ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
"พี่สายธารรรรรรรรรรรรรร" ฉันหันมามองต้นเสียงที่เรียกฉันอย่าเรียกว่าเรียกเลย ตะโกน คำนี้แหละเหมาะสมที่ สุดแล้ว
"ว่าไงจ๊ะ เด็กๆ มีเรื่องอะไรกันวิ่งกันหน้าตาตื่นเลยนะ"
"เจ้าชายเสด็จค่ะพี่สายธาร/ใช่ครับพีี่สายธารผมว่าพวกเรารีบไปเตรียมรับเสด็จกันเถอะครับพี่สายธาร"
"เจ้าชายมาวินนะหรอ แล้วพั้นล่ะพั้นหายไปไหนจ๊ะเด็กๆ"
"รายนั้นนะหรอ ตั้งแต่รู้ว่าเจ้าชายจะเสด็จก็ไปรออยู่ที่หน้าตลาดแล้วล่ะครับ"
"งั้นพวกเราไปดันเถอะจ๊ะ"
ฉันพูดไม่ทันจบพวกเด็กๆก็รีบจูงมือฉันแล้วพาวิ่งออกไปจนฉันเหนื่อยเลยล่ะ เมื่อมาถึงที่หน้าตลาดขบวนของเจ้าชายมาวินก็เสด็จมาถึงพอดี "เจ้าชายเสด็จ" เสียงของนายทหารที่นำอยู่หน้าขวนพูดขึ้น จนทุกคนในตลาดถึงกับเงียบกันโดยไม่ได้นัดหมาย เมื่อทหารพูดจบ เจ้าชายมาวินก็ลงมาจากหลังม้า แล้วค่อยๆเดินเข้ามาในตลาด เจ้าชายมาวินเพิ่งได้มาเป็นเจ้าชายเพราะว่าเจ้าชายมาวินไปเรียนที่ต่างประเทศตั้งแตยังทรงพระเยาว์ อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมาชาวบ้านต่างวิ่งกันแล้วฉันก็ไม่รู้ว่าชาวบ้านวิ่งหลบอะไรกัน "พี่สายธารระวัง" เมื่อฉันหันไปฉันก็เห็นลูกธนูกำลังตรงมาที่ฉัน "พี่สายธาร" ฉันได้ยินแต่เสียงน้องชายของฉันและเสียงผู้คนเอะอะมีอะไรกำลังวิ่งมาที่ตัวฉันแล้วก็ช้อนตัวฉันแล้วพาวิ่งออกไป ฉันไม่รู้ว่าขาป็นใคร แล้วฉันก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย
"ว่าไงจ๊ะ เด็กๆ มีเรื่องอะไรกันวิ่งกันหน้าตาตื่นเลยนะ"
"เจ้าชายเสด็จค่ะพี่สายธาร/ใช่ครับพีี่สายธารผมว่าพวกเรารีบไปเตรียมรับเสด็จกันเถอะครับพี่สายธาร"
"เจ้าชายมาวินนะหรอ แล้วพั้นล่ะพั้นหายไปไหนจ๊ะเด็กๆ"
"รายนั้นนะหรอ ตั้งแต่รู้ว่าเจ้าชายจะเสด็จก็ไปรออยู่ที่หน้าตลาดแล้วล่ะครับ"
"งั้นพวกเราไปดันเถอะจ๊ะ"
ฉันพูดไม่ทันจบพวกเด็กๆก็รีบจูงมือฉันแล้วพาวิ่งออกไปจนฉันเหนื่อยเลยล่ะ เมื่อมาถึงที่หน้าตลาดขบวนของเจ้าชายมาวินก็เสด็จมาถึงพอดี "เจ้าชายเสด็จ" เสียงของนายทหารที่นำอยู่หน้าขวนพูดขึ้น จนทุกคนในตลาดถึงกับเงียบกันโดยไม่ได้นัดหมาย เมื่อทหารพูดจบ เจ้าชายมาวินก็ลงมาจากหลังม้า แล้วค่อยๆเดินเข้ามาในตลาด เจ้าชายมาวินเพิ่งได้มาเป็นเจ้าชายเพราะว่าเจ้าชายมาวินไปเรียนที่ต่างประเทศตั้งแตยังทรงพระเยาว์ อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมาชาวบ้านต่างวิ่งกันแล้วฉันก็ไม่รู้ว่าชาวบ้านวิ่งหลบอะไรกัน "พี่สายธารระวัง" เมื่อฉันหันไปฉันก็เห็นลูกธนูกำลังตรงมาที่ฉัน "พี่สายธาร" ฉันได้ยินแต่เสียงน้องชายของฉันและเสียงผู้คนเอะอะมีอะไรกำลังวิ่งมาที่ตัวฉันแล้วก็ช้อนตัวฉันแล้วพาวิ่งออกไป ฉันไม่รู้ว่าขาป็นใคร แล้วฉันก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น