คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่ม1เลย...
Imagin
ยามค่ำคืนดึกในใจกลางเมืองที่ไฟฟ้าบางส่วนได้ปิดลงเพราะเวลาที่ดึกมากแล้ว ท้องฟ้ามืดมัว มีแสงดาวระยิบระยับเรียงตามกันเต็มผืนฟ้า ทั้งดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ ทำให้สายตาของเด็กหนุ่มตัวน้อย หน้าตาน่ารัก จิ้มลิ้ม ผิวขาวอมชมพุ ปากเรียวสีลูกเชอร์รี่น้อย มองดูชื่นชมความงามบนฟากฟ้ายามราตรีนี้ ที่เป็นปกติทั่วไปของทุกวันสำหรับบุคคลทั่วไป หนุ่มน้อยทั้งมองและยิ้มพลางต้องละสายตาออกจากท้องฟ้า เพราะเสียงเคาะประตูจากคุณแม่ที่เคาะประตูมาจากดานนอกของห้องเล็กที่เป็นดินแดนของหนุ่มน้อย
แบคฮยอนลุกออกจากเบาะนุ่มๆที่ถูกจัดไว้ที่ระเบียงห้องสำหรับนอนดูดาวโดยเฉพาะ
“ก๊อกๆๆ”....
“แบคฮยอนลูก นอนรึยังจ๊ะ เปิดประตูให้แม่หน่อย”
“คร๊าบ...ผมยังไม่นอนคั๊บแม่” แบคฮยอนทำเสียงอู้อี้ ทำตัวอ้อนแม่ที่พึ่งจะเค้ามาในห้อง
“แม่เอานมอุ่นๆมาให้ ดื่มแล้วก็เข้านอนได้แล้วลูก พรุ่งนี้ก็จะไปโรงเรียนใหม่แล้วเปิดเทอมวันแรกด้วย จะสายเอานะจ๊ะลูก” คุณแม่พูดพรางลูบหัวลูกชายด้วยความเอ็นดู
พรึบ!! หลังจากที่แม่เดินออกไปแบคฮยอนก็รีบดื่มนม ปิดไฟนอนทันที ด้วยความที่เตียงของแบคฮยอนอยู่ชิดกับกระจกติดระเบียง เขาจึงทอดสายตามองออกไปบนท้องฟ้าตลอดเวลาโดยที่หวังว่าสักวันเขาจะเห็นสิ่งที่แปลกใหม่บนท้องราตรี ทั้งๆที่มันไม่มีอะไรเลยนอกจากดวงดาวเหมือนวันทั่วๆไป...
สายลมอ่อนๆ ที่พัดในยามค่ำคืนโดยมีดาวที่เต็มท้องฟ้าประดับไว้ทำให้บรรยากาศนั้นชวนหลงใหลผ้าม่านสีครีมที่ไร้ลวดลายปลิวสะบัดเล็กน้อยเมื่อสายลมโชยมากระทบ เด็กหนุ่มที่ใฝ่ฝันอยากจะมองดูดาวให้เห็นชัดเจนโดยใช้กล้องโทรทัศน์ แต่ไม่มีวันเป็นไปได้ เพราะพ่อเห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ทำให้เด็กหนุ่มได้แต่นั่งดูดาวด้วยตาเปล่าเพียงเท่านั้น.....................
“พรุ่งนี้ก็จะไปโรงเรียนแล้วหรอเนี่ย โอ๊ยย................สัสเอ้ยการบ้านปิดเทอมกูยังไม่เสร็จเลย แม่ง”
เด็กหนุ่มพูดด้วยความอารมณ์เสียแล้วขุดสมุดการบ้านออกมาจากกระเป๋า
“แม่ง...ปิดเทอมทั้งทียังจะให้การบ้านอีกหรอวะ ตกลงปิดเทอมมันให้กูพักหรือให้กูทำงานที่บ้านกันแน่ เนี่ย!มีค่าเท่ากันป่ะสีส!”เด็กหนุ่มจ้องมองสมุดการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ด้วยความตั้งใจที่คิดว่าจะทำให้เสร็จ แต่จู่ๆก็มีไอเดียดีๆ(ดีมาก) “เฮ้ ไอ้จงอินมันเก่งคณิต ลอกพรุ่งนี้ก็ได้เฟ้ย สบายละกู” จากนั้นก็โยนสมุดเข้ากระเป๋า แล้วมานั่งดูดาวต่อที่ระเบียงห้อง นานมากพอสมควรที่เขามานอนดูดาวบนเตียง แต่ก็ต้องเผลอหลับไปเพราะ บรรยากาศชวนนอนบวกกับความง่วงที่ทับถมมาแต่เนิ่นนาน.......................................................
........................เช้าวันวันใหม่ของการเปิดภาคเรียนของโรงเรียนดังใจกลางกรุงโซล.....................................
“แบคฮยอนลูก....เอาแซนวิชไปกินที่โรงเรียนตอนเช้าด้วยสิลูก เช้าๆแบบนี้ถ้าไม่ได้กินก็หาอะไรรองท้องไว้หน่อยก็ดีนะ” แม่ของแบคฮยอนพูดc]h;หยิบถุงแซนวิชพร้อมนมส่งให้แบคฮยอน
“คร๊าบแม่ จุ๊ฟฟฟฟ” แบคฮยอนรับถุงมาจากแม่ ไม่ลืมจุ๊ฟแก้มไปหนึ่งแล้วรีบวิ่งออกจากบ้าน ไปขึ้นรถสุดหรูของ ลูกพี่ลูกน้องของตน ที่มารับเพราะแบคฮยอนพึ่งจะย้ายโรงเรียนมาเรียนโรงเรียนเดียวกันกับพี่”คริส”ลูกพี่ลูกน้องที่ฐานะดีไม่แพ้ใคร ที่แบคฮยอนไปกับพี่คริสก็ไม่ใช้เพราะเขาลำบากจนต้องเดือดร้อนพี่คริสหรอก เพียงแค่แม่แบคฮยอนไม่อยากให้ขับรถเองเพราะกลัวจะเกิดอันตรายต่างหาก
“อรุณสวัสดิ์ครับพี่คริส ไปเลยครับผมพร้อมแล้ว Let go!!!!” แบคฮยอนพูดด้วยความตื่นเต้นที่จะได้ไปโรงเรียนใหม่
“นี่จะไม่ให้ฉันไปสวัสดีคุณน้าก่อนหรือไงฮะแบคฮยอน” อี้ฟานพูดด้วยน้ำเสียงเข้มปนหล่อที่สาวๆได้ยินจะต้องกรี๊ดด
“ไม่ต้องแล้วครับผมอยากจะไปโรงเรียนเร็วๆไปเถอะครับพี่คริส^^” เด็กหนุ่มน้อยยิ้มตาหยี ปากแดงอมชมพูเผยให้เห็นฟันเล็กน้อยทำเอา หนุ่มๆคนไหนเห็นเป็นต้องหลงใหลอย่างแน่นอน
หลังจากนั้นรถคันหรูก็แล่นไปตามถนน ที่มีจุดมุ่งหมายคือ โรงเรียนของทั้งคู่
ก้อกๆ!! เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้เด็กหนุ่มที่เผลอนอนหลับ ตรงระเบียงได้สะดุ้งตื่นขึ้นมา
“ชานยอล แต่งตัวเสร็จรึยัง ไปกินข้าวเร็ว”
ชานยอลเดินงัวเงียออกมาเปิดประตูให้แม่โดยที่ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“ฮั๊ดเฉ๊ยยยยยย!!!! เอ่ออะไรนะครับแม่ พอดีผมเผลอนอนหลับที่ระเบียงเลยได้นอนตากน้ำค้างทั้งคืนเลยอ่ะ”
“ตายแล้ว ชาลยอลลูก นี่มันสายแล้วนะลูก7โมงครึ่งแล้ว ทำไมยังไม่อาบน้ำ”
“ฮ๊ะ.!!!!!งั้นผมอาบน้ำก่อนนะแม่ แม่กินก่อนข้าวเลยครับ” ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็รีบก้าวขายาวๆไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำแล้วรีบอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จโดยเร็วที่สุดเท่าที่เด็กหูกางคนนึงจะทำได้
“แม่ครับผมไปโรงเรียนแล้วนะครับ”
“อ้าว!!! ไม่กินข้าวก่อนหรอลูก” คุณแม่พูดขึ้นแต่ก็คงไม่ทันเด็กหนุ่มขายาว ที่ได้รีบวิ้งก้าวเท้าออกจากบ้านไปขึ้นรถสปอร์ดคันหรูเร่งออกจากบ้านไปโรงเรียน…
กรี๊ดดดด!!!!! “เห๊ยยยเธอนั่นมันพี่คริสประทานนักเรียนสุดหล่อหนิ อร๊ายพี่เขามาตึกเราด้วยอ่ะ”
“แต่เธอฉันว่าพี่ชานยอลของฉันหล่อกว่านะ แต่พี่คริสก็หล่ออ่ะ ฉันควบสองได้ปร้า อร๊ายยย”
“นี่ๆเธอพี่เค้าเรียนเก่งแล้วยังเทพบาสด้วยน๊ะ กรี๊ดด!!!”
“โอ๊ยนี่ยังไม่พอๆ ยังรวยอีกต่างหาก เอ๊ หรือพี่เขาจะมาหาฉันเพื่อขอไปเดทนะ หึ๊ยย”
แต่จู่ๆระหว่างที่สาวๆกรี๊ดกร๊าด มโน ท่องนโมตะสะ อะไรของพวกนางก็มีหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นว่า
“แต่เอ๊..พวกเธอ ดูสิพี่คริสเขามากับใครอ่ะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย เด็กใหม่หรอ หรือแฟนพี่คริส ไม่น๊ะ..T^T กระซิกๆ”
“ใช่หรอ เตี้ยๆสั้นๆตันๆแบบนั้นน่ะหรอ ถึงจะหน้าตาน่ารักก็เถอะ อีกอย่างพี่คริสของฉันนิยมผู้ชายหรอ”
ภายใต้เสียงกร๊ดกร๊าด ซุบซิบนินทา สงใส พร้อมทั้งสายตาหลายร้อยดวงบนตึก2ชั้น3ของโรงเรียนที่พร้อมจ้องจะจิกหัวของแบคฮยอนเลยทีเดียว ใครจะรู้ล่ะว่าการที่พี่คริสพาแบคฮยอนน้องชาย(ต่างแม่) มาดูห้องพร้อมส่งจะทำให้เขาได้รู้ถึงความดังของพี่คริสคนนี้
“เอ่อ พี่คริสครับ นี่แฟนคลับพี่หมดเลยหรอ” แบคฮยอนที่ต้องเงยหน้ามองลูกพี่ลูกน้องที่สูงเกินหน้าเกินตาแบคฮยอนแล้วน๊ะ!!
“555 คนดังก็อย่างนี้แหล่ะน้องแบคฮยอนเอ๋ยยยย คนมันหล่อ รวย เก่งเรียน เทพกีฬาและที่สำคัญ ยังสูงอีกด้วย มันก็มีข้อดีอย่างนี้แหล่ะ ช่วยไม่ได้” แหม...คำพูดของพี่คริสนี่แทงใจดำแบคฉิบหายวายวอดเลยนะครับพี่ นี่ถ้าไม่ใช่พี่แบคจะกวนตีนด้วยคำไม่สุภาพแล้วนะครับ เห็นเงียบๆงี้ก็ด่าเป็นนะครับขอบอก
“อ้อพี่คริส นี่ไงผมเจอห้องละ ขอบคุณนะคร๊าบบ บ๊ายบายยย จุ๊ฟฟ” เอ่อ...แบคฮยอนที่เผลอกวนตีนจนลืมดูสภาพตัวเองที่โดนหญิงสาวร่วมอาคารจ้องอาฆาตกับการกระทำของนาง
“เฮ๊ย อย่ากวนตีนงี้ดิแบค ระวังๆ ขนลุกนะเนี่ย เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดกันหมดพี่ไม่นิยมชายนะว๊อยย”
เฮียคริสของสาวๆนี่เกือบเผลอหลุดเงิงออกมาเลยทีเดียว แต่ถ้าเผลอหลุดก็น่ารักออกนะ (อุ่ย--* นอกเรื่องละ)
เด็กหนุ่มน้อยที่หัวเราะกับผลที่มาจากการกระทำกวนตีนของตนเองออกมาแล้วกระโดดหย๋องๆเข้าห้องพร้อมถุงแซนวิชกับนมในมือ
โครมมมม!!!!!!!!!!!!!! เสียงที่ดังโหวกเหวกในห้องดังขึ้นไม่หยุด ทั้งกระดาษจังไลที่ขว้างไปมาอย่างกับสงครามโลกครั้งที่3 ไม่เกรงใจหนุ่มน้อยหน้าใสที่ไม่รู้จักใครนั่งอยู่แถวกลางคนเดียวคนนี้เลย แล้วไหนจะเล่นชนโต๊ะมาโดนมั่งล่ะ แหม...ยังมีองค์กรนาซาในห้องมาปล่อยจรวจกระดาษพับด้วย.....ทำเอาเด็กหนุ่มที่คิดว่าการมาโรงเรียนใหม่ครั้งนี้จะต้องเริศและเต็มไปด้วยเด็กเรียน เหมือนกับการที่กำลังจะ ขี้ อย่างสบายใจแต่จู่ๆไฟในห้องดับ และลืมความสุขครั้งแรกไปซะหมดเลย...........
แอ๊ด........เสียงประตูเปิดเข้ามาซึ่งแน่นอน เสียงที่เปิดประตูห้องอย่างช้าๆเหมือนคนไม่ได้แดกข้าวมา3วันจนไม่มีแรงเปิด พร้อมกับเสียงประตูที่แม่งเปิดทีไรอยากจะไปหาซื้อน้ำมันหล่อลื่นมาสัก1ลังบริจาคให้ทุกห้องมาหยอดใส่บานพับมันซะเหลือเกิน เสียงแอ๊ด... เนี่ยทำเอาใจกูลูกวูบวาบขึ้นมาเลย
แต่ก็ต้องขอบคุณสวรรค์ชั้น7ทะลุยันชั้นดาวดึงส์ ที่ประทานอาจารย์ผู้สร้างความสุขอันมหาศาลจักวารยังพอ ให้กับบยอนแบคฮยอนผู้น้อยนี้เพราะเมื่อประตูสนิมแดกนี้เปิด ก็ทำให้ทั้งห้องที่เคยเป็นสงครามโลกครั้งที่3ได้เงียบลง การแข่งขันชนควายที่ใช้โต๊ะชนแทนหยุด และองค์กรนาซาได้หยุดปล่อยจรวจกระดาษพับ
แล้วทุกคนก็รีบใส่เกียร์หมาวิ่งกลับที่ด้วยความเกรงกลัว.....ว่าแต่....แบคนั่งคนเดียวหรอเนี่ย ข้างๆแบคว่างอ่ะ เฮ้อ...
“เอาล่ะ ทุกคน วันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ครูจะมาเป็นครูประจำชั้นคนใหม่ของพวกเธอ” คุณครูใส่แว่นรูปวงกลมอันใหญ่ พร้อมกับเสื้อผ้า การแต่งกายเหมือนจะไปวัดพระแก้ว คิดซะว่ามันเป็นการแต่งตัวที่มิดชิดและตัวอย่างที่ดีของนักเรียนหญิงก็แล้วกัน
“อ้อ วันนี้มีนักเรียนใหม่หนิ ไหนคนไหนจ๊ะ ออกมาแนะนำตัวหน้าชั้นเรียนซิ” เอาล่ะจ่ะ แบคจะไปรายงานตัวแล้วนะจ๊ะ
“ครับ..สวัสดีครับคุณครูและเพื่อนๆทุกคน เราชื่อ บยอนแบคฮยอนนะ เรียกแบคฮยอนก็ได้ คุยกับเรามั่งนะ เราเหงาอ่ะ ^=^”
“ไปนั่งที่ได้จ่ะ” --*ครับๆ
ในขณะที่คุณครูจะเริ่มสอน
ก๊อกๆ!!!!!
“เอ่อ สวัสดีครับคุณครู ผมมาสาย ขออนุญาตเข้าห้องนะครับ”
กรี๊ด(เบาๆ) “นี่แก..นั่นมันชานยอลชะมะ หึ๊ยยยเราได้อยู่ห้องกับชานยอลด้วยแหล่ะ”
“อุ๊ยย นี่ปิดเทอมไปชานยอลหล่อขึ้นมากเลยอ่ะกรี๊ดด”
“เอ๊นี่ ธ เธ อ...........อุ๊ย ชานยอลหรอจ๊ะ มาสายนิดเดียวไม่เป็นไรจ่ะ ไปนั่งที่ได้เลยจ่ะ อ๊ะ นั่นไงเหลือที่ว่างอยู่ที่เดียว นั่งข้างเด็กใหม่นะจ๊ะ ”.....ขนาดอาจารย์นี่ยังสยบให้กับความหล่อของชานยอล ชีวิตอะไรจะดีปานนั้นว๊ะ
พรึบ!!เสียงวางกระเป๋าลงพร้อมนั่งเอาสมุดมาจดๆอะไรก็ไม่รุ จดๆตามอักขระโบราณบนกระดานที่กว่าจะแกะมาเป็นภาษาออกแทบจะหัวระเบิด
พอหมดคาบเรียนที่หนึ่งไปครูก็ได้ออกไปจากห้อง....จึงมีโอกาสที่แบคฮยอนจะทักทายเพื่อนใหม่
“อ เอ่อ..นี่นาย ชื่ออะไรหรอ เราแบคฮยอน เป็นเด็กใหม่น่ะ” แบคฮยอนนี่กล้าๆกลัวเพราะ “เขิน” ชานยอล ก็แหมหล่อซะขนาดนั้น ทั้งคาบที่นั่งจดมาก็เงียบกริบจนได้มาทักตอนครูออกไป
“อ้าว เด็กใหม่ ตอนแรกฉันก็คิดว่าใครพาน้องมานั่งในห้องเรียน รุ่นเดียวกันหรอ เออกูชื่อ ชานยอล” ชานยอลที่เห็นเด็กน่ารักหน้าตาจิ้มลิ้มเลยล้อเล่นไปตามประสา
“55ขอบคุณ หน้าเราเด็กใช่มั๊ยเลยคิดว่าเป็นรุ่นน้อง” แบคฮยอนยิ้มตาหยีใส่ชานยอล
“ป่าว กูเห็นมึงเตี้ยกว่าปกติ เลยไม่คิดว่ารุ่นเดียวกัน ^^” ชานยอลแหย่ ไม่เลิก
“เน่..!!! นี่ฉันไม่ได้เตี้ยนะ นายนั่นแหล่ะสูงไปแล้วหูก็กาง ตอนแรกคิดว่าเอาจานมาไว้ข้างหูซะอีก หูอ่ะจะบินได้อยู่แร้ว จะไปดาวอังคารรึไง ไอ้ฟาย” จนได้....--*
คร๊อกๆ!!!เสียงท้องของชานยอลร้อง ทำให้แบคฮยอนอดหัวเราะไม่ได้
“555อ้อนี่นายไม่กินข้าวเช้ามาหรอ กินแซนวิชกับเรามะ มี2ชิ้น แต่นมมีขวดเดียวเพราะฉะนั้นเป็นของเรา^^ อะเอาไปแซนวิช”
“เน่..ไม่ได้ขอนะ ง่ำ..... เอ้อนี่ไอ้จงอินฝากทำการบ้านให้หน่อยดิ” ว่าแล้วก็โยนสมุดการบ้านไปหาคนตัวดำที่นั่งอยู่ด้านหลัง
“นี่ ไอ้เตี้ย เอานมมากินดิ๊.......อืม..อร่อย ขอบใจ ” ชานยอลว่าแล้วก็แย่งขวดนมจากปากแบคฮยอนมาดื่มต่ออย่างอร่อย...
“ย๊า!!! นี่ นายกินหมดเลยหรอ โถ่...” แบคฮยอนว่าแล้วทำหน้าบึ้งทั้งๆที่มีคราบนมอยู่ที่ริมปาก
“ไม่ต้องเลยมึงขอกินหน่อยก็ไม่ได้ อุจส่าห์จะลองคิดพิจารณาคบเป็นเพื่อนใหม่นะเนี่ย อะทิ้งให้ด้วย” ชานยอลบ่นพร้อมส่งขยะมาให้แบคฮยอนเอาไปทิ้ง ท้าวเล็กก้าวออกไปอย่างหงุดหงิดเพราะกินไม่อิ่มและกลับมานั่งที่เดิม
“นี่ ชานยอลเราเอาขนมมาฝากแหล่ะ กินเยอะๆน๊า” หญิงสาวพูดพร้อมยกยิ้มเดินออกไป
“นี่ชานยอล กินข้าวมารึยัง มีอะไรรองท้องไหมมาสายขนาดนี้ นี่เราเอาขนมทั้งนม แล้วก็ชามาให้ ” อีกนางที่ทำหน้าตาหวานๆแล้วเดินออกไป และก็ตามมาอีกด้วยหลายๆนาง เฮ๊ย!!!! ชานยอลดังขนาดนี้เลยหรอ
“หึหึ เป็นไงไอ้เตี้ย เน่...กูนี่ไม่จำเป็นต้องเอาเงินมาโรงเรียนเลย อะ แบ่งกันกิน กูยกให้บางส่วน เห็นอย่างนี้กูมีน้ำใจนะเฟ้ย หายกันกับนมขวดเมื่อกี้” ชานยอลพูดแล้วยกยิ้มมองหน้าไอ้ตัวเตี้ยปากแดงที่นั่งทำตาปริบๆด้วยความอึ้ง และ ดีใจที่พุงของมันจะได้มีของกินลงท้อง เป็นเพื่อนชานยอลก็งี้แหล่ะ ดีมาก เฮ๊ย!!!กูยอมรับมันเป็นเพื่อนแล้วหรอว๊ะ
“ชานยอล แบ่งเราจริงๆหรอ ไม่เกรงใจแล้วนะ ” เด็กหนุ่มน้อยกินขนมแก้มตุ่ยๆ พร้อมยิ้มตาหยีให้ชานยอล
“โห...แม่งกินเยอะขนาดนี้ไม่น่ามึงถึงได้อ้วนเนี่ย” ชานยอลกวนไปสักนิด แต่ก็ไร้คำตอบโต้เพราะเด็กหนุ่มตัวน้อยๆกำลังกินขนมอย่างมีความสุข
และก็ถึงเวลาเลิกเรียน
ชานยอลเดินมากับจงอิน เซฮุน และจื่อเทา ออกจากสนามบาส พร้อมบอกลาพี่คริส ที่เป็นคู่สูสีกับชานยอล เวลาสาวๆกรี๊ดเนี่ยแหล่ะ
พี่คริสเมื่อบอกลาทุกคนเรียบร้อยแล้วก็เดินมา หาแบคฮยอนที่นั่งรอดู พี่คริสกอดคอ เด็กหนุ่มน้อยขึ้นรถกับบ้าน อย่างไม่ใยดีกับสาวๆที่รอกรี๊ดส่งกลับบ้านตั้งนาน
ทำให้ชานยอลที่มองตามหลังต้อง คิดสงสัย ว่าไอ้เตี้ยนี่รู้จักกับพี่คริสคนดังได้ยังไง เอ๊..ท่าทางก็ยิ่งสนิทสนมยิ่งทำให้น่าคิดเข้าไปใหญ่….พี่คริสเป็นอะไรกะไอ้เตี้ยนั่น...........
เป็นไงกันบ้างอ่า...อาจจะไม่ยาวเท่าไหร่น๊า พึ่งหัดแต่งอ่ะ เรื่องแรกเลย เอ....แต่ท่าทางของทั้งชานยอลกับแบคฮยอนทำไมสนิทกันเร็วจังเลย คิดไรป๊ะเนี่ย... อืม.....รอติดตามสิคร๊า 55555
มองตามเฮียด้วย.......เอ...คิดอะไรกับแบครึเปล่าเฮียคริสขา..................... แหมกอดคอแบคไปเลยหรอ บ้านอยู่ใกล้บ้านแบคด้วยสิ บ้านใกล้กันจะมีอิทธิพลอะไรไหมเนี่ย..ย๊าก...(พยายามแกล้งนะเนี่ย..)
เอาล่ะสิ เรื่องจะเป็นยังไงหนอ ก็คงเป็นไปตามชื่อเรื่อง 555 ไปแล้นน๊า ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะคร๊ะ
ความคิดเห็น