ส่งตัวละครศิขะ

ใบสมัคร.



"(ดอก)"
.

.

.

"(ดอกไม้สวยดีนะครับ)"

ชื่อ/นามสกุล : เลซซา โบร์นนอปป์ Lessa Bornnopp

ชื่อเล่น :เลซ

อายุ : 16

วันเกิด : 1 มีนาคม

พิภพบ้านเกิด : พิภพโลกมนุษย์ธรรมดา แค่เป็นยุคไฮเทคหน่อย มีหุ่นยนต์ AI แล้วก็มีสงครามบ้างประปราย ค้นพบมนุษย์ต่างดาวจากดาวอื่น มนุษย์ต่างดาวพวกนี้มารุกรานนะ แต่ก็ไม่ได้รุกรานจนเป็นสงครามเหมือนมนุษย์ด้วยกันเอง เพราะอากาศในโลกมนุษย์ไม่อำนวยต่อต่างดาว
เผ่าพันธ์ : 

รูปร่างลักษณะ : สูง163 หนัก 49  ตัวเล็กผอมบางกว่าผู้ชายทั่วไป ผิวขาวอมชมพู ผมขาวสั้นละต้นคอนุ่มนิ่มดุจขนแมว ตากลมโตสีฟ้าสวย ใบหน้าออกไปทางสวยน่ารักมากกว่าหล่อ จนท่ามองผ่านๆก็อาจเข้าใจผิดได้ มีรอยแผลไหม้ที่มือซ้ายลามไปถึงหัวไหล่ พันด่วยผ้าพันแผล

อุปนิสัย : น่ารักน่าเอ็นดู สุภาพเรียบร้อยพูดจามีหางเสียงเสมอไม่ว่าจะพูดกับใคร อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่พูดจายกยอตัวเองเพื่อข่มคนอื่น ตรงไปตรงมาคิดอะไรก็พูดแบบนั้นจนบางทีก็อาจจะทำร้ายคนอื่นโดยไม่รู้ตัว เป็นมิตรชอบเข้าหาคนอื่นก่อน คุยเก่ง ช่างพูด ใจดีชอบช่วยเหลือคน เสียสละ รักเด็ก ฉลาดมีไหวพริบจนเรียกได้ว่าอัจฉริยะ แม่บ้านแม่เรือน ทำอาหารเก่งทำขนมได้ ชอบของหวานมาก ดูเปราะบางน่าถนุถนอม แต่อีกทางนึงก็น่ารังแกเป็นที่สุด ด้วยท่าทางปานแม่พระที่ดูจะเตะต่อยใครไม่เป็น ซึ่งเขาเฟคขึ้นมา ใช่'เฟค' ที่กล่าวมาข้างต้นนั้นเป็นเพียงเปลือกเท่านั้น นิสัยแต่เดิมแล้วเขาสุดแสนจะมากเล่ห์เพทุบาย ชอบปั่นหัวคนอื่นเล่น ช่วยเหลือหรอ ช่วยให้ตายเร็วมากกว่า เสียสละ เสียสละให้คนอื่นโดนเชือดก่อน พูดจามีหางเสียง แต่อย่าให้หลุดหยาบเหมือนมีคนวางบอมม์ที่สวนสัตว์ แต่ถึงจะหลุดเขาก็ตีเนียนกลับมาได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูไม่ออกว่าาคิดอะไรอยู่ แต่แน่นอนว่าแทบไม่มีเรื่องดี รักสนุก ชอบความท้าทาย ไม่อยู่นิ่งหาเรื่องป่วนเนียนๆตลอด ถ้าไม่มีใครเห็นก็จะป่วนแบบเปิดเผย หรือถ้าสวมหน้ากากอยู่ก็จะอาละวาดตามใจตัวเอง ดื้อด้านเอาแต่ใจ ยึดถือความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ปากหมาและเสียดแทงคนอื่นได้น่าตาเฉย ตรงไปตรงมาจนเผลอทำร้ายคนอื่นโดยไม่ตั้งใจอะไร โครตเจตนาเลยเหอะ เอาตัวรอดเก่งยิ่งกว่าปลาไหล สัญชาตญาณร้องเตือนเสมอเวลาที่กำลังเกิดเรื่องไม่ดี แล้วก็แม่นเสียด้วย รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ ไม่แส่หาเรื่องไปตาย ยึดถือคติเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม หลิ่วไปหลิ่วมาก็พร้อมตลบหลังคนหลิ่วไม่ดูตาม้าตาเรือ เป็นพวกชอบใช้กลโกงมากกว่าวิธีสุจริต ขี้ขโมย ยึดความคิดโจรเป็นไอดอล อยากได้อะไรก็ขโมยเอา จบ ไม่ต้องเจียดตัง ไม่ใช่เพร่ะเขางกหรอกนะ เขาน่ะสายเปย์เลยล่ะ แต่ถ้าไม่อยากขวักตังใครจะห้ามเขาได้ มือไวเท้าเบาจนไม่ได้ยิน จะทำอะไรก็เบาไปหมดไม่ว่าใครก็จับไม่ได้ และไม่เคยทิ้งหลักฐานให้ตามถึงตัว โฉดชั่วโดยแท้ สุภาพบุรุษครบสูตร ทำร้ายคนแก่ ขโมยทรัพย์หญิงตั้งครรภ์ ตบหัวเด็กคว่ำ แต่เห็นธาตุแท้เป็นแบบนี้ แต่เขาก็เป็นคนช่างประจบ ขี้อ้อนเหมือนลูกหมา บ่งบอกความตอแหลออกมากลายๆ แต่ถึงกระนั้นก็น่าเอ็นดูเวลาที่เขาอ้อนภาพวีรกรรมบัดซบก่อนหน้าจะหายวับไปเลย

ประวัติ : เลซเป็นเด็กมีปัญหา เขาหนีออกจากบ้านตั้งแต่เด็กเพราะทนกับสายตาของเพื่อนในโรงเรียนและที่บ้านไม่ได้ เพราะเขาพิิเศษ เลซเป็นเด็กที่สามารถเชื่อมต่อกับเครือข่ายอินเตอร์เน็ตและควบคุมเครื่องใช้ไฟฟ้าได้เพียงคิด ในตัวเขามีคลื่นพลังที่ออกมาจากสมองเชื่อมต่อหรือแฮกข้อมูลอะไรก็ได้ อีกทั้งยังใช้มันเป็นอาวุธได้ด้วย เขาจึงเป็นที่ต้องการตัวของรัฐบาลเพื่อทำสงครามกับประเทศอื่น และใช้เขาล่วงข้อมูลจากมนุษย์ต่างดาวที่มีเทคโนโลยีเหนือว่านั้น แน่นอนว่าเขาปฏิเสธ เขาหนีออกมาตั้งแต่12ขวบ และยังหาทางหนีเรื่อยๆ โดยการแฮกหุ่นยนต์ในเมืองให้คอยคุ้มกัน เขาคิดว่าชีวิตแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว แม้จะต้องหนีการตามล่าจากหลายฝ่าย แต่มันก็สิ้นสุดแค่ตรงนั้น เมื่อเขาพบยานรูปร่างประหลาดคาดว่าจะเป็นพวกต่างดาว แต่แทนที่มันจะค่อยๆลงจอดในเวลากลางคืนหรือบินขึ้นไปบนฟ้า มันกลับหายไปในพริบตา พร้อมกับมีแคปซูลบรรจุอะไรบางอย่างหล่นลงมาบนพื้นใกล้กับที่เขาอยู่ ความทรงจำของเขาหายไปบางส่วน เดินไปหยิบแคปซูลที่ไม่รู้ใครทิ้งไว้พอแงะออกมาก็เห็นเป็นหินสีประหลาด ที่พอมองๆดูแล้วเหมือนมีเสียงอะไรบางอย่างกำลังพูดคุยกับเขาอยู่ เลซเหม่อมองมันอยู่นานจนรู้สึกได้ว่ารอบด้านมีอะไรแปลกๆ คนจากองค์กรดูตื่นตะหนกกับการมีอยู่ของมันบนโลกและต้องการจะเอาไปจากเขา แน่นอนว่าเมื่อมาอยู่ในมือของเลซซาแล้วคงยากที่จะแย่งได้ เขารู้สึกสนุกกับการที่ได้ปั่นหัวคนอื่น แต่พอนานวันเข้าเขาก็รู้สึกโว้งว้างแปลกๆทั้งที่ไม่ควรรู้สึก จำนวนคนที่ไล่ตามเขา องค์กรที่พยายามแก่งแย่งชิงดีนั่นลดลง แต่เลซซากลับไม่รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลง ยังคงคิดว่าจำนวนคนที่ไล่ตามเขายังเท่าเดิมอยู่ เท่าเดิม จนกระทั่งไม่เหลือ เขาลืมเรื่องที่สร้างวีรกรรมให้คนตามไล่ไปจนหมด หลงเหลือเพียงแต่หินสีประหลาดที่เริ่มพูดคุยกับตัวเองเหมือนคนบ้า ในตอนนี้เขากลายเป็นเพียงมนุษย์เพียงหนึ่งเดียวบนโลก หายไปหมดทุกสิ่งมีเพียงแค่หินสีประหลาดเท่านั้น จนถึงวันที่เขาตื่นขึ้นมาแล้วหินนั้นหายไป แต่ที่น่าแปลกคือเขาจำเกี่ยวกับมันได้ จำได้ว่ามันเคยอยู่ ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ได้หายไปไหน ที่ฝังอยู่ในร่างของเขาตอนที่เขาหลับนั้นเอง มันกลายเป็นความสามารและพลังพิเศษของเขาอย่างนึงในโลกที่กำลังเกิดรอยร้าวและหลุมดำ ดำมืด เขาได้แต่ตั้งคำถามว่า เขาเกิดมาได้ยังไง แล้วโตมาขนาดนี้ได้ยังไง เลซซาให้เหตุผลกับตัวเองว่าหุ่นยนต์ที่มีเหลือน้อยนิดคงเลี้ยงเขาขึ้นมาจากอะไรซักอย่าง

ลักษณะการพูดจา : เรียกตัวเองว่าผม คนอื่นเรียกว่าคุณ ออกแนวสุภาพ แต่ก็มักจะหลุดคำหยาบหน้ายิ้มเป็นระยะ
"อ่อ ได้สิครับ แค่นี้เองไม่ลำบากซักนิด"
"เหนื่อยชิบหาย ผมหมายถึงเหนื่อยหน่อยนะครับ"
"ผมขอโทษครับ ไม่ได้ตั้งใจด่าจริงๆ ขอโทษครับ...ขอโทษ...ที่คิดว่าแกฉลาด ไอขยะสมองกลวง"
"อยากได้ครับ ถ้าไม่รบกวนเกินไปผมขอ...อะไรนะครับไม่ได้ยิน แต่ อยากได้ครับ" จะเอาเฟ้ย

สิ่งที่ชอบ : เครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องจักร เครื่องยนต์ หุ่นยนต์ ปืนไฮเทค การขับเคลื่อนยานต์ สร้างหุ่นยนต์ อาหารรสจัด

สิ่งที่ไม่ชอบ : ของหวาน เรื่องน่าเบื่อ การที่ต้องทำตัวแหลนานๆ

เกลียด/กลัว : เรื่องยุ่งยาก ของหวานเลี่ยน / ไม่อยากหายไป

ความสามารถพิเศษ : บอกทางข้อความลับค่ะ!

ถ้าหากต้องการพลัง จะต้องการพลังไปเพื่ออะไร : ตัวเอง ก็มีอยู่ตัวคนเดียวก็ต้องเพื่อตัวเองอยู่แล้ว

แล้วพลังแบบไหนที่ต้องการ : พลังที่สามารถปกป้องตัวเองได้ ใครจะเป็นยังไงก็ช่าง ตัวเองต้องมาก่อน

สิ่งที่ปราถนา : สีสัน ไม่ใช่โลกที่เปล่าเปลือยเหมือนมีแต่เปลือกแห้งๆที่จะกลายเป็นฝุ่นผงเมื่อไหร่ก็ได้

เพิ่มเติม : จริงๆก็ไม่ถึงกับคนเดียวในโลกแค่เหลือน้อย และที่เลซเห็นคือ ไม่เจอใครเลย
ชอบทำท่าเหมือนชอบของหวานทั้งที่เกลียดเข้าไส้ ส่วนที่ว่าทำไมชอบทำท่าแบบนั้น เพราะภาพรวมมันดูปวกเปียกดี
อยากให้คู่ผู้ชายจัง


_____________________________________

TALK WITH KW.

มาสู่ช่วงทอร์ควิช แก้วหยกแล้วนะคะ (ปรบมือ) ไรท์ชื่อแก้วหยก ผู้ปกครองชื่อว่าอะไรคะ?
- ศิ ค่า
อาจจะมีการลงช้าอันเนื่องจากต้องผ่านมือไรท์อีกคนผู้มีนามว่ากิ๊งกระดิ่งนะคะ
- ค่ะ
ถ้าเกิดว่า เกิดอะไรกับลูกอย่างซี้แหงขึ้นมายอมรับได้มั้ยคะ?
-รับได้แหละ แต่ก่อนตายขอพบรักได้มั้ย 
โอเคค่ะ ขอให้ลูกของผู้ปกครองโชคดี แก้วหยกไม่ใจร้าย ถ้าจะเกิดมาม่ากรุณาลงที่ดิ่งค่ะ(เป็นคนรักเพื่อน)
-ค่ะ ;^;