
    ตอนนั่นไม่สามารถมีใครเห็น...ตอนที่คน คนนี้พูด...
     
     
    กลายเป็น...ผู้หญิง
     
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
     
    ได้ยินแล้วใช่มั้ย? จางนีนิ
     
     
    ครับ คุณรีบอร์น จะรีบทำเดี๋ยวนี้แหละครับ
     
     
    แม้แต่หัวหน้าหน่วยลอบสังหารพิเศษวาเรียเอง...ก็ไม่ได้ยิน


    ....................................................................................................................................................

    Ka e
    เป็นไงอ่ะคะ-*-...ลองดู ไม่ชอบก็ติชมได้ค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×